Jo-asia - Pią 28 Cze, 2013 20:20 Temat postu: Tożsamość alkoholiczki cz.2 Witam, w moim nowym temacie. Hmm, zbieg okoliczności...że akurat teraz w takim momencie mojego życia... Jo-asia - Pią 28 Cze, 2013 20:29
masz rację....udało mi się zmienić 
zołza - Pią 28 Cze, 2013 20:31
Super 
rybenka1 - Pią 28 Cze, 2013 20:42 Joasiu  fajnie się Ciebie czyta ,zmieniasz się i zmieniałas
Jo-asia - Pią 28 Cze, 2013 20:47 rybenka, Ty zawsze jesteś blisko mnie, dziękuję 
pterodaktyll - Pią 28 Cze, 2013 20:52 A że tak grzecznie spytam, to po co Ci właściwie ta terapia współuzal. Nie jest to przypadkiem łapanie dwóch srok za ogon? Jakoś tak mi się wydaje........ Jo-asia - Pią 28 Cze, 2013 20:59 Nie idę na terapię, spokojnie rozeznaję teren 
i dla ścisłości...w indywidualnej dla alko też już nie uczestniczę Jestem wdzięczna za wszystkie wypowiedzi 
dziękuję
pterodaktyll - Pią 28 Cze, 2013 21:01
No i słusznie. Przecież to ma być terapia dla życia, a nie życie dla terapii..... staaw - Pią 28 Cze, 2013 21:03
Witaj w prawdziwym życiu... Jo-asia - Pią 28 Cze, 2013 21:03
a uzależnienie od Forum... czy kiedyś mija? 
staaw - Pią 28 Cze, 2013 21:06
Samo nic nie mija... 
Jo-asia - Pią 28 Cze, 2013 21:07 Witaj staaw, 
Ty żyjesz?
eee, ściemniasz mówiono mi "wszystko mija, nawet najdłuższa żmija"
pterodaktyll - Pią 28 Cze, 2013 21:09
to nie uzależnienie tylko styl życia 
pterodaktyll - Pią 28 Cze, 2013 21:09
Carpe diem..........
staaw - Pią 28 Cze, 2013 21:12
Żyję w realnym świecie bez uzależnień i terapeutycznego bełkotu... pterodaktyll - Pią 28 Cze, 2013 21:14
Gdzieś Ty coś takiego znalazł? 
staaw - Pią 28 Cze, 2013 21:17
Wystarczyło spojrzeć po za monitor... Jo-asia - Pią 28 Cze, 2013 21:19
a ten styl, życia, co to Ptero mówił
przestał Cie pociągać? szymon - Pią 28 Cze, 2013 21:23 Temat postu: Re: Tożsamość alkoholiczki cz.2
"- Cześ Kapusta! - Cześć Głąbie! - Nie jestem głąbem - Kapustą jestem - Tylko ci się to wydaje Głąbie, że Kapustą jesteś. - Wytłumacz mi proszę dlaczego tak uważasz ? - Dobrze, a czy pozwolisz, że ciebie rozbiorę z liści? - Och nie! Moje liście to wszytko co mam, dzięki liściom wiem kim jestem: zieloną pachnącą okrągłą kapustą. - Twoje liście nie są tobą. Liście są wytworem twojego egotycznego umysłu, który sobie stwarza i kreuje twoja zieloną barwę nadając okrągłą formę. Myślisz, że jesteś kapustą, ale to jest iluzja twojego umysłu. - Co trzeba uczynić, aby pozbyć się iluzji istnienia? - Koniecznym jest zerwać z Ciebie te liście. - Bardzo się boje! - A więc zdejmijmy liść BEZPIECZEŃSTWA. Lęk nie istnieje! To tylko iluzja Ego. Twoje Ego się boi, bo wie, że jak teraz wyrwę liść, to natychmiast zwiędnie i uschnie. Ego kreuje nietrwałe, kruche formy z którymi Ty się teraz utożsamiłaś i myślisz, że jesteś strukturą liścia. Na szczęście, to tylko iluzja. Nic tobie nie zagraża, ty nie jesteś liściem kapusty. Liść Bezpieczeństwa - jest nieświadomym źródłem ROZPACZY. - Zdejmijmy liść KONTROLI. Kiedy go porzucisz przestaniesz pragnąc, pożądać zniknie chęć manipulacji. Pozbędziesz się chęci dokonywania zmian w kimkolwiek, pozbędziesz się chęci udowodnienia racji, nie będzie w tobie pragnienia, aby rzeczy czy osoby zachowywały się tak jak tego sobie życzysz. Ten liść blokuje w tobie Akceptację, co sprawia, że się tylko denerwujesz. Liść Kontroli - jest nieświadomym źródłem BÓLU. - Zdejmijmy teraz liść, który daje tobie poczucie WYJĄTKOWOŚCI. Pozbędziesz się potrzeby bycia ważną i wyróżniającą się spośród tłumu. Ten liść blokuje w tobie poczucie jedności ze wszystkim i wszystkimi. Liść Wyjątkowości - jest nieświadomym źródłem KRYTYKI . Zdjęliśmy wszystkie liście Głąbie, jak się teraz czujesz? Bardzo spokojna i wyciszona. Żadne emocje nie mają nade mną przewagi, czuję w sobie ogromną moc i siłę. Nie ma we mnie pożądania, rozpaczy, bólu, krytyki, złości ani negacji. TERAZ, nie boję się powiedzieć życiu - TAK. Jestem przepełniona akceptacją i miłością A co czujesz, kiedy patrzysz na świat ? - Jest doskonały! Zdejmowanie liści jest procesem tego co umysł nazywa „rozwojem” Rozwój jest iluzją, gdyż jest zależny od czasu i przestrzeni. Nie ograniczaj się! Wystarczy posłużyć się swoją MYŚLĄ, a wszystkie liście opadną NATYCHMIAST !" Kamallah Wagner staaw - Pią 28 Cze, 2013 21:26
W tej kwestii nie zgadzam się z Pterem. To nie styl życia a uzależnienie. Ostrego zespołu odstawienia nie mam, ale bywa że nieświadomie włączam przeglądarkę w telefonie.... i dopiero komunikat o braku internetu przypomina mi że wyłączyłem net... Jo-asia - Pią 28 Cze, 2013 21:27 szymon, szkoda, że Cię nie ma obok mnie 
to właśnie się ze mną dzieje....TERAZ pterodaktyll - Pią 28 Cze, 2013 21:30
Aaa.......to ja Cię skreslam
pterodaktyll - Pią 28 Cze, 2013 21:31
Ten styl polega na tym, że czasami jednak odchodzi sie od kompa w celu zajęcia się realnymi sprawami
Jo-asia - Pią 28 Cze, 2013 21:32
ja do tego podchodzę inaczej....ja przez Forum nadal się rozwijam jak przestanę...to odejdę szymon - Pią 28 Cze, 2013 21:32
bez specjalnego zaproszenia z Twojego prawdziwego wnętrza, to by się nie stało 
ja to nazywam powrót do swojego naturalnego stanu
Jo-asia - Pią 28 Cze, 2013 21:37
ładnie to nazywasz.... a całusy...bo ja takie znaki odbieram jak odpowiedzi
a to znaczy, że idę w dobrym kierunku rybenka1 - Pią 28 Cze, 2013 22:08 Joasiu koniecznie musimy się spotkac w realu
Jo-asia - Pią 28 Cze, 2013 22:11 [b]rybenka[b], najwyższy czas...że tak powiem
rybenka1 - Pią 28 Cze, 2013 22:13 Jesteś gotowa czy tak ,bo ja już dawno jestem na tak ,wiesz o tym .  
Jo-asia - Pią 28 Cze, 2013 22:22
jestem, już tak
Anonymous - Pią 28 Cze, 2013 22:27 A ze mną ktoś chce się w realu spotkać? Łapię koncepcję z liśćmi, ale nie wiem jak to w życie wdrożyć. 
rybenka1 - Pią 28 Cze, 2013 22:29  z facetami się nie spotykam 
Anonymous - Pią 28 Cze, 2013 22:33 A ja bym chciał szymona i staawa osobiście poznać! Jo-asia - Pią 28 Cze, 2013 22:35
napisz do nich na pw...może Ci pomogą
pterodaktyll - Pią 28 Cze, 2013 22:36
Może spytaj ich czy oni również..... Anonymous - Pią 28 Cze, 2013 22:39 Mnie nikt nie chce poznać Jras4 - Sob 29 Cze, 2013 08:37 ja moge cie poznac ..co mi tam niawyżej ktoś zginie Jras4 - Sob 29 Cze, 2013 08:41
szymon - Sob 29 Cze, 2013 08:47
kuuuuźwa 
Jo-asia - Sob 29 Cze, 2013 09:02
nie zamierzam zmieniać płci....... mogę zostać ewentualnie Marią Magdaleną
a tak na poważnie.... już sobie wszystko poukładałam i nie zamierzam zmieniać wiary...
Jo-asia - Sob 29 Cze, 2013 16:28 Dziękuję za wsparcie
za chwilę wybieram się na mityng... czuję lekki niepokój
grzesiek - Sob 29 Cze, 2013 19:20
nie lękaj się...czasem słyszę od innych,że przyszli na miting po spokój i wyciszenie,ja zaś wolę burzę mózgów, wtedy mam uczucie ,że dzieje się tyle,że jest z czego czerpać. Sugestie,wypowiedzi innych,można porównać z własną rzeczywistością,własnymi błędami, lub skorzystać bezpośrednio przyswajając i wdrażać w swoje życie. Znam wspaniałe małżeństwo,alkoholik i współ.( wdowa po alkoholiku) ich wypowiedzi i mądrości życiowe to miód na serce i wzorzec dla wielu małżeństw nie koniecznie z problemem.Widać że trzeźwieją wspólnie i wspólnie wdrażają to w życie. Jo-asia - Sob 29 Cze, 2013 20:31
poszłam po spokój i go otrzymałam
krystian12345 - Sob 29 Cze, 2013 21:07
Wiara to nie szczoteczka do zębów. wampirzyca - Nie 30 Cze, 2013 11:59
myślę że tak ....ale wtedy kiedy jest się gotowym....
pterodaktyll - Nie 30 Cze, 2013 22:12
Nie będę Cię od tego odwodził, bo uważam, że najmniej boli kiedy "odrąbujemy toporem" te "ogony", które za sobą wleczemy, zresztą przerobiłem to na własnym grzbiecie rybenka1 - Wto 02 Lip, 2013 21:19 Joasiu to do jutra 
rybenka1 - Śro 03 Lip, 2013 19:57 Odbył się Nasz zlocik dwuosobowy ,Joasia I ja .Fajnie Nam się gadało ,Joasia super dziewczyna jest .
Jo-asia - Śro 03 Lip, 2013 20:09
Rybka
Ciebie już znają i wiedzą, ze Jesteś super....ja dziś też mogłam tego doświadczyć 
pterodaktyll - Śro 03 Lip, 2013 20:33
A kiedyż my będziemy mieli tą przyjemność?
Jo-asia - Śro 03 Lip, 2013 20:41
a to jakaś propozycja
może w Licheniu?
pterodaktyll - Śro 03 Lip, 2013 20:42
To bardzo dobry pomysł
rybenka1 - Śro 03 Lip, 2013 20:54 :Joasiu byle do Lichenia
szymon - Czw 04 Lip, 2013 22:20
mówiłem, ze jest niezła
prawda wypływa na wierzch ![:]](images/smiles/kwadr.gif ":]")
Jo-asia - Czw 04 Lip, 2013 22:27
oj, tak na noc...takie komplementa 
uczę się od najlepszych...znaczy...mam świetnych mistrzów
pterodaktyll - Czw 04 Lip, 2013 22:27
Pozdrów ich ode mnie
szymon - Czw 04 Lip, 2013 22:36 przyjemnie jest czytać, to co piszesz Jo-asia - Czw 04 Lip, 2013 22:43
hmm, wiesz zaniemówiłam...nie umiałam znaleźć słów aby Ci odpisać to najmilszy komplement dla mnie...
do tego, moje ostanie dni pokazały mi...ile pracy przede mną w realu nie tylko w wyrażaniu uczuć tych nieprzyjemnych... a ile lęku we mnie....gdy przepełniają mnie uczucia przyjemne mam zamiar...przenieść swoją otwartość do życia...
szymon - Pią 05 Lip, 2013 07:58
tyle tylko zaznaczyłem i STOP. ile to pracy? Ho Ho  pewnie dużo
most zacznij przekraczać, jak dojdziesz do rzeki, nie wcześniej
smokooka - Pią 05 Lip, 2013 08:09
rybenka1 - Pią 05 Lip, 2013 19:12 Joasiu
Jo-asia - Sob 06 Lip, 2013 22:48
dobrze, że tak głośno zakrzyczałeś
zdążyłam się zatrzymać....i rozwiązać...nierozwiązane jedno...na raz jakoś mam ostatnio....czas doświadczeń nowych...choć nie pierwszych i czas rozwiązywania ich w sposób dotąd...nie rozwiązywanych czuję się....zajefajnie
czuję się rozpieszczana...przez życie 
choć dzisiejszy dzień....mógł wywołać we mnie inne....odczucia
miałam ranną zmianę... wygląda to tak, że jestem ja i kierowniczka pracę maiłam zacząć o 6.30. dzwoni telefon...a ty kurde, masz zamiar dziś przyjść do pracy!...zerkam na czas...6.50....o Boże zaspałam!...no to fajnie...usłyszałam....szybko łazienka...bez makijażu i fryzury...coś na ząb i trochę kawy i sruuu na autobus...w mojej głowie...jak to teraz będzie?...kogoś ściągną?...bo kto będzie na kasie?...a jak to się stało, że zaspałam?...no tak, budzik był nastawiony na opcji od poniedziałku do piątku...a dziś sobota...to nie dzwonił....a ta kierowniczka, to straszny nerwus...pewno dziś się na mnie wyżyje...wsiadam i jadę...autobus ma jechać prosto a on...skręca!...kurde, pomyliłam linie?!...gdzie on jedzie?!....okazało się, że zalało most i jechał drogą okrężną...ufff...wysiadam i biegnę do drzwi...ludzie mi z daleka mówią...nieczynne! awaria!...no to od tyłu lecę...jak to awaria?....o cholera, ta awaria to ja!....kierowniczka, wpuściła mnie i bez słowa komentarza...pewno, przez tę godzinę jej przeszło...liczyłam na to, że będę w pracy...według planu....niestety swoje musiałam odpracować...i mogłam nie zdążyć...nie mieć siły na coś...co za mną chodziło....nie pokrzyżowało to jednak moich planów
choć był to szok....sama z siebie się śmiałam... nie wkurzyłam się na siebie...nie obwiniałam...po prostu komentowałam dawno nie czułam w sobie tyle wdzięczności...co dziś
grzesiek - Nie 07 Lip, 2013 19:46 ...samo życie,czasem dziwny przypadek,sytuacja awaryjna,stres i panika,a w końcu nic takiego. Zdarzają sie sytuacje nerwowe,które po fakcie mogą śmieszyć. Nasza wyobraźnia czasem robi nam psikusa i wyolbrzymia problem,nie będący problemem. Ja dzisiaj doświadczyłem też ciekawej sytuacji. Pogoda,słońce,no to nad wodę,ale gdzie ? Szukam w myślach fajnego miejsca, a znajomi mówią po co tak daleko jechać jak masz wodę,jezioro pod nosem,może 10 km. od domu. Nigdy tam nie jeździłem, spróbowałem i na prawdę jestem mile zaskoczony. Fajne miejsce,plaża ,piasek,miejsce na grilla,parking i ogólnie super. Zjarałem sobie plecy jak surowy boczek na patelni
Cudze chwalicie,własnego nie znacie. Powiedzenie się sprawdziło. grzesiek - Nie 14 Lip, 2013 19:45 Coś się dzieje,czy wyrzuciłaś klawiature do śmieci? Pamiętaj o segregacji
Jo-asia - Pon 15 Lip, 2013 11:10 Grzesiu...ani jedno ani drugie 
u mnie od jakiegoś czasu...jest tak 
wolny - Pon 15 Lip, 2013 12:04 Jo-asia, Jak ja lubie jak ktoś sie cieszy z życia !!!
Jo-asia - Pon 15 Lip, 2013 12:29
to jest nas dwoje
Jo-asia - Pon 15 Lip, 2013 14:45 Moja wnusia, jakiś czas temu dawała buziaki i piątki przybijała..wszystkim jednak ciepła, bezpieczeństwa, przytulenia oczekiwała tylko od mamy nie zmuszałam..rozumiałam...czekałam ostatnio, tak jakoś w czasie zabawy..wymksło mi się "kocham Cię" zaskoczyło mnie to , bo przecież kocham ją od zawsze, czemu tego nie mówiłam na głos?
od tamtej chwili, jak tylko czuję "kocham"...to jej to mówię, nie raz..nie dwa..ile się da i nagle wnusia otwarła ramiona dla mnie... wiem, to wiek, jest coraz starsza wiem, zna mnie coraz lepiej, częściej widzi wiem, to ona nauczyła mnie kochać, pokazała na czym to polega a ja znalazłam miłość
pterodaktyll - Pon 15 Lip, 2013 14:46
Możesz jeszcze ze dwie sztuki do tego doliczyć
Jo-asia - Pon 15 Lip, 2013 15:13
tylko o co kaman, z tym "ze dwie sztuki"?
pterodaktyll - Pon 15 Lip, 2013 15:14
Że jest ich dwoje
Jo-asia - Pon 15 Lip, 2013 15:18
znaczy Ty?...i
pterodaktyll - Pon 15 Lip, 2013 15:27
No jeszcze jedna sztuka a nawet sztuczka
endriu - Pon 15 Lip, 2013 16:04 Jo-asia, wzięłaś się za siebie w końcu? bo miałem przerwę i nie wiem czy blokować ten temat czy nie? Jo-asia - Pon 15 Lip, 2013 16:49
mnie pytasz? ja Ci na to pytanie nie umiem odpowiedzieć
grzesiek - Pon 15 Lip, 2013 21:33 Też się cieszę,,że ty się cieszysz,z życia,miłości wnusi, tak w ogóle. Jo-asia - Pon 15 Lip, 2013 21:38 grzesiek,
grzesiek - Wto 16 Lip, 2013 11:01 Ja mam taką sytuację,że z córką widzę się przeważnie na wakacje i sporadycznie w ciągu roku szkolnego. W tym czasie staram się,by czuła miłość ojcowską i wsparcie, którym staram się ją obdarzać przez cały rok. Chcę by zawsze o tym pamiętala. Karolina też okazuje mi uczucie i zawsze jest problem gdy musimy się rozstać. Zycie tak się potoczyło,że dziecko cierpi na tym najbardziej,ale z wiekiem ma inne podejście i spojrzenie na tą sytuację. Z całą pewnością jest dla mnie najważniejsza w moim życiu. Jo-asia - Czw 18 Lip, 2013 08:34 grzesiek, ja z moimi dziećmi się nie rozstawałam, co nie znaczy, że byłam 
sama bycie, to mało... i ja, dopiero teraz...jestem mamą obecną w ich życiu i też widuję ich rzadko...znaczy nie co dzień mają swoje życie, swoje sprawy...choć nie dzieli nas odległość mamy siebie tyle ile potrzebujemy
i to dzięki temu, że dziś nie piję
Jo-asia - Czw 18 Lip, 2013 10:26 Gdzieś kiedyś...ktoś mówił mi, że powinnam się wciskać w ramki, ramki które w czasie picia opuściłam a w których mieszczą się "zdrowi" ludzie... nie zgadzałam się z tym...buntowałam...mimo to ulegałam, poddawałam tak było kiedyś dziś wiem, że ramki nie są dla mnie...dla mnie jest burzenie ich...rozciąganie, do moich potrzeb...i według nich...bez względu na to, czy to się komuś podoba czy nie 
grzesiek - Czw 18 Lip, 2013 14:16 Ramki to ograniczenia,klatka, ciasnota. Od momentu trzeźwienia nie daję się wpasować w ramy,zaszufladkować. Nowy lepszy sposób życia to trzeźwość,program kroków i duchowość. Dla mnie to nie są ramy lecz drogowskazy,które mnie nie ograniczają, a rozwijają. Jo-asia - Nie 21 Lip, 2013 09:04
czuję podobnie...
dzisiaj natrafiłam na ten tekst "Są dwa pytania, które człowiek musi sobie zadać: pierwsze brzmi “Dokąd idę?” a drugie: „Kto idzie ze mną?” Jeśli kiedykolwiek postawisz sobie te pytania w złej kolejności – masz problem". Howard Thurman i dzisiaj jest dla mnie zrozumiały (polecam świeżakom )
i znam z autopsji jak wpływała "zła kolejność" na mnie widzę też, jak wpływa "zła kolejność" na innych.... 
uczucia, które mi towarzyszą od jakiegoś czasu trudno mi wyrazić słowami spokój, pewność, radość, miłość, spełnienie, otwartość, gotowość....to wszystko mało do tego możliwość dzielenia się tym co mam z innymi osobami...dopełnia ten stan ducha Chwilo trwaj....
rybenka1 - Nie 21 Lip, 2013 09:09 Joasiu chwilo trwaj
pterodaktyll - Nie 21 Lip, 2013 13:46
jestem absolutnie za.....
grzesiek - Pon 22 Lip, 2013 20:00 Qvo vadis JOASIU ,Qvo vadis. Twoja droga,twój wybór i dobór - z kim
Jo-asia - Pon 29 Lip, 2013 18:58 Licheń, był to mój pierwszy raz
pierwszy dzień, to uczucie wdzięczności..za to gdzie jestem, kim jestem, dokąd zmierzam drugi dzień, to ciekawość, która motywowała mnie do pokonywania lęków i oporów trzeci dzień? jakoś tak, mam z nim problem w tym dniu gdzieś się zgubiłam w sobie..potrzebuję czasu...po co, mi to było? poczułam w tym dniu odrzucenie..pojawiło się znienacka i miało wpływ na cały ten dzień
wróciłam zmęczona nie tylko fizycznie było to dla mnie ogromne wyzwanie tyle nowych osób..nie poznałam przez ostatnich parę lat i to w jednym dniu niesamowite uczucia przeważał spokój i pewność..choć nie zawsze lub nie do końca, w kontaktach z ludźmi i ten spokój i pewność, to były moje nowe doświadczenia..i podobały mi się
kiedyś szymon wkleił film z samurajem, co to walczył z muchą od piątku wszyscy narzekali na komary...gryzą! krzyczeli początkowo nie zwracałam na to uwagi...z czasem oni krzyczeli głośniej a ja zaczęłam się zastanawiać...co ze mną? czemu mnie nie gryzą? po jakimś czasie przyszedł mi do głowy obraz z tego filmu...ja nie walczyłam stąd mnie nie zauważały, ten stan nie trwał wiecznie u Dekadentów i mnie dopadły takiego ataku nigdy nie przeżyłam...
po za tym incydentem...zakochałam się w tych ludziach, czułam się z nimi swobodnie...zaraz po tym jak minął mi atak "trzęsących się rąk"
dzisiaj jestem wyciszona..i odsypiam weekend
MILA50 - Pon 29 Lip, 2013 19:54
och -to tylko taka drobna niedyspozycja... ja Ciebie podziwiam....mnie to na noszach chyba trzeba by było wnieść
pterodaktyll - Pon 29 Lip, 2013 19:55
grzesiek - Pon 29 Lip, 2013 20:30 Joasiu,Annie opisalas swoje odczucia i uczucia,ja zawsze będąc w gronie osób mi sprzyjających,otwartych i szczerych też tak się czuje,bo się z nimi utożsamiam. Dla mnie alkoholicy to wielka rodzina,spontanicznych ludzi,moja SIŁA WYŻSZA. Miłego odpoczynku,przed powrotem do codzienności.;) Jacek - Pon 29 Lip, 2013 20:39
takich wrażeń się nie zapomina tej dziewczyny wdzierającej się pod górkę a na twarzy uśmiechnięta z lekkim niepokojem i z lekkim nieśmiałym w głosie zapytaniem - dekadenty Lenka - Wto 30 Lip, 2013 08:37
Taaa....drugi rok z rzędu próbują nas złamać, ale "w kupie siła"......
