Bebetka - Śro 07 Paź, 2009 18:30
podaję link 
http://www.onet.tv/czy-wa...tml#5564604,c=5 zaciekawiła mnie wypowiedź Ewy Woydyłło ..... 
Wiedźma - Śro 07 Paź, 2009 18:44
Tylko zaciekawiła, czy może zdziwiła?
KICAJKA - Śro 07 Paź, 2009 18:46
Bebetka - Śro 07 Paź, 2009 18:51
Mnie juz Ewo mało co może zdziwić zaciekawiła.....zwyczajnie, czyli dała trochę do myślenia, skłoniła do refleksji w kontekście różnych wypowiedzi, które tutaj ostatnio przeczytałam - chodzi mi o dylematy osób współuzależnionych, które się ostatnio dzieliły na forum swoimi doświadczeniami i tych, które szukały wsparcia.......
Bebetka - Śro 07 Paź, 2009 19:03
No właśnie......czytałam też tutaj takie wypowiedzi, w których wręcz sugerowano szybkie ciach, rozwód i zostawienie męża alkoholika - dlatego zaciekawiła mnie ta wypowiedź, ponieważ tez uważam, ze to wszystko nie jest takie proste jakby sie wydawało
Klara - Śro 07 Paź, 2009 19:09
Wydaje mi się, że Ewa Woydyłło straciła kontakt z szarą rzeczywistością! NIESTETY!! 
Flandria - Śro 07 Paź, 2009 19:14
jako córka alkoholika mogę powiedzieć tak jasne, że to nie jest takie proste ale [tu mam ochotę wrzucić kilka przekleństw] trwanie przy mężu alkoholiku ma swoje ogromne konsekwencje, i są to konsekwencje, które ponoszą głównie dzieci ... bo nie oszukujmy się, to że 30-letnia kobieta pokłóci się ze swoim mężem itp nie ma dla niej aż takiego znaczenia natomiast to, że 3(5, 10 itd)-letnie dziecko jest przerażone, kiedy jest świadkiem takiej akcji ma ogromne konsekwencje i rzutuje na być może całą resztę jego życia 
Wiedźma - Śro 07 Paź, 2009 19:16
Bebetko, tak - ale jedynie w przypadku, gdy alkoholik odmawia przyjęcia pomocy! Bebetka - Śro 07 Paź, 2009 19:46
Z tym akurat się zgadzam - jakże często obserwuje się chore trwanie w takich związkach z różnych powodów - np. strach, bezradność, zastraszenie..... itd. Dla mnie osobiście sa to jakieś skrajne przypadki, kiedy w domu cierpią dzieci i nieraz z tego powodu dochodzi do tragedii rodzinnych niestety
Wszystko mozliwe.....dlatego też jej wypowiedź mnie zaciekawiła
Klara - Śro 07 Paź, 2009 20:03
Właśnie ja tak trwałam. I co? I nico! 
Inna osoba znana mi z forum SOS zrobiła w końcu trzask-prask, wzięła kredyt na mieszkanie, zamknęła za sobą drzwi i poszła. Machnęła ręką na rozwód, na nic nie czekała. Mąż się ocknął Minęły dwa lata, są razem, on nie pije. Chore emocje czasem dają o sobie znać, ale alkoholu nie ma. pterodaktyll - Śro 07 Paź, 2009 21:19
Obawiam się że mam nieco inne zdanie na ten temat Bebetka - Śro 07 Paź, 2009 21:44
możesz coś więcej napisać?
