Nik@ - Wto 17 Lut, 2009 22:12 Temat postu: miłość...współuzależniona skończyliśmy na tym.... stara@ napisał/a: ...ja mam taką teorię...moja osobista wydaje mi się, że miłość trzeźwego człowieka jest bardziej szczera....jeśli można mówić o szczerej lub nie szczerej miłości... nie wiem czy miłość daje taką wielką siłę żeby wygrać z alkoholizmem.... mam złe doświadczenia w tym temacie Mnie strasznie ciężko jest odróżnić miłość od współuzależnienia . ale kiedy to się już uda zrobić i osoba współ.. zacznie wychodzić w to co sama wpadła stwierdzając przy tym, że jeszcze potrafi odróżnić alko od jego choroby (tzn widzi i chorobę i człowieka nie ssalając ich w jedna) to sądze, że jest możliwe. (No tak, jeszcze alko musi chcieć;, ) Ate - Wto 17 Lut, 2009 22:13
Nik@ - Wto 17 Lut, 2009 22:16 Ja nie wiem co mi dało siłę.... Ale w siłę miłości nie do końca wierzę...jednak częściej przegrywamy ze słabościami... Arhuna - Wto 17 Lut, 2009 22:16
A'propo Po co wychodzić z alko jeśli właśnie nie z miłości? Z miłości do drugiego człowieka lub po prostu, do samego siebie...? Ate - Wto 17 Lut, 2009 22:18
Janioł - Wto 17 Lut, 2009 22:21 z miłości do samego siebie , jak zaczynałem trzeżwieć to jedyne uczucie jakie żywiłem do siebie to pogarda i nienawiść, tylko miłośc do mojej żony ale i jej twarda miłośc pozwoliła mi wytrzeźwieć stiff - Wto 17 Lut, 2009 22:23
U mnie przegrała na całej lini... 
Ate - Wto 17 Lut, 2009 22:24
tytez czulam sie jak ostatnia swinia ,mysle ze ogromna wiekszosc alkoholikow ze wzgledu na bliskich decyduje sie zerwac z nalogiem, ale ciagle zastanawia mnie przypadek Bezia z romkowego forum, mysle ze On wytrzezwial wlasnie z milosci do samego siebie. Arhuna - Wto 17 Lut, 2009 22:26 A tak w ogóle to ten temat był chyba dedykowany Sabatce (tzn sam początek tego wydzielonego wątku- to od niej się zaczęło...). Mam nadzieję, że się doczyta w Hyde Parku a i przy okazji trafi tutaj:) Ate - Wto 17 Lut, 2009 22:27 Cos mi sie pokickalo w poprzednim poscie Andrzeju , tez czulam sie jak ostatnia swinia ,mysle ze ogromna wiekszosc alkoholikow ze wzgledu na bliskich decyduje sie zerwac z nalogiem, ale ciagle zastanawia mnie przypadek Bezia z romkowego forum, mysle ze On wytrzezwial wlasnie z milosci do samego siebie.
Jacek - Wto 17 Lut, 2009 22:27
przychodzi taki moment że zrozumiesz że czas zadbać o siebie Janioł - Wto 17 Lut, 2009 22:28
Nik@ - Wto 17 Lut, 2009 22:30
żeby żyć....ale bez miłości jest to zycie jakieś puste.... napiszę Wam w skrócie dlaczego ja juz nie bardzo wierzę w siłę miłości...choć cieszę się, że inni jej doświadczyli.... Spotkałam Kogoś kiedyś (kiedy już piłam)...i pokochałam go "po pijaku" całym sercem...i na moje szczęście trafiło nas w tym samym momencie.... Przeżyłam cudowny rok. Wiecie jak to jest...kochał, szanował, dbał, słuchał, przytulał....i te wszystkie cudowne sprawy, które się ma własnie wtedy kiedy się kocha i jest kochanym.... Tak minął rok. WYjechał na drugi koniec Poslki i popełnił samobójstwo...a wiecie dlaczego? Lekarze powiedzieli: nieleczony alkoholik tak musiał skończyć. Nazwali to psychozą. Przez ten rok nie pił wcale. Był ze mną. Byliśmy razem. Nie wiedziałam, że miał z tym problem. Nie wiedzialam, że przed tym zanim się poznaliśmy pił....sporo... I zostawił mnie z tym samą.... Minęły 4 lata, a ja dalej nie rozumiem co się stało...nie wiem. Zaliczyłam rozmowy z psychologiem....która mi powiedziała, że gdyby krótko "przed" był pijany to na pewno by tego nie zrobił. Tylko, że ja jeje nie zdążyłam powiedzieć, że miał 6 promili jak go zbadał ten co to bada na zlecenie prokuratora. I gdzie tu siła miłości? miłości do kogo... Dlatego teraz uciekam tak szybko jak się da....ale już nie przed sobą, ale przed miłością i marzeniami. Nie mam ani jednego ani drugiego. Nie wiem co tam teraz napisaliście jak pisałam to to napisałam, może strzelę jak kula w plot....ale ja po prostu mam takie doświadczenia...i nie chcę takich NOWYCH. Ate - Wto 17 Lut, 2009 22:31
Mysle, ze bardzo duzo prawdy jest w powiedzeniu, ze milosc przenosi gory. Beniamin - Wto 17 Lut, 2009 22:33
AMEN stiff - Wto 17 Lut, 2009 22:34
