Jagna - Nie 21 Cze, 2009 09:30 Temat postu: Zachowania ryzykowne u trzeźwiejących alkoholików. Piotr Grabowski Wolność wyboru – zachowania ryzykowne u trzeźwiejących alkoholików Intencją tego tekstu jest opisanie przyczyn destrukcyjnych i ryzykownych zachowań które spotykamy u osób uzaleŜnionych od alkoholu. Mam tu na myśli tych ludzi, którzy na drodze trzeźwienia przeszli juŜ znaczny odcinek drogi, odbywając własną terapię nabywając umiejętności radzenia sobie z głodem alkoholowym, z własnymi problemami i deficytami. W rezultacie tego - dąŜącymi do szeroko rozumianej trzeźwości. Alkoholizm jest chorobą która na trwałe wpisuje się w Ŝycie i zarówno przyczyny jej powstania jak i konsekwencje zachorowania pozostają razem z człowiekiem. Dlatego teŜ Ŝycie z chorobą alkoholową wymaga ciągłej uwagi i pracy nad własnym rozwojem , bowiem na przestrzeni czasu pojawiają się nowe nie uświadamiane dotąd deficyty. Niekiedy pomimo wielu lat abstynencji dają one o sobie znać w róŜnych obszarach funkcjonowania. Próbując radzić sobie z trudnościami które niesie nasza egzystencja, osoby uzaleŜnione podejmują róŜne działania (zachowania) mające poprawić ich sytuację. Jednak u postronnego obserwatora wywołują one niekiedy wraŜenie dziwnych czy nieodpowiedzialnych, poniewaŜ często zagraŜają im samym, ich rozwojowi, trzeźwości. Nierzadko w konsekwencji tych zachowań dochodzi do rozpadu rodziny, degradacji zawodowej czy wręcz zagroŜenia zdrowia lub Ŝycia. 2 Co powoduje taki rodzaj wyborów? Dlaczego tak się dzieje, Ŝe zamiast konsekwentnie podąŜać prosta drogą do pełnej trzeźwości i pełnego Ŝycia alkoholicy powracają na sprawdzone stare ścieŜki prowadzące prosto w szpony mechanizmów uzaleŜnienia? Jedna z kilku definicji uzaleŜnienia mówi, Ŝe jest to kompulsywne, nawykowe zachowanie ograniczające wolność ludzkich pragnień. W przypadku alkoholika jest to zniewolenie spoŜywaniem alkoholu. To temu celowi słuŜą wszystkie działania i wokół niego koncentruje się całe jego Ŝycie. To równieŜ alkohol zmienia ich świadomość i sposób patrzenia na świat a róŜne ryzykowne czy kompulsywne zachowania wpisują się w osobowość alkoholika na stałe. MoŜna przyjąć, Ŝe niebezpieczeństwo wystąpienia takich zachowań jest nieodłącznym elementem Ŝycia uzaleŜnionych osób. Spróbujmy zatem przyjrzeć się destrukcji jaką powoduje alkohol w obszarze osobowości i w jaki sposób moŜna konstruktywnie z tym Ŝyć. Jak wynika z badań, u osób uzaleŜnionych pod wpływem długotrwałego spoŜywania alkoholu, występują oprócz zmian somatycznych równieŜ zmiany osobowości. . Obecnie przyjmuje się twierdzenie, Ŝe występuje tzw. osobowość przedalkoholowa. ChociaŜ nie zostały dokładnie określone cechy tej osobowości to zakładamy, Ŝe dotyczy ona osób o zwiększonej podatności na uzaleŜnienie się. Jeśli ta zwiększona podatność zaistnieje w połączeniu z dodatkowymi czynnikami sprzyjającymi uzaleŜnieniu to w konsekwencji osoba taka uzaleŜni się. Grupa osób o takiej przedalkoholowej osobowości ma kilka wspólnych cech jak np.: silna potrzeba poszukiwania nowości i wraŜeń, dąŜenie do unikania przykrości, poczucie braku sensu Ŝycia, poczucie samotności, osamotnienia, izolacji. Osoby potencjalnie zagroŜone uzaleŜnieniem charakteryzują się więc niską tolerancją stanów wewnętrznego napięcia, wykazują skłonność do depresji, mają tendencję do unikania trudności i konieczności podejmowania Ŝyciowych decyzji, wykazują się nadmiernym krytycyzmem w ocenianiu aktualnej rzeczywistości. Z tej grupy osób na przestrzeni czasu znaczna część popada w uzaleŜnienie. Wiodąc Ŝycie ściśle związane z uŜywaniem alkoholu powoli ulegają degradacji. Jest to osłabienie zdrowia, więzi rodzinnych i zawodowych, powolne zatracanie się. 3 Długotrwałe picie alkoholu to zmiany zarówno w sferze fizycznej człowieka jak i w sferze osobowości. Na