Flandria - Śro 07 Paź, 2009 11:03 Temat postu: alkoholizm i związki niedawno usłyszałam, że gdyby mój ojciec kochał moją matkę nad życie nie byłaby mi potrzebna terapia itd itd tyle, że wydaje mi się to kompletną bzdurą 
ja rozumiem to tak, że alkoholik to ktoś kto jest ubezwłasnowolniony przez alkoholizm i to niezależnie od tego czy kocha kogoś nad życie czy nie tym bardziej, że 20, 30 lat temu terapie w Polsce nie były na tak wysokim poziomie jak dzisiaj co Wy o tym sądzicie ? mogę powiedzieć tej osobie, że niewiele wie o alkoholiźmie ? czy może to ja się mylę ? 
pterodaktyll - Śro 07 Paź, 2009 11:19
Flandra!! Alkoholik kocha wyłącznie sam siebie i oczywiście alkohol. Cała reszta mu na huk potrzebna. Oczywiście mówię o czynnym alkoholiku. yuraa - Śro 07 Paź, 2009 11:21
no bo to jest kompletna bzdura, z mojego punktu widzenia oczywiscie. kiedy piłem kochałem swoja rodzine, a jakze, tylko ja i Bóg mój Bóg wie że to prawda i co z tego, ze kochałem w momencie sięgnięcia po alkohol wszystko przestawało się liczyc. Po co zatem siegałes po alkohol ?? ktos spytać może , przecież to nielogiczne. taak, nielogiczne.uciekałem w alkohol szukajac jakiegos idealnego wzorca ogniska domowego?? i znowu według moich pojęc idealnego. jak kiedys pisałem jestem bardzo tolerancyjny jak wszystko idzie po mojej mysli Flandria - Śro 07 Paź, 2009 11:27
dziękuję Yurra 
Wiedźma - Śro 07 Paź, 2009 11:50 Miłość oczywiście może być motywacją do zaprzestania picia (inna sprawa, czy skuteczną), ale nie jest lekarstwem na alkoholizm! Takie pomysły mogą przychodzić do głowy chyba tylko idealistom nie mającym jednocześnie pojęcia czym jest alkoholizm... yuraa - Śro 07 Paź, 2009 12:08 taka scena mi się przypomniała, zreszta głeboko grzebać w pamięci nie musiałem bo wciaz pamiętam. napity do domu przylazłem, postanowiłem pobyc troskliwym ojcem, ,zeszyty syna (wtedy 9 czy 10 lat) przejrzałem, oczywiscie cały czas monologując, w końcu wyrzekłem: -Tomuś , przecież ja was kocham, ciebie kocham. a Tomuś bez namysłu rzucił: -to niech tata nie pije pamiętam łzy co mi do oczu napłynęły, wyszedłem z pokoju syna, i co ? jeszcze tego samego wieczora byłem w trupa zalany. życie bez butelki wydawało się bzdurą wielką bzdurą jeszcze większą było zyć z butelką Flandria - Śro 07 Paź, 2009 12:33
trafiłaś w samo sedno - tzn. tak właśnie oceniam tę osobę
dzięki temu forum (i pewnej osobie, która tu ciągle pływa) zrozumiałam, że mój tato pił nie dlatego, że mnie nie kocha, tylko dlatego, ze nie potrafił przestać dlatego ten temat taki dla mnie ważny a osobą, która rzuciła mi to hasełko (i wiele innych podobnych) jest ... mój terapeuta 
ostatnio dowiedziałam się, że facet zajmuje się terapią uzależnień od niedawna (około roku) i to dlatego, że zwolniono go skądś tam ja chyba mam pecha do terapeutów 
w każdym razie, wygląda na to, że czas na zmianę ... Wiedźma - Śro 07 Paź, 2009 13:10
 
Rzeczywiście czas na zmianę... KICAJKA - Śro 07 Paź, 2009 18:04
Nie tylko tych co mają lub mieli czynnego alkoholika.  Moja córka ma do dziś dylemat czy ojciec ją kocha i czy kiedykolwiek kochał.  Tym bardziej po zajęciach z psychologii na studium.  Straciła przy nim 6 pierwszych lat życia -rozumiem. Ale teraz wciąż powtarza,że tato cokolwiek robi to na pokaz,a nie dlatego że ją kocha. 