Bardzo się cieszę Joasiu, że Cię poznałam, krótko co prawda, ale czasem wystarczy spojrzenie i parę słów...
...i przestałam się kulić, odwracać głowę, uciekać wzrokiem od rozmówcy....to również moje doświadczenia . Powodzenia Joasiu
szymon - Wto 30 Lip, 2013 08:56
to tylko "parę" kropel kwi
wolfdariusz - Wto 30 Lip, 2013 11:03 Temat postu: Re: Tożsamość alkoholiczki cz.2
czesto sie zastanawialem , czy istnieje cos takiego jak tozsamosc alkoholika, jako cos co go wyroznia spomiedzy innych ludzi. no i wyszlo mi , ze moja tozsamosc jest tozsama tylko ze mna samym...a moj alkoholizm to jeden z jej elementow. nic szczegolnego, ani nic co by nie bylo tozsame ze mna....wiem, wiem, ze to maslo maslene. ale tak juz jest. ps-wczoraj wysiadla mi klima w pojezdzie i mialem 64 stopnie w kabienie i 53 w przedziale pasazerskim 
Jo-asia - Wto 30 Lip, 2013 11:11
nie ugotowałeś się...przypadkiem?
tak, też tak myślę temat miał brzmieć inaczej...przynajmniej jego dalsza część bo, jest o mnie Jo-asi, min alkoholiczce okazało się jednak, że są osoby które utożsamiają się z nim... a ja, jestem tylko częścią..tego tematu a nie jego tożsamością
wolfdariusz - Wto 30 Lip, 2013 11:17 ja w ogóle nie szczególnie lubie okreslanie siebie, jako "darek alkoholik" z całymi dalszymi reperkusjami w zyciu. na terapii, mityngu nie mam z tym zadnego problemu, bo to miejsca adekwatne. ale reszta zycia toczy mi sie zupełnie gdzie indziej, i nikogo nie obchodzi czy jestem alko, czy nie jestem. ludzie odbieraja mnie przez pryzmat, tego co robie, jak robie i jaki dla nich jestem. moze to smutne, ale czym dluzej jest od mojej terapii, tym mniej korzystam z tego czego sie tam nauczyłem?....nie wiem czt to wlasciwe okreslenie, bo zasadniczo nie dowiedzialem sie tam niczego, czego bym wczesniej o sobie nie wiedzial. jedyna roznica to ta, ze na terapii skonfrontowalem to z inhnymi i okazalo sie, ze w wiekszosc wypadkow jestesmy niemal identyczni. i nie tylko jako alkoholicy, ale jako faceci , kobiety...wychowani w jakiejs okreslonej tradycji, kulturze, jej braku... jak mowil zdaje sie wyspaianski w weselu: "..Tak by nam się serce śmiało do ogromnych wielkich rzeczy, A tu pospolitość skrzeczy...." Jo-asia - Wto 30 Lip, 2013 11:30
nie mam do tego żadnego stosunku, nigdy mnie nie spotkało nic przykrego gdy wypowiadałam na głos te słowa dzisiaj nie leczę się już z alkoholizmu dzisiaj uczę się nie regulować uczuć nałogowo dzisiaj żyję
wolfdariusz - Wto 30 Lip, 2013 11:41
z tymi uczuciami , to dziwna sprawa u mnie....zasadniczo mam je tylko do dzieci i rodzicow. owszem niekiedy poniosa mnie emocje, w sytuacjach codziennych. no takie tam d***. ale od bardzo dawna w nic sie nie angazowalem uczuciowo. poprostu nic szczegolnego nie czuje, nawet w kontaktach z partnerkami. szanuje je, lubie, zapelniaja mi samotonosc, ja im sie tez staram odwzajemnic, ale nic bliskiego nie czuje. pisze w liczbie mnogiej o nich, bo od czasu gdy sie wyprowadzilem z domu, kilka ich sie przewinelo przez moje zycie. pterodaktyll - Wto 30 Lip, 2013 11:54
Może jeszcze nie przyszedł Twój czas, miałem dokładnie tak samo........... wolfdariusz - Wto 30 Lip, 2013 11:56
ale powiem Ci Ptero, ze czasem czuje sie z tego powodu jak oszust
pterodaktyll - Wto 30 Lip, 2013 12:03
Tego nie skomentuję..........
Nic na siłę.......nawet nie wiesz kiedy i jak może nastąpić coś, czego się kompletnie nie spodziewasz......wiem co mówię
wolfdariusz - Wto 30 Lip, 2013 12:06 a co tu jest do komentowania Ptero? nie jestem az taki slepy, bym nie widzial kilka razy, jak kobieta sie angazuje uczuciowo, a ja nie. pterodaktyll - Wto 30 Lip, 2013 12:10
I na Wilka przyjdzie chwilka......
wolfdariusz - Wto 30 Lip, 2013 12:16
dawno dawno temu , ulozylem taki wierszyk: " czerwony kapturek spotkal w lesie wilka w skutek spotkan kilku , począł wilcząt kilka " wolfdariusz - Wto 30 Lip, 2013 12:27 nie, nie.....az tak mi sie nie pali do nianczenia nowego miotu. wystarczą mi moje juz dorosle wilki....ani ich dogonic, ani im pogodnic kota. ogolnie rzecz biorąc najlepiej jak je ogladam z daleka. pieknie sie prezentuja, moja krew
Jo-asia - Wto 30 Lip, 2013 12:38
ja mam podobnie...choć bez liczby mnogiej
i nie wiem czy jak Ptera, mnie kiedyś..coś "dopadnie"..
myślę, że ja..dziś, nie jestem jeszcze gotowa na bliskość.. pterodaktyll - Wto 30 Lip, 2013 12:52
A myślisz że ja wiedziałem? To przychodzi samo i nie wiadomo skąd i kiedy. Nie można się tylko na to zamknąć. Jak powiada jeden z klasyków rodz. żeńskiego, jest ryzyko jest zabawa.....
wolfdariusz - Wto 30 Lip, 2013 13:01
ja znów sobie myslę, ze autentycznie nie mam teraz takiej potrzeby bliskości Jo-asia - Wto 30 Lip, 2013 13:11
hm, tak nie pomyślałam dzięki
lepiej mi z tym
wolfdariusz - Wto 30 Lip, 2013 15:50 moze mi potrzebny taki okres w zyciu ,ze chce byc pomiedzy ludzmi, ale potrzebuje tez samotnosci jednoczesnie. Jo-asia - Wto 30 Lip, 2013 16:00
ja właśnie na takim etapie jestem ciągnie mnie do ludzi...a i do samotności tak samo łażę od kilku godzin i słodkiego mi się chce 
kasy brak..pomyślałam o jabłkach, mam papierówki na ogrodzie nie przepadam..no ale lepszy rydz niż nic idę..mijam drzewo..i na ziemi wśród trawy śliwki moje ulubione
zapomniałam o nich, bo bardzo rzadko ma owoce miałam wyżerkę, że ho ho
aż mnie żołądek rozbolał...nic to ważne, że głód zaspokojony
jak to mi niewiele do szczęścia potrzeba
wolfdariusz - Wto 30 Lip, 2013 16:21 u mnie jest kolo pracy opuszczony zniedbany sad...nazarlem sie tam wisni, brzoskwin i dostalem potem .....no dostalem co dostalem ale co sie nazarlem to moje
Jo-asia - Wto 30 Lip, 2013 20:43
prosiłam..nie wygaszać 
a jak myślisz, po co byłam na mityngu dla AŻ?
a nie słyszałeś, że mnie lepiej ubierać niż żywić?
wolfdariusz - Wto 30 Lip, 2013 20:45
pomaga?....pytam z zyczliwosci , nie przez wscibstwo, lub zlosliwosc pterodaktyll - Wto 30 Lip, 2013 20:47
Jureeek, ratuj.....
Bankiet był?
Jo-asia - Wto 30 Lip, 2013 20:53
raczej nie
jak dziś było widać po śliwkach
żartuję z tym obżarstwem..jako problem jem tyle ile chcę, a że nie mało, no cóż taką mam naturę
ej! tak podziurawiłeś moją odpowiedź, że nie umiem się ustosunkować do poszczególnych części
więc... Jurek nie przemęczaj się u mnie...mojego tematu nie trzeba poprawiać
bankietu nie było w trakcie...był przed...w towarzystwie nie tylko komarów
aa, nie wiedziałeś, bo u Was trzymałam fason
wolfdariusz - Wto 30 Lip, 2013 20:54 ja nawet nie wiedzialm ,ze sa mityngi dla AŻ..... ale faktycznie, jesli przyjac ,ze nalogi bywaja przyczyna, lub skutkiem regulowania uczuc....to moze to i logiczne. sam w koncu jak mnie nachodza rozne "filozofie" miewam wiekszy apetyt. tylko , ze moge sobie na to pozwolic. mam metabolizm jak wilk na przednówku.ile nie zjem, nic nie widac. wolfdariusz - Wto 30 Lip, 2013 20:56
kurde dziewczyno.....przez pierwsze 20 lat chlania tez tak argumentowalem....potem juz mi bylo wszystko jedno
szymon - Wto 30 Lip, 2013 20:59
AA się pisze z wielkich liter 
wolfdariusz - Wto 30 Lip, 2013 20:59 a ja zezarłem dzis jakiegos kebaba z kurczaka, lub inne swinstwo.....jak w ogole moze byc kurczak jako kebab nie wiem , ale trudno....zjadlem od bardzo dawna i teraz mam absmak, czyli tyfus w ustach i caly smak na wieczor zepsuty. wypilem goraca czekolade, kawe, colaloke a te swinstwo caly czas mi sie wraca w smaku. ohyda. kiedys sie tym zywilem jakies trzy miesiace, sam nie wiem jak to przezylem....ale podobno wodka w takich razach rozpusci wszystko od rana do nocy wolfdariusz - Wto 30 Lip, 2013 21:02
no tu jest wlasnie problem....czy anonimowi to przymiotnik, czy imiesłów? bo jako nazwa wlasna AA jakos zawsze kojarzy mi sie z africa korps
Jo-asia - Wto 30 Lip, 2013 21:03
ja se tak mogę gadać i mogę jeść.. po mnie nie widać...skutków jedzenia choć bardzo by mi odpowiadało..gdyby tu i ówdzie mnie trochę przybyło
na AŻ, na Al-Anon byłam..skorzystałam z okazji aby poszerzyć horyzonty chciałam iść na SLAA, niestety nie znalazłam
no i na AA..też
była okazja w Licheniu, to korzystałam Jo-asia - Wto 30 Lip, 2013 21:06
szymuś, to nie AA ja się zacięłam 
i nie łap mnie tu za słówka, młodzieńcze
wolfdariusz - Wto 30 Lip, 2013 21:10
to mi sie kojarzy tylko regulaminem spoldzielni mieszkaniowej Jo-asia - Wto 30 Lip, 2013 21:19 SLAA - Wspólnota Anonimowych Uzależnionych od Seksu i Miłości. wolfdariusz - Wto 30 Lip, 2013 21:36
sex jest ok milosc przereklamowana. uwielbiam pierwsze, drugie mnie na dzien dzisiejszy nudzi. mialem na terapii sexoholika podobno.....miedzy innymi oczywiscie. bo zasadniczo byl pijak , cpun i menda jak ja....ale wlasciwie jak kto ma problemy z osobowoscią w wyniku naduzywania chemii, to i inne rzeczy moga mu sie poprzewracac w zyciu. ja nie jestem uzalezniony od sexu i milosci w kazdym razie. jedynie od alkoholu....od narkotykow jakos mnie natura wybronila sama...cudem jakims. choc zaczalem wciagac rozne swinstwa juz dobrze po 40 tce szymon - Wto 30 Lip, 2013 21:41
to przywilej wieku młoda panno, łapać za to i owo
rybenka1 - Wto 30 Lip, 2013 21:45 
Jo-asia - Wto 30 Lip, 2013 21:47
ani ci ja młoda..ani panna
a przywilej ten tyczy się każdego wieku
wolfdariusz, mnie też udało się uniknąć innych uzależnień znaczy..nawet jeśli jakieś są czy były czy będą...mam na nie ten sam sposób co na alkoholizm moja ciekawość innymi mityngami została zaspokojona..nie powaliła mnie ich forma, a wręcz okazało się, że mówią o tym co w AA..tylko podmiot jest inny
JaKaJA - Wto 30 Lip, 2013 21:51 Asiulek 
Zagubiona - Śro 31 Lip, 2013 06:13
Na SLAA też formuła jest taka jak na AA. W końcu opieramy się na programie AA Tyle, że stosunkowo mało mamy mityngów otwartych
Zagubiona - Śro 31 Lip, 2013 06:24 Asiu tu masz mityngi SLAA w Katowicach jeśli chcesz się wybrać- warto jednak najpierw zadzwonić albo wysłać maila, żeby się nie przejść na darmo KATOWICE Grupa S.L.A.A. WRZESIEŃ 99 ul. Mikołowska 32, kościół św. Piotra i Pawła, salka katechetyczna w budynku po lewej stronie kościoła Mityngi: poniedziałek, godz. 17.00 Mityng otwarty: ostatni poniedziałek miesiąca KATOWICE Grupa S.L.A.A. CZERWIEC ul. Mikołowska 32, kościół św. Piotra i Pawła, salka katechetyczna w budynku po lewej stronie kościoła Mityngi: sobota, godz. 13.00, druga sobota miesiąca godz. 11.00 Mityng otwarty: ostatnia sobota miesiąca Kontakt e-mail: czerwiec@slaa.plTen adres pocztowy jest chroniony przed spamowaniem. Aby go zobaczyć, konieczne jest włączenie obsługi JavaScript. Jo-asia - Śro 31 Lip, 2013 07:47 JaKaJA,
Nie.anioł,
Jo-asia - Śro 31 Lip, 2013 13:49 Dzisiaj miałam trzecie podejście do rozmowy kwalifikacyjnej... Facet wydzwania do mnie regularnie od 3 miesięcy...ja się umawiam i nie dojeżdzam Dzisiaj miałam dojechać...zatrzymał mnie wyścig pokoju...komunikacja stoi.. Mam przyjechać jutro..dawno nikt tak o mnie nie zabiegał a ja nie byłam tak ciekawa..o co chodzi
Teraz siedzę sobie na laweczce w parku...szkoda że sama
A może...nie szkoda... szymon - Śro 31 Lip, 2013 14:09
tour the polonge!!!! a nie jakiś wyścig pokoju
tak jechali o 14:00 dwie wsie dalej, niż mieszkam
w żółtej lider, Majewski
pterodaktyll - Śro 31 Lip, 2013 14:10
Tour de Pologne........
Wyścigu Pokoju już dawno nie ma.......
pterodaktyll - Śro 31 Lip, 2013 14:11
Majka ignorancie a nie Majewski Łolaboga..........
Jo-asia - Śro 31 Lip, 2013 14:20 To może poczekamy i zobaczę tego Majke...
szymon - Śro 31 Lip, 2013 14:20 Majka to była Jeżowska
Maciejka - Śro 31 Lip, 2013 14:22 No nie nawet ja wiem , że Majka to kolarz.... pterodaktyll - Śro 31 Lip, 2013 15:12
I do tego Rafał jakby co
Jo-asia - Śro 31 Lip, 2013 16:55
ja nie wiem ale ja nie słuchata i nie czytata
nie słucham wiadomości i nie oglądam, też nie wiem czy Majkę widziałam, chciałam zdjęcia zrobić...jak zwykle telefon padł
a mnie pozostało poczuć jedynie wiatr...przejeżdżających kolarzy i o co tyle hallo
tyle godzin zablokowane miasto a oni w trzy sekundy mnie minęli
za to miałam przyjemne popołudnie..spacerek...park i bez ich pomocy, nigdy bym na to nie wpadła
staaw - Śro 31 Lip, 2013 17:04
Zawsze lepiej że to Ty wpadłaś a nie kolarze... yuraa - Śro 31 Lip, 2013 18:21
a to świńtuchy niewychowane , na dopalaczach jadą. kiedyś daaawno temu jakiś etap wyscigu pokoju startował w Szczecinie i jak juz wystartowali tam gdzie stali zostalo kilkadziesiąt kałuż Jacek - Śro 31 Lip, 2013 18:51
mniem nawet mniej starczyło,aby uwiecznić gdzieś w pamięci Twój uśmiech
Jo-asia - Śro 31 Lip, 2013 19:59 Jacek,
Jo-asia - Czw 01 Sie, 2013 11:52 Ok, wróciłam do siebie
w Licheniu spotkałam..kogoś jeszcze.. małą zakompleksioną, wystraszoną...odrzuconą Asię wychodząc na spotkania z Forumowiczami czułam się pewnie, dobrze we własnej skórze na jednym z wieczornych mityngów...obudziła się mała Asia..moje wewnętrzne dziecko pozazdrościło tej dzisiejszej..właśnie tego, poczuło żal, że ona..kiedyś nie czuła się dobrze we własnej skórze stała z boku, uciekała, bała się oceny innych...nie wierzyła, że może być lubiana, akceptowana....zadowolona z kontaktów z ludźmi obudziło to we mnie żal...i strachy wróciły jestem wdzięczna tej małej Asi, gdyby nie jej doświadczenia..dzisiaj ja dorosła..nie znałabym smaku życia, dziś rozumiem ją dlaczego się zamykała i wiem, że to nie była wina ani jej, ani innych po prostu nie wiedziała...i nie widziała, tego co ja wiem...widzę, dzisiaj dzięki temu, że ja widzę świat dziś innymi oczyma...nie muszę się bać 
dzięki temu, że wiem iż uczucia które się u mnie pojawiają...tylko JA mam na nie wpływ...a nie świat zewnętrzny...potrafię iść dalej do przodu utuliłam swoje dziecko...pozwoliłam się mu wypłakać 
i możemy iść dalej...zdobywać..doświadczać świat dziś mała Asia...jest z siebie dumna
Jo-asia - Czw 01 Sie, 2013 14:00
Petro..za te wygaszanie....dam Ci kartkę
A ta mała dziewczynka zabrała się na gapę i zanim się zorientowałam...terapeltow już nie było
pterodaktyll - Czw 01 Sie, 2013 14:02
Ja też się czasem zapominam
Linka - Czw 01 Sie, 2013 14:56
dziękuję Ci za ten wpis , pozwolił mi zrozumieć to co ja kiedys przeżywałam. i jeszcze to co niżej napisała Ossa, to też było o mnie ....i cieszę się bardzo, że to minęło i mam nadzieję, że nie wróci Halloween - Czw 01 Sie, 2013 15:28
Odwrotnością , byłby doktor Jekyll i mr Hyde, siedzą sobie we mnie obaj ci panowie. Gdy jeden milczy, to drugi coś powie. 