tym etapie mówimy juŜ o osobowości alkoholowej. Ta osobowość jest niejako ,,ukształtowana” długotrwałym nałogowym piciem i większość osób uzaleŜnionych upodabnia się do jednego z kilku głównych rodzajów zaburzeń. Są to: - encefalopatia (charakteropatia) alkoholowa - psychodegradacja - depresja, psychostenia Encefalopatia to zaburzenie osobowości wynikające z organicznego uszkodzenia mózgu. Następstwa tych uszkodzeń w głębszym stadium mogą przejawiać się zespołami rzekomo nerwicowymi w obrazie neurastenicznym. Występuje najczęściej wzmoŜona męczliwość i draŜliwość, zmniejszona zdolność do wysiłku fizycznego i umysłowego, nastawienie hipohondryczne czy zaburzenia snu. Depresja jest prawdopodobnym wynikiem narastającego w alkoholiku poczucia winy i wstydu. W efekcie pojawia się niepokój i lęk oraz związane z tym stany napięcia psychicznego. Poziom lęku jest wyŜszy u osób z dłuŜszym staŜem picia. Psychodegradacja czyli zmiany osobowości pod wpływem picia, to przede wszystkim zaburzenia charakterologiczne polegające na zakłóceniu cech osobowości właściwych dla danej jednostki jeszcze przed zachorowaniem. MoŜna wyróŜnić dwa typy psychopatyzacji : - typ asteniczny - charakteryzujący się zaburzeniami głównie w sferze emocji i woli. Np. niezdolność do wysiłku, bezwolność, brak cierpliwości, chwiejność emocjonalna. – typ histeryczny - gdzie pojawiają się takie cechy jak: teatralność w sposobie bycia, tendencje do przedstawienia się w bardziej korzystnym świetle, zmienność emocjonalna, nieszczerość, poczucie krzywdy, postawa roszczeniowa. Zmiany osobowości u osób uzaleŜnionych podejmujących abstynencję w ogromnym stopniu determinują zdolność do jej utrzymania. Największe szanse na to mają ci, którzy nie ograniczają się tylko do podstawowej terapii uzaleŜnienia ale przez cały czas pracują nad rozwojem osobistym. Korzystają z programów postrehabilitacyjnych, psychoterapii, dbają o jakość swojego Ŝycia. Nieodłącznie wiąŜe się to z zadawaniem sobie trudnych pytań i szukaniem na nie odpowiedzi. Często jednak 4 takich brak, co zmusza do przemyślenia, a równieŜ wymaga dojrzałości i odpowiedzialności. Wielu ludzi często zatrzymuje się na trudnych decyzjach, pozostawia pytania bez poszukiwania odpowiedzi lub wchodzi w racjonalizację i samooszukiwanie. Tutaj równieŜ jest miejsce na wyjście z sytuacji w znany i sprawdzony sposób - ,,zmianę” rzeczywistości przy pomocy środków psychoaktywnych. Jest spora grupa osób które przerwały abstynencję po 5, 7 czy nawet 10 latach niepicia. Na szczęście niewiele takich incydentów kończy się długotrwałym ciągiem. Jednak poczucie poraŜki, winy, wstyd pozostają na długo. Nierzadko teŜ zamiast alkoholu stosowane są inne środki poprawiające nastrój jak np. hazard, seks, narkotyki. Zachowania takie, charakterystyczne dla uzaleŜnienia, pokazują nieumiejętność konstruktywnego postępowania w Ŝyciu. Oto przykład Roberta, alkoholika, lat 38. Robert pozostaje od 15 lat w związku małŜeńskim, ma dwóch synów. W wieku 33 lat przestał pić, korzystając z pomocy poradni oraz katolickiego ruchu abstynenckiego. Wraz z Ŝoną cieszyli się utrzymywaną przez niego abstynencją, był to dla nich powód do dumy. Szczególnie Robert lubił mówić o satysfakcji jaką ma z niepicia. Funkcjonował w społeczeństwie na dobrym poziomie, miał własną firmę, mieszkanie oraz perspektywy rozwoju zawodowego. Po trzech latach od zaprzestania picia zaczął uprawiać hazard. Początkowo w formie niewinnej – kupony totolotka. Szybko jednak przestawił się na granie na automatach. Po kilku większych wygranych przestał liczyć czas i pieniądze które tracił, myśląc wyłącznie o tym, Ŝe wygrywa. Miał swoje stałe miejsca w których grał i najczęściej tam właśnie wybierał się z rodziną łącząc ,,przyjemne z poŜytecznym”. Rodzina uczestnicząc w tym godziła się niekiedy