mucha - Sob 07 Lip, 2018 13:41 Temat postu: Wyrzuciłam z domu alkoholika, ale... Wyrzuciłam z domu narzeczonego alkoholika. Byliśmy razem prawie 9 lat. Próbowałam groźbą i prośbą skłonić go do leczenia, ale na marne. W końcu po kolejnej jego alkoholowej akcji (ostatnie miesiące praktycznie nie trzeźwiał, do pracy nie chodził, bo był na l4 po operacji) spakowałam jego rzeczy i zawiozłam go do jego matki. Tylko, że jego matka to też pijaczka, która wprawdzie chodziła na terapię, bo "zmusiła" ją do tego opieka społeczna ( ma jeszcze w domu dwoje nastolatków i korzysta z pomocy MOPSu), ale znowu zaczęła pić w tym roku. Kobieta, krótko mówiąc, mnie nienawidzi, bo po tym jak jej syn zamieszkał ze mną jej się mocno ukróciło finansowo, bo przestał jej dawać pieniądze. Na zdrowiu i życiu syna też jej nie zależy, z tego co wiem popijają razem. No i teraz do sedna, wyrzuciłam go, ale wciąż go kocham i chciałabym mu pomóc. Tylko co ja mogę? Zgłosiłam go przez znajomego policjanta i dostał wezwanie na komisję, ale poszedł, nagadał, nakłamał i nic nie zrobili. Teraz zgłosiłam ponownie, policjant przedstawił jak wygląda sprawa, i ma dostać kolejne wezwanie. Był dwa razy u psychiatry, raz trzasnął drzwiami i wyszedł obrażony, drugi raz (od kolejnego psychiatry) wyszedł po 2 minutach z przepisanym XXXXXXXXXXX, którego nie chciał brać. Mam z nim kontakt, dzwoni do mnie, mówi, że nie chce tak żyć itd. ale to zwykłe mydlenie oczu, bo mówi, a nie robi nic. Siedzi u matki i codziennie popija. Czy powinnam całkowicie ograniczyć z nim kontakt? Co zrobić? Pomóżcie. 
------------------------- Zgodnie z regulaminem naszego forum, nie używamy tutaj nazw leków. olga - Sob 07 Lip, 2018 14:41 Witaj 
Powinnaś zerwać kontakt. Będziesz miała święty spokój mucha - Sob 07 Lip, 2018 16:48
Ciężko  Tak bardzo chciałam mu pomóc. Wyszukiwałam terapie, ciągałam po lekarzach A ze strony jego rodziny tylko ataki w moim kierunku albo całkowita obojętność Ehhh
AnnaEwa - Sob 07 Lip, 2018 17:24
I teraz jest bardzo ważny moment: idź sama na terapię dla współuzależnionych. Zuch dziewczyna Teraz pozwól pomóc sobie
mucha - Sob 07 Lip, 2018 20:12
Wiem, ale teraz zastanawiam się czy się do niego odzywać czy czekać. Jasno wyraziłam, że mogę spróbować zacząć związek jeszcze raz jeśli pójdzie na leczenie. No, ale jak mam teraz zachowywać się w stosunku do niego? Odbierać telefony czy nie? Kontaktować się z nim czy nie? olga - Sob 07 Lip, 2018 20:17 A jak byś chciała? Zastanów się czego pragniesz, co Tobie służy, z czym Ty się dobrze czujesz...i tak rób... smokooka - Sob 07 Lip, 2018 21:03 Zrobiłaś ogromny krok, żeby żaden następny dzień Twojego cudownego życia nie wyglądał jak te 9 lat wcześniejszych. Kochana - idź na terapię współuzależnienia. Nie podejmuj teraz żadnych najmniejszych decyzji w których on byłby na którymkolwiek planie. Za rok, dwa postanowisz jako-tako