Mógłbym tak tez to określić.Choc ja kiedy zobaczyłem jak w rzeczywistości wygląda moje życie,do doszedłem do wniosku,ze stałem sie niewolnikiem alkoholu.Wszystko robiłem ,aby mi ta wolność zabrał.Moje życie to nie były moje rzeczywiste wybory... A ja przecież kocham wolność i nie mogę pozwolić ,aby alkohol ponownie mi ja zabrał... Ate - Wto 17 Lut, 2009 22:35 Nie jestes odpowiedzialna za to co zrobil Twoj Przyjaciel Malpko, nigdy, przenigdy nie wolno Ci sie obwiniac. On byl po prostu nieszczesliwy, czlowiek szczesliwy nie targa sie na swoje zycie. Moze wiedzial, ze nie wygra z nalogiem i wolal sie zabic niz zgotowac Ci piekielko na ziemii ? Osobiscie bardzo Ci dziekuje, ze tak nam tutaj zaufalas i opowiedzialas te poruszajaca historie Arhuna - Wto 17 Lut, 2009 22:36 Stara, nie wiesz dlaczego to zrobił... Może własnie dlatego, że zapił nie mógł się z tym pogodzić. Może nie chciał Cię raznić własnie... Tego już nigdy sie do wiesz, więc nie możesz przekreślac swojej przyszłości tylko dlatego- tym bardziej, że jesteś jeszcze bardzo młoda 9wbrew swojemu nickowi). Znasz ten tekst, prawda? "Czy pierwsza miłość jest ostatnią, czy ostatnia pierwszą?" Nik@ - Wto 17 Lut, 2009 22:36
i właśnie dlatego przestałam....i dlatego że bardzo kocham moje dzieci, ale to jest miłość do dzieci... Jagna - Wto 17 Lut, 2009 22:36
 Smutna ta Twoja historia miłości Małpko...Nie wiem co powiedzieć, serdecznie Ci współczuję, a zarazem podziwiam, że podniosłaś się, zyjesz, jesteś trzeźwa!
Ate - Wto 17 Lut, 2009 22:39 Po co wychodzić z alko jeśli właśnie nie z miłości?
Nik@ - Wto 17 Lut, 2009 22:40 Widzisz Ate....takich historii jest wiele...i tu nie chodzi o mnie. Posłuzyłam się tylko soba. A własciwie kawałkiem mojego życia. W każdym razie nie dowiem się dlaczego tak się stało. Między nami wtedy nic. Nawet sprzeczki nie było. ALe nie o mnie tu chodzi. Niczego nie przekreślam. Teraz chcę byc trzeźwa i chcę aby moje dzieci mnie szanowały. Nie odbieram sobie prawa do wyższych uczuć. Ale....myślę, że miłość do drugiego człowieka daje moc, ale czy tak dużą...tego nie wiem stiff - Wto 17 Lut, 2009 22:41
Jezu zrobiłem to samo ,ale przeżyłem...Tez miałem przerwę w piciu,a wiedziałem,ze nie dam rady i wrócę do picia,a tak bardzo nie chciałem ranić zony i dzieci... Nik@ - Wto 17 Lut, 2009 22:42
Jagno...nie o to mi chodziło... podniosłam się bo chciałam żyć....a piłam bo nie chciałam i tu chyba jest pies pogrzebany... Ate - Wto 17 Lut, 2009 22:43
Nik@ - Wto 17 Lut, 2009 22:43 po prostu ten cały alkoholizm jest przej****y 
przepraszam za słowo stiff - Wto 17 Lut, 2009 22:44
Moze kochał Cie tak bardzo,ze wolał umrzeć jak Cie zranić... Ale takie gdybanie,to niczego nie zmienia... Ate - Wto 17 Lut, 2009 22:47
Nik@ - Wto 17 Lut, 2009 22:47
dopiero teraz to do mnie dotarło.... Nik@ - Wto 17 Lut, 2009 22:49
nie ma sensu o tym myśleć.... ale miało być tez o współuzależnieniu.... Ate - Wto 17 Lut, 2009 22:52 czyli chcesz zyc, niech sobie plynie to zycie, w Tobie jest duzo powagi , rozwaznosci, ale i smutku,mysle ze potrzeba duzo czasu zebys nabrala wiary w ludzi, w milosc, umiala ponownie zaufac...zapomniec sie w milosci, pomysl sama, czy to nie piekne? Nik@ - Wto 17 Lut, 2009 22:55 to jest oczywiste:) i ja wcale taka poważna nie jestem 
zamknęłam tamten rozdział i nawet miało to jakiś związek ze współuzależnieniem... Ate - Wto 17 Lut, 2009 23:00 Moj maz jest wspoluzalezniony, wiec znam to tylko z jego opowiesci... mimo wszystko moglabym napisac ksiazke.. bezradnosc, bezsilnosc to na poczatku, potem bunt, zlosc, rozpacz, a potem letarg, bylo mu wszystko jedno, az w koncu powoli godzil sie z sytuacja, ktorej nie potrafil no i przeciez nie mogl zmienic. Pod koniec organizowal mi alkohol, dla swietego spokoju 
Arhuna - Wto 17 Lut, 2009 23:04 Najtrudniej jest się pogodzić ze swoją bezradnością, bo to przecież oznacza porażkę;, Skąd mam niby wiedziec, że zrobiłam wszystko? W którym momencie odpuścić? Na początku, dla swojego dobra, czy gdzieś na koncu, starając się ratowac kochaną osobę i jednoczesnie ztracając siebie? To oakurat znam z autopsji 8I Ate - Wto 17 Lut, 2009 23:07
Nik@ - Wto 17 Lut, 2009 23:09 no właśnie....tylko gdzie znaleźć odpowiedzi na te pytania...?? każdy jest inny.... chociaż alkoholizm ten sam a takie bezradne teksty w stylu; jak mnie kochasz to przestaniesz... Może Sabatka (właściwie gdzie Ona się podziewa) tez myśli podobnie..? stiff - Wto 17 Lut, 2009 23:11
Alkohol nie pozwala racjonalnie myśleć i takie obietnice w tym przypadku zawsze sa bez pokrycia... Nik@ - Wto 17 Lut, 2009 23:12
ja myślę, że to my sami nie dajemy sobie często takiej szansy... Ate - Wto 17 Lut, 2009 23:12
Dobra Kochani, lece . Zycze wszystkim dobrej nocy
stiff - Wto 17 Lut, 2009 23:25
Milych snow.... 
