konformistka - Pią 15 Sty, 2010 12:57 Temat postu: Terapia dla współuzależnionych a terapia DDA Witam Przełamałam się i byłam dziś na spotkaniu z psychoterapeutą od DDA. 
On uważa jednak, że przed terapią DDA powinnam raczej przejść terapię dla współuzależnionych. Jestem umówiona z psychoterapeutką od współuzależnień i z psychiatrą ale dopiero w lutym. Czy ktoś z Was mógłby mi pokrótce wyjaśnić podstawowe równice pomiędzy tymi dwoma rodzajami terapii? Jacek - Pią 15 Sty, 2010 13:28
nie w moim biernym temacie,ale powiem jak ja to widzę DDA to widziane oczyma dziecka alkoholika,choć dorosłe ale dziecko DDA więc to bardziej ktoś z boku ,choć też ma jakiś udział współuzależniony to ktoś ,kto bierze udział bierny w życiu alkoholika pomaga jemu w komforcie picia, a więc kryje alkoholika opiera go,karmi itp. możliwe że ty to robiłaś i w rozmowie z terapeutą ,uznał że masz coś z współuzależnieniem konformistka - Pią 15 Sty, 2010 13:37 Przyznałam jedynie, że mój mąż ma obecnie problemy z nadużywaniem alkoholu i, że moje małżeństwo przeżywa kryzys a ja nie umiem podjąć decyzji w żadną ze stron. Tomoe - Pią 15 Sty, 2010 13:50 Witaj. 
Pod koniec czerwca 2004 roku, kiedy szłam na swoje pierwsze spotkanie z terapeutą uzależnień, mój stan można było określić jako "trzy w jednym". Bo nie dość że sama byłam czynną alkoholiczką, to na dodatek współuzależnioną uwikłaną w związek z czynnym alkoholikiem, i oczywiście byłam też DDA. Dużo było do posprzątania. Ale trzeba było przecież od czegoś zacząć. W takich przypadkach jak mój, terapeuci zaczynają od ustawienia hierarchii problemów - i leczą je w kolejności "od góry do dołu". Czyli zaczynając od tego, co jest na wierzchu, co najbardziej dokucza i najbardziej zakłóca normalne funkcjonowanie "na teraz, na już" W moim przypadku kolejność była następująca: najpierw uzależnienie, potem współuzależnienie, na końcu terapia DDA. Widocznie twój terapeuta uznał, że u ciebie "na wierzchu" jest współuzależnienie, a twoim syndromem DDA mozna się zająć póżniej. Jacek - Pią 15 Sty, 2010 13:50
i to jest wystarczalne aby cię zaliczyć do współuzależnionych teraz starasz się nabyć informacji u psychoterapeuty z jakiego powodu ??? - z pewnością związany z mężem i jego problemem a takie połączenie - robi z ciebie współuzależnioną Tomoe - Pią 15 Sty, 2010 13:54
Jacku, ja z tych słów zrozumiałam, że konformistkę skierowała do "psychoterapeutki od współuzależnienia" ta psychoterapeutka "od DDA", u której ona już była. konformistka - Pią 15 Sty, 2010 14:04 Dobrze zrozumiałaś Tamoe
Poszłam do psychoterapeuty od DDA chociaż zapewne jestem również współuzależniona. Ale nie pomagam mojemu mężowi "w komforcie picia", nie kryję go i nie opieram. Wprost przeciwnie pozwalam mu ponosić konsekwencje jego nałogu. Nie chcę poświęcić kilku miesięcy na uczeniu się jak postępować z alkoholikiem dlatego pytam na czym polega terapia dla osób współuzależnionych. Klara - Pią 15 Sty, 2010 14:05 Konformistko, przeczytaj sobie ten artykuł. Mam nadzieję, że dzięki niemu nieco Ci się rozjaśni problem współuzależnienia: http://www.opoka.org.pl/b...aleznienie.html Tomoe - Pią 15 Sty, 2010 14:15 Terapia współuzależnienia nie polega na tym abyś nauczyła się "jak postępować z alkoholikiem" tylko na tym, abyś nauczyła się "jak postępować sama ze sobą", aby picie twojego męża nie miało tak destrukcyjnego wpływu na twoje życie, jaki ma obecnie. Z reguły osoby współuzależnione są do tego stopnia skoncentrowane na piciu partnera i wynikających z niego stratach, że nie potrafią się skupić na sobie, na swoim rozwoju. Bo niemal cała ich uwaga i energia jest skoncentrowana na alkoholiku. Czytając twoje pierwsze wypowiedzi na tym forum, dotyczące twojego lęku przed "uzależnieniem się od drugiego człowieka" - domyśliłam się, że taka postawa nie jest ci obca. Uzależnienie od drugiego człowieka - to jest właśnie współ-uzależnienie. konformistka - Pią 15 Sty, 2010 14:27 Tomoe, jak się czujesz po tych wszystkich terapiach? Bo zrozumiałam, że jesteś już po? Tomoe - Pią 15 Sty, 2010 14:40 W telegraficznym skrócie: czuję się wolna i dorosła. 