racjonalnie. Zrobiłaś najtrudniejsze już co mogłaś - najpierw żyłaś z tym zjawiskiem 9 lat, a potem pękło w Tobie już miłosierdzie i wygnałaś alkoholika z domu. Nie wracaj ani jednym paluszkiem - możesz przystanąć najwyżej na chwilę, żeby nabrać oddechu i iść dalej do przodu. Jestem alkoholiczką i współuzależnioną kobietą, po związkach z alkoholikami, po terapii itd. Dużo przeszłam. Nie jestem ekspertem. Tylko doświadczenia łyknęłam nieco i żałuję że sama podejmowałam inne decyzje po wyrzuceniu swojego alkoholika kiedyś z domu. Pozornie się terapeutyzował, pozjadał wszystkie rozumy  ale efekty są takie że jednak związek nie przetrwał. Na moje ogromne, wielkie i najważniejsze szczęście 
mucha - Sob 07 Lip, 2018 23:16 To nie tak, że on 9 lat pił, kiedyś było inaczej, a może po prostu pił, ale nie tyle i nie traktowałam tego jak nałogu? Ale kiedyś to był dobry, pracowity chłopak. Szkoda mi go jako człowieka, chłopak ma dopiero 31 lat, a stoczył się już tak nisko. Do tego nie wiem co mogę zrobić, żeby dwoje jego młodszego rodzeństwa nie żyło w tej patologii. Policja przyjeżdża czasem, opieka przychodzi, ale generalnie nikt nie reaguje jak trzeba. To ciągle trwa, a te dzieciaki żyją z matką pijaczką. Starsza siostra ma to wszystko w głębokim poważaniu, tylko ja, praktycznie obca dla nich osoba myślę o tym jak im pomóc. Dzisiaj dzwonił do mnie jego młodszy brat, który myśli o tym czy samemu nie zadzwonić na policję, że może wtedy zareagują, ale boi się, że ich zabiorą do jakiejś rodziny zastępczej. To takie przykre
mucha - Sob 07 Lip, 2018 23:19
Chciałabym dobrze, a boję się, że wyjdzie jak zawsze. 
AnnaEwa - Nie 08 Lip, 2018 09:04 Terapia dla współuzależnionych jest własnie między innymi po to, żeby uświadomić sobie, co mozna zrobić - i z czym. Moim zdaniem,
Ja Ci tego nie mogę powiedzieć wszystkiego teraz, ani ja, ani nikt. Bo NIE USŁYSZYSZ. Popatrz na swoje wpisy: piszesz wciąż o innych ludziach. Ich problemy są dramatyczne, ja wiem - mnie też czasem aż trzepie, jak patrzę wokół, jak ludzie żyją - w końcu z jakiegoś powodu tu jestem, też jestem współuzależniona
Ale, uwierz, TWOJE PROBLEMY SĄ NIE MNIEJSZE. On pije - ale to Ty się denerwujesz. I on się może zapije, może nie - a Ty padniesz na zawał. Albo zbankrutujesz, bo się zajmujesz czyimś życiem, a nie swoim. Nawet nie zauważysz, jak będziesz wyglądać jak cień człowieka i ważyć 40 kg. Znam takie współuzależnione - mieszkam w małej miejscowości i widzę, jak biegają i dorabiają po 12 godzin na dobę, wyciągają męża/syna z aresztu, płacą odszkodowania, przepraszają sąsiadów, nie znają dnia ani godziny... i cały czas uważają, że to ON ma problem, nie one. Jeżeli chcesz z tym coś zrobić, jedyna znana mi droga - to pójść na terapię. I to szybko. Obejrzyj sobie taki filmik na Youtube: https://www.youtube.com/watch?v=ufoZV6_1JxM Coś Ci to przypomina?
Klara - Nie 08 Lip, 2018 09:17 Witaj Muszko!