Anonymous - Śro 18 Lut, 2009 09:33 uzależnienie polega na tym że środek od którego jesteśmy uzależnieni robi nam krzywdę w życiu a my nadal go używamy miłość nie ma tu nic do rzeczy- uzależnienie to CHOROBA - trudno powiedzieć gościowi który ma raka okrężnicy że z miłości do swojej żony ma przestać być chory jeśli tak będziemy rozpatrywać uzależnienie jako chorobę- wyjaśni nam się sprawa dlaczego z miłości nie przestaje taki jakiś tam pić Anonymous - Śro 18 Lut, 2009 09:36 Ale ten gośc co ma raka, tak naprawdę nie ma wyboru, może żyć nadzieją, że wyjdzie z tego. A ten co ma alko. ma wybór - ratowac siebie dopóki nie jest za późno. Anonymous - Śro 18 Lut, 2009 09:39
dorcia- jak nie ma wyboru? zawsze jest wybór- gość z rakiem może nie poddać się leczeniu i umrzeć tak samo gość z uzależnieniem- tez może nie poddać się leczeniu i umrzeć- alkoholizm to choroba śmiertelna jak rak.
dla mnie się to niczym nie różni- może tylko jednym- na alkoholizm umiera się dłużej Anonymous - Śro 18 Lut, 2009 09:41 Założyłam, że chory na raka podjął leczenie, co też nie gwarantuje wyzdrowienia. Anonymous - Śro 18 Lut, 2009 09:42
zwłaszcza jak "umiera" rozum Bebetka - Śro 18 Lut, 2009 09:43
Fakt, ale po przeczytaniu wypowiedzi niektórych osób, jak widać to własnie miłość pozwoliła im przestać pić! Tym, którym to sie nie udało czy nie udaje, być może zwyczajnie nie chcą przestać pić albo nie kochają naprawdę albo jedno i drugie. Myślę, ze to dość zawiły problem.....każdy z nas jest przeciez inny, chociaz choroba ta sama! Anonymous - Śro 18 Lut, 2009 09:55 Przecież alko. pije tak długo dopóki ma komfort picia, jak mu sie to zaburzy zaczyna się "jazda". A alko. też ma uczucia i zapewne kocha, ale dopóki pije ma "pomroczność jasną" i nie będzie w stanie mówić racjonalnie o swojej miłości. Bebetka - Śro 18 Lut, 2009 09:59
Mówić zapewne....tu sie zgadzam, ale kiedy podejmuje decyzję o zaprzestaniu picia, najczęściej jest w tej "pomroczności" albo na "własnym dnie" Jagna - Śro 18 Lut, 2009 10:03
Myślę, że to miłość do siebie , resztki miłośći, które tlą się jeszcze w środku, by przezyć.Instynkt samozachowawczy, który doszedł do głosu w chwili wielkiego zagrożenia. Nie sądzę, czy tak do końca alkoholik przestaje pić z miłości do bliźnich....mówi się o dnie w chorobie alkoholowej i wygląda na to , że gdy bilans strat jest na tyle wielki, alkolholik motywuje się do tego, by się ratować, by nie stracić jeszcze więcej. Mogę mówić o sobie, pamiętam że mimo wielkiej miłości do mojego dziecka, matki nie umiałam po prostu przestać, a tak bardzo chciałam. Dopiero , gdy w mojej głowie pojawiło się widmo utraty pracy( choć nikt mnie wypowiedzeniem nie straszył) a co za tym idzie brak mozliwości utrzymania mojego dziecka, być może jego utrata, gdyby np ojciec zabral syna-brr, aż nie chcę nawet wspominać tamtych lęków.To one na ten czas doprowadziły mnie do tego, że widziałam dwa wyjścia- odebranie sobie życia albo zaprzestanie picia. Nie było juz innej drogi, więć ten brak dalszych alternatyw, brak wizji na przyszłość pogonił mnie na terapię. To było moje dno, dla mnie bardzo głębokie, a wiem że każdy ma inne. Anonymous - Śro 18 Lut, 2009 10:07
uwierz mi babetka że miłość jako powód do zaprzestania picia to nikły procent ludzi którzy wyszli z uzależnienia druga sprawa jest jeszcze bardziej zawiła alkoholik przestaje pić dla swojej żony bo bardzo ją kocha- to po pierwsze dlaczego tak późno? czasem 20 lat chleje a przecież kocha żonę- dociera do niego to dopiero po 20 latach? w między czasie bije gwałci kradnie zdradza i jeszcze gorsze rzeczy robi nie gadaj że z miłości to robi? no i jeszcze jeden aspekt- wiele razy słyszałam o takich przypadkach gdzie alkoholik z miłości przestał pić a potem z ta ukochaną żoną się rozwodzi bo nagle stwierdza że bardziej kocha swoje trzeźwienie i siebie niż żonę która tyle zrobiła dla niego aby w końcu przestał chlać. Po prostu nie umieją już razem żyć. miłość to marny powód do zaprzestania picia- przynajmniej jednemu na 10 się udaje- sorry tak to wygląda Anonymous - Śro 18 Lut, 2009 10:08 Jagna Czyli ktoś lub coś zburzyło "komfort picia". I z opowieści alko. nigdy nie usłyszałam, że zaprzestał ten ktoś picia bo tak bardzo kochał. Przeważnie był to strach , lęk o siebie i o to co można stracic. Jagna - Śro 18 Lut, 2009 10:16 Dokładnie tak Dorcia
Anonymous - Śro 18 Lut, 2009 10:17 Jagna, czyli koniec tematu??
