Wiedźma - Nie 18 Sty, 2009 18:58 Temat postu: Zaczarowane koło nadziei Zaczarowane koło nadziei
"Jak już ją masz, to trzeba uczepić się zębami" - odpowiedział na moje pytanie czym jest dla ciebie nadzieja, mój przyjaciel schizofrenik... - i zapewne dla wyakcentowania metaforycznego sensu wypowiedzi, odsłonił w szerokim uśmiechu dziąsła bezzębne jak u niemowlęcia. *** Pytanie o rolę nadziei w piciu i życiu wydało mi się bardzo ciekawe i ekscytujące..., po czym wprawiło mnie w stan pomieszania i nawet paniki. Bo przecież dobrze czuję jej ogromną rolę, życiowo ważną, ale kiedy zaczynam się zastanawiać, wszystko staje niepewne i zamazane. Sama nadzieja zaś - nie do zdefiniowania zgoła! Postanowiłem więc pogadać z ludźmi i zacząłem pytać, jak leci: młodziutką koleżankę z pracy, przyjaciół, uczestników grup, z którymi pracuję, zdrowych i chorych psychicznie. Najczęściej przywoływane było i krytycznie komentowane porzekadło, że "nadzieja matką głupich", mówiono też o nadziei jako oczekiwaniu, że będzie lepiej, że nastąpi pożądana (wymarzona) zmiana, pojawią się w życiu dary losu. Odpowiedzi były dość podobne i podobnie niedookreślone: jasne w sferze czucia, zagmatwane "na głowę". Zadziwiała mnie natomiast niewzruszona pewność, z jaką moi rozmówcy twierdzili, że mają nadzieję. No cóż, sam też mam takie, i to mocne, poczucie! ***
Już przy pierwszej z tych rozmów o nadziei przypomniał mi się brutalny eksperyment: gromadę szczurów wrzucono do beczki z wodą o ścianach tak gładkich, że tylko pływanie ratowało im życie. Niektóre, wybrane osobniki eksperymentator wyjmował nad powierzchnię wody i przez krótki moment trzymał w powietrzu. Okazało się, że te właśnie szczury potrafiły prawie dwukrotnie dłużej od pobratymców pływać, walczyć o życie... A czymże one się różniły, czy nie dotknięciem nadziei właśnie? ***
Żyję. I to całkiem żywo żyję, z wielkim smakiem i przyjemnością, a przecież wiele trudów i wysiłków włożyłem kiedyś w szybkie skasowanie życia. Widocznie gdzieś na zakurzonych półkach pamięci musiało zostać wiele śladów tej krzepkiej nad podziw liny ratowniczej - nadziei. Jednak wcale nie tak prosto te ślady odnaleźć... Może nadzieja działa na poły niejawnie i skrycie? Jak oddychanie? ***
Niewątpliwie w początkach flirtu ze śmiercią alkohol wzmagał, a nawet tworzył moje poczucie mocy, wiarę w możliwości, nakładał różowe okulary nadziei. To były nadzieje mocne, chociaż krótkotrwałe, jednak bardzo łatwo odnawialne. Ten rodzaj chemicznej nadziei rodził jednak i karmił przeciwieństwa: życie i wszechświat coraz bardziej zdawały mi się pełne pułapek i zasadzek. ***
Rozwojowi choroby alkoholowej towarzyszyły przemiany nadziei. Po pierwszym epizodzie z "urwanym filmem" miałem gorącą nadzieję, że już nigdy to przerażające i przepełnione wstydem zdarzenie się nie powtórzy. A ono po stosownym czasie oczywiście się powtórzyło, potem znów i znów, aż stało się czymś prawie zwyczajnym. Prawie, bo zawsze rano miałem nadzieję, że i tym razem udało mi się uniknąć najgorszego (cokolwiek by to miało znaczyć). Aktywnie wspierałem tę swoją ciągle słabnącą nadzieję wyszukiwaniem zdarzeń i oznak mówiących "jeszcze nie jest tak źle", bo w tej fazie już nie mogłem skutecznie wciskać sobie kitu, że jest dobrze. Nawet mój jakże zakręcony umysł tego nie przyjmował! ***