Gdy pierwszy raz zjawiłam się na mityngu Al-Anon, jedna Dobra Dusza wręczyła mi broszurkę z tym tekstem: https://komudzwonia.pl/viewtopic.php?p=52559#52559 Po przeczytaniu poczułam, że przekroczyłam Rubikon. Ciebie też zachęcam do przeczytania. Linka - Nie 08 Lip, 2018 12:31
W moim przypadku to zupełnie nie zdawało egzaminu. No bo czego ja chciałam ? Trzeźwego męża, utrzymania związku......i nadal trwałam przy alkoholiku. Pozwalało mi to realizować moja misje „zbawiania świata”.... Nawet chodząc na Al-anon gubiłam się w tym, czego ja chcę. Moje chcenia nadal były nierealistyczne, brakowało mi zakreślonych granic. Nadal spotykam się z zachowaniami, które powinny budzić mój sprzeciw, a nie budzą...... Tylko teraz już to wiem i reaguje, ale nadal nie jest to mój naturalny odruch. Mnie w tym momencie bardziej pasowałoby pytanie: co poradziłabym swojej córce, przyjaciółce w takiej sytuacji. mucha - Nie 08 Lip, 2018 18:23
Dokładnie tak. Chcesz czegoś co nie jest osiągalne. Ja wiem, co poradziłabym przyjaciółce. Logiczne myślenie działa bez zarzutu, ale nie potrafię skreślić z dnia na dzień 9 lat życia. Łudziłam się (i pewnie w głębi łudzę się nadal), że on się otrząśnie i zgłosi na leczenie. To był dobry chłopak, jakby tylko chciał zawalczyć o siebie to mógłby dobrze żyć. Teraz siedzi w biedzie, matka głównie utrzymuje się z 500+ i alimentów na młodsze dzieci, bo zarobi coś na sprzątaniu, ale chodzi na 3 godziny dziennie, więc kokosów nie ma. On śpi w kuchni na jakimś starym rozkładanym materacu, bo nie ma tam warunków, bieżąca woda tylko w kuchni, brak łazienki, kuchenne meble wyglądają jak ze śmietnika, smród papierosów i alkoholu. On coś tam dorabiał, ale kolega już też się poddał i nie bierze go do roboty, więc siedzi w domu i razem z matką piją. Nie chcę się wywyższać, ale ze mną mieszkał w nowym, zadbanym domu, niczego nam nie brakowało, w domu czysto. Jasne, że chciałabym normalnego życia, chciałabym kochającego narzeczonego, a jednocześnie zdaję sobie sprawę, że to być może z nim jest już niemożliwe. Z jednej strony wiem, że powinnam to definitywnie zakończyć, z drugiej serce mi pęka, że z tego dobrego chłopaka już nic nie będzie jak on wreszcie nie pozwoli sobie pomóc.
margo - Nie 08 Lip, 2018 19:15 Mucha, jesteś młoda dziewczyna, życie przed Tobą - zastanów się, czy chciałabyś spędzić resztę swojego życia zastanawiając się, czy zapije, czy nie zapije? Zakładając, że faktycznie kiedyś się otrząśnie. Zastanów się teraz przez chwilę jak się zachowywał wobec Ciebie jak pił i jak Ty się wtedy czułaś. Czułaś pewnie ciągły strach. Chcesz żyć w tym strachu? Zobacz - wywiozłaś go do jego matki, choć z Tobą miał dobrze... a on woli leżeć na śmierdzącym materacu i pić. I nic z tym nie zrobisz. To dorosły człowiek i decyduje sam o sobie. Ty jedyne co możesz zrobić, to zaopiekować się SOBĄ. Pójść na terapię, na al-anon, zająć się tym, co zaniedbałaś w trakcie gdy zamartwiałaś się o niego. A jego zostaw samemu sobie. Nie jesteś jego opiekunką, byłaś jego partnerką. Słyszałam kiedyś takie powiedzenie "nie przez Ciebie pije i nie dzięki Tobie przestanie". I coś w tym jest. Najlepsze co możesz dla niego zrobić, to zająć się sobą i zostawić jego życie jemu - dorosłemu odpowiedzialnemu za swoje życie człowiekowi. I choć jest to bardzo brutalne to możesz zrobić albo to, albo zadręczać się i zamęczać próbując ustawić mu życie i leczyć go siłą i prośbą i groźbą... Ja już dzisiaj wiem, że ta pierwsza opcja była najlepszym wyborem w moim życiu i cieszę się, że mam to już za sobą...
olga - Nie 08 Lip, 2018 20:04 Linka, jak nie zdawało egzaminu?.... kiedy zaczęłas się dobrze czuć, odzyskiwac spokój? Wtedy gdy dałaś sobie spokój z ratowaniem, zrozumialas, że musisz liczyć na siebie, odstawilas go na bok...czyż nie? AnnaEwa - Pon 09 Lip, 2018 08:00
Ja się akurat z Linką zgadzam. Bo ze współuzależnionym jest jak z alkoholikiem dokładnie: powiedz czynnemu alko, że ma przestać pić - on ci może i przyzna rację, na kacu, ale on nie nie ogarnia tego myślą w ogóle. Współuzależniona nie wie, czego chce dla siebie. Ona dla siebie chce, żeby inni nie pili, byli zdrowi, nie kłócili się itd. Czego chce dla córki, przyjaciółki - to, owszem, ogarnia To trochę, jak ślepemu o kolorach...