Jo-asia - Czw 01 Sie, 2013 22:25 Linka,
byłam na tej rozmowie..czekam na telefon, jak zadzwonią i poproszą na rozmowę wejdę w to...tym razem nie będę gdybać
grzesiek - Pią 02 Sie, 2013 12:22
Kiedyś w Dusznikach poruszaliśmy temat podobny do tego co opisujesz Joasiu. Ja nazwałem go " ZABAWA W PIASKOWNICY" czyli jaki wpływ ma moje,nasze dzieciństwo na obecne,dorosłe życie. Radości,smutki, doświadczenia,obawy,lęki, co akceptuję,a czego unikam.Fajnie ,gdy o takich sprawach rozmawiają AA,DDA i Al-anon. Można dostrzec różne punkty widzenia i przeżycia emocjonalne. Mała Joasia przeobraża się w dorosłą Joannę i to nazywa się rozwój duchowy.
grzesiek - Pią 02 Sie, 2013 12:40 "Zmiana jest cechą charakterystyczną każdego wzrostu i rozwoju. Przejście od picia do trzeźwości, od nieuczciwości do uczciwości, od skłócenia z sobą i światem do pogody ducha, od nienawiści do miłości, od dziecięcej zależności do dojrzałej odpowiedzialności - wszystko to są przykłady zmiany na lepsze." Jak to widzi Bill str.76 Jo-asia - Nie 04 Sie, 2013 20:33 Tak, ostatnie doświadczenia...mam nadzieję zakończyły etap "odrzucenia" do utulenia dziecka dołączyłam...akceptację, przebaczenie, nie tylko sobie a mojej mamie ból odrzucenia..zastąpiłam miłością dzisiaj pierwszy raz od kilku lat wybrałam się na szlak miał być to wypad na spróbowanie sił, kondycji góry kocham od zawsze...pierwszy raz od kilku lat byłam tam bez alkoholu trasę wybieraliśmy na miejscu..ważne było, że tam jeszcze nie byłam a gdzie wejdziemy...nieistotne przez siedem godzin wędrowaliśmy szlakiem..lasem...łąkami zgiełk i gorąc zostały na dole trasa prawie nie uczęszczana przez ludzi a za to pełna niespodzianek okazuje się, że mam siłę..że mam kondycję..i że nadal kocham takie wędrówki wróciłam zmęczona..opalona i szczęśliwa
smokooka - Nie 04 Sie, 2013 20:36
cuuuuudownie będziesz długo pamiętać ten dzień, cokolwiek podobnego zobaczysz będzie Ci się kojarzyć z tą wędrówką. Mam mnóstwo takich "powidoków" kocham je
Jras4 - Nie 04 Sie, 2013 20:42 Aślka szykuj komurke jade do ciebie i ide w góry pujde szlakiem Hoszimina Jo-asia - Nie 04 Sie, 2013 20:49
co to za szlak? zapraszam serdecznie
smokooka,
Jacek - Nie 04 Sie, 2013 21:08
łał ... no to mamy wspólną passe ,,,ale ja nie wyczynowo
Jo-asia - Nie 04 Sie, 2013 21:10
to co? oglądać je lubisz? rybenka1 - Nie 04 Sie, 2013 21:12 Joasiu też kocham góry ,bom ja córka górala
Jo-asia - Nie 04 Sie, 2013 21:16
haha, to z mlekiem matki wyssałaś tę miłość
Jacek - Nie 04 Sie, 2013 21:27
no kocham
Jacek - Nie 04 Sie, 2013 21:33
ja do gór mam daleko ale moją miłość jaką zetknołem się z górami to nadzwyczajne "wyszki" lubiłem się wspinać na co się dało ,, ile ja przy tym guzów nabiłem ,ale nie to mnie zniechęciło i tak pokochałem to co wszystko wysokie chociaż ostatnio mnie taki jeden zmusza po wyżkach łazić,no to może i można za wyczyn uznać Jo-asia - Nie 04 Sie, 2013 21:35
wiesz kochać platonicznie...to nie to samo co doświadczać tej miłości
może dasz się skusić na...małe co nie co
Jo-asia - Czw 08 Sie, 2013 09:38 Wiele się dzieje w moim życiu... nowa szansa..w pracy, przeniesienie bliżej możliwość szkolenia na doradcy finansowego mąż zaradny, miły, prawie nosi mnie na rękach dzieci grzeczne
do tego, blisko mam przyjaciela...jeszcze przez jakiś czas szansa, że będę miała sponsorkę i zacznę pracę na krokach ja w tym wszystkim zadowolona, uśmiechnięta i upałem zmęczona
z tego najbardziej doceniam kontakt z drugim człowiekiem w tym wszystkim rozmowy...nie tylko twarzą w twarz a te internetowe też, czy telefoniczne są mi najbliższe po to żyję
smokooka - Czw 08 Sie, 2013 09:43
grzesiek - Czw 08 Sie, 2013 11:39
Kiedyś rozmawiałem z flaszką ,gdy stanął na mojej drodze trzeźwiejący alkoholik,dał szanse rozmowy,pokazał innych chętnych do pomocy,nastąpił cud, zabrał mi tym samym obsesję picia , otworzył oczy i uszy, pomógł zobaczyć jak wygląda trzeźwość. Teraz nie wyobrażam sobie życia bez tych rozmów,spotkań. rybenka1 - Czw 08 Sie, 2013 20:19 Joasiu ,niech Ci się wiedzie ,zyczę Ci tego z całego serducha .
grzesiek - Czw 08 Sie, 2013 20:35
Mysza - Pią 09 Sie, 2013 10:26
cały sekret w tym, aby taką pozostać, kiedy zdarzy się, że mąż przestanie na rękach nosić, w pracy trafisz na gorszy dzień u innych, przyjaciel wyjedzie... bezpieczniej jest szczęście odnaleźć w sobie
Jo-asia - Pią 09 Sie, 2013 10:39
trafiłaś w sedno mąż nosi na rękach i nadal oczekuje na coś czego mu dać nie umiem w pracy przenoszą mnie na sklep gdzie wszystko się wali a kierownik ma okropną opinię a przyjaciel...pozostanie nim czy będzie blisko czy daleko a ja nadal się uśmiecham...więc już szczęście jest we mnie? dziś tak czuję
i wiadomość dnia - mam sponsorkę
grzesiek - Pią 09 Sie, 2013 21:29 Pogoda ducha,tym jest radość w tobie. Pamiętaj aby sponsor.nie był dla ciebie ciężarem. Zawsze pamiętaj,ze to ty decydujesz i wybierasz. Jo-asia - Sob 10 Sie, 2013 08:49 grzesiek, to niesamowite...zawsze jesteś blisko dziękuję
a co u Ciebie? jak zdrowie? jak wakacje? Jo-asia - Sob 10 Sie, 2013 09:04
Jacek - Sob 10 Sie, 2013 09:42
Joasiu ależ umiesz
to on nie umie dostrzec gdy piłem,ludzie wokół mnie robili wiele złych rzeczy nie potrafili wypełnić moich oczekiwań dziś gdy nie piję ,nauczyłem się tych różnych spostrzeżeń o których mówi program AA-owski to dziś nie mam oczekiwań i wymogów od innych dziś doceniam że są w okuł mnie inni a będąc ,,, ofiarują mnie siebie najczęściej są to najbliżsi , przyjaciel bo reszta pouciekała podkreślę tu jeszcze ,że program AA-owski,mówi o uczuciach - tak ogólnie a całą resztę w sobie cza samemu odszukać - rozwinąć - bo to jedyna droga po której my sami się rozwijamy całuski
Jo-asia - Sob 10 Sie, 2013 09:57
Jacuś
jak zwykle trafnie wychwytujesz...coś co staram się ukryć
umiem?...a czy chcę?
odkąd nie piję, tylko przez 6 pierwszych tygodni wracałam do wspomnień, doświadczeń z okresu picia, od tamtej pory prawie nie ruszałam tego tematu mam poczucie, że chcę go zobaczyć? odkłamać? myślę, że praca na programie umożliwi mi to
a to zostawiam bez komentarza
Jacek - Sob 10 Sie, 2013 10:11
ależ neuu
Joasiu,wręcz po komentujmy,to ciekawy temat widzisz moja droga Joasiu nie możemy wszystkiego opierać na samym programie AA-owskim ten program to tak jak by tytuł książki,no i może wstęp jej a dalej to już puste stronice naszego życia stronice,które od nas zależą jak je wypełnimy co tam zobaczymy,jak odniesiemy się do danej sytuacji i takie tam ja sam zlot nie tylko traktuje jak rozrywkę czy spotkanie z ludźmi nie pijącymi jak mówi terapeutka aby nie iść tam gdzie piją i omijać miejsc tam gdzie piją ja również słucham tych ludzi,nie koniecznie ich słowa które wypowiadają ale również zachowania,uśmiech,spokój,jak i smutki - to wszystko coś mówi Jo-asia - Sob 10 Sie, 2013 10:23 Kochany Jacusiu, zostawiłam bez komentarza..bo zgadzam się w 100 a nawet w 200% z Tobą
powiem więcej AA jest dla mnie jedną z wielu "wspomagaczy" i nie dominującym myślę, że jestem teraz na takim etapie samopoznania...że AA nie jest w stanie "zakłócić" mojego światopoglądu do tego..sponsorka, jest z polecenia osoby, której światopogląd jest zbliżony do mojego więc mogę przypuszczać..że będzie mi przewodnikiem a nie "kierownikiem"
i właśnie te stronice chcę zapisać i to po swojemu
tylko zastanawiam się, czy Ty o tym mówisz co ja myślę..piszę?
Jacek - Sob 10 Sie, 2013 10:40
Joasiu to co ja myślę,jest nie tak bardzo ważne - bo to stronice mej książki a gdy ja ją czytając,Ty słyszysz me słowa ,to ma być jedynie natchnieniem napisania twej książki,twych stronic - ale tak jak mówisz
gdyż to twoje życie i nikt za ciebie go nie przeżyje
tego nie wiem
coś przykuło twoją uwagę - podpowiedz co to a na pewno zejdziemy na ten sam tor Jo-asia - Sob 10 Sie, 2013 11:22
mam poczucie, że najpierw Grześ a teraz Ty, zwracacie moją uwagę
sponsor i Kroki i AA to nie wszystko i nie najważniejsze mam poczucie, że próbujecie/próbujesz mnie przed czymś ostrzec?..uchronić? Jacek - Sob 10 Sie, 2013 13:18
pewnie tak,ale bardziej bym nazwał - zwrócenie uwagi na to
powinienem wpierw spytać,jak to odczuwasz no więc zapytuję czy ta wypowiedź to Twoje stwierdzenie czy jego ??? ja próbowałem swą wypowiedz oprzeć ,gdy by to była Twoja wersja stwierdzająca i dlatego pisałem że umiesz ,,a jedynie on tego nie potrafi zauważyć Jo-asia - Sob 10 Sie, 2013 13:58
jego, mówi mi o tym, jest mu przykro, stara się rozumieć
nie mam szansy, bo ja mu tego nie daję był moment, że myślałam o tym jak o swoim problemie dziś nie chcę tak myśleć... akceptuję stan takim jaki jest dziś mi nie przeszkadza to, że tego nie mam może w pewnym stopniu mnie to chroni? tylko jeszcze nie wiem przed czym? te ostatnie dwa zdania...teraz mi to przyszło do głowy...i to może jest moja odpowiedź? Jacek - Sob 10 Sie, 2013 14:50
a może właśnie to ,być szansą dla niego,dla jego przemyśleń kiedyś coś tu na forum powiedziałaś (napisałaś) dziś pamiętam że to było ,,te słowa,,bardzo mądre a ja głupek  żałuję że tego se nie zapisałem
Ty dałaś, ja to wziąłem ,, lecz nie doceniłem że mam krótką pamięć ale dałaś ,, coś mądrego ale nie myśl że to moje było takie nie rozważne od tamtego czasu cię uważnie czytam ,gdyż to zdarzenie pozwoliło że czytać Cię to nie strata czasu całuski
Jacek - Sob 10 Sie, 2013 14:51
a jeśli to jednak jego to nie Twoja wina
Jo-asia - Sob 10 Sie, 2013 16:19
tak się stało..dzieje od chwili gdy poruszyłam ten temat, nasz związek się rozsypał i powoli układa się na nowo nie tylko stało się to szansą dla niego a i dla mnie a może i dla nas?
nie myślę o tym w kategoriach "winy" jest jak jest... a skąd to się bierze i dokąd zmierza...czas pokarze nie mam, w tym względzie doświadczenia nie mam szansy, skorzystać z doświadczeń innych...jeszcze, i nawet nie wiem czy chcę powoli jakieś przemyślenia się zbierają i układają i wiesz co? początkowo byłam zła, ze akurat to Cię zainteresowało
a teraz jestem wdzięczna bo pomogła mi ta rozmowa
Jacek - Sob 10 Sie, 2013 18:07
wiesz co Joasiu ,,gdy jechałem z dziewczynami w powrotną drogę z Lichenia miałem długą rozmowę z Krysią ,,ona mnie tam nauczyła patrzeć na te same osoby z innej strony i wyobraź sobie gdy już byłem w domu,któregoś dnia zadałem pytanie swej partnerce (żonie) - a kochasz ty mnie??? - noo kochum - nie ... ty kochasz swego męża,a męża kochałaś kiedyś ,,teraz przeszłaś na etap oczekiwania od męża o spełnianych obowiązków (( tak się właśnie myśli że miłość mija ,,a zaczynają obowiązki)) oczywiście na chwilkę zatrzymałem odpowiedź,spojrzałem jej głęboko w oczy i spójrz teraz na mnie,jak na chłopca , którego kochałaś kiedyś nie wiem na ile mnie zrozumiała,,ale widziałem ten błysk w oku i ten lekki wygięty kącik ust ku górze więcej nie wracałem do tej rozmowy,,zostawiłem,ale nie na zawsze ,,,kiedyś wrócę przeca trza dać czas czasowi,bo i jest czas na miłość i jest czas na obowiązki trza jeno odróżnić jedno od drugiego Jo-asia - Sob 10 Sie, 2013 20:47
to zdanie przykuło moją uwagę i...
i jeśli tak jest jak piszesz... odpowiedź zostawiam sobie
Jacek - Sob 10 Sie, 2013 22:10
Joasiu dokładnie tak było ,,,ja tak to widziałem jednak co odebrała żona,,nie wiem jednak to co odczytałem z jej oczu i lekkim uśmiechu nie mówiło aby się ze mnie śmiała był to odbiór przyjemnego zaskoczenia ,,dlatego nie mieszałem aby ciągnąć dalej temat,,a dałem jej czas do pomyślenia (do zastanowienia) pamiętam ona kiedyś sama mawiała że czas miłości mija,a następują obowiązki ja szukałem temu odpowiedzi w - aby miłość trwała ,trzeba o to dbać (takie starania jak to było na początku) Krysi wypowiedzi przyszły mi z pomocą,po której mam inne spojrzenie - spojrzenie na osobę ,takie z początku,kiedy ta miłość się rodziła Jo-asia - Sob 10 Sie, 2013 22:40
z tym zostaje
Jo-asia - Nie 11 Sie, 2013 20:17 Dzisiaj mieliśmy jechać...w góry od kilku dni czułam, że nie..nie chcę nie dałam rady głośno, stanowczo powiedzieć..zająć stanowiska rano wstałam i...nie obudziłam, wstał zdziwiony...zostaliśmy w domu nie tylko przez to..źle się czuję gdzieś znów lecę...odpływam, nie w tym kierunku co chcę jestem zmęczona tymi huśtawkami ogarnia mnie nie moc
szymon - Nie 11 Sie, 2013 20:38
też mam takie dni, ale wyciągam swój miecz i ... Jo-asia - Nie 11 Sie, 2013 20:45 i cooo? moc przybywa
szymon - Nie 11 Sie, 2013 20:47 normalnie ciary wszedzie są
Jo-asia - Nie 11 Sie, 2013 20:47 szymon,
lubię ciary
Jo-asia - Pon 12 Sie, 2013 06:38 Nauczyłam się stawiać granice..gdy coś mi zagraża nie boję się czyjeś złości, podważania mojego zdania, postępowania od jakiegoś czasu wszyscy mnie lubią, szanują...słyszę nawet pełne słowa uznania i tu mam blokadę nie umiem postawić granicy czuję się wtedy niewdzięczna, że tak nie wypada a krąg się zacieśnia i ja zaczynam się dusić tu przychodzą mi do głowy słowa "zagłaskać kota na śmierć"...gdzie kotem jestem ja bywa też tak, że mam poczucie, że wykorzystuję czyjąś dobroć a sama nic nie daję w zamian wróciłam się do momentu w którym zamiast robić to co chcę...robię to co powinnam, co wypada..czego ode mnie oczekują choć ja tak nie chcę, mam poczucie, że jeśli tego nie robię/zrobię to ich skrzywdzę...bo przecież oni chcą dla mnie dobrze Maciejka - Pon 12 Sie, 2013 07:02 Joasia mój tato chciał dla nas dzieci dobrze i co z tego wynikło możesz poczytac w moim temacie. Oni chcą dobrze ale przede wszystkim dla siebie, niektórym ciężko byc niemiłym itp jak ktoś jest dla niego miły i szanuje go a raczej jego postawy. MILA50 - Pon 12 Sie, 2013 09:05
no tak-miałam podobne myślenie.. za dowody sympatii,uznania,za to ,że ktoś docenia moją osobę z tym wszystkim co wnoszę wiem już(czasami tylko zapominam i stare wraca),że nie muszę-bo nikt nie oczekuje tego ode mnie! PŁACIĆ,KUPOWAĆ,ZAPRACOWYWAĆ na dowody akceptowania mnie i uznania. Mam być tylko i aż SOBĄ a dla mnie ważniejsze jest uwierzenie,ze czasami się mylę w ocenie siebie samej-za dużo krytyki...
...to jest właśnie zapracowywanie na.... Asiu-wystarczy,że JESTEŚ
pterodaktyll - Pon 12 Sie, 2013 10:20 Wiesz co Joaśka? Ja mam wrażenie, że Ty za dużo myślisz i czasem zupełnie nie na temat. Usiłujesz analizować rzeczywistość tylko nie bardzo rozumiem po co, przecież i tak jej nie poprawisz ani nie zmienisz...... Ty zobacz sama co piszesz:
Nic dziwnego, bo w tym wypadku nie stawia się żadnych granic, tylko przyjmuje rzeczy takimi jakimi są
A skąd "oni" wiedzą co jest dla Ciebie dobre, powiedziałaś tym "onym" o tym? Mysza - Pon 12 Sie, 2013 10:25
myślę sobie, że nie jest łatwo zgadnąć co jest dla nas dobre( to się dopiero okazuje po tzw "konsekwencjach"), pewnie czasem i Ty sama się pomylisz w określaniu tego " swojego dobra", ale... kiedy zrobisz to sama, to i łatwiej jest się pogodzić z taką pomyłką, kiedy robisz coś dla innych, bo tego oczekują pojawia się żal i do siebie, bo robisz coś na przekór sobie i do innych, żal że tego oczekują. miłego dnia
grzesiek - Pon 12 Sie, 2013 12:12
Jestem... żyję , pracuję, przez 6- tygodni miałem córkę u siebie,na wakacje przyjechała. Wtedy miałem kilka dni urlopu,by więcej czasu jej poświęcić, wyjazdy nad wodę, różne atrakcje, spacerki po górach, ona to lubi,więc chodziliśmy,tak ok.6 km. przed zaśnięciem. Obecnie już wyjechała do mamy,ja wróciłem do codzienności,dom,praca, obowiązki. Wczoraj organizowałem grilla w Dusznikach,u naszego ojczulka w klasztorze. Zabierają nam go do Wisły, ma zgodę na przyjazdy do nas raz w miesiącu na weekend. Robie wszystko z kolegą,by te nasze co miesięczne spotkania trzeźwościowe nie umarły i były nadal kontynuowane. Wszystko zależy od uczestników. Mam w planach pojechać tez do Wisły ze znajomymi i odwiedzić o.Brunona w nowym klasztorze, na pewno będę jechał przez Gliwice, .... dołączysz? zawsze miejsce zarezerwować mogę
Jo-asia - Śro 14 Sie, 2013 10:54
to wzięłam...dziękuję
dziękuję... nie tym razem
Maciejka - Śro 14 Sie, 2013 10:56
Jo-asia - Pon 19 Sie, 2013 09:19 Wczoraj skończyłam pisać swój piciorys. Ma on zupełnie inną formę niż ten z terapii dziś widzę jaśniej to, co wtedy dla mnie nie było widoczne poczucie winy, poczucie wpływu na innych i życie, szukanie akceptacji za wszelką cenę a na koniec totalny brak sensu życia dziś sytuacja moja jest bardzo podobna, do tej sprzed lat dziś mam poczucie sensu życia dziś wiem, że nie mam wpływu na innych...choć moje działanie ma wpływ na nich, to jednak oni decydują co z tym zrobią nie szukam akceptacji...a jeśli już, to szybko się na tym łapię i zmieniam nie działam na poczuciu winy...a jeśli już to szybko to zmieniam dziś mój piciorys nie opiera się na ilościach wypijanego alkoholu a na przyjrzeniu się temu jak funkcjonowałam i co w danym momencie było dla mnie ważne Jędrek - Pon 19 Sie, 2013 10:29
Brak sensu ja miałem jak został mi odebrany mój "pocieszacz" alkohol, który na koniec był sensem życia.... Pić musiałem , bo jak nie piłem.... no właśnie... to był bezsens... Jak można było nie pić?... musiałem pić żeby żyć!!! Wtedy tego nie widziałem. Codzienne wydojenie kilku browarów i pijany weekend to była dla mnie normalna rzecz... pracuję, więc mam prawo się rozerwać. Więc się rozrywałem w zaślepieniu 3 lata... aż mnie żona uświadomiła... zauważyłem, że jestem... tak jakby obok... i zacząłem myśleć I dotąd mi to myślenie nie wychodzi 
Jo-asia - Wto 20 Sie, 2013 12:05
ja nie umiałam przeżyć dnia bez picia.. na koniec...nie widziałam możliwości dalszego takiego życia..a raczej wegetacji nic się dla mnie nie liczyło...tylko ważny był alkohol a on mnie zabijał.. widział tylko dwa wyjścia..pić dalej i się zapić lub przestać a jak już przestałam..kolejnym celem stało się..aby już nigdy nie zacząć dzisiaj alkohol, problem z nim, zszedł na dalszy plan... dzisiaj pracuję nad...myśleniem właśnie
grzesiek - Śro 21 Sie, 2013 08:50
Myślenie , po pewnym czasie trzeżwości, sam zauważyłem,że moje myślenie zmieniło sie i bardzo ułatwia mi normalnie żyć. Nie skupiam uwagi nad alkoholem napotkanym gdzieś na sklepowych półkach, ogródkach piwnych,na stole w śród osób z którymi przebywam. Kiedyś skupiałem się nad myślą ,że nie wolno,nie mogę pić...teraz wiem że mogę,nikt i nic mi nie zabroni,lecz ja nie chcę ,nie narzucam sobie zakazów,nakazów i ograniczeń. Nie chcę pić,bo nie chcę wracać do stanu degeneracji jaki osiągnąłem parę lat temu. Nie chcę powielać błędów które w przeszłości popelniłem, teraz potrafię żyć bez wspomagaczy, przechodzić przez życie na trzeźwo,czyli świadomy praw i obowiązków . Dziurę powstałą po usunięciu alkoholu z mojego życia ( jak bolący ząb) potrafie wypełnić w inny sposób, który też daje relaks, spokój, odpoczynek, luz psychiczny. Kiedyś jak piłem używałem zwrotu "ŚWIĘTY SPOKÓJ" chciałem,żeby mi go dawano,bo chciałem miec lepszy komfort picia. Teraz takiego pojęcia nie używam,bo żyję aktywnie,nie znosze nudy i potrafię pomagać innym,żyć w zgodzie z sobą i otaczającym mnie światem. Jo-asia - Pią 23 Sie, 2013 08:02
to fakt, sama tak kiedyś myślałam spokój lubię nadal, różni się on jedna od tego..z kiedyś od poniedziałku jestem na innym punkcie miała być "wredna" kierowniczka...uciekła na L-4, myślałam, że mało wiem...okazało się, że wszystkiego można się nauczyć...dowiedzieć jak się chce zastanawiałam się czy się odnajdę...okazało się, że nigdzie się nie zgubiłam praca sprawia mi radość...może nie sama praca a to jak się w niej czuję ta zmiana bardzo mnie wciągnęła w tym tygodniu, i nie miałam czasu na nic innego a Kroki czekają weekend wolny...nadrobię
pozdrawiam
grzesiek - Pią 23 Sie, 2013 09:47
Nie nadrabiaj,po prostu tak ma być po mału,spokojnie i dokładnie... to nie "Wielka Pardubicka". spokojnego dnia. Jo-asia - Pią 23 Sie, 2013 10:10 grzesiek,
właśnie na to się natknęłam....KOCHAM tego człowieka
zimna - Pią 23 Sie, 2013 10:43
Mnie bardzo cieszy, że dzieci w szkołach (mój syn w trzeciej klasie)maja lekcje na jego temat, czytają fragmenty jego książki ,dyskutują, piszą do niego mejle. Szkoda że my nie byliśmy tak kształceni, kto wie może wtedy ....