Zaprzestanie picia nie ma nic wspólnego z miłością. Jagna - Śro 18 Lut, 2009 10:20 Dlaczego kończyć temat ? Inni też mają prawo wypowiedzi, może inaczej to widzą.
Anonymous - Śro 18 Lut, 2009 10:20 Przecież żartowałam. Jagna - Śro 18 Lut, 2009 10:21 Ja myślę 
Bebetka - Śro 18 Lut, 2009 10:30
Temat jest bardzo interesujący jak dla mnie. Ja podjęłam decyzję o leczeniu i nie piję przede wszystkim z miłości, ale własnej, do siebie samej. Podobno jeżeli przestaje sie pić z takich właśnie przyczyn czyli przede wszystkim dla siebie samego, szanse sa o wiele większe. Nie mniej jednak do faktu zaprzestania picia dołącza się tez wiele innych czynników. U mnie podobnie jak u Jagny, był młodszy syn - dodatkową motywacją. Bardziej moze interesuje mnie zdanie panów w tym temacie. Co oni tak naprawdę czują i myślą o tym. Jak to było z nimi? Alkoholizm u kobiet jest trochę inny. rufio - Śro 18 Lut, 2009 10:32 Z miłości - raczej nie - ze strachu - obawy utrary czegoś lub kogoś to juz predzej Miłość - jak sie pije to sie ma np dwie miłości - miłość do żony/męża i miłośc do butelki Jak przestane pic to zdradze butelke Jak nie przestane to dalej będę zdradzał/a druga osobe - no i którą miłość wybrac ? Kogo zdradzić ? Obawa , strach - też może byc prawda A wygoda - lenistwo - przywyczajenie -? Nie może byc przyczyna zaprzestania picia ? Bebetka - Śro 18 Lut, 2009 11:22
Czyli jeżeli mamy komfort picia to pijemy - to bardzo bliskie współuzależnieniu drugiej osoby. Wybaczamy, kupujemy być może nawet alkohol, usprawiedliwiamy....to w końcu jest miłość czy tylko samo współuzaleznienie? Tak często przeciez mówi się o tzw. twardej miłości, która jednak pomaga w decyzji o zaprzestaniu picia! Albo ja juz czegoś nie rozumiem? Jagna - Śro 18 Lut, 2009 11:34
Tak twarda miłość okazywana alkoholikowi to mądra miłość. Tyle, że nieświadomy swego współuzależnienia partner ( rodzic, dziecko, brat...) nie wie , że tak powienien postępować-zgodnie z zasadami twardej miłości, że to dobre dla alkoholika, a wiec wybacza, jak napisałaś -kupuje alkohol, maskuje skutki alkoholizmu itd. Dopiero edukacja w temacie alkolizmu i koalkoholizmu pozwala zrozumieć jak kochać "twardo", tego trzeba się nauczyć. Od tego są terapie, mitingi Al-Anon i literatura. Beniamin - Śro 18 Lut, 2009 15:31
Tak ? Mnie się udało zaprzestać pić, właśnie z tego powodu. I nie traktuję tego jako coś wyjątkowego. Uważam że każdy kto Kocha prawdziwie w chwili prześwitu świadomości powie dość, i wibierze to co co mamy najwartościowszego .... życie i Miłość do drugiej osoby. Beniamin - Śro 18 Lut, 2009 15:33
Pijąć, miałem gdzieś wszystko co mogę stracić. Poza jednym ..... a to już napisałem. Anonymous - Śro 18 Lut, 2009 15:34
powiedz to tym wszystkim którzy zaprzestają pić tylko powód tego zaprzestania bierze z nimi rozwód i wracają- naprawdę to trudne tematy Jagna - Śro 18 Lut, 2009 15:40
Ben, chętnie przeczytam...gdzie to napisałeś, jeśli nieuważnie czytałam Twój watek to sorki. Podaj odnośnik(link). Beniamin - Śro 18 Lut, 2009 15:45
Dokładnie tak. Pamiętajmy że nie każdy popadnie we współuzależnienie. Choć nie nazywałbym tego "twardą miłością. Uważam iż jest to wypadkowa społecznych czy kulturowych uwarunkowań wyniesionych z dzieciństwa czy też samego wychowania. Myślę że osoba w której rodzinnym domu picie alkoholu było rzeczą naturalną (oczywiści bez ponoszenia tego konsekwencji), poprzez z pewnością dłuższe tolerowanie faktu picia współmałżonka, łatwiej ulegnie jego manipulacji i da się wciągnąć w cały szereg uwikłań. Inaczej będzie gdy w domu rodzinnym partnera osoby pijącej, alkohol by "piętnowany", osoba taka być może szybciej i obiektywniej spojrzy na pojawiający się problem odpowiednio reagując na problem. Beniamin - Śro 18 Lut, 2009 15:52 Jaguś napisałem w poście wyżej, no ale dodam Tobie jeszcze ten link. http://komudzwonia.pl/vie...ighlight=#23468 Beniamin - Śro 18 Lut, 2009 16:03
Rozumiem to bardzo dobrze. Ja również nie wiem co będzie ...., ale wiem jedno, WARTO naprawdę qr*a WARTO zrobić wszystko co tylko możliwe dla tego uczucia. Anonymous - Śro 18 Lut, 2009 16:04 Beniamin P K P jak nie znasz tego skrótu wyjaśnię
Anonymous - Śro 18 Lut, 2009 16:05 nie wyjaśnisz bo cię wygwiazdkują:)
Beniamin - Śro 18 Lut, 2009 16:06
słucham Anonymous - Śro 18 Lut, 2009 16:08 Pięknie K(qufa) Pięknie 
montreal - Śro 18 Lut, 2009 16:08 PKP - "pięknie, ku***, pięknie"... Beniamin - Śro 18 Lut, 2009 16:09
To komplement ? Czy mam się obrazić ?