pietruszka - Śro 18 Lip, 2018 00:24 Witaj Muszko
Kilkanaście lat temu wyrzucaj alkoholika z domu chciałam się już tylko ratować, bo doszłam widocznie do własnego dnia. W ostatnim odruchu miłosierdzia (a raczej głębokiego współuzależnienia) postawiłam ultimatum (jakich tysiące dawałam wcześniej), że ma 3 dni na pójście na terapię i w tej chwili odstawia alkohol. Byłam pewna, że nie dotrzyma słowa, a on jak na złość poszedł na terapię (statystycznie taka opcja była bliska zera). No to dostał szansę, by zostać. Sobie wówczas dałam czas, by popracować nad sobą i by umieć podjąć decyzję, czy w ogóle chcę ewentualnie żyć z trzeźwiejącym alkoholikiem. Bez terapii i Alanonu chyba nie dałabym rady. Jeszcze bardziej mnie by wykończył ten rok jego trzeźwienia niż wieloletnie picie. Niczego nie jestem w życiu tak pewna, jak tego, że decyzja o pójściu na Alanon i terapię były jednymi z moich najbardziej odpowiedzialnych decyzji życiowych. Bez względu na to, czy alkoholik pije czy idzie w kierunku tzw. trzeźwości. Bez względu na to, czy jestem, czy nie jestem w związku dalej. Bez względu na to, co w życiu robię, czy w życiu nie robię. MOJE życie zyskało nową jakość, odzyskałam samą siebie. evita - Sob 08 Wrz, 2018 17:56 Temat postu: Re: Wyrzuciłam z domu alkoholika, ale...
ty właśnie mu pomagasz i odpuść sobie stawianie ultimatum typu jak pójdziesz na leczenie to możesz wrócić. On to może i nawet zrobi ale z bynajmniej zupełnie innych pobudek niż sądzisz. Odbębni swoje dla świętego spokoju, wróci u ciebie do łask, ty przez chwilę będziesz szczęśliwa i zaczniesz z uśmiechem spoglądać w przyszłość. Powrót do rzeczywistości będzie baaardzo bolesny. I tak jeszcze nie raz zapewne się zakręcisz wokół swojej upragnionej miłości do alkoholika.
Pewnie, że zdarzają się wyjątki (takich na forum wiele znajdziesz) ale wyjątki potwierdzają regułę i daję Ci jakieś 5 % szans na to, że trafisz na tą ambitniejszą wersję alkoholika, który jak za pstryknięciem palcem naprawi się po terapii. Ale Ty masz dużo większe szanse na normalne życie z normalnym problemami typu jaki kolor hybrydy wybrać na paznokcie
Powodzenia życzę i słusznych wyborów 
olga - Sob 08 Wrz, 2018 18:30 No?!!! 
esaneta - Sob 08 Wrz, 2018 18:38 Niech mnie ktoś uszczypnie 
evita - Sob 08 Wrz, 2018 18:52 we własnej osobie 
evita - Sob 08 Wrz, 2018 19:23
poczekajmy aż nas admini do piwnicy przeniosą żeby wątku nie śmiecić
evita - Sob 08 Wrz, 2018 20:13
dromax - Sob 05 Sty, 2019 11:34
esaneta - Sob 05 Sty, 2019 17:59 Ale że kto tego świata nie widzi - te żony, czy ci mężowie? 
Wiedźma - Sob 05 Sty, 2019 19:01
No co Ty opowiadasz? 
Kieliszek zawsze się widzi, nawet gdy go nie ma 
staaw - Sob 05 Sty, 2019 19:12
W sumie racja. Kieliszek jest zawsze, zazwyczaj do połowy lub całkiem pusty... 
dromax - Nie 06 Sty, 2019 19:52
 Nie tylko warto wywalić z domu alkoholika ale lepiej wystrzelić go w kosmos z trzecią albo czwartą prędkością kosmiczną - czyli 130 km/s - a to go wyśle poza galaktykę!
Maciejka - Nie 06 Sty, 2019 19:54 A Ciebie gdzie wystrzelili i skad piszesz? staaw - Nie 06 Sty, 2019 19:55
A zapłacisz 25000 dolarów za kilogram? To cena zs pierwszą kosmiczną, trzecia to pewnie ze dwa zera więcej... dromax - Nie 06 Sty, 2019 21:25
Mnie nie musieli nigdzie wystrzelać za jestem abstynentem 
staaw - Nie 06 Sty, 2019 21:30
To pewnie stąd Ci się to za bierze... 
dromax - Pią 18 Sty, 2019 21:25
 Literówka! miało być "ja"
|
||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
go rodziny tylko ataki w moim kierunku albo całkowita obojętność