na dwu, trzy godzinne oczekiwanie aŜ Robert skończy grać. Często teŜ miała miejsce sytuacja, gdzie obok niego na automacie grał jego starszy syn. Robertowi trudno było przyjąć do wiadomości, Ŝe trzeźwienie to nie tylko nie picie ale sposób funkcjonowania i realizowania siebie. Mając poczucie oswojenia choroby alkoholowej nie podejmował wysiłku pójścia kroku dalej – dbania o jakość swojego Ŝycia. Zaczął realizować się grając. To wtedy przeŜywał prawdziwe emocje, pojawiały się uczucia, coś się działo i miało to smak! Nie przemawiały do niego Ŝadne argumenty na temat iluzji 5 i złudy wygranej. Na swoje nieszczęście udawało mu się czasami wygrać i akurat te fakty pamiętał bardzo dokładnie. Jego rodzina zaczęła funkcjonować dokładnie tak jak system rodziny uzaleŜnionej, otaczając Roberta szczególnym rodzajem troski o jego ,,dobro” i np. czekając na parkingu (podczas przerwy w podróŜy) aŜ Robert przestanie grać . Kończył po 2-3 godzinach. Relacje w domu zmieniły się o tyle, Ŝe Robert wypełniał swoje role ojca czy głowy domu mechanicznie, praktycznie jednak pozostając nieobecnym. Jego sposób funkcjonowania przestał opierać się na racjonalnym planowaniu i ocenianiu swoich moŜliwości. WciąŜ myślał o problemach w pracy (zresztą wyolbrzymianych) podejmował róŜne przedsięwzięcia dające iluzoryczne korzyści, nie dotrzymywał zobowiązań i za wszystkie poraŜki obwiniał innych. Trzymając się uparcie swojego wizerunku osoby która poradziła sobie z piciem, tkwił w hazardzie nie przyjmując do wiadomości uwag Ŝony czy kolegów. Minimalizował problem, uŜywał przeróŜnych racjonalizacji, reagował złością na uwagi które zakłócały mu komfort ,,wygrywania”. Po 2 latach jego firma zamiast się rozwijać zaczęła podupadać i tracić klientów. Jego plany (zmiany samochodu, zmiany mieszkania) spełzały na niczym, gdyŜ nie były oparte na realiach a tylko na targowaniu się z losem – wygram czy nie? Innym przykładem jest historia Marka, lat 42, alkoholika niesionego uczuciem wolności od alkoholu przez 4 lata. Mitingi AA, spotkania z kolegami z grupy, nowe znajomości , przyjaźnie pozwalały mu na trzymanie się z radością abstynencji i trzeźwości. Kiedy postanowił się realizować jako osoba, wybrał pracę i chcąc nadrobić przepite lata zaczął pracować po 10 – 12 godzin na dobę. Przyniosło to efekty w postaci podwojenia obrotów firmy, zatrudnienia nowych pracowników oraz pierwszych kłótni z Ŝoną. Starała się ona przypomnieć mu, Ŝe oprócz pracy istnieje teŜ rodzina. Argumenty Marka były jednak bardzo silne- lepsza przyszłość dla dzieci, większy standard Ŝycia, większe moŜliwości. Praca stała się dla niego sensem jego istnienia, środowiskiem, w którym mógł się całkowicie zatracić, nie ,,zaprzątając sobie głowy” robieniem zakupów , pomaganiem w pracach domowych, realizowaniem własnych zainteresowań , zabawą z dziećmi. Trwało to ok. 2 lata. Po tym czasie Marek rzadko bywał w domu, podróŜe słuŜbowe i praca zajmowały mu ¾ całego czasu. Zmieniał samochody, rozbudowywał firmę, inwestował i budował swój wizerunek szefa. Praktycznie w domu był tylko gościem, praca była dla niego wszystkim. Na mitingach bywał rzadko, jednak dość regularnie, traktując je jako element swojego rozwoju. Marek miał swój pomysł na Ŝycie i było to zaspokajanie swoich ambicji i potrzeb. Nie dostrzegał innych obszarów Ŝycia takich jak rodzina, bycie ojcem, duchowość. śona Marka myślała o rozwodzie, jednak nie miała wystarczająco duŜo siły i determinacji aby to zrealizować. Rozmowy z Markiem nie prowadziły do niczego konstruktywnego i ich związek z czasem stawał się związkiem coraz bardziej formalnym. Te dwa przykłady pokazują sposób kompulsywnego funkcjonowania osób uzaleŜnionych. Funkcjonowania, w którym dominują nałogowe schematy zachowań i nie radzenia sobie z emocjami i uczuciami. MoŜe to być