Anonymous - Śro 18 Lut, 2009 16:09 Komplex
a co TY nie obrażaj się, ale dobrze czasami się upewnić
Beniamin - Śro 18 Lut, 2009 16:10
Danke 
Anonymous - Śro 18 Lut, 2009 16:12 
Bebetka - Śro 18 Lut, 2009 16:16
Tutaj się zgodzę z Benem. W moim domu rodzinnym nie było alkoholu....nigdy nie widziałam ani taty ani mamy pijanych czy pijących. Samo pojęcie alkoholika, do tak nie dawna kojarzyło mi się z tymi co albo w parku siedzą albo pod budką z piwem. Taki obraz wyniosłam z domu. Jakie to ma przełozenie....ano ma. Do swojego leczenia i problemu podeszłam powaznie i nikt nie musiał mnie do tego namawiać, nie groziła mi też utrata pracy itd. Zrobiłam to jak napisałam wczesniej z miłosci własnej, a przede wszystkim po to aby odzyskać szacunek do samej siebie. Bo tak miałam wpojone i wyniesione z domu. Gdy nie byłam jeszcze uzalezniona (jakieś 8 lat temu) - bardzo ostro reagowałam na sytuacje, gdy mąż pił. Naraziłam sie również na "odtrącenie" ze strony meza rodziny, kiedy zaprzestałam uczestniczyć w imprezach rodzinnych. Zarzucano mi, ze zadzieram nosa, ze odciagam Go od jego rodziny. A ja widziałam swoje z boku i czym kończyły sie takie imprezy 
Bebetka - Śro 18 Lut, 2009 16:21
Nie wiem czy to takie na miejscu, w poważnym temacie
montreal - Śro 18 Lut, 2009 16:23 Możemy zacząć przecież płakać... Bebetka - Śro 18 Lut, 2009 16:28
Nie opowiadaj Monti takich rzeczy....bo sam przed chwilą fajnie sie wypowiedziałeś w komentarzach na ten temat. Jagna - Śro 18 Lut, 2009 16:50
Dziękuję Beniamin
Jacek - Śro 18 Lut, 2009 20:44
Asiula czy naprawdę,pisałaś to co myślałaś bo ja tak miałem,i nazywam to,"w imię miłości" Nik@ - Śro 18 Lut, 2009 20:47 przeczytałam..
prawie dopiero wróciłam z pracy 
i zgadzam się z Panią Dorcią: "Zaprzestanie picia nie ma nic wspólnego z miłością." i tak naprawdę....kiedy "wpadłam na pomysł" skończenia wieczorów z alko żadna!! miłosć mnie do tego nie zmusiła.... przede wszystkim strach przed wstydem...śmierci się nie bałam i nie boję. Teraz na trzeźwo wiem, że nie zmieniając nic i nie robiąc nic zrobiłabym największą krzywdę moim dzieciom...które później w dorosłym życiu będą za to "płaciły"...słono: nieudanymi związkami, problemami emocjonalnymi....i tak mozna wymieniać i wymieniać... a poza tym znam swoje uczucia do mojej matki...i nie chciałabym, żeby moje dzieci choćby w 1% (nie podatku ) czuły tę niechęc którą ja czuję do swojej matki...
tak to wstyd....wstyd przed utratą pracy, szacunku, wiary w siebie, przed samą sobą...dla samej siebie bywam wyjątkowo krytyczna a patrząc na innych moich znajomych, którym związki z wielkiej miłości własnie przez alko się rozpadły....tylko upewniam się, że: "Zaprzestanie picia nie ma nic wspólnego z miłością." to cholerstwo siedzi w nas samych...jak rak własnie Ate - Śro 18 Lut, 2009 20:56 u jednych jest tak u innych inaczej, u mnie ewidentnie milosc .. do dziecka
Anonymous - Śro 18 Lut, 2009 20:59
Jacek- fajnie jak żona wraca- podejrzewam że u Ciebie tak było- ale znam przypadki że facet przestał pic dla żony która potem go zostawiana i ten czując się oszukany zaczął pić znów:( Jagna - Śro 18 Lut, 2009 21:00
Ja już się zgodziłam z tym zdaniem we wcześniejszym poście. A to co niektórzy nazywają" zaprzestaniem picia z miłości" myślę jest strachem przed utratą" najbliższych, ich miłości, rodziny, pracy, auta, szacunku, wizerunku.." nie zaś samą miłością, bo co...przez kilka, kilkanaście lat pili i co ? Wtedy pili tez z miłości??. Miłość w pojedynku z chorobą przegrywa...O czym mieliśmy szansę się niejednokrotnie przekonać. Nie pomagały łzy najbliższych i błagania.