Jo-asia - Pią 23 Sie, 2013 11:54
czy nie znając swojej ułomności, niedoskonałości, wad....byłabym w stanie uznać je za błogosławieństwo? może tak, pod warunkiem, że miałabym obok siebie kogoś z niedoskonałością, kto uważałbym ją za dar i chciałby się nią ze mną dzielić to co było, dzięki temu...dziś czuję się doskonała i tym większe we mnie pragnienie...poznania swoich wad cieszy mnie to, że w szkołach się o Nim mówi
kas25 - Pią 23 Sie, 2013 15:43 Jo-asiu Twój wątek jest dla mnie takim małym natchnieniem w wielu kwestiach. Dziękuję
Jo-asia - Pią 23 Sie, 2013 21:59 kas25 Twoje słowa ucieszyły mnie i poczułam takie ciepełko na serduszku
dziękuję
Jo-asia - Pon 26 Sie, 2013 17:40 Kolejny krok, kolejny liść kapusty zdjęty...
siedzę przy pełnym stole..nie jestem głodna jeszcze niedawno...potrafiłam, uzależniałam się od tego..czym ktoś mnie karmi dziś czuję się wolna...najedzona
pozdrawiam
szymon - Pon 26 Sie, 2013 18:07
ojjj, bo jak zaczneisz wszystkie ściągać, to dojdziesz do głąba wolny - Pon 26 Sie, 2013 18:28
czyli Joasia wew toplesie bedzie latać ??? Kurnia ,
Halibut - Pon 26 Sie, 2013 19:43
Nie, bo nie poznałabyś ich znaczenia. Choć w życiu spotykają nas te same zdarzenia, myśli, wątpliwości to w zależności od miejsca, w którym się znajdujemy czytamy je inaczej. Otacza nas wiele informacji, ale potrafimy przeczytać czy rozkodować tylko te, na które pozwala nam obecny stan świadomości i gotowości ducha. Więc do przodu przed nami nieskończona droga, ale każdy krok do przodu to radość, satysfakcja i wewnętrzne bogactwo. Czytam Twoje posty i zazdroszczę Ci twojej wrażliwości i postępów. Prostej drogi do celu, słuchasz nie rozumu, ale emocji, ducha. To wielka umiejętność, której ja mam niedostatek. Rozum podąża za intuicją to ważny element równowagi. Rozum, racjonalizm to ślepa droga, jest marnym odbiciem rzeczywistości. Racjonalne postrzeganie a nie przeżywanie i zrozumienie rzeczywistości oddala nas od szczęścia i wewnętrznej pełni, bo jest tylko racjonalizacją rzeczywistości. Tu możliwości spekulacji nie znają granic. Mówiąc krótko, twoja przemiana budzi we mnie nadzieje, że skoro Tobie się udaje to może i mnie się uda. Za co Ci serdecznie dziękuje. Czy może być coś bardziej wartościowego od nadziei. Ja Joasio jestem na etapie: http://www.youtube.com/watch?v=p2Ef9QveyJQ grzesiek - Pon 26 Sie, 2013 20:45 Święta racja Halibut Ja jedynie mogę pogratulować Joasi determinacji w dążeniu do celu. Ta droga jednak nigdy się nie kończy,bo co byśmy robili po poznaniu,prrzepracowaniu wszystkich kroków? Pustka,ogarniają a pycha,czarna dziura i pozostaje się tylko napić.
Jo-asia - Wto 27 Sie, 2013 13:15
taki mam cel
jednak, nic na siłę
nic na już
mam duuużooo czasu.... Jo-asia - Wto 27 Sie, 2013 13:47
oj, tak
do racjonalizacji "zmusza" mnie lęk to, że miałam odwagę się z nim zmierzyć, doświadczyć realnie....nie raz a ostatnio świadomie...przekonałam się o jego iluzji czyjeś słowa, doświadczenia...to było mało doświadczenie go..zdziałało cuda dziś racjonalizacja....jest lustrem dla mojej podświadomości, jest głosem tego co myślę, dzięki niej łatwiej poznaję to, co mi narzuca "ego", to czego się boję, to od czego się..siebie uzależniam
chcieć? parę dni temu...dostałam odpowiedź
Z chwila, gdy wypowiesz słowa “Ja chce" (czegokolwiek), wszechświat odpowiada “Zaiste chcesz" i zsyła dokładnie to doświadczenie – doświadczenie “chcenia" tego! Cokolwiek umieścisz po “Ja", staje się stwórczym nakazem. Dżinn w butelce – którym jestem Ja – nie może nie wykonać polecenia. Ja stwarzam to, co ty przywołujesz! Ty przywołujesz to, co myślisz, czujesz i mówisz. Nic prostszego. Wyjaśnij mi więc raz jeszcze – dlaczego tyle czasu zabiera mi stworzenie rzeczywistości, którą wybieram? Składa się na to wiele przyczyn. Nie wierzysz, że to, co wybierasz, się spełni. Nie wiesz, co wybrać. Próbujesz ustalić, co dla ciebie ,,najlepsze". Chciałbyś gwarancji z góry na to, że twój wybór okaże się “słuszny". A do tego wciąż zmieniasz zdanie! Nie wiem, czy dobrze rozumiem. Nie powinienem próbować ustalić, co dla mnie najlepsze? “Najlepsze" to pojecie względne i zależy od setki zmiennych. To niesłychanie utrudnia wybór. Przy podejmowaniu decyzji należy mieć na względzie tylko jedno – Czy to mnie wyraża? Czy daje świadectwo temu, Czym Postanawiam Być? Całe twoje życie powinno o tym świadczyć. I w gruncie rzeczy, świadczy. Tylko że ty możesz sprawić, aby odbywało się to z przypadku albo ze świadomego wyboru. Życie z wyboru jest życiem świadomego działania. Życie z przypadku jest życiem nieświadomej reakcji. Re-akcja to ni mniej, ni więcej tylko działanie, które podjąłeś już kiedyś w przeszłości. Kiedy reagujesz, to w istocie oceniasz napływające dane, odnajdujesz w swoim banku pamięci identyczne lub zbliżone zdarzenie i postępujesz tak jak wtedy. To dzieło twojego umysłu, a nie duszy. Dusza kazałaby ci przeszukać jej “pamięć", abyś zobaczył, jak stworzyć autentyczne doświadczenie siebie w Chwili Teraźniejszej. Na tym polega “zgłębianie duszy", o którym zapewne słyszałeś wiele razy, ale trzeba “postradać rozum", aby tego dokonać. Trwonisz czas główkując nad tym, co jest dla ciebie “najlepsze". Powiadam ci: lepiej oszczędzać czas niż trwonić go bez żadnego pożytku. Odrzucenie rozumu pozwala uniknąć straty czasu. Decyzje podejmuje się szybko, wybory wprowadza w życie bezzwłocznie, gdyż dusza tworzy wyłącznie w oparciu o obecne doświadczenie, nie przegląda, nie analizuje, nie roztrząsa zdarzeń minionych. Zapamiętaj to: dusza jest kreatywna, umysł – reaktywny. W swej mądrości dusza wie, że to, co spotyka cię w Tej Chwili, jest doświadczeniem, które zesłał tobie Bóg, zanim zdążyłeś sobie to uświadomić. Bóg uprzedza twoje życzenie – jeszcze zanim poprosisz, otrzymasz. Każda Chwila Teraźniejszości to wspaniały dar Boży, to Boża obecność. Dusza intuicyjnie wyszukuje sytuacje, okoliczności, jakich właśnie potrzeba do uzdrowienia złej myśli, sprzyjających poznaniu w doświadczeniu Twej Prawdziwej Istoty. Pragnieniem duszy jest pojednać cię z Bogiem -przyprowadzić z powrotem do Mnie. Dąży ona do poznania siebie doświadczalnie -i w ten sposób do poznania Mnie. Rozumie bowiem, że Ty i Ja to Jedno, nawet jeśli umysł zaprzecza tej prawdzie, a ciało te negację odgrywa. Toteż, podejmując doniosłe decyzje, odrzuć rozum i sięgnij w głąb duszy. Dusza rozumie to, co dla rozumu niepojęte. Jeśli będziesz zastanawiał się, co dla ciebie “najlepsze", twoje wybory zdławi ostrożność, decyzje przedłuża się w nieskończoność i wyruszysz w podróż życia po morzu oczekiwań. Jeśli nie będziesz uważał, utoniesz. Neale Donald Walsch - "Rozmowy z Bogiem" i ja niedawno komuś "zazdrościłam", i ktoś dał mi nadzieję Teraz czas na Ciebie
lubię Cię czytać, szkoda, że mam tak mało okazji Jo-asia - Wto 27 Sie, 2013 13:48
i na całe szczęście....nie wyobrażam sobie, bardziej fascynującego życia
Jo-asia - Wto 27 Sie, 2013 14:19 pisząc o liściu
pisząc o głodzie
miałam na myśli... miłość
życie dało..daje mi możliwość, doświadczania jej w różnych skrajnych wymiarach a mnie wreszcie udało się znaleźć równowagę
pewnie, parę razy moje podświadomość...skorzysta z okazji aby się upewnić...czy tego właśnie chcę... teraz wystarczy mi, konsekwencja...jednomyślność....moja, aby dokończyć tego dzieła mimo takiej wiedzy tylu książek przeczytanych, "racjonalnego zrozumienia" tematu....ciągle gdzieś nadal nie umiałam siebie pokochać
i szukałam, z uporem maniaka, po za sobą i dzięki temu znalazłam...akceptację, miłość do siebie może teraz będzie miejsce...na miłość w związku? tak mi się skojarzyło
grzesiek - Wto 27 Sie, 2013 20:53 Miłość w związku..." Kiedy wypowiadasz słowa Ja chcę... Odpowiedź masz powyżej Joasiu
Jo-asia - Wto 27 Sie, 2013 21:24 Tak, Grześ, nie wypowiedziałam ich...jeszcze nie wybrałam.. mam czas....a cieszę się tym, co mam
Jo-asia - Śro 28 Sie, 2013 12:31 "Wolę aby mnie popierano ze strachu a nie z przekonania. Przekonania można zmienić, strach jest stały." cytat z głowy Stalina
wczoraj mi zapadł w pamięć i pomyślałam...wiedział co mówi
grzesiek - Śro 28 Sie, 2013 13:06
I OTO CHODZI nic na siłę,bez pośpiechu,wazne ,żebyś ty czuła się dobrze Jo-asia - Sob 31 Sie, 2013 13:41 To na co się otwieram, przybiera na sile i prędkości nagle czas przestał się wlec, wszystko następuje raz za razem, to niesamowite uczucie, przeżycie, to tak jakbym brała udział w tworzeniu scenariusza, gdzie film to moje życie a główna rolę gram ja, zaskakujące zwroty akcji, ciągle nowe przygody, wyzwania gdzie wszystko z góry jakby ustalone a jednak, czeka, czeka na mój wybór i kierunek drogi a póki go nie obieram, póki się waham, akcja zwalnia wraz ze mną i czeka na mój ruch do tego każde wyzwanie przynosi nowe odkrycia, jest wstępem do kolejnego poziomu i póki go nie ukończę, nie zamknę, nie ma następnego odcinka z niecierpliwością czekam na ten zwrot w akcji
za***iste uczucie
grzesiek - Czw 05 Wrz, 2013 08:26 Jo asia ,masz urlop od neta, czy brak czasu? Jo-asia - Czw 05 Wrz, 2013 16:40
ani jedno...ani drugie czytam codziennie... dopadła mnie choroba, chciałam zrobić sobie jutro wolne..nie dało rady, bo za to musiałabym przyjść w niedzielę zbiera się we mnie coś... powoli, uparcie dążę do realizacji mojego wyboru... szukam też nowej pracy... i tęsknie za pisaniem
jak na razie przegrywa ono ze spotkaniami ze wspaniałymi ludźmi czy po prostu ze zmęczeniem może stąd moja choroba? buziaczki Grzesiu
grzesiek - Pią 06 Wrz, 2013 13:33 Zmęczenie,zmiana temperatur dziennych i nocnych moga mieć wpływ na złe samopoczucie. Fajnie ,że dążysz do celu w postanowieniach wszelkich,a rozmowy spotkania z innymi to nowe doświadczenia. Na lepsze samopoczucie miód z cytryną wypijany rano nad czczo pomaga. Czasem też czytanie blaga "Babka-polka",ale co ja ci będę proponował?!
Jo-asia - Pią 06 Wrz, 2013 16:46
no taaa
dzieje się u mnie...dzieje... nie dość, że zmiana pory roku, to i mnie kolejne rozmowy..kolejne decyzje...i wolność już prawie...czuję całą sobą to osłabienie...pewnie ma na celu...wyciszenia emocji znalezienie czasu na poukładanie w sobie, nowego i pisanie, które ostatnio mocno zaniedbałam a które jest dla mnie motorem jutro jadę z dziewczynami, moimi osobistymi...znaczy córką i wnusią...na spotkanie blogerek oj, będzie się znów działo:) dzięki Grześ, że ciągniesz mnie do "tablicy"..pisania jak to mówią..organ mało używany..zanika?
pannamigotka - Pią 06 Wrz, 2013 16:49 Pisz pisz Joasiu, ja Cię podczytuję. Jak sprawa z domem, wyjaśniło się coś? Pozdrawiam. Jo-asia - Pią 06 Wrz, 2013 16:56
trochę, znaczy czynsz podnieśli kwota jest do przyjęcia, jest inne ale....właścicielka nie wraca do zdrowia, a to oznaczać może prędzej czy później sprzedaż i naszą eksmisję no, a jak to ja....czekam
jednak, dziś już wiem coś więcej, ważne dla mnie było czy się z mężem rozstajemy..stąd też moje czekanie
wiec, pora zacząć działać
pannamigotka,
Jo-asia - Sob 07 Wrz, 2013 10:38 Za moimi plecami Wawel....przede mną Wisła...nade mną bezchmurne niebo....słońce mnie ogrzewa
..gonitwa.. nie istnieje.. teraz
Jo-asia - Sob 07 Wrz, 2013 12:34 Za rzadnego Niemca
Ty zdradziłes ...wolny stan a ktoś musi podtrzymywać tę tradycję....
chyba
pterodaktyll - Sob 07 Wrz, 2013 12:42
JA????!!!!! Ależ nic podobnego, na życzenie świadczę dokumentami o rozwodzie
Papierów o wstąpieniu itd. brak.....
Jo-asia - Sob 07 Wrz, 2013 21:00
popatrz, a u mnie na odwrót 
jaki ten świat...niepoukładany, przez tych alkoholików
Jo-asia - Wto 10 Wrz, 2013 08:25 Nie odrobiłam zadania, mam na myśli pracę zawodową i znalazłam się znów w tym samym miejscu co z tego, że psychicznie dobrze się w niej czuję co z tego, że fizycznie daję radę (choć cierpię potem...) jak kasa jaką za nią dostaję, osłabia mnie
żeby to tylko kasa była żebym mogła czuć spełnienie w tym co robię machnęłabym ręką wczoraj usłyszałam pytanie "gdybyś jutro miła umrzeć co dziś byś robiła?" na pewno do pracy...tej, bym nie poszła wracam do punktu wyjścia mądrzejsza? pewniejsza? na to liczę
grzesiek - Wto 10 Wrz, 2013 09:42 W pracy spędzamy ok.1/3 czasu życia a czasem i więcej. To powinno być zajęciem satysfakcjonującym pod każdym względem. Wiem,że w obecnych czasach bywa różnie i nie zawsze jest możliwość,ale przynajmniej powinna dawać przyjemność i godne wynagrodzenie,a to w wielu przypadkach nie idzie w parze. Joasiu masz w tej chwili dobry układ, pracujesz i choć wynagrodzenie za nią jest mizerne ,to możesz szukać coś lepszego, składać CV i czekać,wybierać i nic nie robić... pochopnie. Co nagle to ... Jo-asia - Wto 10 Wrz, 2013 13:59 No taa, jak się człowiek spieszy.... Zapomniałam wyłączyć gaz, zupę zostawiłam i se teraz wracam...wyłączyć i takim to sposobem spóźnię się tam gdzie szybko..już, chciałam być
a jak to mówią? kocha, to poczeka? ,......... Tyle co się wróciłam...spotkanie odwołane.. dziwne... Jo-asia - Wto 10 Wrz, 2013 18:49 Minął dzień...odstresowałam się nic nie wyszło z planów...spotkań i niespodziewanie, spędziłam dzień z kimś, kto swojej obecności, towarzystwa, nigdy mi nie odmawia i znów zmęczona i zadowolona
Jo-asia - Czw 12 Wrz, 2013 16:55 Tak mnie wczorajsze posty, w przeszłość przeniosły ile ja łez wylałam, bo samotna, bo nikt mnie nie kocha, bo nikt mnie nie rozumie jak to szymon słusznie zauważył, pocieszenia szukałam w miłostkach pogłaskania, wsparcia.. a w chwili kiedy je dostałam..odrzuciłam bo był to czas, gdy ono mi potrzebne już nie było dziś widzę, ile dobrego z tego wynikło to, że odrzucał mnie ktoś mi najbliższy nie dość, że moja determinacja do pracy nad sobą się potęgowała...nie miałam wyjścia, jeśli pić nie chciałam do tego brak gotowości do rozstania wtedy, to byłby jeden płacz i krzyk...oboje rozwaleni emocjonalnie dziś jest ten moment i ten czas.. szczerość..brak krzyków nikt nie traci a zyskujemy oboje
Jo-asia - Pią 13 Wrz, 2013 06:25 Jest jeszcze coś...co pomaga mi odrzucić lęk Lęk wywołują moje myśli..co będzie, co zrobię, jak się zachowam lub nie, czy dobrze robię czy źle, czy tracę czy zyskuje,....czy aby to co czuję jest tym czego chcę Odpowiedzi w myślach nie znajduję... Odpowiedź jest w działaniu...w wejściu, wyjściu na przeciw życiu Wtedy, gdy decyzja...wybór ma zapaść...ja już wiem..już się nie boję..po prostu się dzieje Dokonuje wyboru...i nie żałuję, bo wybieram to, co w tej chwili Więc po myśleć? Szkoda energii Ann - Pią 13 Wrz, 2013 07:52
Mnie dotychczas jeszcze gubi wybieganie do przodu.. a co to bedzie, a co to się stanie, a jak to się zakończy.. ale czy ja mam na to wpływ? W większości przypadków nie. Teraz już wiem coraz częściej, że trzeba dać sobie czas. Sytuacji pozwolić się wyklarować po swojemu. Nie zamartwiać się na wyrost. Ale to nie jest takie całkiem łatwe. grzesiek - Pią 13 Wrz, 2013 13:08
CZAS...on daje ulgę, pomaga oswoić się z myślami,(strachem),poukładać je,opadają emocje, powstaje plan działania a strach znika lub ma "wielkie oczy",bo został opanowany,oswojony lub był nie potrzebny, do pewnych decyzji trzeba czasu by dojrzały ...w nas. Gabi74 - Pią 13 Wrz, 2013 13:13 Witam, Joasiu - chciałam Ci powiedzieć, że z przyjemnością czytam Twoje wpisy rzadko tu bywam, choć chciałabym częściej
baracca - Pią 13 Wrz, 2013 14:14
Czyli - jak to będzie jutro, czy będzie wystarczająco dobrze... Jutro, które istnieje tylko w Twojej głowie. 