pterodaktyll - Śro 07 Paź, 2009 21:53
I owszem. Moim zdaniem większość par usiłuje za wszelką cenę powrócić do status quo i to jest moim zdaniem błąd, ponieważ przeważnie i jedna i druga strona zmienia się psychicznie a naleciałości z poprzedniego okresu pozostają. Moim zdaniem lepiej przeciąć to wszystko np. poprzez separację lub rozwód, co przecież nie przekreśla w jakiejś przyszłości dalszego wspólnego życia, natomiast daje obu stronom komfort stanowienia samemu o sobie i ewentualnych wyborów życiowych. Tak to mniej więcej widzę. Oczywiście mam na myśli trzeźwiejących alkoholików bo jeżeli chodzi o czynnych, to po prostu nie ma innej możliwości. Jak pisałem, na podstawie zresztą swoich doświadczeń w tym zakresie, życie z czynnym alkoholikiem to piekło dla drugiej strony i jak zwykle tej wersji będę się trzymał. Czasem trzeba poświęcić uczucia, żeby samemu nie zwariować 
Bebetka - Śro 07 Paź, 2009 22:05
Wszystko jasne dla mnie, dzięki za wyjaśnienie ......powiem Ci Ptero, że z tego co napisałeś wynika, że gorzkie masz doświadczenia w tym temacie...... 
Wiedźma - Śro 07 Paź, 2009 22:08 A ja uważam, że trzeba dać związkowi szansę, jeśli się tę szansę widzi. Dać ją raz - alkoholikowi, bo to w tym wypadku równoznaczne. Chwyci się jej, zrobi coś ze sobą - OK, można próbować związek naprawiać, czasem się okazuje, że warto... Ale jeśli szanowny alkoholik "nie da się złamać" to niech spada na drzewo. Szkoda życia. Ale to tylko takie moje zdanie 
pterodaktyll - Śro 07 Paź, 2009 22:08
Jak cholera Bebetko, ale dzięki Bogu i terapeutom jakoś to zniosłem a idzie cały czas na lepsze 
Jagna - Śro 07 Paź, 2009 22:11
Zgadzam sie w całej rociągłości, ale jesli dajemy szanse związkowi, to zasada: nie jęczymy z tego powodu i nie robimy z siebie ofiary- w koncu to nasz wybór. pterodaktyll - Śro 07 Paź, 2009 22:12
Rozstanie moim zdaniem też jest szansą bo zmusza do wyborów. Napisałem, że nie przekreśla dalszego wspólnego życia w jakiejś przyszłości, oczywiście pod warunkiem, że obie strony świadomie tego chcą.
Bebetka - Śro 07 Paź, 2009 22:16
Oj, żeby te wszystkie dziewczyny, które napisały cokolwiek w dziale Współuzależnienie - nie odebrały tego źle a co gorsza przestały pisać
Jagna - Śro 07 Paź, 2009 22:17
Dlaczego martwisz się za kogoś? Spokojnie, koalkoholizm leczy się czasem drastyczniej niz alkoholizm i...trudniej. pterodaktyll - Śro 07 Paź, 2009 22:18
A może zamiast bez przerwy o tym pisać należało by wreszcie zacząć podejmować jakieś decyzje?? 
Wiedźma - Śro 07 Paź, 2009 22:20
Ale po co komu wybory, jeśli oboje grają w tej samej drużynie? Co innego, gdy walczą o pokój (a raczej o spokój - święty, każdy o swój), wtedy faktycznie lepiej nie zawracać sobie nawzajem głowy
migotka351 - Pią 09 Paź, 2009 19:21 Temat postu: Czy warto trwać przy alkoholiku? to linki do wywiadu w TVN: http://dziendobrytvn.plej...osci_detal.html http://dziendobrytvn.plej...osci_detal.html Klara - Pią 09 Paź, 2009 19:29 Migotko! Świetnie że nas odwiedziłaś
Dziękuję za linki. W którymś temacie (nie pamiętam w którym) rozmawialiśmy o tym. Mnie się wydaje, że Ewa Woydyłło nie ma już kontaktu z szarą rzeczywistością. Jestem ciekawa, czy Ty też tak uważasz? Bebetka - Pią 09 Paź, 2009 19:33
no i skończyło się nieciekawie 
Jacek - Pią 09 Paź, 2009 19:58
"CIEKAWOSTKI" coś takiego - wiem bo sam go zakładałem ale nie umiem go znaleźć ja wchodzę tylko w "nie przeczytane" 
migotka351 - Pią 09 Paź, 2009 20:00