Prawie dwudziestoletni pijacki ciąg udało mi się kiedyś przerwać na ponad trzy lata. W tej przerwie potrafiłem naprawdę dużo zrobić: zadbać o mieszkanie, wyprowadzić na prostą sytuację materialną i zawodową, załatwić sprawy od lat odkładane, zajmować się z pasją działką i grzybiarstwem. I kiedy parę lat później - w ramach ćwiczenia odmiennych stanów świadomości, podróżującwindą czasu - wróciłem do tego okresu, doświadczyłem pięknej, spokojnej i kolorowej wizji: znów znalazłem się w tamtym czasie, na działce pełnej kwitnących drzew i krzewów, znów usłyszałem i zobaczyłem działkowego sąsiada, zapraszającego na kawę. Na wszystkich innych przystankach mojej windy czasu spotykałem ścianę ciemności. Ta wizja potem często wracała do mnie, budząc wyraźną tęsknotę i niejasne nadzieje. I do dziś nie wiem do końca: czy ta rzeczywista przerwa w piciu, czy może jej transowe odtworzenie (nadzieja ex post?) były tą chwilą, kiedy jakaś ręka - jak tego szczura pływającego w beczce - na chwilę uniosła mnie w powietrze? ***
Zaawansowanej (chronicznej) fazie picia też towarzyszyła nadzieja. I tak na przykład gromadziłem leki nasenne z nadzieją, że kiedy już będzie ze mną krańcowo źle, to je potrafię użyć do definitywnego rozwiązania wszystkich problemów, zakończenia cierpień. Miałem nadzieję, że potrafię się zabić. ***
Moja długa, długa droga do decyzji o porzuceniu picia paradoksalnie (a może i nie?) wiodła przez dantejską bramę decyzji: Lasciate ogni speranza ("Porzućcie wszelką nadzieję"). Była to decyzja desperacka, zdecydowałem się rzucić w abstynencję na łeb, na szyję, porzucając wszelkie nadzieje i wszelkie obawy. Zdecydowałem, że nawet jeśli rozstanie z alkoholem miałoby mnie zabić, to chcę umrzeć trzeźwo, choćby zaraz. Może wieloletnie karmienie się alkoholowymi ułudnymi nadziejami sprawiło, że pierwsze lata abstynencji przeżywałem w cichej desperacji, którą w środowisku zwykło się określać mało elegancko, ale jakże trafnie d***. Nowa, dobra nadzieja zaczęła we mnie odżywać wolniutko po wejściu na drogę trzeźwienia i rosła wraz z nią. ***
Po kilku latach trzeźwienia coraz częściej zacząłem spotykać zdarzenia dowodzące racji starego Einsteina: wszechświat jest przyjazny! Coraz częściej miejsce mgławicowych, zawieszonych w powietrzu nadziei zaczęła zajmować pewność (niekiedy tylko nadwątlana, podważana autodestrukcyjnie), że życie - z wszystkimi jego przejawami - jest z natury bajeczne i piękne, warte każdego starania, każdego kosztu. A wszechświat okazaną mu ufność odpłaca darami i prezentami: od tych codziennych, najzwyklejszych (jakie zresztą one tam zwykłe?) do bajkowych niespodzianek, zaskakujących realizacji nieśmiałych marzeń i tajonych snów. ***
Dziś już spokojnie i ufnie czekam na kolejne obroty koła Nadziei, tak jak ufnie czekam na obroty kół jej wielkich siostrzyc: Wiary i Miłości. Jan - alkoholik źródło: Świat Problemów Ate - Nie 18 Sty, 2009 19:38 Zaczarowane kolo nadziei toczy sie od narodzin az do ostatniego tchu.... Towarzyszy w kazdym dniu zycia... stiff - Nie 18 Sty, 2009 19:44
Ładnie to może brzmi co napisałaś,ale przecież my w normalnym świecie żyjemy.Realia wszyscy znamy i sie na nie godzimy...Zastanowiłem sie chwile nad tym co napisałaś, ale nie znalazłem czegoś co tak bardzo bym pragnął,aby zyc nadzieja,ze to sie spełni... Wiedźma - Nie 18 Sty, 2009 19:49
A gdy piłeś? W tej swojej ostatniej fazie, gdy tak bardzo cierpiałeś? Nie miałeś wtedy nadziei, że to się wreszcie kiedyś skończy, odczujesz ulgę i będziesz normalnie żył? Bo ja tak właśnie miałam. Gdyby nie to, skończyłabym ze sobą nawet nie próbując przestać pić. Chyba... 