ZbOlo - Śro 07 Paź, 2009 20:03 Za bardzo nie pamiętam pierwszych dwóch lat życia mojej córki. Pierwsze urodziny - to kompletnie pijany ("dumny") tatuś, wkurzona mamusia i zdziwiona reszta rodziny. To właśnie córka była jedną z najważniejszych "przyczyn" mojej decyzji o rozpoczęciu leczenia w ośrodku. Mam tylko nadzieję, że nie zrobiłem Jej za dużej krzywdy. Przez pierwsze dwa lata życia Jej tatuś "pachniał" gorzałą. Mam nadzieję, że nie będzie kojarzyć tego smrodu z miłą zabawą z tatusiem i "ciepłem domowym". Flandria - Śro 07 Paź, 2009 21:06
spokojnie
po pierwsze - nie ma idealnych rodziców, a nawet jeśli są to też podobno źle 
po drugie - ważne jest "tu i teraz", a nie to co było kiedyś, obwiniając się nie zmienisz przeszłości, ale za to możesz spaprać teraźniejszość w "tu i teraz" możesz być idealnym rodzicem i to jest ważne
odpuść sobie to poczucie winy, ciesz się tym co masz i dziel się tym z Córką
chyba nie chcesz się dzielić z Nią poczuciem winy, co ? w każdym razie ja tak to widzę
Beniamin - Śro 07 Paź, 2009 21:07 tu i ja się zgodzę ZbOlo - Śro 07 Paź, 2009 21:35
...pewnie, że nie chcę się z Nią dzielić poczuciem winy!!! Ale powiem szczerze, że wspomnienia "pijanych" chwil, które spędziłem z córką skutecznie obrzydzają mi "tamte lata". Gdy wspomnę jak kompletnie pijany kąpałem dziecko - to dziękuję Bogu i Jej aniołowi stróżowi, że nie zrobiłem Córce krzywdę!!! (jeszcze teraz włosy mi dęba stają na całym ciele). A "tu i teraz" staram się być "ciepłym" i dobrym tatą - z obopulną radością !!! Jagna - Śro 07 Paź, 2009 21:39
I to jest ważne. Przeszłości już nie zmienisz, możesz zmieniac siebie teraz, i właśnie to robisz. Tego się trzymaj, a będziesz miał szczęśliwą córeczkę, i sam będziesz 
ZbOlo - Śro 07 Paź, 2009 21:56
...mam ogromną nadzieję, że tak będzie. Trochę się martwię, że jestem zbyt uległy i "miękki", ale to może "taka moja uroda" - a nie "odkupywanie" pijackich grzechów... Wiedźma - Śro 07 Paź, 2009 22:00
No a jaki ma być kochający tatuś? Twardy i nieugięty? 
No nie żartuj sobie, Zbolo - bądź tatusiem ciepłym i puchatym, a co! Niech Mała ma! drzewnykocur - Śro 07 Paź, 2009 22:01
I ja, miłość to nie regułka, a akoholizm to choroba. Jak ktoś ma wątpliwości wersy na razkmninkę tj 1 Kor 13,1-13. Tam jest cała prawda. pterodaktyll - Śro 07 Paź, 2009 22:02
Tylko nie przesadzaj bo możesz być, jak ten miś z okienka .........
Jagna - Śro 07 Paź, 2009 22:18
A miłośc do dzieci ? A miłość do siebie, matki, siostry...? pterodaktyll - Śro 07 Paź, 2009 22:20
Może weź gumkę i zacznij zmazywać te skreślenia 
Wiedźma - Śro 07 Paź, 2009 22:27
To takie coś, co albo się czuje albo nie. Ksenia34 - Śro 07 Paź, 2009 23:41 A ja wracajac do tematu napisze tak.Jesli rozchodzi sie o zwiazki miedzy dzieckiem(czyli mna) a tata,to jakos do tej pory nie wiem czemu malo pamietam,wiem tylko ze zawsze jak chcialam mialam kase(czasy komunizmu),jak byl pijany to pamietam buzi na dobranoc i czulam alkohol(nie przeszkadzalo mi to bo byl wtedy troskliwy).Natomiast teraz jak wspominamy z siostra to ona pamieta jak chowala sie przed ojcem na podworku ,bo" go niesli"ja jakos nie pamietam albo zamknelam sie w sobie.Pamietam tylko dobre chwile z nim.Moze jakos probuje siebie usprawiedliwic.Napisze natomiast co bylo ostatnio w wakacje.Moj ojciec nadal uwaza siebie za smakosz piwa  ,bo jakos nie chce uwierzyc w to ze ma corke alkoholiczke(jawnie mu powiedzialam ze ide na miting),codziennie rano ma atak kaszlu okropny,budzil mnie co rano jak tam bylam i w koncu 4tego dnia wstalam i powiedzialam mu tak:Wez kurna napij sie piwa to ci przejdzie,a jesli nadal bedziesz sie upieral ze to nic nie daj,to poprostu przestan pic a samo przejdzie,bo to nie jest zadna astma.i co ,wkurzyl sie wiem, ze to okrutne tak mu powiedziec,ale mialam naprawde dosc,od tamtej pory codziennie rano pil piwo,nadal uwazajac ze jest smakoszem piwa(nie mial kaszlu),ale o leczeniu nic nie wspomnial.A czy mnie kocha,napewno ale to ukrywal,jak ja zreszta,chociaz ja duzo razy mowie i okazuje moim dzieciom ze sa chciane i kochane,a ojciec no coz.