Trzeba uszanować jej poglądy. Zgadzam sie z nią w tym, ze może dycyzji o rozstaniu nie nalezy podejmować pochopnie. Należy postawić ultimatum, przeprowadzić interwencję, dać facetowi czas zyjąc np. jakis czas w separacji. Jesli jednak widać, że facet definitywnie nie podejmuje żadnych kroków w kierunku leczenia uzależnienia, to szkoda zycia. I to wcale nie z powodu jakiegoś egoizmu czy wygodnictwa.Pani Woydyłło, choć jest psychologiem, to zapomniała chyba, jakie są następstwa-bagaż, jaki pozostawia zycie w rodzinie alkoholowej dzieciom. Sama związała się z alkoholikiem, ale nie był to czynny alkoholik. Nie wczytywałam się w jej biografię, ale nie była chyba osobiście narażona na codzienność z osoba uzależnioną. Moim zdaniem żadna terapia nie jest w stanie calkowicie nas odciąć od wpływu czynnego alkoholika i narkomana. Nie da się tak zyć spokojnie obok... A wiem to z autopsji - kiedy to mieszkalismy z naszym alko i teraz kiedy go nie ma-mamy ciszę i spokój.I całkiem nowe-inne zycie, jakiego sobie nawet wczesniej nie wyobrażałam... tak jak być może pani Woydyłło nie wyobraża sobie jaką gehenną jest zycie z czynnym alko, bo tego nie doświadczyła.. Nie uważam by warto było uparcie tkwić latami przy czynnym alko, gdy on nadal uparcie tkwi przy piciu i wszelkie naciski w postaci interwencji, ultimatum itd. zawodzą.. szkoda zycia.. A pani Woydyłło porównując alkoholika do kaleki bez nogi chyba zapomniała o specyfice alkoholizmu, gdy w przypadku alkoholika pomaga mu się przez niepomaganie.. No i takie tam... Ale to moje zdanie,do ktorego mam prawo... 
pozdro
Flandria - Pią 09 Paź, 2009 20:03 jak słucham tego wywiadu to przypominają mi się sytuacje w domu ... np. księdza, który przekonywał moją mamę, żeby dała szansę mojemu tacie mam wrażenie, że nie miał pojęcia o co tak naprawdę ją prosi
mój ojciec był agresywny, każdy dodatkowy dzień w jego towarzystwie był dla nas traumatyczny nie mówiąc już o tym, że byłam później przez niego nagabywana tak sobie myślę, że jeśli jakaś żona alkoholika słuchała tego wywiadu to musiało podciąć jej to nieźle skrzydła i tak przecież kobiety współuzależnione mają niewiele wsparcia we własnym otoczeniu ... cierpią nie tylko one, ale również a właściwie przede wszystkim dzieci, które są narażone na przemoc psychiczną, fizyczną a nawet seksualną ... szczerze mówiąc to jestem ciągle w szoku po tym co usłyszałam
yuraa - Pią 09 Paź, 2009 20:35
polecam poczytać cos o pani Woydyłło, jakis swój bagaż ona też ma http://www.styl24.pl/arti...nistka/#art-top Klara - Pią 09 Paź, 2009 20:41
Jasne, że ma swoje doświadczenia, ale teraz chyba zajmuje się głównie pracą naukową i wydaje się, że zaczęła teoretyzować. Do tej pory słuchałam rozmów z nią prawie z nabożeństwem. Nie wiem, czy mi to zostanie
Flandria - Pią 09 Paź, 2009 20:51
to cytaty z tego tekstu, który przytoczyłeś:
zupełnie nie rozumiem jak się to ma do tego, co mówiła w tym wywiadzie
stiff - Pią 09 Paź, 2009 21:30
Nie cierpię wywiadów z autorytetami ich publikacji i wogole... KICAJKA - Sob 10 Paź, 2009 16:50
A żeby zrozumieć co się dzieje z trzeźwym lub trzeźwiejącym alkoholikiem i jaka jest różnica miedzy nimi a czynnymi alkoholikami poszła na studia psychologiczne.Ja doskonale rozumiem ją,że chciała dowiedzieć się o tej chorobie jak najwięcej.Aby,pomóc sobie,dzieciom i w miarę możności mężowi.Czytałam jej książki w których właśnie,opisywała swoją pracę w amerykańskich klinikach.Wszelkie mechanizmy rządzące uzależnionym i współuzależnionym. Dawno temu w USA byli w zakładach pracy ludzie odpowiedzialni za abstynencję pracowników,delikwent dostawał sygnał -wóz albo przewóz.Korzyści były obustronne,bo często okazywało się,że trzeźwiejący alkoholik bywa lepszym pracownikiem,niż ten który nie ma problemu. W moim przypadku,zagrożenie utratą pracy (warunek kierownictwa),zadziałało na mojego alkoholika.A także to co gdzieś wspomniałam, drastyczne stwierdzenie,że ma się powiesić.