stiff - Nie 18 Sty, 2009 19:55
Ja odnioslem sie jedynie do tego ,co napisala Ate... Wiedźma - Nie 18 Sty, 2009 20:05
OK, do tego co ja napisałam - nie musisz skoro nie chcesz... Bebetka - Nie 18 Sty, 2009 20:25 "Nadzieja ma skrzydła, przysiada w duszy i śpiewa pieśń bez słów, która nigdy nie ustaje, a jej najsłodsze dźwięki słychać nawet podczas wichury" Emily Dickinson Ja mam nadzieję, ze nigdy mi jej nie zbraknie bo bez niej to juz tylko beznadzieja. Nadzieją dla mnie jest nawet to, ze jutro się obudzę i będę żyła dalej.... Ate - Nie 18 Sty, 2009 20:59 Zawsze mialam jaks nadzieje, dokladnie jak w tym tekscie, i nawet w koncowym okresie pic.ia tez mialam nadzieje .
 Nie wyobrazam sobie zycia nie majac nadziei, zawsze mialam , mam i bede miala jaks nadzieje, nawet w najgorszym momencie pewnie bedzie to nadzieja na szybki koniec, a teraz, teraz mam nadzieje zrealizowac swoje zamiary, dalekosiezne plany, mam nadzieje zachowac trzezwosc, mam tysiace marzen i to nadzieja jest motorem do ich realizacji. Wszystko to bedzie jednak mialo miejsce tylko wtedy gdy swoje marzenia, swoje nadzieje sprobuje wprowadzac w czyn, zrealizowac je w rzeczywistosci.
marzenie ----> nadzieja ----> dzialanie Bebetka - Nie 18 Sty, 2009 21:13
Dodam jeszcze, że nadzieja, to wiara i pragnienie. Jeżeli dorzucimy do tego działanie i determinację można naprawdę wiele zdziałać. W ten sposób właśnie zdecydowałam się na terapię, z takim nastawieniem ją skończyłam i nadal w tym trwam.... stiff - Nie 18 Sty, 2009 21:13
Dla mnie słowo nadzieja kojarzy sie z oczekiwaniem na cud...Ja mam pragnienia,które sukcesywnie staram sie realizować...Moze to to samo,ale chce miec inaczej...
pragnienie-działanie-spełnienie 
rufio - Nie 18 Sty, 2009 21:17 Dopóki zycia - dopóki nadziei Nadzieja sie kończy kiedy przestajemy oddychac Ate - Nie 18 Sty, 2009 21:20 Stiff, przeciez mowimy dokladnie o tym samym 
Bebetka - Nie 18 Sty, 2009 21:22
Kwestia doboru słów i wyjdzie na to samo co napisałam wyżej
Wiedźma - Nie 18 Sty, 2009 21:26
Jasne, gdyby nie było tu nadziei, tzn wiary w realizację marzenia, do działania wogóle by nie dochodziło, bo rezygnowalibyśmy z niego nie widząc w nim sensu. Marzenia pozostawałyby w sferze mrzonek i tylko rodziłyby frustrację 
Bez nadziei nie byłoby rozwoju ani postępu. To ona jest naszym motorem obok potrzeby.
Mnie też. A może, Stiff, chodzi o to, że tak poustawiałeś swoje życie, że osiągnąłeś wszystkie swoje cele i teraz już możesz usiąść i upajać się szczęściem? 
Ja też wiele w moim życiu zmieniłam (pomogła mi w tym nadzieja, że dam radę), ale ciągle jeszcze do pełni szczęścia czegoś mi brakuje (choć niekiedy miewam już stany upajania się nim  )
I ciągle mam nadzieję, że w końcu uda mi się te małe cosie osiągnąć. rufio - Nie 18 Sty, 2009 21:39
Wnuków 
stiff - Nie 18 Sty, 2009 21:44
Wiem droga Ate,ale inaczej...