Jagna - Śro 07 Paź, 2009 23:47
Ksenia...piszesz jakby moją historię, moje dzieciństwo. Tak pamiętam ojca, gdy był dobry, gdy dawał dobre słowo. Niestety pamietam tez okropne lania i złość, wtedy...był trzeźwy. Tak jakoś w tej mojej głowie, alkohol kojarzyłam pozytywnie, bo miałam profity z tego ...i kieszonkowe i extra premie za naukę, i komplementy przy gościach, i spacer i gry i zabawy. Zły wzorzec, wiem. Nie mam juz żalu, nie wybaczyłam, bo nie mam uprawnień by to robić. Ale załatwiłam tą sprawę na warsztatach Hellingera, nie wiem czy juz do konca, ale jest mi lżej. Jagna - Czw 08 Paź, 2009 00:05
(...) Nie pojmowałem tego aż do chwili, gdy nagle odkryłem, ile ludzie musza się nacierpieć w jakimś związku, by zrozumieć iluzoryczność wszelkich związków. Czy to nie straszne? Musza cierpieć w jakimś związku, zanim się nie obudzą i nie stwierdza: "Mam tego dość! Musi istnieć jakiś lepszy sposób na życie niż uzależnianie się od innych". A co ja uczyniłem jako psychoterapeuta? Przychodzili do mnie ludzie ze swymi problemami dotyczącymi kłopotów w związkach z innymi, z nieumiejętnościami komunikowania się z nimi itp., i czasami im pomagałem. Jednakże często, przykro mi jest to przyznać, nie była to pomoc właściwa, gdyż ugruntowywałem ich w uśpieniu. Być może powinni jeszcze więcej pocierpieć. Być może powinni osiągnąć dno, by potem moc powiedzieć: "Mam tego wszystkiego dość". Tylko wtedy, gdy ma się dość własnej choroby, można się z niej wyzwolić.(...) Anthony de Mello PRZEBUDZENIE http://przebudzenie.de.mello.wizytowka.pl/ KICAJKA - Czw 08 Paź, 2009 08:07
Spełnianie każdej zachcianki a nawet więcej.W miarę upływu lat żądania coraz większe a szacunku coraz mniej.Przerzucanie się inwektywami,pretensje,kto komu większą krzywdę wyrządził. A po środku ja,która nie umiała nad tym zapanować. Psychologowie rozkładali ręce. Tylko jeden wspólny wniosek łączy ojca z córką-"najbardziej w tym wszystkim ucierpiała mama". I jest argument do dalszych przegadywań. Stoję od jakiegoś czasu z boku,już nie próbuję interweniować,bo pogarszam sprawę. To jest właśnie "węzeł gordyjski" dla mnie nie do rozwiązania.
Monka - Czw 08 Paź, 2009 08:22
Straszne jest to , jak to czujesz. Straszne masz chyba doświadczenia ... Kocha się bezwarunkowo ... mimo wszystko ... Można nienawidzieć , a mimo to kochać... Mozna się również odkochać. KICAJKA - Czw 08 Paź, 2009 08:45
Zgadzam się z tym jak najbardziej.
Kocham moją córkę bezwarunkowo,choć często mówię co mi się nie podoba w jej zachowaniu.
Wiem,że wychowałam ją no dobrego człowieka,wrażliwego na innych,cudzą krzywdę i cierpienie.Niesienie pomocy chorym,cierpiącym,niepełnosprawnym,zwierzakom- jest jej sztandarem.
Ale ma się to nijak do sytuacji w domu.
rufio - Czw 08 Paź, 2009 09:28 Mozna kochac bezwarunkowo - mozna nienawidziec empirycznie ale mozna byc rowniez obojetnie obojetny - co jest lepsze a co gorsze ? A co do mlodych wilczkow co czyhaja na potkniecie - tu juz klania sie sposob przekazywania swiata od mlodego - KICAJKA - Czw 08 Paź, 2009 16:15
Borus - Czw 08 Paź, 2009 18:04
Wprawdzie nie znam Twoich dzieci, ale czy komukolwiek może zależeć na porażce własnych rodziców? Moim zdaniem, to jakaś paranoja...
ZbOlo - Czw 08 Paź, 2009 18:17
...to dobrze, że mój wilczek ma dopiero trzy latka - chociaż kiełki już ma ostre 
|
||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