KICAJKA - Sob 10 Paź, 2009 17:01
tylko mnie to zostanie na pewno Moje myślenie i postępowanie było podobne,bezwiednie robiłam tak jak ona ,może dlatego,że nie miałam bagażu DDA.Różnica w tym,że ja na studia nie poszłam,tylko pomocy szukałam w grupie al-anon i klubie AA.A tam skierowano mnie w poradni leczenia uzależnień 22 lata temu.
KICAJKA - Sob 10 Paź, 2009 17:06
ten ciekawy temat i Wiedźma go zamknęła. I słusznie, uważam jeśli ktoś z poważnego tematu robi sobie cyrk. 
KICAJKA - Sob 10 Paź, 2009 17:09
Klara - Sob 10 Paź, 2009 17:10 Kicajko, ale Twój niemąż przerzucił się na inne uzależnienie, to nakichać na taki sukces
Jacek - Sob 10 Paź, 2009 17:15
cała łona - czasem mnie doda to znów ujmie 
Flandria - Sob 10 Paź, 2009 17:15
Kicajko, ale ja do tego nie mam zastrzeżeń
po prostu nie rozumiem, jak kobieta, która ma tak ogromną wiedzę, która jest psychologiem zajmującym się uzależnieniami może mówić w telewizji takie rzeczy
zastanawiam się tylko, dlaczego nie padły tam słowa, że kobieta związana z alkoholikiem powinna zwrócić się po wsparcie do ośrodka terapii uzależnień, że powinna jak najwięcej dowiedzieć się o chorobie męża a przy okazji swojej własnej (współuzależnienie też powinno być leczone) padły tam słowa, że skoro ktoś świadomie (???  ???) związał się z alkoholikiem to nie powinien go opuszczać itd
dla mnie to jakiś kosmos Flandria - Sob 10 Paź, 2009 17:20 dodam jeszcze, że zbulwersował mnie sposób, w jaki ta kobieta o tym mówiła dla mnie ten przekaz brzmiał trochę tak: "phi, alkoholizm, wystarczy przecież zrobić interwencję i po sprawie" KICAJKA - Sob 10 Paź, 2009 17:43
Wiedźma - Sob 10 Paź, 2009 17:51
No dobra - wydłubałam z tamtego zamkniętego tematu rozmowę o wywiadzie z panią Woydyłło i wkleiłam ją tutaj. Można kontynuować, byle sie nie skończyło tak jak poprzednio
KICAJKA - Sob 10 Paź, 2009 17:52
Flandria - Sob 10 Paź, 2009 18:35
być może - nie wiem faktem jest, że to pierwszy program telewizyjny, który pojawił się na forum odkąd tu jestem - wyciągnęłam z tego (być może błędny) wniosek, że o czymś to świadczy sporo informacji można znaleźć w internecie, w książkach, w poradniach itd ale telewizja trafia do ogromnej rzeszy ludzi, którzy nie mają być może nawet odwagi, żeby zwrócić się o pomoc, i którzy być może nawet nie zdają sobie sprawy z tego, że taką pomoc mogą otrzymać i dlatego mnie to bulwersuje, wolałabym, żeby w takiej telewizji śniadaniowej znany psycholog mówił o tym, jak najlepiej poradzić sobie z problemem, a nie mówił czegoś w rodzaju "widziały gały co brały", "tak se kobito wybrałaś, to się teraz męcz"
mam tendencję do wyolbrzymiania, przedstawiania rzeczy w krzywym zwierciadle KICAJKA - Sob 10 Paź, 2009 18:49
Flandria - Sob 10 Paź, 2009 18:57
o właśnie dzieci miały być powodem trwania przy alkoholiku dla mnie to absurd KICAJKA - Sob 10 Paź, 2009 19:01
Klara - Sob 10 Paź, 2009 19:29
Co z tego, że wyraża... Mój mąż wyrażał chęci i na tym się skończyło. Byłam (przy nim) obok niego, do końca.... i co? I pstro!