Wiedźma - Nie 18 Sty, 2009 21:44
Znów zaczynasz?! 
stiff - Nie 18 Sty, 2009 21:48
Ja nie kwestionuje slow nikogo,kto w tym temacie cos napisał... 
Pisze nieraz dwuznacznie,aby podtrzymać rozmowę...
rufio - Nie 18 Sty, 2009 21:51
Nic nie zaczynam bo nic jeszcze nie zacząłem - a i tak bedziesz piekna Babcia   
stiff - Nie 18 Sty, 2009 21:51
Dokładnie tak,teraz pozostało mi tylko rozkoszować sie życiem... ![:]](images/smiles/kwadr.gif ":]")
Bebetka - Nie 18 Sty, 2009 21:53
Znowu? 
stiff - Nie 18 Sty, 2009 21:55
Nie znowu tylko ponownie... 
Bebetka - Nie 18 Sty, 2009 22:06
To teściowa czy wnuki?bo juz sie pogubiałam
Bebetka - Nie 18 Sty, 2009 22:07
Przestań sie czepiać słów
stiff - Nie 18 Sty, 2009 22:13
Wiedźma bardzo pragnie mieć wnuki wiec postanowiła wydać córkę za maż...
stiff - Nie 18 Sty, 2009 22:15
Ja kie czepianie się,ja tylko tłumaczę z Twojego na moje...
rufio - Nie 18 Sty, 2009 22:16   
Bebetka - Nie 18 Sty, 2009 22:16
Bebetka - Nie 18 Sty, 2009 22:19
Hmm... to znaczy sam sobie tłumaczysz 
stiff - Nie 18 Sty, 2009 22:21
Nikt za mnie tego nie chce zrobić i każdy pisze po swojemu...
Bebetka - Nie 18 Sty, 2009 22:24
Biedny Stiff , nikt Cię nie rozumie 
Jacek - Nie 18 Sty, 2009 22:25
Stiv czy wiesz o czym mówisz??? czy możesz to porównać z bólem zęba
stiff - Nie 18 Sty, 2009 22:28
Jesli przeczytasz i zrozumiesz co napisałem ,to to pytanie jest bez związku...
stiff - Nie 18 Sty, 2009 22:30
Wręcz przeciwnie to ja czasami czegoś nie rozumiem...
Coz tylko człowiekiem jestem... 
Bebetka - Nie 18 Sty, 2009 22:31
Na jedno wychodzi
stiff - Nie 18 Sty, 2009 22:32
Niby tak,bo i tak nie rozumiem...
Bebetka - Nie 18 Sty, 2009 22:36
Dążenia do absurdu też nie rozumiem 
Bebetka - Nie 18 Sty, 2009 22:40
Jacek ząb Cię rozbolał?
stiff - Nie 18 Sty, 2009 22:46
To z przekory...Nie cierpię mowy trawy,a tak zazwyczaj toczy sie dyskusja,gdy wszyscy niezależnie od poglądów głoszą podobne opinie...Ja doszukuje sie w nich nieścisłości i zazwyczaj ludzie zaczynają sie gubić w zeznaniach...Ale nie praktykuje tego na tym forum,bo tutaj jest taka różnorodność ,ze tylko zamęt bym wprowadzał...A przecież nie o to chodzi... Moze tylko czasami dla rozgrzania atmosfery...
Jacek - Nie 18 Sty, 2009 22:46
no Stivi ma związek boli ząb idę do dentysty i mam nadzieję że to zrobi bez boleśnie drugi wariant zażywam lek i mam nadzieję że zadziała skutecznie a odważny Stivi pragnie iść do dentysty,co i robi działa i po bólu spełnione
stiff - Nie 18 Sty, 2009 22:48
Jesli to sprowadziles do bolu zeba ,to kupy sie to nie trzyma co napisalem...
Ale pewnie o to ci chodzilo...
Bebetka - Nie 18 Sty, 2009 22:52
Jak dla mnie, to oznacza szukanie dziury w całym i zbytnią drobiazgowość, ale skoro to lubisz?
Jagna - Nie 18 Sty, 2009 22:55
Stiff chyba się troszkę nudzi
Jacek - Nie 18 Sty, 2009 22:58
etam Stifciu zaraz się obrażasz jestem po koncercie ,jak wkleją zdięcia to podam namiar |
||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
