migotka351 - Pon 19 Sty, 2009 00:45 Temat postu: życie z alkoholikiem..... jak partyjka szachów.... "Widzisz ... życie z alkoholikiem jest jak gra w szachy. Przy czym arcymistrzem jest alkoholik, a Ty jego sparring-partnerem. W grze w szachy chodzi o to, aby "unieruchomić" króla przeciwnika. Doprowadzić do sytuacji, w której nie będzie miał żadnego ruchu, który byłby w stanie ocalić jego najwazniejszą figurę przed "zbiciem". Ten stan nazywa się matem. Alkoholikowi chodzi o to, aby zmatować swoją ofiarę najmniejszym kosztem. W tym celu często poświęca różne swoje pionki, figury, aby wciągnąć Cię w pułapkę i doprowadzić do sytuacji, w której on uzyska przewagę pozycyjną. W naturę tej gry są wpisane straty. Zbija się pionki, figury lekkie, figury ciężkie, ... Nie da się grać w szachy nie ponosząc strat oraz ich nie zadając. Zwykle, szczególnie u niezbyt doświadczonych graczy, partia się kończy gdy na szachownicy nie pozostaje prawie nic figur ani pionków. Spustoszenie, które dokonało się w czasie tej gry jest praktycznie nieodwracalne. Dokładnie tak samo wygląda gra w życie wspólne z alkoholikiem. Zwykle wygrywa arcymistrz, dożywając do końca swych dni bez zmiany swojego postępowania, czasem doprowadza się do sytuacji patowej, a jedynie w nielicznych wypadkach udaje się wygrać sparring-partnerowi. Zawsze jedna towarzyszą temu ogromne straty na szachownicy życia. Podobnie jak w szachach, każdy doświadczony gracz jest w stanie przewidzieć wiele ruchów naprzód. Wie jak zagra jego przeciwnik, gdy on wykona jakiś ruch. Wie co będzie potem, jakie będą tego konsekwencje. Na początku, czy w środku gry nie wie się jak cała partia będzie przebiegać, bo zawsze gdzieś w końcu któraś ze stron popełni jakiś błąd, zmęczona długim czasem rozgrywki. Wygrywają jednak zwykle arcymistrzowie. Jest jednak pewna różnica między grą w szachy, a zyciem z alkoholikiem. Aby móc dobrze grać w szachy, potrzebna jest trzeźwa (nomen omen) ocena sytuacji na planszy, młasnych możliwości, możliwości przeciwnika. Współuzależnione kobiety zaś nie myślą trzeźwo, więc zawsze przegrywają. Przegrywają wiele lat ze wswojego życia. Szachista w ważnej rozgrywce nie słucha sugestii swojego przeciwnika dotyczącej tego jak powinien zagrać, bo wie, że ten go chce zwieść. Gdy szachista usłyszy radę co do tego jak powinien w tym momencie zagrać od kogoś, kto ma większe doświadczenie niż on w tej grze, zwykle słucha tej rady, bo wie, że tamten widzi i wie więcej niż on. Współuzależnieni zaś nigdy takich rad nie słuchają. Nie słuchają bo liczą na cud. Na to, że akurat oni go doświadczą. I zdarza się, że doświadczają. Nigdy jednak wtedy, gdy na szachownicy stoją jeszcze jakieś jego wartościowe figury do zbicia. Cud może nastąpi dopiero wtedy, gdy wszystko stracisz - Ty i on. A i to rzadko. Wtedy zacznie się nowa partia. .... http://skir11.nethit.pl/post4940.html#p4940 katleja - Wto 19 Maj, 2009 09:53 Temat postu: Re: życie z alkoholikiem..... jak partyjka szachów....
święte słowa, bardzo mi się to spodobało. Cały czas powtarzam sobie że nie ma szans na jego niepicie i związek z nim. Póki co trzymam się tego. Na szczęście on jest daleko stąd. On - facet który mnie zafascynował. Alkoholik bez przyszłości, inni mnie przecież nie interesują. |
||||||||