Wiedźma - Sob 10 Paź, 2009 19:30 No tak - nie chodzi jedynie o wyrażanie chęci, ale o podjęcie skutecznych działań. Borus - Sob 10 Paź, 2009 19:49
A kiedy ocenić, czy podjęte działania są skuteczne? Przecież z alkoholikiem nigdy, nic,, na pewno,nie wiadomo... KICAJKA - Sob 10 Paź, 2009 19:54
evita - Sob 10 Paź, 2009 20:00
nie sądzę żeby to coś zmieniło a jeśli tak to tylko w dobrym kierunku
hmmm... i tu się nie zgadzam  uważam, że nic lepiej nie robi takiej zbłąkanej duszyczce jak sukurs w tym co robi, zrobi czy też powinna zrobić ! bo to właśnie wirtualne kopy w tyłek osób takich jak wy są największą motywacją do działania
Klara - Sob 10 Paź, 2009 20:01
Jasne, działania też były. Terapie zamknięte, dochodząca, mityngi.... "wagary"
Z terapii zamkniętych wracał wypoczęty, odżywiony, gotowy do dłuuuugiego ciągu
Całe życie można tak się "starać", no i się starał. Wielu jest takich i dlatego uważam, że pani Woydyłło w tej audycji zmierzyła wszystkich swoją miarą. To nie jest właściwe. Powinna powiedzieć że są szanse na sukces, ale że trzeba być przygotowanym na porażkę. To byłoby uczciwe postawienie sprawy, a tak wielu kobietom zamieszała w głowach i odsunęła w czasie ich ewentualne leczenie. evita - Sob 10 Paź, 2009 20:06
dziewczyna z mojej grupy nie zdołała się prawnie odseparować od swojego męża ponieważ sędzia uznał, że ona powinna być wsparciem mężowi w chorobie alkoholowej a nie uciekać jak tchórz i zosatwiać go takiego bezradnego !!! rozumiecie to ? 
zrezygnowała z dalszego działania i nie będzie separacji ponieważ uznała, że skoro sędzia tak stwierdził i że ślubowała przed ołtarzem na dobre i złe to będzie z pokorą znosić swoje cierpienie i nic nie będzie już robić
Klara - Sob 10 Paź, 2009 20:15
Może ten sędzia jest czynnym alkoholikiem?
Flandria - Sob 10 Paź, 2009 20:20
albo nasłuchał się tego rodzaju wywiadów telewizyjnych ?
evita - Sob 10 Paź, 2009 20:30
to samo pomyślałam
Klara - Sob 10 Paź, 2009 20:35 ...pozwolę sobie zapytać Ciebie Evitko (zresztą w zgodzie z tytułem tego wątku), jak Ci się obecnie trwa przy alkoholiku? Wiedźma - Sob 10 Paź, 2009 20:51
Nie wiem, Borusku, kiedy. Myślę, że partnerka alkoholika wie intuicyjnie, czy jego działania są autentyczne, czy pozorowane. A przynajmniej po kilku razach zrobienia jej w bambuko powinna nabrać przekonania, że facet nie rokuje i lepiej dać sobie z nim spokój
evita - Sob 10 Paź, 2009 21:20
nijak Klaro jakbym wisiała w próżni ... drażni mnie jego stoicki spokój choć to coś nowego i łączy nas tylko wspólne remontowanie mieszkania . Jak wcześniej już wspomniałam, przykro byłoby mi go zostawić a jednocześnie o niczym innym nie marzę - oszaleć można !!!
