szymon - Sob 19 Lut, 2011 18:49 Temat postu: współczucie otoczenia vs miłość opowiem coś. od dłuższego czasu, od jakiegoś miesiąca rodzina, siostry, rodzice, koleżanki i koledzy klepią mnie po pleckach. mowią, że jestem przygnębiony, smutny, nie żartuję, nie kontaktuję sie pierwszy. tak jakby sie zmówili przeciwko moim uczuciom do mojej ukochanki. co ja poradze na to że niekiedy popatrzę sobie w okno przez 2min, że jestem lekko smutny, podlamany niekiedy. mówią mi, radzą zebym sobie znalazł jakąś partnerkę a ja mnie obrzydzenie strzela jak słyszę o jakimkolwiek kontakcie z przeciwna płcią (nie mowię tu o rodzinie). odpowiadam im wszystkim, żeby nie namawiali mnie bo mi to wielka przykość przynosi. co ja poradzę, że ją kocham jak studnia wodę i to gdzieś w środkowym sudanie. dzisiaj po 5 miesiącach odezwała się do mnie pierwszy raz, zawsze to ja wykonywałem pierwszy krok, jeszcze bardziej się podniecam tym chociaż nie wiem co przyniesie przyszlość. musze się starać i ciągle poprawiać swoja trzeźwość, pielęgnować ją tak, jakby to ona była moją żoną stiff - Sob 19 Lut, 2011 19:30
Ogarnij sie i zacznij żyć... 
aazazello - Sob 19 Lut, 2011 19:41
Loczku, żeby coś pielęgnować i troszczyć się, trzeba to coś mieć. W innym przypadku przebywa się w krainie fantazji myślenia życzeniowego. pterodaktyll - Sob 19 Lut, 2011 19:44
Tylko żebyś jej przypadkiem nie podlewał 
szymon - Sob 19 Lut, 2011 19:45
podlać to jeszcze, ważniejsze jest nie olewać! aazazello - Sob 19 Lut, 2011 19:49
Słusznie, chociaż wbrew naturze  ,
w tym przypadku najpierw trzeba olewać a dopiero potem podlewać szymon - Sob 19 Lut, 2011 19:59 i nie przelać aazazello - Sob 19 Lut, 2011 20:06
Przelejesz, na to nie ma mocnych szymon - Nie 20 Lut, 2011 13:16 przelałem dzisiaj... nalewając wodę do kubka - patrzyłem zamyślony zza okno Tomoe - Nie 20 Lut, 2011 13:16 No proszę - jedna króciutka chwilka nieuwagi... 
szymon - Nie 20 Lut, 2011 13:24
i leżysz pod płotem...
|
||||||||||||||||||||