efektem braku umiejętności niezbędnych do właściwego pełnienia Ŝyciowych ról. Umiejętności, których w okresie picia nie potrzebowali a wcześniej nie zdąŜyli wykształcić. MoŜna przyjąć tezę, Ŝe zachowania kompulsywne czy ryzykowne to efekt utrwalonego u alkoholika schematu. Jest to schemat nałogowy, który został wypracowany w okresie picia, natomiast utrwalony i nie zastępowany niczym konstruktywnym tkwi w alkoholiku przez cały czas. Istotą tego nałogowego schematu funkcjonowania jest sposób zachowania w danych okolicznościach. Intencją działań alkoholika nie jest rozwiązanie problemu ale doświadczenie ulgi. Wszystkie działania zmierzające do redukcji napięcia są wyuczonymi sposobami radzenia sobie, które niekiedy bywały nawet skuteczne. Jednak ich mechaniczne stosowanie nie moŜe dawać pozytywnych efektów. Takie efekty są osiągalne jedynie przy zachowaniach zmierzających do realizacji konstruktywnego celu. Rola człowieka – alkoholika sprowadza się właściwie do wyboru pomiędzy zachowaniem zmierzającym do redukcji napięcia a zachowaniem konstruktywnym. Niekiedy jednak konstruktywne cele są dla alkoholika nieosiągalne bez pewnych psychologicznych umiejętności. Alkoholik często nie jest w stanie określić swoich braków i w miarę moŜliwości uzupełnić ich. Najczęściej osoba uzaleŜniona nie rozumie swojej sytuacji a jest tylko świadoma, Ŝe ,,nie układa jej się” w róŜnych dziedzinach Ŝycia. To wywołuje frustrację i napięcie. Mimo wielu wysiłków brakuje jej nadal umiejętności. Najczęściej alkoholik nie wie co miałby zmieniać i jest przekonany, Ŝe zrobił juŜ wszystko a jego nieskuteczność wynika z zewnętrznych czynników. Nadal więc reaguje nałogowo na pojawiające się trudności – 7 poprzez silne dąŜenie do redukcji napięcia. To utrwala schematy i utrudnia wyjście z sytuacji. Taki sposób reakcji wskazuje na wysokie zautomatyzowanie i silne utrwalenie określonych struktur odpowiedzialnych za zachowanie. Okazuje się, Ŝe utrwalone przekonania i normy mogą mieć dla alkoholika zgubny wpływ. Według W. Tatarkiewicza wyróŜnia się trzy rodzaje norm-zasad postępowania: - poprzez bezpośrednie poczucie, Ŝe takiego a nie innego postępowania taki przypadek wymaga. - poprzez podporządkowanie się ogólnej zasadzie - dokonanie obrachunku zysków i strat takiego a nie innego postępowania. W pierwszym przypadku rodzaj zachowania sterowany jest przez bardzo silne uwewnętrznione normy, działające na zasadzie automatycznej regulacji. Do tej grupy zachowań naleŜą między innymi prawdopodobnie wcześniej ukształtowane zakazy i nakazy. Często mimo Ŝe nie spełniają Ŝadnych funkcji przystosowawczych a nawet działają destrukcyjnie, dla alkoholika są niezwykle trudne do kontrolowania czy modyfikowania. Przyczyną jest to, Ŝe są one odpowiedzią na aktualny bodziec wywołujący automatyczną reakcję przystosowawczą w przeszłości a aktualnie destrukcyjną. Często jest to przyczyna tragedii wielu osób powodująca stagnację w ich rozwoju. Drugi schemat zachowania pozwala nam bez rozterek i straty czasu podjąć decyzję o wyborze zachowania najbardziej odpowiedniego, według naszej dotychczasowej wiedzy i doświadczenia. Jest to postępowanie zgodne z naszym systemem norm i wartości oczywiście pod warunkiem, Ŝe system ten spełnia funkcje przystosowawcze. Jednak gdy wartości te (normy) są narzucone, o sztywnych nakazach i zakazach ,wprowadzane w klimacie lęku i szantaŜu, mogą powodować u człowieka liczne problemy interpersonalne lub wewnątrz psychiczne. Trzeci sposób to najbardziej racjonalne postępowanie, stosowany gdy zawodzą dwa poprzednie .To postępowanie jest z załoŜenia najbardziej złoŜone, czasochłonne, wymaga wysiłku intelektualnego, naraŜone jest teŜ na ryzyko błędu. Dlatego wielu ludzi często unika takich ryzykownych , ,,dorosłych” decyzji, chociaŜ jest to postępowanie najbardziej twórcze i odpowiedzialne. 