Jagna - Śro 18 Lut, 2009 21:01
Ate...a rok, dwa, trzy lata wcześniej dziecka nie kochałaś? Ate - Śro 18 Lut, 2009 21:06 powiem tak, bardzoiej kochalam alkohol, mysle ze to jest najuczciwsza odpowiedz z mojej strony na jaka mnie stac Janioł - Śro 18 Lut, 2009 21:08
Jacek - Śro 18 Lut, 2009 21:19
Moja ukochana nie raz dawała mnie do wyboru,albo Ona albo flacha oczywiście że wybierałem ją (ukochaną) w podświadomości wiedziałem że ją mam ale dopiero oczy otwarł mnie papierek na sąd w sprawie rozwodu wtenczas,zrozumiałem że ją tracę,moją ukochaną (moją miłość) Nie byłem pewny czy odzyskam swą ukochaną (moją miłość),po odstawieniu flachy ale zrobiłem to Ja zrobiłem to,aby ratować swą miłość Ja zrobiłem to,dla siebie,bo kochałem Ja kochałem pić,ale tamta miłość była ważniejsza Ate - Śro 18 Lut, 2009 21:21 Jesli moje dziecko mi komunikuje " mamo nienawidze jak jestes w takim stanie a ja nie bedeac jeszcze uzalezniona od alkoholu z premedytacja upijam sie po raz naprzyklad trzeci na przestrzeni roku to mam gleboko w du*** na tamta chwile milosc do dziecka, jego uczucia i potrzeby, wiedzac ze je zranie Chodzi o SWIADOMOSC, mialam swiadomosc co sie moze stac, mialam swiadomosc ze majac dziecko nie powinnam NIGDY sie zachlac a jeszcze zanim przekroczylam te magiczna granice przeciez jakos do tego alkoholizmu doszlam. . Nie wiem jak bylo u innych, to sa moje odczucia, i nie moge powiezdiec ze bylam kochajaca mamuska jesli woda byla wazniejsza niz dziecko, bo to jest bzdura. Nik@ - Śro 18 Lut, 2009 21:43
a może to ze strachu przed samotnością?? (Jagno zgadzam się z Tobą- a pytanie celowo jest trochę prowokujące)
Ate - Śro 18 Lut, 2009 21:52
przeciez z milosci zawsze czerpia dwie strony. Czlowiek jest tak stworzony ze szuka drugiego, laczy sie w pary, taka jest natura i ma to bardzo duzo wspolnego z miloscia wlasnie. Ja nie jestem jesli chodzi o uczucia samowystarczalna, gdybym, pisalam o tym wiele razy, gdybym nie miala nikogo kogo bym mogla obdarzac miloscia moje zycie natychmist starciloby jakikolwiek sens i nie chcialabym dalej zyc nawet minuty.
stiff - Śro 18 Lut, 2009 21:54
To piękne jest...
Nik@ - Śro 18 Lut, 2009 22:01
Jacek - Śro 18 Lut, 2009 22:03
Tak zgadzam się z tym -bo gdy stracę miłość zostanę sam Beniamin - Śro 18 Lut, 2009 22:05
tak, szczególnie po próbie S
Jagna - Śro 18 Lut, 2009 22:10 Może temat, pytanie źle zadany. A jakbyście opdowiedzieli na pytanie: Co takiego sie wydarzyło, że przestałem(ałam) pić ? I tu będzię ukrywał sie prawdopodobnie motyw, motywy. Poczułam się teraz trochę głupio, tak jakbysmy sie przekomarzali kto kochał a kto nie kochał swojej rodziny, dzieci... Ja zarówno jak piłam, jak i gdy przestałam kocham i kochałam swoje dziecko, pijąc często trapiło mnie poczucie winy, co ja robię- kocham i je krzywdzę A jednak piłam ...Jednym zdaniem tez mogę zkwitować: przestałam pić bo kochałam syna. Ale to nie tak do końca cała prawda, że dlatego.
Nasza dyskusja potoczyła się w kierunku mam wrażenie takim, jakbyśmy zapomnieli o tym, że każdy miał swoje dno, mniejsze lub wieksze ale dno, bo to od niego sie odbijamy i jakby osiągnięcie swojego własnego dna( dla każdego ma inny wymiar) daje odbicie-początek wychodzenia z nałogu. To osiągnięcie dna powoduje, że następuje moment zdrowienia/albo śmierci. stiff - Śro 18 Lut, 2009 22:16
Ale to już było...
