tomcio. - Pon 09 Wrz, 2019 07:44 Temat postu: Zbytnie przejmowanie się krytyką Cześć, zaglądam do Was pierwszy raz. Niedawno rozpocząłem terapię dla osób uzależnionych od alkoholu, podczas pierwszych sesji indywidualnych wyszło szydło z worka i okazało się, że będę również musiał przejść terapię dla DDA... Jest to dla mnie obszar całkowicie nowy, podczas diagnozy łzy same napłynęły do oczu, nie mogłem się do końca dnia pozbierać. Teraz pomału sklejam swoje trzeźwe życie. I mam do Was pytanie: Od jakiegoś czasu, z przerwami, chodzę na zajęcia sportowe dla dorosłych. Trener, bardzo mocny i hardy charakter, fachowiec - często podczas ćwiczeń/gry głośno wskazuje kto popełnia jakie błędy i co ma poprawić, czasami mocnymi słowami. Bardzo mnie to stresuje, jakakolwiek uwaga w moim kierunku potęguje moje kolejne potknięcia. Podczas ćwiczeń nieustannie myślę czy trener na mnie patrzy i czy zaraz nie polecą kolejne uwagi. Jestem jedyną osobą której to przeszkadza. Teraz sobie myślę, że może to wpływ mojego ojca na mnie w dzieciństwie, brak rozmów, brak pochwał, krytyka itp. Ale do rzeczy  Nie wiem czy dalej uczęszczać na te zajęcia. Czy póki nie uporam się z radzeniem sobie z emocjami nie powinienem unikać (jeżeli mam na to wpływ) takich relacji. Z drugiej strony chcę trenować, sport to dobre panaceum na moją chorobę ;/
zacisnąć zęby i robić swoje? może coś poradzicie? ktoś z Was przeżywa podobne problemy? jal - Pon 09 Wrz, 2019 08:26 Temat postu: Re: Zbytnie przejmowanie się krytyką
Zasada pierwsza koncentracja na leczeniu... ja odstawiłem wszystko i zająłem się sobą : - dwa mitingi tygodniowo, - kontakt codzienny z niepijącymi z AA, - terapia systemem ambulatoryjnym, - unikanie przebywania z ludźmi z którymi piłem, - nie przebywanie w miejscach w których piłem, - nie kupowałem i nie polewałem alkoholu, - nie dawałem na składki i nie płaciłem alkoholem, - zagłębiłem się w literaturę AA i książki o tej tematyce. Ale ja miałem serdecznie dosyć alkoholu... i chciałem nauczyć się żyć bez niego - jak dotąd trwam 27 lat. Powodzenia staaw - Pon 09 Wrz, 2019 13:39 Temat postu: Re: Zbytnie przejmowanie się krytyką
W pierwszym roku leczenia powinieneś wyeliminować wszystko co przeszkadza Ci w trzeźwieniu, łącznie z żoną i kotem. Sport możesz uprawiać truchtając wokół domu dowolnym stylem albo i bez stylu. Zaciskanie zębów to najgorsze wyjście, mięśnie dość szybko się męczą a jedyna znana Ci substancja na odprężenie Tobie nie służy. Kiedy poznasz techniki relaksacji, radzenia ze złością, możesz podnieść poprzeczkę... pietruszka - Pon 09 Wrz, 2019 21:02 Nie będę się wypowiadała w kwestii, czy przy takim natężeniu emocji, z którymi sobie gorzej radzisz, powinieneś odstawić sport (czy tę konkretną dyscyplinę) czy też nie. W tej kwestii pewnie dobrze, byś pogadał ze swoim terapeutą. A mała odporność na krytykę to częsta dolegliwość DDA/DDD. Tylko czy aby nie za wcześnie na zajmowanie się tym syndromem? w Al-anon jest takie powiedzenie: "Najważniejsze najpierw". Chociaż  na terapii współuzależnienia terapeutka na indywidualnej zabrała się za moje dzieciństwo. Miało to na tyle pozytywny skutek, że zakręciłam się tak bardzo... że nie miałam czasu ani energii "pomagać mojemu Pietruchowi trzeźwieć" 
Na zdrowie nam obojgu wyszło... tomcio. - Wto 10 Wrz, 2019 08:51
Kot już dawno ode mnie uciekł, chyba za słabo go karmiliśmy i zadomowił się parę domów dalej 
Gadałem z nim, ale nie dał się przekonać 
Żony nie ruszam, jak Ty swoją wyeliminowałeś to nieładnie 
Dzięki @jal! staaw - Wto 10 Wrz, 2019 10:17
Nie przeszkadzała w trzeźwieniu to została
Wiedźma - Wto 10 Wrz, 2019 13:27
Mój (pierwszy) mąż mi w trzeźwieniu przeszkadzał  Już go przy mnie nie ma...
|
||||||||||||||||||||