8 Dojrzałe postępowanie człowieka dorosłego powinno obejmować wszystkie trzy sposoby. Jeśli zachowana jest równowaga miedzy wymienionymi sposobami, człowiek sprawia wraŜenie spójnego, zintegrowanego i racjonalnego. Wielu ludzi ma problemy w integracji opisanych sposobów, a wynikają one najczęściej z nieprawidłowych relacji z osobami mającymi wpływ na wychowanie we wczesnym okresie rozwojowym. Osoby te to tzw. dawcy norm czyli rodzice, duchowni, nauczyciele i inne waŜne osoby dorosłe. Bardzo silnie utrwalone normy i sposoby postępowania wpływają na całokształt Ŝycia człowieka, na jego zdolność do rozwoju i zmiany. Szczególnie u alkoholików właściwe, racjonalne funkcjonowanie, oparte na wartościach i normach jest sprawą niezwykle trudną. Wymaga bardzo duŜego wglądu w siebie , kontrolowania swojego zachowania, obserwacji sposobu funkcjonowania oraz ciągłego samorozwoju . Wielu alkoholików nie jest w stanie takiego poziomu osiągnąć i zupełnie uwolnić się od nałogowych destrukcyjnych schematów zachowań. Najlepszym rozwiązaniem jest korzystanie z profesjonalnej pomocy i wsparcia. Oprócz odbycia podstawowego programu leczenia uzaleŜnienia, konieczna jest praca na poziomie pogłębionym. Właśnie do tego stworzone są programy postrehabilitacyjne, programy rozwoju osobistego czy wreszcie psychoterapia. Dla wielu ludzi jest to jedyna moŜliwość zaistnienia w Ŝyciu jako dojrzały, odpowiedzialny człowiek. MoŜna zmieniać swoje Ŝycie, kierując się stale i uparcie w wyzwalanie od przywiązania - w stronę wolności. Źródło : http://www.wotuw.malopols...20Grabowski.pdf Jacek - Nie 21 Cze, 2009 10:58 w moim doświadczeniu i przeżyciu tych trzeźwych lat zadawałem sobie pytanie,czy ja naprawdę chcę przestać pić??? czy ja to robię dla siebie???,,, czy też dla rodziny??? skąd te pytania ??? a no stąd że początki prób rozstania się z alkoholem były dziwne niby chciałem zaprzestania,ale ciągle byłem w tym samym miejscu pierwszy kontakt był u lekarza i przypisanie "antikolu" (w obecności żony) zażywanie antikolu (w obecności żony) pojawiały się kombinacje,a nawet zapicie dziś mogę to uznać że chciałem przestać pić nie dla siebie w końcu na życzenie żony musiałem coś zrobić,a więc odwyk gdzie zaliczyłem terapię a po przebyciu mniej więcej po pół roku doszedłem do wniosku że skoro tyle mogę nie pić to znaczy że kontroluję i znów okazało się że znalazłem się w punkcie wyjścia,tam gdzie zaczynałem trzeźwieć i nadal nie trzeźwiałem dla siebie,ale ciągle udowadniałem że mogę przestać kiedy tylko zechcę i pewnie bym se tak w kółko udowadniał i łapał różne okazje udowodnienia żonie o tym swym kontrolowanym pijaństwie ... żeby nie moment tych dużych "oczu kapturkowego przyjaciela" tu nagle zaczęło się dziać wszystko naprawdę obietnice żony puszczone w ruch,które kiedyś były tylko słowami i okazało się że to wszystko co mam,jest pustką w znaczeniu z tym co zacząłem tracić teraz musiałem zadecydować o zmianie swych dotychczasowych zachowaniach zacząłem po raz pierwszy trzeźwieć dla siebie,a mocnym argumentem i powodem była utrata... w moim przypadku była to utrata rodziny mówiąc w skrócie że przyznanie się do bezsilności wobec alkoholu i trzeźwienie dla samego siebie jest dla mnie "a jeśli idzie o drogę trzeźwienia to moja jest najlepsza na świecie dla mnie oczywiście" i jeszcze to co może być ważniejsze od ukochanej rodzinki "Niepicie jest proste,jeżeli nie ma się żalu po stracie." tego co powodowało straty 
Jagna - Nie 21 Cze, 2009 11:18 Myślę, że dobrze że wiem, jakie zamienniki mi grożą , jesli nie będę czujna, jeśli spocznę zadowolona - że po prostu nie piję. Zauważam u siebie kilka zachowań kompulsywnych, takich małych namiastek picia alkoholu. Pierwsze z nich to picie kawy , uważam że nadmierne. Palę także więcej niż paliłam. 