Ja sobie Jo-asiu zrobiłem kiedyś proste ćwiczenie myśląc o tym co będzie jutro. Ooooo!, znowu się nie uda i mnie żywcem zjedzą - boję się zatem. Po czym przypomniałem sobie te wszystkie momenty, kiedy wyobrażałem sobie owo jutro w kolorowych barwach - te wszystkie bardzo przyjemne i jeszcze bardziej przyjemne sytuacje rozmaitej natury. Które też się nie zadziały. Więc się bać przestałem. O tym co się stanie jutro dowiesz się w stosownym czasie, a na razie rób to co masz do zrobienia teraz.
Wtedy Twój umysł przestaje błądzić w oparach i staje się tym czym powinien być (moim zdaniem oczywiście) - komputerem misji.
Nie do końca się z Tobą zgodzę, bo myślenie się przydaje - w kategoriach rozwiązywania konkretnych problemów. Chociaż rozwiązania potrafią też przychodzić ot tak sobie.
Jo-asia - Pią 13 Wrz, 2013 14:46
dojrzały, tak niekiedy jest tak, że ten strach mogę tylko zdjąć z siebie, gdy się z nim bezpośrednio zmierzę i tu czas nie jest dobrym doradcą, bo wtedy niby strach umiem opanować a moje myśli i tak swoje robią, są momenty, w których obojętnie nie umiem przejść obok nich tu, parę razy zmierzyłam się, właśnie w taki sposób i powiem, że te doświadczenia, właśnie dały mi pewność, dzięki nim dziś mi łatwiej, nie zatrzymywać się na tych myślach, nie dać im sobą kierować dzięki temu dziś umiem nabrać dystansu
wiesz, coraz częściej mam wrażenie, że nie gdy problem przede mną staje i mam już podjąć decyzję, to ona się..znaczy ta myśl..po prostu zjawia gdy mam czas na rozwiązanie, myślę nad problemem, a czy to mi daje coś więcej? Jo-asia - Pią 13 Wrz, 2013 14:50
jak będziesz myślała, tak będziesz miała
często bombardowali mnie tym zdaniem, Forumowicze, nawet taki podpis miałam Gabi74, dziękuję
wolny - Pią 13 Wrz, 2013 14:54 Jo-asia, Ja sie zastanawiam nad jednym wiem że masz dość dużą wiedzę duchową , dlaczego za wszelką cenę chcesz nadal być tym dyktatorem życia ,dlaczego sie boisz oddać życie w ręce SW, ja wiem że to nie jest takie łatwe , wiem.. bo to przerabiałem , jak to mam być bezmózgowiem, i powiem uczciwie że tak... masz być w pewnym sensie bezmózgiem, jak tak uczyniłem życie stało sie bezproblemowe i bez cierpienia, oczywiście zdarzają sie sytuacje może nawet nerwowe ale nerwowe inaczej , Tu i teraz w moim rozumieniu jest wiecznością o której nikt nie gada bo sie boi,..boi sie ośmieszanie,.to samo dzieje sie gdy chcę coś powiedzieć o Bogu , ludziska wyrapiają gały i patrzą jak na nawiedzonego idiotę ale do kościoła latają i w niczym im to nie przeszkadza ,tylko jak ty zaczniesz coś mówić o SW i o jej działaniu to napotykasz na zdziwienie bo ksiądzu to wolno a tobie nie , bo ksiumdz wiedzo a ty nie.. bzdet nad bzdetami .
baracca - Pią 13 Wrz, 2013 15:10
A to już jak tam Szanowna Pani uważa.
Chociaż uwielbiam prowadzić czasem takie dialogi na cztery nogi: - O czym myślisz? - O niczym. - Jak to o niczym? - No o niczym... - Nie myślisz? - Nie myślę. - Jak to nie myślisz? - No nie myślę i już! - Hmmm.... Jo-asia - Pią 13 Wrz, 2013 16:45
no widzisz, zbyt długo mózg był na moich usługach
jak go pozbawić siły? co to znaczy, być bezmózgowcem "wiem, że nic nie wiem"?... coś w tym stylu? Ann - Pią 13 Wrz, 2013 18:17
wolny - Sob 14 Wrz, 2013 03:51 Jo-asia, Bezmózgiem być,. w moim rozumieniu to wyeliminować Ego , sztuczny twór wytworzony w trakcie naszego życia, skupić sia na zdrowej części umysłu który uległ dysocjacji ( rozdwojeniu, rozszczepieniu ). Ego to nasz krzyż,. ale do góry nogami , napisze coś co może cie zainteresować ale w temacie Być człowiekiem bo po to ten temat wprowadziłem ale nie wielu ludzi to obchodzi dlaczego warto być istotą ludzką i tylko istotą ludzką niczym więcej. Może zastanawia cie fakt dlaczego ludzie tak unikają odpowiedzi na pytanie kim są , mimo tego iż w głębinach tego swego istnienia zapewne znają odpowiedź ale ich Ego im na tę odpowiedź nie pozwala gdyż utraciło by swoją władzę i swój wyimaginowany prestiż. Jo-asia - Sob 14 Wrz, 2013 08:13
teoretycznie wiem.. w praktyce.. od jakiegoś czasu pojawiła się u mnie "intuicja" już kiedyś byłam mi bliska...wtedy się jej bałam nie słuchałam..odrzucałam, potem piłam i o niej zapomniałam teraz wróciła dzięki Tobie, dziś pomyślałam.. że to właśnie moja SW w taki sposób ze mną szuka łączności w taki sposób do mnie przemawia odrzucając strach..pozwalam się jej prowadzić i cholernie mi się podoba..to, gdzie ona mnie prowadzi nie słuchając racjonalizacji, tłumaczeń a tylko jej, czuję się wolna
Jacek - Sob 14 Wrz, 2013 09:24
to jedynie Twoje spojrzenie na cudzy świat i to ono zamyka ci drogę widzenia prawdziwego "ja" Jo-asia - Sob 14 Wrz, 2013 10:32 zimna - Sob 14 Wrz, 2013 10:47 No widocznie to jest jak różyczka każdy musi przez to przejść
baracca - Sob 14 Wrz, 2013 13:01 Doskonały filmik Jo-asiu, bo mówi o esencji. On się powinien znaleźć wszędzie tam, gdzie trwają wzajemne przekonywania się o tym czym jest ta mityczna trzeźwość.
Jo-asia - Nie 15 Wrz, 2013 11:17
gdyby tam się znalazł...zginąłby w tłumie
wczoraj byłam na mityngu był temat, "zmiana stosunku do życia" po powrocie oprócz tego co powiedziałam tam, przyszły mi jeszcze inne refleksje samo moje uczestnictwo tam na grupie kiedyś, schowana, niewidoczna, unikająca spojrzeń i rozmów dziś witająca uśmiechem, chętna do "misiaczków", siadam przy prowadzącym jest jeszcze coś, rozmowa z innym alkoholikiem, w przerwie i myśl, którą mi sprzedał "wejść w czyjeś buty", aby nie krzywdzić i mój m. gdy byłabym w jego sytuacji, jak bym się czuła nie, nie chciałabym aby ktoś odrzucał moją miłość..i myśl "krzywdzę go" a zaraz za nią..a czy chciałbym być oszukiwana, czy chciałabym słyszeć "kocham", a kochaną nie być nie, wolę być odrzucona niż żyć iluzjami słoneczka Kochani...u mnie dziś go dużo
Jo-asia - Wto 17 Wrz, 2013 14:07
dopiero dziś, odpowiadam dotknęły mnie Twoje słowa..i kiełkowały nie wiem jakim cudem.. a może wiem, trafiłeś w samo sedno brak mi wiary.. brak mi całkowitego oddania tak trudno mi uwierzyć.. że jestem kochana.. że jestem bezpieczna.. że jestem ważna.... tak bez żadnego ale... i boję się oddać.. ponieść.. nieść SW ciągle trzymam.. choć jednym palcem.. boję się puścić dziękuję wolny
wolny - Wto 17 Wrz, 2013 14:27 Jo-asia, to sobie zawdzięczasz to co osiągasz , mogłaś równie dobrze zignorować to co napisałem
Wcale Ci sie Joasiu nie dziwie,. to nie jest taki prosty proces,. ale od niego zależy całe nasze życie. Wyrzec się samego siebie to sztuka nad sztukami, większość nie pojmuje o co tu chodzi,.. tak jak i zresztą nie mogłem, nie mogłem zrozumieć co to oznacza to wyrzec się siebie, nie mogłem pokonać strachu ,..jak to ja mam wyrzec się swojej tożsamości ,..tak myślałem, a to nie o tożsamość tu chodzi tylko o Ego i jego o władzę , o to że to nie ja mam sprawować władzę( a raczej to pieprzone Ego)nad swoim życiem, że ja siebie nie stworzyłem, trudne to,. ale wykonalne i jak już człowiek to zaczyna osiągać,.. życie diametralnie sie odmienia Powierzasz życie temu który je stworzył , wyrzekasz sie woli i swojej historii bo ona należy do Niego do SW,.. a prosisz jedynie o miłość i łaskę,.. czyli zrozumienie,.. o nic więcej...
Jo-asia - Wto 17 Wrz, 2013 21:04
i z tym.. w tym jest największy lęk to niesamowite, bo boję się, że jak puszczę tożsamość alkoholiczki to nie wyłapię nawrotu, że jak pozwolę sobie na bycie szczęśliwą, to nie wyłapię nawrotu... a przecież to nie ja sprawiłam, że trafiłam na detox ja czułam Siłę, która mnie tam zaprowadziła i to nie byłam ja.. a dziś się boję
a dziś mi brak wiary
dziś.. to nie znaczy, że jutro będzie tak samo
i o to proszę.. baracca - Wto 17 Wrz, 2013 21:23
Nawrót przypisany jest do tożsamości alkoholika. Jak długo trzymasz się tożsamości tak długo trzymasz się nawrotu. Można być szczęśliwym ot tak, po prostu... Spróbuj proszę przemyśleć to z tej strony. A zrób to co Ci serce dyktuje.
rybenka1 - Wto 17 Wrz, 2013 21:37 Powiada się ,że nie ma lęku tam gdzie jest wiara .
wolny - Śro 18 Wrz, 2013 04:28
Właśnie to jest ten punkt zrozumienia schematu myślowego,.. co oznacza myślenie ""jestem zdrowy"",... w odróżnieniu od drugiego schematu ""jestem chory"" czyli wybrakowany , Więc wybór należy do nas ,.. mam nadzieję że Joasiu z wyborem schematu myślowego nie będziesz mieć trudności ???
Jo-asia - Czw 19 Wrz, 2013 07:52
pewno.. gdybyś wiedział.. dwa razy byś się zastanowił, zanim to napisałeś
to jest jednak.. bez znaczenia.. czego się tyczy i Twoja nie wiedza.. mnie by się przydała
taa, nie mam i nie tylko co do alkoholiczki zostaje ich jeszcze trochę.. żona, matka, pracownik, kobieta,...
i zostaje.. naga 
wolny - Czw 19 Wrz, 2013 15:19
Tak to prawda ,..czyli nie gdzie indziej aniżeli wew śmietniku no ewentualnie wew trollowni co najwyżej
wolny - Czw 19 Wrz, 2013 15:26 Jo-asia, Ty mi lepiej zdradź tajemnice jakim cudem moderntolkingi pozwalają ci utrzymać ten temat w tym dziale , masz jakieś układy czy łapówki wręczasz
Mój o podobnym wydźwięku szybko został zutylizowany, dlatego jestem zaskoczony a raczej zadziwimy tym faktem ???   
Jo-asia - Czw 19 Wrz, 2013 15:38 wolny, bo Oni... nie wiedzą jak mnie ugryźć ? (nie wiedziałam, że tak sie to pisze)...
bo oni mnie znają osobiście? bo oni są świadkami, jak i współtwórcami mojej tożsamości i za to ich Kocham
martwi mnie troszkę...jedno już prawie się do mnie nie odzywają
JaKaJA - Czw 19 Wrz, 2013 20:26
Halibut - Czw 19 Wrz, 2013 22:12
Zarazem rzeczywistością i prawdą. Trzeba odwagi i gotowości żeby się tak się pokazać. Prawda nie jest doskonała, ludzie nie znoszą niedoskonałości. Choć prawda jest pięknem. Mało kto potrafi ukazać się prawdziwym. wolny - Pią 20 Wrz, 2013 03:38
wolny - Pią 20 Wrz, 2013 03:55 Halibut, Jarek..jeśli wolno zapytać,.. Ty czasem nie masz przesytu literatury romantycznej i psychologiczno terapeutycznej, bo ja mam jakieś dziwne wrażenie że albo posiłkujesz sie knigami rozłożonymi po całym biurku albo faktycznie naczytałeś sie tych knigów fałszem naszpikowanych ,ale to tylko takie moje odczucia są , bez urazy oczywiście , pytam tak z czystej ciekawości
wolny - Pią 20 Wrz, 2013 04:26
i to jest ta łapówka,...wystarczy paru ludkom powiedzieć że sie ich kocha i już
Ja pierdziuule,...to takie proste.. a ja cimniak sie miotam,.. jak by to wew łaski ten tego?? Trochę mi to manipulacją zajeżdża,.. ale co sie nie robi dla przetrwania
Eee tam,.. a może o łapówce zapominasz ???? Nie wiesz że Egonka trza systematycznie podkarmiać ??? Niby kobitka otrzaskana jesteś a o podstawach zapominasz ,.. palnij kilka frazesów o miłości bliźniego i zobaczysz jak siem zlecą do dilera
szymon - Pią 20 Wrz, 2013 05:52
oj, dobre zdanie zależy z jakiej perspektywy napisane to zdanie czy z perspektywy ogólno przyjętych standartów społecznych czy z perspektywy pierwotnej i najczystrzej formy istnienia czy z perspektywy oklepanego ego
gdzie ja jestem i jaką formę interpretacji tego zdania przyjmę, tak mogę się zgodzić lub nie z tym stwierdzeniem
Halibut - Pią 20 Wrz, 2013 06:57
Słusznie. Kontekst jednak jest jednoznaczny. Dotyczy to prawdy o nas samych, jak widzimy siebie i innych.
Halibut - Pią 20 Wrz, 2013 07:06
Drogi wolny. Taki jestem. Patetyczno romantyczno psychologiczny z małą domieszką filozofii i naiwności. A co do czytania, czy naprawdę masz mi to za złe? Może na początek odstawie literaturę romantyczną.
Jo-asia - Pią 20 Wrz, 2013 07:59
widzisz co chcesz widzieć
tak, rozebrać się.. mieć odwagę to zrobić potrzebna jest szczerość wobec siebie kiedyś moje "myśli" tłumiłam, nie dopuszczałam, uważałam za szkodliwe dziś, moje "myśli" witam, są kierunkowskazami wiem, że pojawiają się po to aby ujrzeć światło dzienne i.. zniknąć, stracić swoją moc
czy nie jest to sprzeczność?.. filozoficzna
czy coś niedoskonałe może być pięknem? z poziomu ego.. nie ma takiej opcji z poziomu standardów.. też nie co innego z poziomu.. istoty istnienia tutaj, niedoskonałość jest jest sensem życia.. motorem doświadczania.. poznawania.. samym życiem.. stąd wypływa jej piękno a tak na marginesie.. mój m. poprosił o formalny rozwód nie piszę o tym co się między nami dzieje, bo to dotyczy też jego jest szczerość.. i z tym mi dobrze wolny - Pią 20 Wrz, 2013 08:31 Halibut, Nie, nie.. ,nic nie mam ci za złe , no widocznie taki jesteś a jesteś jaki jesteś co mnie to , mną sie nie przejmuj ja zwyczajnie już taki ciekawski po prostu jestem 
wolny - Pią 20 Wrz, 2013 08:48
Mało powiedziane sprzeczność prawda to prawda na tym koniec jak zrozumiemy kim jesteśmy to i innych widzimy tak samo,.. co tu filozofować ?? Takie błądzenie o poziomach rozpatrywania tej prawdy jest na prawdę szokujące i tylko ludź może takie cosik wydumać
Ja pierdziule ,..no takich tego ten tamto to ja dawno nie czytałem ,.. to wedle tej teorii ,oczywiście jeżeli ktoś wierzy w Stwórce,. a wierzy każdy , ewentualnie może bredzić że nie wierzy , to ten Stwórca mimo tego że jest doskonały sam w sobie,. stwarza coś niedoskonałego aby jego dzieci,.. ludzie( choć są częścią tej doskonałości ) mieli co robić na tem ziemskiem padole i z nudów coby siem nie powukańczali to to co On stworzył jako doskonałe to oni bedo udoskonalać hihihihih
Halibut - Pią 20 Wrz, 2013 08:51
Nie widzę tu sprzeczności w estetyce piękno można znaleźć nie tylko w harmonii, ale także w dysharmonii. Oczywiście zależy to od przyjętych kanonów i indywidualnych upodobań. W duchowości czy metafizyce piękno nosi charakter transcendentalny, tu miarą jest proporcja i doskonałość. Natomiast w naszym ludzkim wymiarze, spojrzeniu na siebie czy innych, jest spoiwo, które niedoskonałość czyni pięknem. To spoiwo to akceptacja i miłość. Jo-asia - Pią 20 Wrz, 2013 08:58
nic dodać.. nic ująć
Halibut - Pią 20 Wrz, 2013 09:02
Gdyby nie błędy, które popełniamy w życiu a które są skutkiem naszej niedoskonałości nie zaznalibyśmy cierpienia. A cierpienie jak sam pisałeś jest motorem naszego rozwoju. To właśnie ono skłania nas do zmian i poszukiwania. A więc niedoskonałość można nazwać sensem czy motorem życia. Przyczyną zmian i poszukiwań. Co w całości tworzy całkiem sprawny mechanizm rozwoju. Może doskonały. Któż to może ocenić? wolny - Pią 20 Wrz, 2013 09:07
Co Ty nie powiesz , czyli jak to jest,.. skoro musisz kogoś akceptować czyli postrzegasz go jakoś tam, a nie widzisz go jako odbicie siebie samego ,czyli nie dostrzegasz że jesteście sobie równi to już jest samo w sobie nie do przyjęcia , gdyż tu szacunek wystarcza,.. wiara w to że jesteś jaki jesteś,.. a jesteś taki sam jak ja,.. więc co ja mam tu akceptować lub nie akceptować,..a gdzie jest miejsce na miłość skoro w pierwszej kolejności występuje uwarunkowanie,. czyli ,. jak go zaakceptuje to i go pokocham a miłość nie może być uwarunkowana to pierwsza zasada i ostatnia
wolny - Pią 20 Wrz, 2013 09:14
Powiem tak ,..gdyż nie wiedzę sensu w przepychankach , skoro twoje postrzeganie człowieka( istoty ludzkiej) już na samym początku traktuje go jako niedoskonałość,.. to dalsze dyskusje na ten temat są niepotrzebne. Ja to widzę inaczej i dlatego lepiej będzie jak każdy pozostanie przy swoim zdaniu.
Jeśli zaś chodzi o szkołę cierpienia to to już jest całkiem odmienny temat ....ale możemy i o tym pogadać ?? Jo-asia - Pią 20 Wrz, 2013 09:16 Niedoskonałość.. jest doskonałością jednak aby tego doświadczyć.. aby tego dotknąć.. "zrozumieć" wpierw odbieram to jako brak.. błąd.. więc coś niedoskonałego.. dopiero gdy przychodzi miłość.. ten stan odbieram.. odczuwam, jako doskonałość nie da się tego przeskoczyć..zrozumieć na głowę ja nie umiem.. to dopiero doświadczenia.. dają mi zrozumienie i miłość.. tak zwaną akceptację i wtedy przychodzi.. na "myśl" doskonałość wolny - Pią 20 Wrz, 2013 09:23
Jo-asia - Pią 20 Wrz, 2013 09:35
nic dziwnego.. normalne, naturalne akceptując to.. kochając to, staje się doskonałe kiedyś z nim walczyłam.. znaczy z Egonem dziś go kocham.. jest częścią mnie i to on, właśnie wie, co mnie dotyka to dzięki niemu.. uświadamiam to sobie to dzięki niemu.. wiem co zmieniać to dzięki niemu.. kocham siebie coraz mocniej
wolny - Pią 20 Wrz, 2013 09:45 Jo-asia,
To jest największy błąd myślowy o jakim słyszałem ale mnie nic do tego. Ego to twór sztuczny nigdy tobą nie był i nie bedzie....jeżeli tego nie zrozumiesz ...