Zycie nie zatrzymało sie wraz z zaprzestaniem picia... Nik@ - Śro 18 Lut, 2009 22:23 a pamiętacie co kiedyś Monka napisała? pozwolę sobie zacytować: "Przestałam pić - bo ogromnie się wstydziłam , że piję. Tak bardzo się już wstydziłam , że chlałam i ryczałam z powodu tego, że piję.... I tak na okrągło. "... ja miałam podobnie.... Ate - Śro 18 Lut, 2009 22:41
taki ósmy - Śro 18 Lut, 2009 22:49
Etaaaaaaaaaaaaam zaraz. Widocznie Monia musiała kiedyś czytać " Małego Księcia". Stąd takie refleksje u Niej 
Arhuna - Śro 18 Lut, 2009 22:55 Z tych Waszych wypowiedzi dochodze do wniosku, ze w koncu (przynajmniej czesc z Was) jak bardzo kochała picie i flaszke tak bardzo zaczynala ja pozniej nienawidzic, bo gdy juz sie dochodzilo do dna, do etapu upodlenia to juz tej milosci do butelki nie bylo. Miedzy nienawiscia a miloscia jest bardzo cienka linia... Czy dobrze to rozumiem? Czy moze byc tak, ze to wlasnie nienawisc po pewnym czasie pozwolila Wam sie od tego odwrocic? Nik@ - Śro 18 Lut, 2009 22:56
i dowcipny
Janioł - Śro 18 Lut, 2009 23:03
Arhuna - Śro 18 Lut, 2009 23:13 Miłość (własna czy tez do drugiej osoby) połaczona z nienawiścia... Dlatego mówimy o twardej miłości do alkoholika, aby mógł zobaczyć do jakiego stanu sie doprowadził, w ogóle dokąd go to zaprowadziło... stiff - Śro 18 Lut, 2009 23:14
To raczej walka dwóch rodzajów miłości,a nie nienawiść,miłość do życia i miłość do butelki... Jagna - Śro 18 Lut, 2009 23:19 Czasem siebie nienawidziłam, za słabość.., że nie umiem siła woli przestać,ale to nie z tego powodu przestałam. Miałam najzwyczajnie dość życia z przymusem picia, zniewolenia, wstydu ale najbardziej miała dosyc lęków- tego wiecznego strachu.:( Jacek - Śro 18 Lut, 2009 23:31
Neu!!! i co z tego że jak rano na kaca biegłem do pracy i głupio mnie było przed sąsiadem któremu się akurat kłaniałem,jak za chwile choć akurat nie piłem to i tak o tym myślałem miałem porostu gdzieś upodlenie Również nie dochodziłem do dna,ja na nim byłem od momentu gdy z picia towarzyskiego stałem się pijakiem nałogowym -tyle że ja tego nie widziałem,a raczej takiej myśli nie dopuszczałem a czy ja tak bardzo flaszkę znienawidziłem,też nie,ja do nie picia byłem coś w rodzaju wymuszony,albo flaszka albo rodzina (miłość) wybrałem rodzinę przez co mus odstawienia flaszki a z czasem zrozumiałem że to było moje dno, ile krzywdy wyrządziłem sobie przez wybór flaszki i picie sabatka - Czw 19 Lut, 2009 09:09 kiedy tyfus jeszcze pił, wiedziałam że i tak wróci do domu pijany więc sobie też dwa piwka dziennie kupowałam. z przerażeniem stwierdziłam po niedługi czasie że muszę się tych piwek napić i to mnie przeraziło. powiedziałam stop. to nie był jakiś straszny alkocholizm. to był początek o tym jstem przekonana i cieszę się że zauważyłam zanim się wciągłam jeszcze bardziej
taki ósmy - Czw 19 Lut, 2009 09:12
Szkoda Sabatka.Szkoda Alkoholizm poszerza horyzonty. Spójrz na nas wszystkich tutaj ........... nie chciałabyś byc nam podobna ?
sabatka - Czw 19 Lut, 2009 09:39
Tobie na pewno nie. ale może do Monki Wiedźmy Jagny Iraska Jacka i jeszcze paru Anonymous - Czw 19 Lut, 2009 10:09
Na czym polega uzależnienie ... ))
Myślisz , że chciałam się uzależnić ? TY wypiłaś swój pierwszy kieliszek kiedyś tam , stif , Ate, Jagna , inni i ja go wypiłam. Pewnie przez długie,długie lata jechaliśmy na tym samym wózku. Czyli piliśmy sobie towarzysko .. itd... itp. .... Nie sądzisz chyba , że w latach młodości piłam więcej i częściej od Ciebie ? Nie było tak ...zapewniam ... Więc dlaczego ja się uzależniłam , a Ty nie ? Nie dam sobie wmówić , że przez jakieś moje chore ,, JA ,, . Po prostu - jeden się uzależnia , drugi nie. I na nic przestrogi - uważaj , bo się uzależnisz !!! Nikt nie posłucha. Albo prawie nikt. Gdyby mnie ktoś ostrzegał - nawet najważniejszy dla mnie ... nie posłuchałabym. Dlaczego ? Bo nie uwierzyłabym !!! Ze akurat ja . A potem było już za póżno. Wypijasz jednego ... i chcesz więcej . A potem jeszcze więcej ... więcej ... i ciągle mało !!! Wiesz , że nie powinnaś ... że to destrukcja , wstyd , obciach . Ale nie możesz ... nie możesz przestać . Twój organizm chce !!! Ty nie chcesz , ale on zawsze chce !!! Aż do wyczerpania . Obiecujesz sobie - to był ostatni raz. I co ? I nic. Chemia działa. Jesteś na głodzie - jak narkoman. I znowu nikt i nic nie jest w stanie Cię powstrzymać . To jest najgorsze w alkoholizmie. Nie chcesz , a musisz . Ale silna wola w końcu zaczyna działać . Nie załamujesz rąk , że Ci się dziesięć razy nie udało . Jesteś uparta . I w końcu jesteś silniejsza od tej cholernej chemii , od głodu. Zwyciężyłeś . I wtedy już jest okey !!! Tak było ze mną . Dlaczego nie z Tobą ? Nikt tego nie wie. Ty też nie. stiff - Czw 19 Lut, 2009 10:31
Przebudź sie dziewczyno i powtarzaj - -Co jo godum,co jo godum...