Kolejne to ...nieszczęsny internet, a zwłaszcza forum. Weszło mi w krew zaglądanie tutaj, i niespokojne myśli co tez sie tu dzieje, gdy mnie nie ma 
Na poczatku zaczęłam też pracowac nadmiernie, długo i dużo. Jednak terapeuta sprowadził mnie szybko na ziemię kwitując te moje zachowanie "zamienił stryjek siekierkę na kijek", wyluzowałam, czasem aż nadmiernie
Zachowań nałogowych w innym kierunku na razie nie dostrzegłam, ale wiem że czasami samemu się tego nie widzi- ten krąg iluzji i zaprzeczeń
Jacek - Nie 21 Cze, 2009 12:30
mówią o tym że "jak czegoś nie potrafię sobie odmówić" natrętna chęć tego zrobienia i żadnych hamulców choć czasem występują takie hamulce to tylko kwestia czasu lub tłumaczenie że się tym kieruje Bebetka - Nie 21 Cze, 2009 15:11
Nasunęło mi się parę refleksji.....pierwsza to nie dajmy się zwariować!!! Wydaje mi się, ze opisane tutaj problemy dotyczą nie tylko osób uzaleznionych od alkoholu 
Z ogromną uwagą przeczytałam ten artykuł. Jest ciekawy i z pewnością pozwala on na chwilę refleksji i zastanowienia się nad sobą samym oraz zrozumieć pewne nasze codzienne zachowania i mechanizmy, które powodują zachowaniem osób uzależnionych! Odbiegnę trochę jednak od intencji autora tego artykułu! Mam pewne ale!!! Czy takie zachowania występują tylko u osób uzależnionych? Czy tylko takie osoby nie rozumieją a mają tylko świadomość, ze ,,nie układa jej się” w różnych dziedzinach życia i to wywołuje frustrację i napięcie”?? Wydaje mi się, ze nie!! A czym są próby redukcji napięcia osób nie uzależnionych? Czy hobby też można podciągnąć pod zachowania kompulsywne? Jezeli ktoś pasjami wędkuje, zbiera gadżety, majsterkuje bo to sprawia mu autentyczną przyjemność jest też uzależniony? Kiedyś usłyszałam albo przeczytałam, ze alkoholik aby pozbyć się przykrych uczuć związanych z jakimś stresem idzie na skróty czyli tłumi je alkoholem bo to najszybszy i najprostszy sposób. Natomiast osoba zdrowa w takiej sytuacji……idzie np. na spacer, zajmuje się czymkolwiek aby wyrównać przykre uczucia i trwa to niestety dużo dłużej zanim dojdzie do równowagi. Taka jest różnica!! Mój tato w trudnych dla siebie sytuacjach (nie jest osobą uzalezniona od alkoholu) ciągle dłubał przy samochodzie i mama miała o to zawsze ogromne pretensje! To była jego metoda na stres!! Potem zaczął pasjami jeździć na rowerze po kilkanaście kilometrów dziennie, tak robił przez wiele lat, dzień w dzień! Ja bynajmniej nie widzę nic złego w tym, ze trzeźwiejący alkoholik wraca np. do dawnych zainteresowań, hobby – chociaż czasami może to przypominać nowe uzależnienie! Nie mam tu na mysli przypadków takich jak np. hazard (opisany w artykule)! Ja też wielokrotnie zastanawiałam się na swoim uzależnieniem od forum. Ale czy to ze lubię tutaj przyjemnie spędzać czas można porównać do zachowania zmierzającego do redukcji napięcia czy zachowania się nie konstruktywnego….uważam za lekkie przegięcie i przesadę! Jacek - Nie 21 Cze, 2009 15:46 Z ogromną uwagą przeczytałem ten artykuł.mojej przedmówczyni Jest ciekawy i z pewnością pozwala on na chwilę refleksji i zastanowienia się nad sobą samym oraz zrozumieć pewne nasze codzienne zachowania i mechanizmy, które powodują zachowaniem osób uzależnionych! i tak dochodzę do wniosku nad którym nie daję mnie myśl spokoju czy aby to nie przesada że ktoś mnie wmawia że to coś złego wysiadywaniem przed kompem no i przecie mam same plusy  albo minusy
mowa tutaj o moich pięknych okularach,no i gimnastyczki trocha po zastygłych kościach nie nie nie  ktoś tam mówił że to z wiekiem,a i owszem ale ile przyspieszone