Jo-asia - Pią 20 Wrz, 2013 09:53
a słyszałeś opowieść o "karmieniu potwora"? a co? jeśli to Twój błąd myślowy? a co? jeśli Ty tego nie zrozumiałeś?
mnie nic do tego.. jakie to ma znaczenie?
smokooka - Pią 20 Wrz, 2013 09:53
A mi się podoba podejście Joasi do Egusia. Nawet bardzo mi się podoba. Ego nie musi być sztucznym wrogim tworem. Bo niby po co go tak traktować? Żeby móc walczyć? E tam 
Halibut - Pią 20 Wrz, 2013 09:54
Ego mój drogi to część Twojego umysłu i nigdy się od niego nie wyzwolisz. Naucz się z nim żyć, zmień w nim, co możesz a pogódź się z tym, czego nie możesz zmienić. Bo rzecz nie polega na skrajnościach i odrzucaniu, ale na równowadze i harmonii. Zresztą żeby rozmawiać na ten temat najpierw musiał byś przedstawić, co rozumiesz przez ego, bo odnoszę wrażenie, że zbudowałeś sobie jego dziwną definicje na własny użytek. Przez co mijasz się ze zrozumieniem przez czytających. Mysza - Pią 20 Wrz, 2013 09:56
podpiszę się pod tym
tak sobie przeczytałam Wasze wpisy i wiem że to forum i siem tu dyskutuje tylko... na owy temat, czy nie za dużo słów, myśli, prób logicznego "ujęcia" według mnie, tu nie ma co analizować, wystarczy być, czuć, doświadczać K O C H A Ć !!! wolny - Pią 20 Wrz, 2013 09:59
Ależ mój drogi kolega,.. jeżeli dobrze obserwujesz to co ja pisze na forumie to już dawno pewnikiem dostrzegłeś że ja Ego traktuje właśnie jako umysł , a raczej jego chorą część z której to części tak chętnie korzystamy wew tem naszem życiu a jeżeli chcesz wiedzieć na temat tego Egona więcej to wszystko to co do tej pory napisano na temat diabła szatana lucyfera ...to to możesz przypisać Egonowi bo to o nim ta wiedza, więc miłego czytania
smokooka - Pią 20 Wrz, 2013 10:03
wolny - Pią 20 Wrz, 2013 10:05
to chyba lekka przesada
Jo-asia - Pią 20 Wrz, 2013 10:09
smokooka - Pią 20 Wrz, 2013 10:10 wolny jak sobie wymyślisz tak będziesz miał
pterodaktyll - Pią 20 Wrz, 2013 10:12
Czucie i wiara silniej mówi do mnie Niż mędrca szkiełko i oko. ............
matiwaldi - Pią 20 Wrz, 2013 10:13
jestem pod wrażeniem ..........
aż miło poczytać...........
Jo-asia - Pią 20 Wrz, 2013 10:24
cóż, do mnie też nic na to nie poradzę.. że taka niedoskonała jestem
i myślenie mi się włącza
Halibut - Pią 20 Wrz, 2013 10:28
No dobra, ale pogadać tez czasem trzeba.
smokooka - Pią 20 Wrz, 2013 10:36
Halibut - Pią 20 Wrz, 2013 10:37
Wcale nie musisz go wyłączać, świadomość jest częścią zrozumienia świata, wskazówką. Myślenia się nie pozbędziesz i źle byłoby gdyby Ci się udało. Sztuka polega na wyważeniu i równowadze serca i rozumu. Rozum w tym pomaga. Oczywiście odpowiednio używany. Bo źle używany może przeszkadzać. wolny - Pią 20 Wrz, 2013 15:58
To milusiego popołudnia 
wolny - Pią 20 Wrz, 2013 18:17 Halibut, Tak se poczytałem twoje wypowiedzi i dochodzę do wniosku że Ty drogi kolego jednak talenciacha jesteś . Moim skromnym zdaniem,. to twoje pisanie to nowy trend literacki czyli inaczej to ujmując,. przekład literatury psychologiczno filozoficznej na język literacko romantyczny,..ze wskazaniem dla grona alkoholików bardziej oświeconych , no chyba że się mylę ???
Halibut - Pią 20 Wrz, 2013 20:11
Widzisz Wolny. Jak sobie życzysz. Pomińmy meritum, bo tu cienki Bolek jesteś i pogadać się nie da. Pogadajmy, więc po Twojemu. Na Twoim poziomie. Słyszysz, że gdzieś dzwonią, ale Twoje zranione ego nie pozwala Ci usłyszeć gdzie. Po pierwsze, dlatego, że wydaje Ci się, że zjadłeś wszystkie mądrości i masz patent na jedyną prawdę (to właśnie karmienie Twojego ego), po drugie dla tego, że Twoje nadwątlone poczucie wartości nie znosi żadnej krytyki. Dlatego w Tobie tyle cynizmu, oceny i prowokacji. Jak brak Ci argumentów to zaczynasz prowokować albo pitolić bez sensu. Ciągle Ci się wydaje, że jak dużo gadasz to znaczy, że masz coś do powiedzenia? wolny - Sob 21 Wrz, 2013 04:29
No comment. I kto tu ma to nadwątlone ?????
Dla mnie i tak jesteś jaki jesteś i niech Ci.....wszystko w życiu sprzyja
szymon - Sob 21 Wrz, 2013 06:04 nie no, nie jest aż tak źle
wyraźnie na początku kolega zaznaczył, że pisze w Twoim stylu
Jo-asia - Sob 21 Wrz, 2013 07:40 wczorajszy dzień.. był starciem serca i rozumu.. dla mnie
dzięki, że włączyliście się cieszę się, że wypłynęło to ze mnie wszystko tak konfrontacja była mi potrzebna aby oddzielić.. odrzucić plewa.. pterodaktyll - Sob 21 Wrz, 2013 07:43 Joasia! Kiedy Ty właściwie zaczniesz w miarę normalnie żyć?
Jo-asia - Sob 21 Wrz, 2013 08:11
już żyję
tu zostawiam tylko.. myśli
wolny - Sob 21 Wrz, 2013 19:07
Aaaa... to faktycznie nie zwróciłem na to uwagi ,.. no ja normalnie nie wiedziałem że tak można,. czyli jak komuś teraz naubliżam dajmy na to,.. to zwyczajnie napisze tylko że to piszę w stylu oponenta i po sprawie jest,. to nawet i mądre rozwiązanie.. bardzo mądre bym rzekł , a pytałeś twórców tego regulaminu że tak można, żebym nie walnął babola jak pojadę komuś po rajstopach
wolny - Sob 21 Wrz, 2013 19:25
ja....  
Jo-asia - Pon 23 Wrz, 2013 13:30 Od jakiegoś czasu miałam zawroty głowy, szum w uszach takie objawy jak po ostrym piciu
nie wspominam o bólu rąk, czy sztywności karku do tego już przywykłam i nie zwracałam uwagi jednak ten stan.. zachwiania, zmusił mnie do badań i okazało się.. mój kręgosłup się wyprostował
niestety w miejscu, gdzie krzywy powinien być bywa, nie wiem co z tym dalej, jutro lekarz mi powie ważne, że znam przyczynę nie chcianej "karuzeli" wolny - Pon 23 Wrz, 2013 16:52 http://youtu.be/aVs6oAnaTjI Dla Ciebie Joasiu od wolnego
Jo-asia - Pon 23 Wrz, 2013 21:14 wolny,
Jo-asia - Śro 25 Wrz, 2013 08:41 Siedzę sobie jeszcze do poniedziałku w domku i odpoczywam. Wczoraj u córki tapetowałam. Fajnie tak z młodymi (mój syn i jego dziewczyna też ze mną tapetowali) robić coś wspólnie. Nie wiedziałam, że są tacy zaradni. Każdy z nas ma inne zdolności a wspólnie stanowimy niezły zespół. Wyszło całkiem dobrze. Fajne było też obserwowanie ich z boku. Przyglądanie się im. A z drugiej strony przyglądanie się ich..mnie. Spostrzeżenia, którymi się dzieliliśmy. Więc, wiecie..jak potrzebujecie fachowców od tapetowania..to jesteśmy do wzięcia
miłego dnia Kochani
Jacek - Śro 25 Wrz, 2013 09:51
a wspomniałaś im o tym???
Jo-asia - Śro 25 Wrz, 2013 10:13
Oczywiście.. był moment w którym..syn poczuł się inny, a w jego poczuciu gorszy....miałam to szczęście...że była możliwość pokazania mu..jak jego inność jest ważna i potrzebna
Jacek - Śro 25 Wrz, 2013 10:44 super
Jo-asia - Czw 26 Wrz, 2013 17:16 szymon wzięłam i pożyczyłam.. choć nie wiem czy oddam
a dziś..mnie dopadły wątpliwości.. dziękuję
Jo-asia - Nie 29 Wrz, 2013 10:47 Całe życie nie byłam córką ojca, starałam się być jego synem, którego nigdy nie mial To przez to zabiłam...schowałam swoją kobiecość To przez to nie umiem...nią być..w pełni Jak to jest być..córką tatusia? zołza - Nie 29 Wrz, 2013 11:20
Też niezbyt pieknie Jo-asiu, Jestes maskotka do przytulania ,pieknie ubraną, czyściutka , bez prawa do własnego zdania i zachowania.Chwali sie Toba jak cyrkowym zwierzatkiem- zobaczcie jaka ona ładna,jaka madra,  jaka grzeczna i ułożona. Tatuś probuje stworzyć swój ideał przyszłej kobiety ,matki i żony. Słabej ,bezbronnej i całkowicie zależnej od męzczyzny.
Ann - Nie 29 Wrz, 2013 14:05
u mnie coś innego zabiło i schowało kobiecość. 
było to dawno temu. kas25 - Nie 29 Wrz, 2013 14:35 Jo-asiu czytałam ostatnio o tym, że jakość relacji ojca z córką ma duże znaczenie w takich trzech obszarach: praca -nauka, pieniądze i kariera miłość -relacje z mężczyznami zdrowie No i uważam że tak jest. Że ojciec powinien być takim nauczycielem, przewodnikiem, przepustką do dorosłego świata. Tego męskiego i zawodowego też. I było też tam takie fajne podsumowanie: "Wszyscy mamy jakieś obawy, mocne i słabe strony, marzenia i nadzieje. Czcij ojca swego... ale odkrywaj człowieka". Jo-asia - Nie 29 Wrz, 2013 15:18 Dzięki Wam..napiszę później..teraz proszę..nie wygaszajcie... kas25 - Nie 29 Wrz, 2013 15:42
Fajnie to napisałeś.
Stasiu ona jest teraz na takim etapie, że potrzebuje Twojej obecności bardziej niż kiedykolwiek. Dorasta, zmienia się... nadal ...fizycznie też, odkrywa swoją seksulaność; ważne żeby się nie wystraszyć i nie wycofać. To wygaszać czy nie? 
Jo-asia - Nie 29 Wrz, 2013 19:15 staaw, rozumiem Twoje wygaszanie
chcę się odnieść do wojowniczki.. uczestniczenie w pasjach taty..to był sposób, że mogłam się do niego zbliżyć z jednej strony, wyszło mi to na dobre, jestem zaradna "męskie" zajęcia nie są mi obce (tak przy okazji mi się nasunęło..że pęd kobiet do męskich zawodów..gdzieś w tym ma też swoje podłoże) a z drugiej, bardzo chciałam aby widział we mnie kobietę pamiętam, miałam jakieś 14 lat, była impreza plenerowa, mama i siostra nie chciały iść, byłam z tatą sama, spotykał tam mnóstwo kolegów, i wielu z nich zadawało pytania czy jestem jego żoną..a ja byłam prze szczęśliwa
wtedy, czułam się..kobietą Jo-asia - Nie 29 Wrz, 2013 19:19 zołza, Twój obraz "córki"...smutno mi się zrobiło jak przeczytałam bardzo mi brakowało przytulania..
jeśli chcesz mi o tym opowiedzieć..wiesz jak mnie znaleźć
zołza - Nie 29 Wrz, 2013 19:25
Przykro mi Joasiu
Chciałam tylko Ci zobrazowac jak różne mamy marzenia ( my dziewczynki ,kobiety) . I jak innych szukamy doznań i uczuc w sobie
Jo-asia - Nie 29 Wrz, 2013 19:26
zdrowie..wrzody, alkoholizm miłość.. no cóż..jeszcze mam nadzieję na uzdrowienie praca..tu się zatrzymałam..widzę wiele podobieństw Jak tak myślę, to najbardziej brakowało..brakuje nadal przytulenia, poczucia bezpiecznych męskich ramion, które dają opiekę a nie oczekują nic w zamian, czucia, że jestem dla niego ważna, bez względu na to kim jestem nie czuję do niego złości, nienawiści..może trochę żalu? dziękuję, za Wasze refleksje
Jo-asia - Nie 29 Wrz, 2013 19:29
dziękuję
tak, to wszystko mój odbiór..moje odczucie wiem, że ojciec mnie kocha, starał się jak umiał, tak mi dzisiaj..w duszy gra, chciałam się podzielić staaw - Nie 29 Wrz, 2013 19:39
Marzenia to mamy identyczne. Chcemy być kochani. Problem w tym by była to miłość bezwarunkowa a nie za strojenie głupich minek czy regulację gaźnika. No i zapewnienie bezpieczeństwa bez zamykania w klatce, nawet złotej... zołza - Nie 29 Wrz, 2013 19:46
To prawda Staaw Tylko w zalezności od tego co mamy -zazwyczaj marzymy o czymś innym.
Jedne z nas tesknia za przytulaniem, silnym meskim ramieniem ,a te które tego doświadczaja( w złym znaczeniu tego słowa) pragna samodzielnosci, wolnosci i postrzegania nie jako " tylko" kobietę ale także jako człowieka. 
staaw - Nie 29 Wrz, 2013 19:52
Bidulki nie wiedzą że najpierw są człowiekiem a później kobietą. I tę niewiedzę wykorzystują chcący zawładnąć ich duszami, ściślej portwelami, manipulatorzy... smokooka - Nie 29 Wrz, 2013 19:53
Ja mam potrzebę bycia kochaną, a marzę o przyczepie campingowej. Mam wiele potrzeb za których zaspokojenie jestem odpowiedzialna - ja sama. I są priorytetowe, jeśli ich nie zaspokoję to nie znikną. Mam wiele marzeń, za ich realizację za to nie muszę ich sama realizować. I mogę z nich zrezygnować, albo je zmienić. zołza - Nie 29 Wrz, 2013 19:56
Co widza tylko nieliczni faceci
staaw - Nie 29 Wrz, 2013 20:02
Zaryzkuję tezę że kobitki same sobie winne są. Same umniejszają swoje atuty a pragną dorównać mężczyznom w ich specjalnościach... Jak taki facet popatrzy sobie na traktorzystki i kosmonautki... co może powiedzieć? No... starają się kobitki... Halloween - Nie 29 Wrz, 2013 20:06
o kurrde... Staaw,
baba w kufajce
staaw - Nie 29 Wrz, 2013 20:09
Baby to lubię w lukrze... Jacek - Nie 29 Wrz, 2013 20:10
i słusznie
to właśnie panowie winni widzieć a panie powinny się w tej roli czuć
staaw - Nie 29 Wrz, 2013 20:14
Myślę że przesadzasz... Z mądrej kobiety blondynki nikt nie zrobi, a z blondynką to najwyżej w bok skoczyć można. A z kłótliwym babochłopem to ani sexu ani związku ułożyć bym nie umiał... *pisząc "blondynka" mam na myśli stan umysłu a nie kolor włosów. pterodaktyll - Nie 29 Wrz, 2013 20:56
Faceci!!! Weźcie to oprawcie w ramkę i czytajcie sobie codziennie. Macie gotową receptę na to żeby Wasze kobiety były szczęśliwe. Tylko wykorzystać. Polecam. Wasz Pterodaktyll
Jo-asia - Nie 29 Wrz, 2013 21:20
znaczy...córki szukasz?
pterodaktyll - Nie 29 Wrz, 2013 21:22
Znaczy się ..........już nie szukam. Ja znalazłem.......i to nie córkę jak Ci zapewne wiadomo
Jo-asia - Pon 30 Wrz, 2013 08:19
winne..to nie to słowo one nie zdają sobie sprawy, z tego, po co to robią. do tego na swojej drodze spotykają..idealnych odbiorców i dopiero życie weryfikuje..wyciąga ich intencje, tak było u mnie idealny związek..dwóch "skrzywionych" osób celownik działa w dwie strony
staaw - Pon 30 Wrz, 2013 08:33
wolny - Wto 01 Paź, 2013 08:50
Jak optyczny to nie bardzo,..bo z jednej strony przybliża a z drugiej oddala to ja tam nie wiem , a dajmy na to laserowy tylko w jednem kierunku działa , a taki tradycyjny to tyż nijak bez szczerbinki celować a szczerbinka nie może być muszką a muszka szczerbinką... to najlepiej zapytać Helowina.. on na armatach siem zna??
Jo-asia - Nie 06 Paź, 2013 21:40 No i co tu pisać
tydzień temu dopadło mnie, zabolało na chwilę, bo pozwoliłam mu przejść przeze mnie nie obwiniałam siebie, że to coś co nie powinno mnie boleć i zrobiłam coś jeszcze.. dla siebie zaczęłam siebie słuchać.. i gadam jak najęta.. niech ktoś mnie uciszy
spoko.. uciszyłam i wiele się dowiedziałam Forum jest mi bliskie.. jest też, czasem zasłoną dymną, możliwością ucieczki ode mnie i nie tylko Forum
tydzień świetny
pozdrawiam
Jo-asia - Śro 09 Paź, 2013 11:00 stoję z boku, towarzysze choć zawsze jestem blisko centrum.. nigdy nie jestem centrum wypatruję luki i w nią się wciskam.. wypełniam swoimi drogami.. swoim działaniem obejmuję całość nie ingerując wprost.. scalam całość jak krążący neutron wokoło atomu nikt nie widzi mnie.. nie zauważa mimo to mój wpływ.. moja obecność, jest wyczuwalna introwertyk ze mnie
Ann - Nie 13 Paź, 2013 19:48 Jo-asia, to są zawsze bardzo delikatne sprawy. Tu potrzeba wyważenia. Czasem tak jak mówisz:
a dalej wystarczy milczenie. Delikatne.. bardzo delikatne. szymon - Nie 13 Paź, 2013 20:01 dobrze Ci poszło
pamiętaj, ze jej przeżycia są mocniejsze od Twoich, pomału i teraz Jo-asia - Nie 13 Paź, 2013 21:07
tak, gdyby nie "teraz".. pewnie nie była bym dziś tu, gdzie jestem i nie mogłabym się zmierzyć z tym, tak jak to zrobiłam to niesamowite umieć oddzielić uczucia swoje, od jej i jej uczuć nie zaśmiecać.. swoimi Wczoraj pierwszy raz przeżyłam smutek, żal.. bez uciekania od tego i co najważniejsze.. bez przeszłości.. i chyba dlatego, umiałam je przyjąć umiałam zobaczyć przeszłość i to co miało wpływ na mnie... wtedy i dziś nie obwiniać się za nią A najpiękniejsze w tym jest to, że poczułam miłość pierwszy raz.. czuję.. kocham córkę Ann,
Ann - Nie 13 Paź, 2013 21:10 Jo-asia, nic nie dzieje się bez przyczyny kochana!
Jo-asia - Śro 16 Paź, 2013 17:31 Kolejny liść obrany.. to jak się dziś czuję.. trudno mi opisać słowami oddycham pełną piersią.. nie czuję strachu.. nie straszna mi krzywda czuję miłość.. i nie dał mi jej.. żaden mężczyzna choć tam jej właśnie, najczęściej szukałam ona jest we mnie.. ot, kurde, tak sobie tam se siedziała i cichutko czekała.. aby zrobić jej miejsce a teraz rozsiadła się z nogami na stole i mnie rozpiera i pcha.. do dzielenia się nią...