ale się trzymam choć coraz częściej doły łapię tylko, że to już z innej przyczyny
Borus - Sob 10 Paź, 2009 21:35
...albo jej się wydaje, że wi
Borus - Sob 10 Paź, 2009 21:40
...czasem tak bardzo nie wierzymy w czyjąś przemianę, że gdy to następuje, po prostu nie wiemy co z tym zrobić
KICAJKA - Nie 11 Paź, 2009 14:07
ZbOlo - Wto 13 Paź, 2009 01:58 Chciałbym zabrać głos w dyskusji... jestem alkoholikiem i mam żonę, która przy mnie trwa. Mój głos będzie subiektywny - bo odpowiedź na tak zadane pytanie brzmi w moich ustach: TAK! Pamietacie z dzieciństwa taką "wyliczankę" - dobieranie dzieci do jakiejś gry zespołowej. Dwóch liderów stawało na przeciw siebie i wybierało-dobierało z grupy dzieci do swoich drużyn kandydatów do gry. I teraz pytanie: co czuł ten ostatni delikwent? Mam w rodzinie "czynnego harcerza", który twierdzi, że taki dzieciach dostaje "kopa" do dalszego rozwoju (żeby przy następnej wyliczance uplasować się wyżej) - ja zamykałem się w sobie i z etykietką "niedorajda"... trwałem. Po co ten przykład? Myśle sobie, że gdyby nie pomocna dłoń żony, gdyby "wystawiła mnie" za drzwi... już bym nie żył. Piłem blisko 20 lat, tak "na serio" - podjąłem (a bardziej - podjęliśmy) - próbę życia w trzeźwości po raz pierwszy. Nie piję prawie rok... tak jak mnie uczono - nie planuję zbyt odległej przyszłości. Cieszę się, że właśnie minął 280 dzień mojej abstynencji... dzięki mojej żonie i dzięki temu, że nie podjęła decyzji o wykluczeniu mnie ze swojego życia. Wiedźma - Wto 13 Paź, 2009 05:03
No i to jest, moim zdaniem, prawidłowe posunięcie obu stron - ona dała Ci szansę, Ty jej nie zmarnowałeś, ku obopólnej korzyści i zadowoleniu. Byłabym zdziwiona i oburzona, gdybyś został potraktowany nogą podczas gdy oczekiwałeś i byłeś gotów na przyjęcie dłoni. Jasne, Zbolo, że nie na każdego alkoholika przybliżenie dna działa mobilizująco. Są tacy, którzy zamiast odbić się od niego - dożywotnio grzęzną w mule i kra nad nimi zamarza... Ano - życie to rosyjska ruletka
stiff - Wto 13 Paź, 2009 06:42 Zbolo mi do kiedy miał kto pomagać, to nie mialem motywacji do zaprzestania picia...
Wiele razy obijałem d**ę i sie podnosiłem przy pomocy rodziny, aby za chwile wrócić do chlania... Nawet kiedy było mnie wstyd i duma pijacka mi nie pozwalała zwrócić sie o pomoc, to jeszcze wtedy nie widziałem możliwości zatrzymania tego pędu ku przepaści... Potrzeba bylo jeszcze kilku lat pijackiego życia, aby opatrzność pokierowała mnie na właściwe tory...
Kazdy z nas ma inna drogę...
ZbOlo - Wto 13 Paź, 2009 11:10
...amen ("tak jest") Klara - Wto 13 Paź, 2009 15:25
Masz ZbOlo wielkie szczęście (i Twoja żona również), że chwyciłeś się tej dłoni i dzięki temu nie utonąłeś. Niestety, bardzo często partnerkom alkoholików te pomocne dłonie mdleją od nieustannego wyciągania, a gdy już któryś chwyci, to po to, żeby ugryźć
ZbOlo - Śro 14 Paź, 2009 19:00
...oby to szczęście trwało bardzo długo. |
||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