powiem tylko tyle że może mniej groźne niż alkohol ale ................ ale nie zamienię tego na rybakołustwo,bo tam podobnie stanie w jednym miejscu przez wiele godzin jak i siadywanie na małym stołku gapienie w jeden punkt zwariować można trza to lubić ,no i jeszcze to ranne wstawanie o zimnych porankach-już to czuję na krzyżu (a już po paru latach na pewno)
kłania się nie zależna(...ona...)stopka internetowa 
Bebetka - Nie 21 Cze, 2009 16:00 Jacek Ty mnie przedrzeźniasz  a co do reszty to nie bardzo łapię o co Ci chodzi zbyt wiele ozdobników użyłeś, w tym co chciałeś przekazać
yuraa - Nie 21 Cze, 2009 16:17 Cytatuję: Próbując radzić sobie z trudnościami które niesie nasza egzystencja, osoby uzaleŜnione podejmują róŜne działania (zachowania) mające poprawić ich sytuację. Jednak u postronnego obserwatora wywołują one niekiedy wraŜenie dziwnych czy nieodpowiedzialnych, poniewaŜ często zagraŜają im samym, ich rozwojowi, trzeźwości. Nierzadko w konsekwencji tych zachowań dochodzi do rozpadu rodziny, skupię się na razie na tym kawałku, zakładam że picie alkoholu, moje picie było formą ucieczki od rzeczywistośći co już samo w sobie dla postronnych obserwatorów mogło byc dziwne, kiedy zaprzestalem picia ciało zażadało zamienników by utrzymac ten poziom pobudzenia, były więc duze ilości cocacoli, cygara zamiast papierosów, dużo kawy -co jest do dzisiaj,. jakies wizyty u kobiet sprzedajnych ( wyprę się jakby zona to przeczytała) teraz sa i papierosy i cygaro czasem, kawy kilka dziennie i dużo czasu poza domem. w domu czas przed kompem. zamienniki szukalem szukałem, potem odkryłem internet, czatowanie ale dalej szukalem. w 2005 zaangażowałem się w służby we wspólnocie AA i tu się realizuję, ale co na to moja rodzina kiedy znikam na całe popołudnia, czy tak jak wczoraj na cały dzień a w nocy do pracy, JA czuję się dobrze kiedy spędzam całą sobotę na jakims festynie trzeźwościowym. jakaś misje mam do spełnienia tak mi się wydaje, wazny , potrzebny się czuję ale dla postronnego obserwatora zaprawdę dziwne to byc musi, a dla żony mojej, co mysli?? wracam trzeźwy, - kobiety były jakieś -eee same stare pijaczki, rury przechodzone 
czy zagraża to mojej trzeźości- sam dostrzec nie potrafię możliwy rozpad rodziny -????? przecież mogłaby ze mną jechać ale bywała i wyraźnie nie służą jej te klimaty. a zreszta nie wiem co ona robi pod moją nieobecność Jacek - Nie 21 Cze, 2009 16:48
nie Reniu ja tak nie umiem jak Ty ,po prostu mnie się spodobał Twoja wypowiedz tak bardzo że ją sobie z papugowałem a że byłem skoncentrowany na twojej wypowiedzi i Tobie odpowiadałem nie myślałem nad tym czy to może Cię urazić Reniu zapewniam że nie miałem nic złego na myśli
o minusy jakie dają uzależnienia także hobby wędkarskie zawsze można się ich dopatrzeć wiesz Reniu,twe podejrzenia mnie dały do myślenia nie pierwszy raz tu byłem źle zrozumiany jestem prostym człowiekiem (nie wykształconym) tak się wypowiadam jak umiem a może nie powinno mnie tu być zajrzę tu jeszcze ,ale i głęboko się nad tym zastanowię Anonymous - Nie 21 Cze, 2009 16:58
ale *p**** jacek opowiadasz czy to konkurs pisania poprawna polszczyzną ? nie gadaj głupot i pisz i w razie czego tłumacz  jak kto nie rozumie
Bebetka - Nie 21 Cze, 2009 17:12
Zapewniam Cię Jacuś, ze mnie ani nie uraziłeś ani nie przyszło mi nawet do głowy, ze cos złego miałeś na myśli   każdego mogłabym podejrzewać ale na pewno nie Ciebie 
No masz babo placek no zaraz dostaniesz ode mnie wirtualnego klapsa
I bardzo dobrze i tak ma być.....i takiego Cię lubię a że czasem nie potrafię czytać miedzy wierszami ......no cóż....akceptuje siebie taką jaką jestem i na pewno nie zastanawiam się jak Ty:
To najwieksza bzdura jaką usłyszałam Jacuś od Ciebie, naprawdę 
Widzę, ze to chyba Ty sie na mnie obraziłeś
Co sie tutaj ostatnio dzieje? Jakieś czarne chmury niepokoju wiszą nad każdym czy co?