Ann - Śro 16 Paź, 2013 18:07
Jo-asia - Czw 17 Paź, 2013 20:01 Jakiś rok temu trafiłam na książkę "Kurs cudów" byłam po terapii zamkniętej i w trakcie pogłębionej szukałam swojej tożsamości.. od początku książka ta, zrobiła na mnie wielkie wrażenie miałam chwile wątpliwości, bo to co się ze mną działo..było nieprawdopodobne terapeutka opisała to jako..obalanie przekonań tak uspokojona, czytałam dalej taki był początek zmian we mnie dziś wracam do niej..czytam od początku i rozumiem po drodze było wiele innych pozycji, w podobnym duchu, stylu pomagały mi zrozumieć, to co nie zrozumiane było w Kursie Myślę, że dobiegł końca dla mnie ten wątek... ja już swoją tożsamość odnalazłam .. można go zamknąć lub nie zostawiam to Wam jeśli będę czuła potrzebę.. otworzę nowy
endriu - Czw 17 Paź, 2013 20:11 całe szczęście
Halibut - Wto 22 Paź, 2013 09:29
Poczucie braku rodzi potrzebę zmiany Potrzeba zmiany to brak akceptacji Brak akceptacji to ciągła walka z sobą Walka to chaos i zaprzeczenie Postrzegam siebie i świat z pozycji centrum W pułapce czasu, materii i rozumu Całość jest jedyną prawdą pełnią i spokojem Całość jest we mnie i poza mną Wszystko, co potrzebuję noszę w sobie Od dawna i zawsze Intuicja otwiera mnie na zrozumienie Zrozumienie na akceptację siebie i otaczającej mnie całości Jedynie poprzez uważność i brak działania mogę ją objąć Odczuć miejsce gdzie "ja" rozpływa się i tworzy harmonie z całością Ona wpływa na mnie a ja na nią Żeby zwyciężyć trzeba się poddać
Jo-asia - Pon 03 Mar, 2014 19:25 Z okazji mojej drugiej rocznicy.. odkurzam temat 
Dwa lata.. nawet nie wiem, kiedy to zleciało Jak pierwszy rok, odmierzałam jak dziecku.. dni, tygodnie, każdy miesiąc, tak w drugim czas przestał mieć znaczenie. Jak pierwsza rocznica była.. wyczekana, wytęskniona.. była sukcesem, tak teraz.. dzień jak co dzień. We mnie, ogromne zmiany. Koniec skrajnych emocji, rzucających mną po ścianach. Spokój, radość.. dominują. Bywa smutek. Bywają łzy, te ze szczęścia jak i przynoszące ulgę. Moje pisanie tutaj, na Dekadencji.. otworzyło drogę, do poznania wspaniałych ludzi (w realu także). Do utworzenia przyjaźni. Moje strachy.. gdzieś się rozpłynęły. Nie, nie wszystkie... cobym miała do roboty w dalszym życiu
Moje myślenie.. przestało mi dokuczać.. częściej jest akcja-reakcja a zrozumienie przychodzi w trakcie lub po. Zrozumienie... akceptacja, te słowa mi cisną się na usta.. o sory, na klawiaturę. Działanie, doświadczanie.. pokonywanie własnych ograniczeń, postępowanie wbrew sobie.. inaczej niż zwykle. Kilka razy, tak zrobiłam.. w minionym roku i... poznałam, nieznane własne.. pokłady. Spodobało mi się to
To rocznica trzeźwości, a o alkoholu, nie ma w nim słowa.. nie było.. do tej chwili
Moja panika, która towarzyszyła mi w kontaktach z nim, znikła. Nadal nie szukam okazji, a jeśli już na niego wpadam.. jest. Myśli o piciu, pojawiają się.. w sytuacjach stresowych lub tych całkiem luźnych.. lub ot, tak bo się kojarzy. Są, bo są.. nie straszą.. raczej się z nich śmieję i przyglądam się sytuacji. Chwile, w których się pojawiają.. mówią mi, po co piłam.. dają szansę przyjrzeć się.. na trzeźwo własnej reakcji i myślom. Na koniec...
tulu, tulu (tak mówi moja wnusia) Dekadenci 
eremita - Wto 04 Mar, 2014 09:59 tulu tulu Guido - Czw 13 Mar, 2014 14:03
Mam podobnie... Przyszła wiosna, a wraz z nią przyfrunęła myśl o napiciu. Rok temu na wiosnę rzeczywiście się napiłem. "Bo ciepło", "bo ładnie", "bo lekko na duszy" - powodów było bez liku. A teraz przyglądam się tej myśli, która brzęczy podobnie jak rok temu: "Patrz, słonko", "Słuchaj, ptaszki", "No co, nie napijesz się by uczcić odrodzenie Ozyrysa?" I dzisiaj myślę sobie: Przecież ja piłem nie dlatego, że ptaszki. Nie dlatego, że ciepło, nie dlatego, że słonko. Piłem bo nie umiałem inaczej. Bo życie było piciem a picie życiem. Bo nie spodziewałem się, że można nie pić i żyć. Tylko powody wymyślałem sobie ładne, żeby się lżej piło. Tak się ładnie okłamywałem. Że coś wyszło, że coś nie wyszło, że się coś zaczęło albo się coś skończyło. Przyjemniej się żyje, gdy nie trzeba tak sobie kłamać. Jo-asia - Czw 08 Sty, 2015 19:50 Chodzą za mną. ...jakieś przemyślenia czy tam wnioski. Gdzieś...szukam miejsca by je zostawić. Alkoholizm. ...jest w nich, ważnym ogniwem. Czując się nie ważna. ...trafiłam na zawód....który dał mi poczucie, że jestem potrzebna. Czując się nie zaradna....dostałam pracę. ..w której wszystko zależało ode mnie. W sytuacjach, w których. ..obserwator nazywał mnie ofiarą. ..ja nazywałam siebie....agresorem. Tam, gdzie nie czułam się....dobrze, odkrywałam swój dom. Dziś. ....wszystko jest, jak było a ja....nie mam dylematu. Trudno mi złapać, tę myśl. ...... uczucia.......to co mnie określa, czym siebie wyrażam to kim jestem i jaka jestem Nic, się nie zmieniło!! mam te same wady i te same zalety no ok, nie śmierdzę wódą to, co się zmieniło?? po chwili namysłu. ...tylko a dla mnie....aż doceniłam, przestałam się bać i OCENIAĆ....własne uczucia A zaczęłam je wyrażać. ....ot, tak....bez nazywania. Bez zastanawiania...czy jest do tego, na to... czas czy miejsce. Czy to ważne czy potrzebne. Czy wypada czy też nie. ..... choć czasem.......bywało, że czułam wstyd, nienawidziłam siebie za swe uczucia, chciałam je ukryć przed sobą i światem.... dziś widzę, ich sens...i wiem, czym bardziej jestem otwarta.... tym bardziej czuję się bezpieczna, ważna i kochana
Tym bardziej....życie ma sens i jest ważne, bezpieczne i kochane I szczerze....zaskakuje mnie prostotą. MILA50 - Pią 09 Sty, 2015 14:28
bo zniknęła ta "alkoholicka kombinatoryka",która doszukiwała się 35-tego dna w studni bezdennej
u mnie jest tak,że to moje osobiste proste życie błyskawicznie zostało ostatnio zwichrowane tym na co ja wpływu nie mam a jest dla mnie bezcenne-bezpieczeństwo moich bliskich.... odbuduję się jednak
Jo-asia - Pią 09 Sty, 2015 16:48
a jak ją broniłam
było tu parę uparciuchów...co wciąż mi ją zasypywali
czasem...mam jeszcze tak, że proszę oddaj....mi to ja dam radę....nie da się i tego jest czas się nauczyć
Jo-asia - Pon 02 Mar, 2015 14:47 Jakoś ten wątek....nadal mi bliski Pamiętam jak...pierwsza część, była zbyt "ciężka" i miała otworzyć nowy chciałam zmienić tytuł....na tożsamość Jo-asi wtedy jedna z zacnych userek... (Zołza ) mnie zreflektowała
Ten krok, podjęty trzy lata temu... do dziś ponoszę jego konsekwencje
i proszę o więcej 
Dziś dominuje wdzięczność...tym razem do siebie I choć jej początek był wymuszony.... i to, nie ja....go podjęłam mam na myśli..że w tamtym czasie, ja sama nie dałabym rady...to Coś obok (tak wtedy czułam) dawało mi siłę, ruszać nogami i podejmować te decyzje Sobie dziękuje, że się otwarłam że pomimo lęku ... działałam że pomimo słabości... miałam siłę za odwagę za wiarę i za miłość Tobie Gość dziękuję, że jesteś
skorzystałam z [ you ] aby każdemu podziękować osobiście
zołza - Pon 02 Mar, 2015 14:51
Joasia ja też Ci za to dziękuję ...właśnie za to , że jesteś jaka jesteś
ankao30 - Pon 02 Mar, 2015 14:56
To ja dziękuję, że Ty jesteś, że są tu również inni świetni ludzie, że dzięki Wam wszystkim ruszyłam się z tej beznadziei.
point - Pon 02 Mar, 2015 14:56
 To ja dziękuję Ci, że właśnie to napisałaś, stworzyłaś ten wątek... Zaglądając, sądziłam, że będzie więcej teorii, ogólnych info, z których ja mogłabym coś dla siebie, dla rodziny... wydrzeć
No mądra z Ciebie Babka, no i dziękuję
Tosia - Pon 02 Mar, 2015 15:48 Jo-asia, Jestes cudowna Asiu,i wiesz jak bardzo duza pomoc niesiesz innym
Ja czerpie od Ciebie tyle ile moge udzwignac,za co Ci bardzo dziekuje
zimna - Pon 02 Mar, 2015 16:36 Cisze się, że się cieszysz i ciesze sie z Tobą
Guido - Wto 03 Mar, 2015 14:12 Hej Joasiu; uczę się od Ciebie pokoju ducha, zadumania i empatii, spokoju w działaniu, w codzienności. Bądź! Jo-asia - Śro 04 Mar, 2015 10:27
ubawiłaś mnie
zakładałam ten wątek....dokładnie z taką myślą a wyszło...jak wyszło
sama kiedyś szukałam info na necie i trafiłam na forum....
pół życia ..walczyłam z tymi cechami chciałam być...przebojowa, duszą towarzystwa, zadziorna, wredna, taki....facet w spódnicy
nie dać po sobie jeździć...jeżdżąc po innych..... nie lubiłam tych cech....one były uosobieniem słabości, dla mnie tylko było jedno...ale, coś mnie bolało w środku...jak próbowałam być inna
aż....przegrałam a jednocześnie wygrałam....bo dziś mogę być....sobą doceniać siebie....a do tego świat (w sensie Wy) ...macie ochotę to docenić, dać temu wyraz i...cieszyć się ze mną Dziękuję 
Jo-asia - Śro 02 Mar, 2016 20:50 Jak co roku, odświeżam temat. 2 marca 2012, trafiłam na detox. Po dwóch tygodniach, na terapię zamkniętą. Po jej ukończeniu, na terapię pogłębioną. Korzystałam z pomocy mityngów, terapii indywidualnej, Forum. Po terapiach rozpoczęłam własną, na własną rękę. Mogę powiedzieć, że przez trzy lata uczyłam się, siebie. Szukałam sposobu na porozumienie, dwóch osób.. które wówczas widziałam w sobie, walczących ze sobą, o moją uwagę. Dziś, mogę powiedzieć.. doszłam z sobą do porozumienia. Ostatni rok, to wprowadzanie wiedzy w życie. Jak zwykle, początek był "wymuszony" przez sytuację zewnętrzną. Kolejne poszły, już same ze mnie. Działanie i skuteczność, dały mi pewność. Pewność, jakiej nigdy nie zaznałam wcześniej. Skuteczność, kiedyś postrzegałam jako coś zewnętrznego. Pieniądze, stanowisko, dom czy podziw innych. Skuteczność o której mówię, to sposób.. możliwość wyrażania siebie. Wyrażanie, to mówienie tego co myślę i brak zmieszania, że to robię. To, umiejętność przekazywania nie przyjemnych informacji i brak konfliktu, nie tylko wewnętrznego. To, bycie sobą w każdym przejawie. Nadal pracuję nad prostotą wyrażania sie, komunikacji. Tej wewnętrznej z naciskiem na zewnętrzną. Przez te lata, nie zmieniło sie jedno. Mój świat wewnętrzny, jest dla mnie najważniejszy. Jego poznawanie, przerodziło się w pasję. Jedna zmiana, z tego roku to.. ujednolicenie, połączenie go z zewnętrznym. Parę dni temu, odświeżyłam siebie pamięć. Wyrywkowo, czytałam mój temat. Ten i jego pierwszą część... się nagadałam w nich
Jakoś.. nic więcej mi się nie nasuwa.. jeśli są pytania.. zapraszam
Żyje swoje życie i dobrze mi.. tak
pozdrawiam serdecznie
endriu - Pią 04 Mar, 2016 11:10
pracuj, pracuj, tu masz wiele do zrobienia
pannaJot - Pią 04 Mar, 2016 11:46 Nigdy w życiu endriu. Wystarczy gwieździste niebo, ławeczka i Aska gada jak najeta
Jo-asia - Pią 04 Mar, 2016 12:44
przyganiał kocioł garnkowi
Asiu, liczę na powtórkę w tym roku
pannaJot - Pią 04 Mar, 2016 17:39 Mo ja także Ja już się nie moge doczekać jakiegoś spotkanka czubeczków.
Jo-asia - Wto 31 Sty, 2017 12:18 Komunikacja.. ostatni rok jestem jeszcze bardziej cicha niż poprzednie lata. Albo inni zdążyli już wszystko powiedzieć.. albo ja już nie mam nic do dodania. Złożyło mnie grypsko, siedzę w domu, nie mam do kogo buzi otworzyć i.. przypomniałam sobie o moim starym wątku. Stąd odświeżam szybciej niż za zwyczaj. Po około dwóch latach od zaprzestania picia, zmieniłam język. Do tego czasu, królował ten alkoholowy. Głody, nawroty, choroba alkoholowa. I nie dotyczył on czasów picia a czasów bez niego. Czasu, gdy uczyłam się bez niego żyć. Tak się u mnie zadziało, że filar na którym budowałam swój świat bez alkoholu.. runął. Mocno osadzony był na pojęciu choroby. W tamtym czasie, wyszły nowe rewelacje naukowe i zachwiały moimi podwalinami. Na tamten moment było już we mnie przekonanie, że nim stałam się alkoholiczką.. już byłam "nieprzystosowana". Psychologia była zbyt niejasna. Za to język, bardziej neutralny. I tak np. nawroty zaczęłam nazywać.. depresją. Głody - gorszym samopoczuciem. Powoli wychodziłam z alkoholizmu. Tu, w tym czasie na Forum trwały bitwy słowne z "ozdrowieńcami" to były czasy
To było widać na zewnątrz. A co się działo we mnie? Do tego momentu, swoimi stanami (dotyczyło to nieprzyjemnych odczuć, uczuć i myśli) obarczałam alkoholizm. Opierał się on na braku zaufania DO SIEBIE. Już tłumaczę co autorka ma na myśli
Mechanizm zaprzeczeń i iluzji (manipulacji). To pragnienie jego rozbrojenia, nie poddawania się jego oszukiwaniu.. wymagał na mnie podważanie, cokolwiek czułam czy myślałam czy wierzyłam. Wymagało to ode mnie ciągłego konfrontowania się ze światem zewnętrznym. I obserwacji, szukaniu i rozbrajaniu.. poprzez negację swoich "racji". Światopogląd mocno mi się zmienił I stopniowo przeniósł na biegun przeciwny. Tak, rozpoczęłam naukę, zaufania sobie.
Co do alkoholu... tu, lampka świeci do dziś. Sama się zapala, gdy jest sytuacja podbramkowa. Sporadycznie mam z tym doczynienia. Nie picie, stało się moim wyborem świadomym. Nie jest zbudowany na lęku, przed zapiciem. To niby tylko gra słów. A jednak do tej pory, sprawdza się. Samego tematu alkoholizmu dotykam już tylko tu na Forum. Nie mam kontaktów, choć kilka telefonów mam zapamiętanych. Jednym słowem, moje życie przestało się kręcić wokół picia lub nie picia. Zaczęłam się uczyć odpowiedzialności. Tu pochłonęła mnie tzw "duchowość". Jestem typem człowieka, który jak się za coś zabiera.. robi to całym sobą. Oddaję się temu bez reszty. Czym ta odpowiedzialność dla mnie była/jest? to świadomość swoich ograniczeń. Inaczej wad. Choć to słowo mocno mi nie pasuje. Słowo źle postrzegam. Jako coś co jest brzydkie, niechciane. Kaleczy mój obraz siebie. Nie widzę siebie jako kaleki. Wręcz przeciwnie. I tak, dla przykładu. Borykałam się w tamtym czasie z różnymi dolegliwościami fizycznymi. Miałam trudność w poruszaniu się. Kręgosłup i inne. Wstanie z łózka, chodzenie było na granicy wytrzymałości. Z drugiej strony moje sumienie, lojalność wobec pracy. Najczęściej wygrywała lojalność. Nie umiejętność "zawiedzenia"innych. Po miesiącu leczenia, wróciłam do pracy. Ciężkiej fizycznie a jak się potem okazało.. psychicznie również (mobbing). Chodziłam na skraju wyczerpania. Robiłam w domu tylko to, na co starczało mi sił. W pracy, dawałam z siebie wszystko. Do czego zmierzam. Ten czas, nauczył mnie akceptacji swoich ograniczeń. Nie tylko fizycznych a także psychicznych. Nie pozwoliłam sobie na obwinianie.. kogokolwiek. Wzięłam odpowiedzialność na siebie, za swoje decyzje. Z czasem dochodziły dodatkowe, obowiązki. Z których też nie umiałam zrezygnować. Aż doszło do przesilenia. Nagle bez zapowiedzi, dla siebie też nagle.. zrezygnowałam z pracy. Przestało mnie interesować.. nie na zasadzie buntu, ja wam pokażę. A szacunku do siebie. Do życia, które mi dano. Po miesiącu rehabilitacji dostałam pracę, w której jestem do dziś. Nigdy wcześniej, nigdzie wcześniej tak "mało" nie pracowałam.. ale to już inna historia. A dziś, nie miałam problemu aby poinformować.. nie będzie mnie w pracy. Jestem chora. Pracodawca, pracownicy.. życzyli mi zdrowia. Nie było słówka pretensji. Choć pojawiło się "stchórzyłaś".. dla mnie był to żart. I mam pewność, że w takiej formie został nadany. I w sumie tego szukałam. Jedności, w tym co jest we mnie i tym co komunikuję na zewnątrz. I z tym co z zewnątrz do mnie wraca, jako odpowiedź. Ktoś powie, ciągle opisujesz to co w Tobie ja..ja..ja..
Od samego początku, głos we mnie przekrzykiwał się z tym co na zewnątrz widział i słyszał. A moje usta, wybierały tylko to co uważały że mogą.. mają prawo, wyrazić. Bardzo rzadko były z czegokolwiek zadowolone.. a szczególnie ze mnie innym też dawały do wiwatu. Ale tego nikt nie słyszał.
Te głosy zniekształcały mi obraz, odbiór. Napinały.
To wtedy byłam skupiona wyłącznie na sobie. Na trzymaniu siebie.. aby przez przypadek nie puścić bąka. Kontrolowałam się. No i na ten moment tyle skończyły mi się słowa
Tosia - Wto 31 Sty, 2017 20:53 Czekam na dalsze slowa,cieszę sie ze jesteś właśnie Tu. Ja,ja Ty ty jesteś najważniejsza... Pozdrawiam. biegnacazwilkami - Wto 31 Sty, 2017 21:25 Cieszę się, że Twoje życie idzie w dobrym kierunku, miło się to czyta, pisz częściej. No i pamietam, że zaprosiłam Cię do Arkadii, jak tylko pojawią się warunki ku temu, na razie ciężko powiedzieć, czy w tym roku....kto wie, może? Pozdrawiam serdecznie. Matinka - Wto 31 Sty, 2017 22:01
No, właśnie komunikacja, czy zawsze wymaga słów? Chciałam Cię Joasiu usłyszeć, ale ponieważ sama nie piszę, to trudno przekazać taką chęć. Ale czasem wystarczy pomyśleć i proszę jest
Zdrówka życzę! Jo-asia - Śro 01 Lut, 2017 08:17 Dziękuję Kochane
nie Do tego mam przekonanie, że to nie w słowach a pomiędzy nimi, jest komunikat. Zobacz jak działa manipulacja, gdy jesteś nieświadoma. Jedno myślę, drugie mówię a trzecie.. to czasem nieświadome a czasem świadome.. oczekiwanie rezultatu, wpływu. I gdzie jest sedno komunikatu?
Dla mnie zabawa słowem to przyjemność. Pisząc, ma się na to czas, do tego wgląd. Mało tego, wystarczy zmienić układ.. napisać nie gramatycznie lub z błędem ortograficznym i... słowo nabiera innego znaczenia. Ma inny wydźwięk i odbiór. Czy tam moje kropki. One najczęściej się pojawiają gdy mnie, zatrzymuje. A to czasem jest efekt spojrzenia głębiej lub szerzej. Dziękuję, że się odezwałyście. Miałam wątpliwości "czy warto" pisać dalej, więcej.
Jo-asia - Śro 01 Lut, 2017 09:23 Duchowość dla mnie. Wiele jest jej dróg, odmian. Podobnie jak w psychologii i jej sposobach terapii. Nie utożsamiam się z żadną. Nie jestem wyznawcą jakieś jednej drogi. Początkowe lektury były dla mnie z jednej strony odkrywcze.. a z drugiej, było we mnie wewnętrzne przekonanie... ja to wiem, tak jest. Czułam o czym piszą. I tak, po tych dwóch latach, gdy zmieniłam nazewnictwo. Gdy odważyłam się wziąć na siebie odpowiedzialność. Zostałam, sama ze sobą świadomie. Oczywiście byli ludzie wokoło mnie. Nie było nikogo, kto by wiedział co się we mnie dzieje. Warto podkreślić jeszcze jedną rzecz. Cierpienie. Nie to związane z chorobą i bólem. A to wewnętrzne, gdzie ból przeszywa pierś.. po jakimś zdarzeniu, słowie. Gdzie myśli stają się ciężkie, odbierają radość, chęć życia. W moim przypadku, sprowadzają do mnie myśli samobójcze. Wciągają w dół, że ciało odmawia współpracy, ruchu. Myśli samobójcze, zaczęłam słyszeć, gdy alkohol, myśli o zapiciu.. przestały na mnie robić wrażenie... przypuszczam, że przed tymi myślami mnie chroniła, podświadomość. To na te stany szukałam lekarstwa. A jednocześnie (właśnie duchowość wydawała się zna tę odpowiedź) ciekawiło mnie jaka jest prawda, czym jest życie. Czytając te książki, odnalazłam w nich powtarzające się motywy. Rozumiałam ich język. Czasem, psychologia pomagała mi odczytać, to co duchowość miała na myśli. I tak zaczęłam wprowadzać teorię w praktykę. Pierwszy raz w życiu zaufałam temu.. co ja czuję. I nie czuję jako emocję, uczucie a czuję.. intuicyjnie. Bez wiedzy i dowodów innych. To fascynująca podróż A patrząc wstecz widzę jak wszystko "samo się" układało, przychodziło dokładnie wtedy gdy było potrzebne a ja byłam gotowa. Nigdy też wcześniej, nie byłam tak obecna w życiu, w materii. Nigdy wcześniej nie stałam tak twardo na ziemi... choć nie ukrywam, moja głowa w tym czasie była bardzo wysoko w chmurach. Powoli, stopniowo z nich schodziłam.
Psychologicznie, intrygowała mnie podświadomość. Jej rozumienie i wpływ na moje wybory (wtedy tak to widziałam). Praktycznie rozpoczęłam pracę z emocjami. Myśli już wtedy były z grubsza, ogarnięte. I tak, przestałam na siebie wymuszać... cokolwiek. Jeśli czułam przymus z dwóch stron (zewnętrzny i wewnętrzny), wybierałam ten, który mnie.. mniej kosztował walki ze sobą. Nie katowałam siebie za wybór, decyzję. Praktycznie uczyłam się akceptacji własnych ograniczeń. Trwało to ponad rok. Zmiana pracy, połączyła się ze zmianą w pracy z duchowością. Jednocześnie.