sabatka - Czw 19 Lut, 2009 12:09 oj chyba źle napisałam. chciałabym posiadać i rozwijać niektóre cechy osobowości które te osoby reprezentują na forum 
Bebetka - Czw 19 Lut, 2009 12:13
Najlepiej bądź sobą Sabatko 
sabatka - Czw 19 Lut, 2009 12:15 no sobą ale brakuje mi pewności siebie, trwałośći w podejmowanych decyzjach np
Jagna - Czw 19 Lut, 2009 12:21
Taki deficyt ma wielu ludzi, ja też Życie długie to i czas , by się tych rzeczy zwyczajnie uczyć- jak w szkole , i ja się dalej uczę
Bebetka - Czw 19 Lut, 2009 12:31
Sabatko uczymy sie tego całe zycie.....na tym ono polega. Doświadczenie przychodzi z czasem i tu nie ma madrych
Arhuna - Czw 19 Lut, 2009 12:33
Sądze jednak, że ostrzeżnia pomagają, bo chociaz w minimalnym stopniu dają wiedzę, co może się stać jeśli będę za mocno przesadzac, np imprezując. Wiem, co masz na myśli piszac, ze nikt nie ma pewnosci, ze to akurat "ja" sie uzaleznie, ale to jest tak jak z paleniem papierosow- palac zwiększasz ryzyko. Kiedys mialam kilka zajec prewencyjnych w szkole i jednym z tematow byl wlanie alkoholizm. Przeprowadzilismy go z pewnym ksiedzem, ktory mial zajecia w AA. Mowienie dzieciakom: nie pij, bo mozesz sie uzaleznic! - wywoluje usmiech na twarzach, a oni teraz w duzej wiekszosci zaczynaja od 14-13rz, ale pokazanie im tego z perspektywy AA i osob uzaleznionych, jak to sie latwo zaczelo, jak latwo stracic hamulce, daje im do myslenia, ze trzeba uwazac. Moze wlasnie ta wiedza w przyszlosci pomoze im zauwazyc, ze cos jest nie tak i tak jak Sabatce pozwoli przystopowac? Ja np wiem, ze mam ku temu tendtencje i to ogromne! Picie sprawia mi STRASZNA przyjemnosc i musze sie bardzo kontrolowac by nie robic tego za czesto ;/ Ostatnio nawet zlapalam sie na tym, ze po bardzo stresujacym tygodniu pracy sposobem na relaks w sobotni wieczor bylo Martini... i niedziela tak samo
Szybko sie zreflektowalam, ale wiedzialam co mnie moze czekac... Jedni uzalezniaja sie czybciej inni wolniej, w obojetnie jakiej dziedzinie. To jest podyktowane genetycznie... Ja naleze do tych pierwszych, przekonalam sie juz na innych rzeczach
A'propo wiedzy... Sadze, ze dzieciaki w szkolach powinny miec wiecej zajec profilaktycznych, ale nie na zasadzie pokazania tablic z mechanizmami uzaleznienia, bo to nawet dla mnie jest nudne, tylko rozmowy z zywymi ludzmi. Oni tylu rzeczy nie wiedza i tak bardzo sa zainteresowani jak ktos im to przedstwia w przystepny sposob... Arhuna - Czw 19 Lut, 2009 12:41
Pomysl tak: Bardzo wiele rzeczy udaje Ci sie w życiu, a na jeszcze wiecej masz wplyw, radzisz sobie, majac 21lat jestes samodzielna- czy to nie wystarczajace powody do samozadowolenia i podniesienia poziomu swojego EGO ? ![:]](images/smiles/kwadr.gif ":]")
stiff - Czw 19 Lut, 2009 13:06
To rozumiem...
Gdzieś trzeba dostrzegać i sobie przyswajać cechy ,które uważamy ,ze nam brakują...
Net jest dobrym miejscem jak każde inne...
stiff - Czw 19 Lut, 2009 13:08
Tez dostrzegłem u niej duza zaradność życiową i sadze,ze może nieśmiało ale stąpa po ziemi...
sabatka - Czw 19 Lut, 2009 13:37
ja się chyba od was uczę i na was dowartościowuje 
mogę się wygadać mam do kogo  mądrzy wy wszyscy a mi tacy ludzie potrzebni
dziękuje 
pietruszka - Pią 20 Lut, 2009 07:33
Ano bo to bywa trudne, zwłaszcza jak się jest w środku tego całego zamieszania... bo zanim się dowiedziałam, że jestem współużależniona, mnóstwo rzeczy robiłam w imię "miłości", innych nie robiłam z "miłości", nie mówiłam z "miłości", kierowałam sie "miłością" a tu okazało się że właściwie prawie wszystko to li tylko objawy współuzaleznienia, a nie miłość
No to jak mój chłop przestał pić to stanęłam przed dylematem " czy to miłosć, czy tylko współuzależnienienie". Dałam sobie rok na odpowiedź, i myślę, że to było dobre Ot, wybaczyłam to, co było do wybaczenia, oddzieliłam to co współuzaleznione, od tego co zostało. No i zostało całkiem dużo  Może dlatego rzadziej piszę ostatnio.
Acha i bardzo nie lubię częstego wśród współuzaleznionych określenia "mój alkoholik". Bo dla mnie to jest mój mężczyzna, mój facet, mój skarb, moje kochanie, moje słoneczko, którego częścią jedynie jest to, że choruje na alkoholizm. Nigdy nie słyszałam żony, która mówi o swoim mężu "mój cukrzyk", "mój diabetyk", "mój zawałowiec" "mój chory na prostatę"... 
Wiedźma - Pią 20 Lut, 2009 08:52
Serce mi rośnie, gdy czytam coś takiego
Bardzo się cieszę, Pietrucha, że Twój facet przestał pić i że jesteś szczęśliwa - bo to widać! Jagna - Pią 20 Lut, 2009 13:02 Pietruszko ja także z radością przeczytałam Twój post, naprawdę miło słyszeć, jak dobrze to soboe poukładałaś. Serce roście Pozdrawiam cieplutko !
stiff - Pią 20 Lut, 2009 13:04
Ja to lubię jak ktoś do mnie powie ,Ty pijaczku kochany...
Bebetka - Pią 20 Lut, 2009 13:07
Ty pijaczku kochany
stiff - Pią 20 Lut, 2009 13:17
Nie bede oftopa robil i tylko dlatego nie odpowiem...
|
||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