Jestem trzeźwa ponad pięć i pół roku. Tamten związek już nie istnieje. Jestem w nowym, szczęśliwym związku. Mam nową, lepszą pracę. Materialnie znacznie lepiej mi się powodzi. Lepiej niż dawniej funkcjonuję wśród ludzi. Lepiej się czuję sama ze sobą. Potrafię podejmować decyzje i ponosić ich konsekwencje - a to jest bardzo ważna umiejętność.
Jacek - Pią 15 Sty, 2010 14:46 ajjajaj dziewczyny sorki ja odpowiadałem na pytanie pomiędzy rużnicą,ale nie doczytałem słowa terapii
konformistka - Pią 15 Sty, 2010 14:53 Wspaniałomyślnie Ci wybaczamy, Jacku
Gratulacje Tomoe
Mogę spytać jak długo trwały poszczególne rodzaje terapii? Dzięki Klaro za link. Przeczytałam artykuł. Czytałam również kiedyś książkę Pia Mellody, chyba o tytule "Toksyczna miłość". Mniej więcej wiem czym się objawia współuzależnienie. Ale nie wiem na czym w polskiej wersji polega terapia. Klara - Pią 15 Sty, 2010 15:00
Odnoszę wrażenie, że są drobne różnice między poszczególnymi ośrodkami, a nawet terapeutami. Ogólna jednak zasada jest taka, że zostajesz przydzielona do konkretnego terapeuty prowadzącego Cię indywidualnie, a równocześnie (albo w momencie gdy zbierze się kilka osób) wchodzisz na terapię grupową. Zdobywasz wiedzę o chorobie alkoholowej, słuchasz doświadczeń innych, wypowiadasz się na swój temat i słuchasz co inni o tym sądzą, a równocześnie poznajesz możliwości wyjścia z sytuacji w jakiej się znajdujesz, oczywiście - jeżeli Ci ona przeszkadza. No i uciekło mi najważniejsze: Pracujesz nad wzmocnieniem poczucia własnej wartości i pewności siebie! CZUJESZ ŻE ZACZYNASZ ŻYĆ!
konformistka - Pią 15 Sty, 2010 15:28
No i zaczyna mi się podobać perspektywa takiej terapii 
KICAJKA - Pią 15 Sty, 2010 18:42
A mnie zaczyna się podobać,że coś robisz ze SOBĄ  Pierwsze "koty za płoty"- dalej będzie już tylko lepiej  
Tomoe - Pią 15 Sty, 2010 19:18
Trudno mi to precyzyjnie określić, bo np. terapia uzależnienia i współuzależnienia przez pewien czas przebiegały równolegle. A w czasie gdy robiłam terapię DDA na etapie drugim, czyli pogłębionym, równocześnie chodziłam na terapię pogłębioną dla alkoholików. To był dla mnie-alkoholiczki taki "parasol ochronny" bo terapia DDA mocno rozwala emocjonalnie, więc istnieje grożba nawrotu choroby alkoholowej. Wszystkie moje profesjonalne terapie - łącznie - zakończyłam w lipcu ubiegłego roku, czyli półtora roku temu. Wychodzi więc na to, że trwały one (łącznie) około czterech lat. Ale warto było. konformistka - Sob 16 Sty, 2010 11:43 Dziękuję za informację kochani i za zachętę 
Mam nadzieję, że nie będę nigdy żałowała podjętych kroków... |
||||||||||||||||||||||