pterodaktyll - Nie 21 Cze, 2009 18:30 Prawdę mówiąc to doznałem lekkiego szoku. Przeczytałem pierwszy raz- Jezus Maria toż te 10 m-cy trzeźwości w ogóle nie istnieje. Jestem taki sam jak w okresie picia, wszystkie mechanizmy uzależnienia działają u mnie jak dobrze naoliwiona maszyna, nic nie zrobiłem dla swojej trzeźwości i katastrofa, tym bardziej, że moja była żona sugerowała coś takiego odchodząc ode mnie. Zacząłem się jednak zastanawiać nad tym wszystkim. Przecież to niemożliwe, żebym ten okres wytrzymał praktycznie bez "głodu", snów alkoholowych itd. Przecież od kilku miesięcy mam ciągle pod "górkę" i nic. Żadnych sensacji. Problemy, które mi się bez przerwy pojawiają rozwiązuję na bieżąco a nie za pomocą żadnych "środków" i nawet się nad tym nie zastanawiam. Tutaj podpisuję sie pod tym co napisała Bebetka. Nie dajmy się zwariować. Chińskie kombinacje na temat kontrolowania siebie (owszem ale bez przesady) itd. może są i dobre ale nie zmieniają faktu, że przez takie dążenia do "doskonałości" można całkiem nieźle się zagubić we własnej tożsamości i dopiero problem narośnie gdy nie można się określić samemu- kim jestem i czego chcę a dla mnie to jest najistotniejsze w tym wszystkim. Nie lekceważę broń boże żadnych form terapii, ale abstynencja jest dla mnie środkiem do osiągania celów a nie celem samym w sobie. Anonymous - Nie 21 Cze, 2009 19:16
BRAWO
Bebetka - Nie 21 Cze, 2009 19:36
Fajne podsumowanie - podoba mi się
Jagna - Nie 21 Cze, 2009 22:16
Bo to jest najistotniejsze. Program rozwoju osobistego, czyli możliwy dalszy plan trzeźwienia alkoholika po terapii podstawowej, nie doprowadza do bycia "doskonałym" , takich ludzi nie ma, a jesli są to może w niebie
PRO to właśnie sposób by wiedzieć kim się jest, i aby bycie tym kimś nas satysfakcjonowało. Czyli dobrze czuć się ze sobą samym, nie sprawiając innym już problemów, nie krzywdząc. Właściwie artykuł tego pana zrouzmiałam nieco inaczej, i w niczym mnie nie uraziły słowa ani kontekst. Ot, uważność - nic więcej, żadne tam kontrole non-stop. Bo kontrolę to ja już utraciłam raz na zawsze .I przyznałam, że przestałam kierować swoim zyciem. Teraz uczę się jak kierować, ale by znowu nie popełnić baboli jestem uważna na siebie, tak delikatnie
Bebetko zauważyłam wielką ilość wykrzykników w Twojej wypowiedzi, co takiego Cię wzburzyło, że aż tak ostro ?
ITD ----------------------------------------------------------------------------------- Odpowiedź Bebetki i dalszy ciąg rozmowy na ten temat jest tutaj: Piaskownica Edit - Wiedźma Jacek - Nie 21 Cze, 2009 22:31
nio, ale ja tak celowo  zeby się mnie nie cepiała
dziewczyny ja bez was i bez tego forum 
od Ciebie to przyjemność
no i tu mnie masz -a żeby nie było trza między wierszami błądzić to powiem tak to kiedy na ten placek 
pterodaktyll - Nie 21 Cze, 2009 22:40
Może nie do końca zgodziłbym się z Tobą. Dobrze czuć się z samym sobą i wiedzieć kim się jest, to oczywiste, ale nie każdemu musi się taka postawa podobać zwłaszcza komuś kto nie był i nie jest uzależniony (vide moja była żona). Myślę, że nie stwarzanie nikomu problemów i jednoczesne "bycie sobą" nie bardzo idzie w parze. Umiejętność życia to min. sztuka kompromisów a jak wiesz, często druga strona usiłuje dalej "zbijać kapitał" na naszym poczuciu winy. Nijak to się ma do dobrego samopoczucia i czasem trzeba postawić swoje warunki nie patrząc na to czy to się komuś podoba czy nie. Jacek - Nie 21 Cze, 2009 22:51
ja po szczerym przyznaniu mej bezsilności do alkoholu i zdania sobie sprawy że jest to moją chorobą do końca życia ,zupełnie mnie starcza dziś wchodzę do spożywczego po chleb a przy kasie przyciąga mój wzrok półka pełna alkoholu,ale nie umysł Jagna - Nie 21 Cze, 2009 23:03
Asertywność:) To sztuka bycia sobą, odmowy ale nie raniąca czyichś uczuć. Ja balansowałam dotąd pomiędzy nadmierną uległością a słowną agresją. O dziwo naumiałam się komunikować asertywnie, to się da ! A że ktoś wolałby inaczej niż my, to już jego problem
pterodaktyll - Nie 21 Cze, 2009 23:10
Jagna. Czasem trzeba walnąć po prostu pięścią w stół i machnąć ręką na całą asertywność Jagna - Nie 21 Cze, 2009 23:13
pterodaktyll - Nie 21 Cze, 2009 23:15 Sorry Jagna źle sformułowałem to zdanie Halibut - Pon 22 Cze, 2009 08:57 Nawet hobby o którym piszecie może być nieszkodliwym, pozytywnym sposobem spędzania wolnego czasu, ale równie dobrze u osoby mającej skłonności do nałogów może przerodzić się uzależnienie. Ja bardzo często uciekam od problemów angażując się i koncentrując nieproporcjonalnie, na jakiś zajęciach typu hobby, praca, wycieczki, zakupy, gotowanie. To te same mechanizmy co przy alkoholu, brakuje tylko fizycznego oddziaływania. Hali.. Wiedźma - Pon 22 Cze, 2009 16:03 Piaskownica 
Jesteśmy czubeczki Bebetka - Pon 22 Cze, 2009 16:07
podwójne przekierowanie.....no, no nie wiedziałam, że aż tak ważne są te wykrzykniki
|
||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