Znalazłam narzędzie, które pomogło mi zrozumieć, nazwać to czego doświadczam, co przeżywam. Praca stała się miejscem, w którym mogłam obserwować "pracę nad sobą". Dom, rodzina.. tam od początku starałam się wprowadzać świadomość (duchowość). Z drugiej strony, jest mi codzienna. Brak dystansu, trudno w takich warunkach zobaczyć coś "inaczej", z" innej strony". Nowa praca, okazała się być do tego idealna
Jo-asia - Śro 01 Lut, 2017 09:41 Jakie to były/są, narzędzia. Sny, synchronie (to wszelkie ruchy zewnętrzne, słowa, zdarzenia.. dokładnie to, co przykuwa moja uwagę). Wpierw trochę musiałam się nauczyć symboliki. Znaczy, języka. Nie będę zanudzać szczegółami.. ogólnie, upraszczać. I tak poprzez dzień jak, co dzień, odkrywałam mechanizmy obronne. Te, które nieświadomie mnie chroniły, przed.. ano właśnie. To też popularna wiedza. Tym też zajmuje się DDA i podobne. Broniły mnie przed czuciem.. czegoś, co według przekonania nieświadomego, mogło by mnie "zabić". Ten cały czas, powoli wprowadzał w moje życie uczucie zadowolenia, radości, satysfakcji. Uczucie zakochania, nie do mężczyzny a do życia. Nie tyle do siebie jako osoby a do życia, które mnie jako osobie, jest dane. Nie szczędził trudnych momentów. Nauczył nie bronić się przed nimi, nie unikać ich a przyjmować. Głównie za sprawą wiedzy, która przychodziła, po zgodzie na cierpienie. W tej drodze, okazało się, że jestem wrażliwa "duchowo". Mam zdolności, o które siebie nie podejrzewałam. Natomiast, są one na tyle intymne, moje.. że nie jestem w stanie ich pokazać. Nie są materialne, choć na materię mają wpływ
I na ten moment wyczerpałam zasób słów.
czerwonamila - Śro 01 Lut, 2017 09:56 Pisz Joasiu pisz Ja cały czas podczytuję, chodź dla mnie dużo rzeczy jest niezrozumiałych
endriu - Śro 01 Lut, 2017 11:49 Jo-asia,
Jo-asia - Śro 01 Lut, 2017 11:57
I to jest sedno
Zrozumienie siebie. Ta cała droga, którą tu opisywałam/opisuję, jest właśnie o tym. Koniec końców.. nie jest to możliwe. Moje "nieprzystosowanie" wynikało z różnicy, w oddzielaniu tego co na zewnątrz a tego co we mnie. Na dysonansie, który przy zetknięciu się tych "dwóch światów" we mnie narastał. Moje "nieprzystosowanie" było widoczne również w świecie zewnętrznym. Problemy finansowe, to taki jednoznaczny przykład. Cała "praca nad sobą", prowadziła do ujednolicenia tego. Mój ścisły umysł. Naturalna zdolność myślenia logicznego, analitycznego, systematycznego nie chciał dać za wygraną. Chciał znaleźć sposób aby żyć w zgodzie. Nie tylko z samą sobą a z innymi, również. Stąd dał się wciągnąć w tę drogę aby zrozumieć, wiedzieć. Koniec końców.. rozbroił sam siebie
Nie znaczy to, że już go nie ma. Czy z niego nie korzystam. Nie. Poddał się jedynie, pod naporem.. dowodów. Których nie jest w stanie ni jak wytłumaczyć, zrozumieć, znaleźć na nie logiczne wyjaśnienie. W ten sposób, ja znalazłam.. siebie. Co to dla mnie znaczy? Ano wreszcie mówię, to co mówię, robię to co robię. Nie mówię czy nie robię.. nie ma znaczenia. Moje czucie idzie w parze z wyrażaniem. Czy wyrażanie jest wynikiem czucia. Jakby to ptero powiedział.. nie myślę, tylko działam
Jo-asia - Śro 01 Lut, 2017 11:58 endriu, gdzieś Ty się podziewał
endriu - Śro 01 Lut, 2017 12:08 byłem zajęty realizacją pewnego planu cel został osiągnięty, czas na następne...
Jo-asia - Czw 02 Lut, 2017 08:37
o mnie.. o "ja"... piszę od dwóch dni Tu obserwuję zmiany. Nie da się ukryć, przyjemne dla mnie, dla "ja". I nie chodzi o to, że życie układa się jak po maśle. Bez problemów, kłopotów. Dramatycznych przeżyć. Jak w tamtym roku, ostatnie miesiące życia mojego taty. Jestem (cholerną) szczęściarą. Jestem wdzięczna, za każdego.. (także, jeśli w tym momencie, wywołuje u mnie nieprzyjemne uczucia) człowieka, na mojej drodze. Każdego. Bez Was moi mili... nie ma "mnie".
Toż...samość Tajemnicą. Tak jest ze mną, przy mnie Tajemnica. Bóg, SW. Nie wspominam o niej zbyt wiele, zbyt często. Nie zapominam o Niej.. Nim. Jest podstawą. Trudno ubrać w słowa. Czym/Kim dla mnie Jest. W sumie.. ta cała droga, to chęć rozpoznania Kim Jest. To zdejmowanie kolejnych masek z siebie aby odkryć Ją. Tak wiele cech własnej osoby (ego).. przypisałam Jej. I nie, nie jest to związane z żadną religią. Nie jestem też "święta". Nie modlę się, jak to mnie nauczono za dziecka. Co nie oznacza, że w jakiś sposób to potępiam. Nie. Ja, nie umiem inaczej. Dla mnie.. drugi człowiek.. to jego do tego potrzebuję. To w nim się "przeglądam" i Ją odnajduję. Nic, co się wydarza lub nie.. nie jest bez Niej. A żadne słowo, nie jest w stanie oddać, nawet przybliżyć.. Kim Jest dla mnie. Zresztą to nie Ona potrzebuje, aby o niej mówić, ją wychwalać czy tam inne przymiotniki Jej dodawać. Choć słowa mogą brzmieć jakoś górnolotnie, niesamowicie... wyjątkowo. To w prostocie, w zwyczajnym życiu, Ją odnajduję. Więc, lepiej już zamilknę
Co roku, przy okazji rocznicy.. stawiałam sobie cel. Na ten moment, tym razem go nie mam. Moja wyobraźnia, nie wykracza aż tak daleko. Nie umiem sobie wyobrazić, co jeszcze.. czego mi brakuje. Tobie życzę owocnych realizacji planów.
czerwonamila - Czw 02 Lut, 2017 08:55 Możesz coś więcej opisać w ,, przeglądaniu się,, w drugiej osobie? Jo-asia - Czw 02 Lut, 2017 09:20
Popatrz na to, co myślisz o mnie. Jakie określenia, przymiotniki się pojawiają. To nie jest prośba o ujawnienie tego, tu na Forum
Popatrz jakie emocje się w Tobie pojawiają, gdy mnie czytasz. To co się pojawia... to nie ja. Bez względu na przyjemność lub jej brak. To Ty. Twoje nieświadome widzenie, postrzeganie siebie.. odkrywasz w kontakcie ze mna. Jednocześnie, nie oznacza to, że ja taka nie jestem. Jak mnie widzisz, postrzegasz. Dla mnie było/jest istotniejsze aby innych nie mierzyć swoją miarą. Inaczej, aby ich nie krzywdzić. Z drugiej strony, ja nie chciałam być również krzywdzona. Jako, że na innych wpływu nie mam.. zajęłam się sobą
Stąd rozumienie innych, odstawiałam.. odstawiam, bo to taki natrętny nawyk co to lubi wracać
Te przymiotniki. Miłe lub nie miłe.. to nimi się zajmuję. Przyznaję się przed sobą a czasem innymi, do nich. Daj znać czy rozumiesz o czym piszę. czerwonamila - Czw 02 Lut, 2017 09:26 czuję pozytywne emocję, przymiotniki. Czyli tak siebie widzę? Po prostu lubię swoją osobę? Działą to tylko w przypadku kontaktu z Tobą czy także będę mieć te same przymiotniki co do innych osób np. z grupy? Jo-asia - Czw 02 Lut, 2017 09:41 Z każdą osobą to działa
Nie każda osoba, jest taka .. jak Twoje reakcje na nią. To brzmi czarodziejsko, tajemniczo.
A ja lubię jak "inni", sami odkrywają tę tajemnicę. Zresztą, inaczej się nie da
czerwonamila - Czw 02 Lut, 2017 10:35 Hmm dziwne to troszkę,ale czemu np. ja daje sympatie drugiej osobie a ona mi gniew, nienawiść? A może to mi się coś wydaje? Thomasson - Czw 02 Lut, 2017 11:14 Jak byś za 3kg sympatii otrzymywała również 3kg sympatii to życie nudne by było. Jo-asia - Czw 02 Lut, 2017 11:16 hmm.. skoro widzisz, odczuwasz gniew, czyjś skąd przypuszczenie, że Ci się wydaje? tak, jest. Pytanie, czemu ma go nie być? Tu wyjdzie oczekiwanie.. ja Ci daję sympatię i oczekuję tego samego. U mnie w takim momencie wychodził lęk, przed gniewem. Bałam się sama go okazywać i nie czułam się komfortowo, gdy ktoś się gniewał na mnie. Nauczyłam się gniewać, okazywać gniew ludziom których lubię. Nie tak.. specjalnie, na złość. A wtedy, gdy on przychodził, choć go nie rozumiałam, nie znałam przyczyny. Przestałam ten gniew, kontrolować. Jeszcze jest druga strona. I w sumie od tej zaczęłam. Pojawiał się a ja go nie pokazywałam na zewnątrz. Tłumiłam. Po opadnięciu emocji, wracałam do sytuacji.. sama ze sobą lub terapeutą lub kimś mi bliskim.. i przyglądałam się na spokojnie. Tam się kryje wiele powodów
Po ich poznaniu, było łatwiej o krok następny. czerwonamila - Czw 02 Lut, 2017 11:21 Hmm no cóż zagadka dnia Moja siostra i mama cały czas na mnie naskakują. Mama ma chorą nogę i chce teraz aby wszyscy koło niej latali i usługiwali. Niestety jak dla mnie to jest manipulacja. Jest sporo sytuacji, gdzie radzi sobie z pewnością sama. Ja jej nie usługuje na każde zawołanie i już jest z jej strony agresja, gniew. Siostra to samo coś nie chce robić już gniew, wyzwiska, itp. A ja nic nie robię tylko mówię, że ma prawo do gniewu
Jo-asia - Czw 02 Lut, 2017 11:32
a może już dostałaś odpowiedź?
Podziel się, jak tę zagadkę rozwiążesz
Jędrek - Czw 02 Lut, 2017 11:41
A co robiła mama jak nie miała chorej nogi? A ja jak miałem zwichnięte kolano, to mi było bardzo miło, że o mnie dbano. A jak jestem zdrowy to staram się pomagać innym. czerwonamila - Czw 02 Lut, 2017 13:24 co robiła? Była w pracy przez 10 h po pracy jadła i oglądała TV Wystarczy Nie wiem czy to jest odp.
Jędrek - Czw 02 Lut, 2017 14:32
Pracuje po 10 godzin? czy przychodzi do domu i nic nie robi tylko je i ogląda telewizor? "punkt widzenia zależy od punktu siedzenia".... albo robienia.... albo nie robienia. olga - Czw 02 Lut, 2017 14:41 jesli nawet tylko je i oglada telewizor to ma chyba do tego prawo po 10 godzinach pracy...a kto gotuje i sprzata? ja jak wracalam po 8 godzinach z drugiej zmiany to moje dzieci kolacje do lozka mi przynosily....nie chce przez to powiedziec, ze one takie idealne ale mamie nigdy nie odmawialy czerwonamila - Czw 02 Lut, 2017 14:51 ja sprzątam, robię obiady, robię ogień w piecu, myje podłogi itp. Szczerze mówiąc to ona po pracy nic nie robi. Nawet jeśli ma wolną niedzielę. Może faktycznie wymyślam? Patrzą z ojcem w TV i mają miny jak by świat się kończył Wszystkie rachunki my płacimy, ubezpieczenia itp.
A po drugie ten wątek jest Joasi a nie mój,więc nie wypowiadam się dalej.
Jędrek - Pią 03 Lut, 2017 09:07
Może faktycznie jest czego zazdrościć.... Kiedyś sobie mówiłem: "ja będę dobrym ojcem i dobrym mężem".... Ale ściągnąłem obraz z pijącego ojca i dopuściłem do tego, że dzieci się mnie bały i żona ode mnie odeszła..... tzw. zaklęty krąg... psychiatra mi kiedyś powiedziała, że mam szansę przerwać ten zaklęty krąg. Thomasson - Sob 04 Lut, 2017 01:35
Taki handelek wymienny. Myślę że daje komuś 3kg sympatii, ale w rzeczywistości daje 2,5kg sympatii, 20dg zainteresowania, 20dg życzliwości, i 10dg empatii. Druga strona odbiera to jak 1kg sympatii, 1kg zainteresowania, 50dg wścibstwa, i 50dg litości. Odpowiada mi na to swoim 1kg sympatii, 1kg irytacji, 1kg obojętności. Które ja przyjmuję jako 3kg oschłości. Proste. Pole widzenia względem punktu położenia
Takie moje 3gr szika - Sob 04 Lut, 2017 10:22 tu co prawda konferencja o komunikacji w zwiazku, ale około 49 minuty Szustak mówi tu o róznicach w "punktacji"... myslę, że to prawda bardzo uniwersalna
to tak wtraciłam skoro jesteście przy jednostkach
na marginesie nie jestem katoliczką, kosciół u mnie se nagrabił, ale tego zakonnika pasjami uwielbiam
Jo-asia - Sob 04 Lut, 2017 10:56
faktycznie.. świetnie się go słucha
pterodaktyll - Sob 04 Lut, 2017 15:26
To nie ja....Bóg tak chciał.......... (cokolwiek miałoby to znaczyć)
Jo-asia - Sob 03 Mar, 2018 09:25 Jak co roku, wracam do tematu. To już sześć lat. Z tamtej perspektywy.. nierealne aby tyle można było wytrzymać. Z dzisiejszej.. kiedy to przeleciało
Wracając pamięcią do tamtych dni.. wszystko widzę ciemne, szare, jakbym nosiła przeciw słoneczne okulary. Lęk.. przerażenie. Jak zaszczuty pies.. tak się czułam. Każdy kolejny dzień odbierał tlące się iskierki nadziei, że zdarzy się jakiś cud i obudzę się z tego koszmaru. Dobijano mnie.. stopniowo. A dobito już na terapii zamkniętej. W jej pierwszych dniach. Odebrano jakiekolwiek złudzenie, że mogę się z tego jakoś wymigać, że może będzie prosto i łatwo, że istnieje cudowny lek i ot tak przestanę pić. I nikt niczego się nie dowie, nie zauważy. A może przynajmniej.. nie wszyscy. Jak wielkie było moje zdziwienie, kiedy okazało się, że przyznanie się na głos do tajemnic, które skrywałam. Tajemnic, które ujawnione miały mnie pozbawić szacunku innych, ich akceptacji... może nawet przynależności do gatunku ludzkiego, do nazywania siebie człowiekiem.. Ujawnienie to, nie przyniosło potępienia, wykluczenia.. a wręcz przeciwnie. Dało ulgę. Konsekwencje, które straszyły swym nadejściem, nieuchronnością, wyrokiem ostatecznym.. okazały się zdjęciem ciężaru, zdjęciem kajdan.. Obdarzyły.. wolnością. Dzisiaj pisząc, widzę jak mało widziałam i wiedziałam.. i w jakim wymyślonym przez siebie świecie żyłam. Ile energii potrzebowałam aby ten stan utrzymać, by go nie stracić. Nie tak od razu.. wymyślanie odeszło. Po drodze inne idee, nowe idee się pojawiały. Pomagały, dawały motywację aby z czasem zamienić na kolejne. Tylko raz, nowa idea.. dotknęła mnie tak bardzo jak alkoholizm. Idea... mocy, że to ja ją mam.. mogę ją posiadać... mogę żyć a nie umierać. W każdym trudnym momencie nie opuszczało mnie to, czego się nauczyłam na samym początku tej drogi. W sumie mechanizm uzależnienia i jego rozpoznawanie, stosuję do każdej dotykającej mnie sprawy, zdarzenia, myśli czy uczucia. Wczoraj natknęłam się na komentarz, dotyczący przeżyć kobiety.. że teraz są czasy w których wiele kobiet, doświadcza wyzwalania z patriarchatu. Pięknie i dumnie brzmi.. ale to nic innego ja wychodzenie ze znanego nam tu wszystkim współuzależnienia.. Jakiej tajemnicy tak chroniłam? nie pasuje do tego spopularyzowanego świata.. nie mam aspiracji do posiadania, czegokolwiek i kogokolwiek kocham ludzi, takimi jakimi są.. co nie znaczy, że mnie nie wkurzają, irytują a czasem nawet odpychają kocham pracować dla samej pracy, dla tego co ona mi daje a nie dla tego co mogę z tego mieć a co praca mi daje?.. wprawia w ruch bez niej,, nie miałam bym pretekstu aby wyjść do ludzi.. nie byłoby we mnie motywacji
mam w sobie "mordercę".. taką część, która przy zagrożeniu nie odczuwa lęku i nie waha się lubię inność, lubię tajemnice i ich zgłębianie lubię ciszę, spokój i leniuchowanie ................................................. Pewnie, że nadal mam tajemnice. Nie zawsze jestem szczera i mówię co myślę, widzę czy wydaje mi się, że wiem. Czy mi ciążą? nie... tym razem, nie robię nic.. co by mogło je chronić przed ujawnieniem, przed ich utratą. Są moim skarbem.. którym, jeśli tylko zajdzie taka potrzeba, chętnie się podzielę Ale też jeśli ktoś będzie chciał mnie go pozbawić czy go pomniejszyć, bez mojej zgody.. spotka się z "mordercą"
................................................... czasem się zastanawiam czy jeszcze kiedyś "normalnie" będę pisała.. chyba jednak, nie.. bo to.. jest moja norma i pozostaje mi się z tym pogodzić
buziaczki Kochani
szymon - Sob 03 Mar, 2018 21:39 i jak klasyk mawia, do końca i jeszcze jeden dzień czy jakoś tak
szacunek w pas Mała - Sob 03 Mar, 2018 21:54
a skąd jest mi to takie znajome
Jo-asiu i zawsze bądź sobą
mam dla Ciebie ogromny szacunek
Jo-asia - Nie 04 Mar, 2018 09:05
Jacek - Nie 04 Mar, 2018 12:56
Matinka - Pon 09 Kwi, 2018 15:52 Joasiu, tak właśnie przeczytałam o podszewce realności i wpadałam na Twój nowy awatar
Ciekawa jestem, co się za tym kryje
Jo-asia - Pon 09 Kwi, 2018 17:03 Matinka,
Świetna bajka? Zwracam na siebie uwagę?
Prowokuję?
Z pewnością znudziła mnie ta "dum(r)na pani"
Lubię Smuteczek.. cenię. Bez niego nie byłoby mnie tu i nie byłoby miejsca dla Radości.
Matinka - Pon 09 Kwi, 2018 21:00 Prowokacja udana
Ale ja widzę, że mam zaległości w bajkach! Jakoś ostatnio zakończyłam na śwince Pepie
A to rzeczywiście jest kapitalne! Nawet bym powiedziała, że powinno być polecane w ramach terapii dla trzeźwiejących i nie tylko Jako sposoby wyrażania emocji.
Chętnie pooglądałabym więcej. Smuteczek - mnie zachwycił  No, na taki fragment trafiłam, gdzie smutek zrobił dobrą robotę. Tyle, że ja chyba za mocno jestem przywiązana do smutku...
To jest niebezpieczne Joasiu!
Mała - Wto 10 Kwi, 2018 06:38 Jo-asiu a czy wszyscy muszą być tacy sami?... Nie
Jesteś sobą i to jest najważniejsze A ja Cię lubię taką - jaką jesteś. Bądź zawsze sobą
ps.ten filmik ... Matinka pięknie trafiła Mnie też trafił ...
Jo-asia - Wto 10 Kwi, 2018 07:05 Idealnie wybrałaś fragment! To cały sekret "nie przywiązywania" się a korzystania ze smutku. Od dziecka słyszymy... nie płacz. Oczywiście z troski. Moja wnusia miała jakieś cztery latka. Coś córce wypadło i niespodziewanie odbierałam wnusię z przedszkola. Ona się mnie nie spodziewała. Schodziła w podskokach a na mój widok... zamarła. Wolnym krokiem podeszła a ja zauważyłam łzy. Poszła do szatni, ja za nią. Usiadła i widzę pociąga nosem i przeciera oczki. Pytam czy raczej stwierdzam.. jest Ci smutno, że to nie mama Cie odbiera. Łzy są jeszcze bardziej widoczne. Płacz, płacz jak Ci się chce.. mówię do niej. Jej mina... bezcenna! zresztą kobiety obok co ubierała dziecko, też nie popłakała się...oczy jej się pocą - stwierdziła. Skąd to zna? mnie ten tekst przypomina Nel z "W pustyni i w puszczy"! I faktem jest, ze smutku bardzo rzadko płacze. Prędzej ze zmęczenia lub bólu, np. kiedy się uderzy.
Nasze "czasy" nie doceniają smutku. Niesie też określoną energię. A my chcemy łatwo, szybko i przyjemnie. Smutek a z nim rozczarowanie staramy się szybko przekuć w pozytyw. Coś jak robi to Radość w filmiku. A to nie tędy droga Wtedy ciągniemy smutek za sobą i nas spowalnia, wtedy jest do nas przywiązany!
Każda emocja niesie ze sobą wiedzę czy inaczej mówiąc pamięć. A my kochamy pamiętać! rozpamiętywać. Kochamy historię. Inaczej.. na niej budujemy swoją tożsamość. Bo jak zapomnę, to kim będę? Smutek, wydaje się być najmniej lubiany, bo łączy się z ostatecznym pożegnaniem. To juz se ne vrati
Co się dzieje kiedy go jednak przeżyjemy? czy zapomnę się? Nie. Co się dzieje jak smutek za sobą ciągnę? moja pamieć musi być ciągle odnawiana.. przypominana. A to sprowadza w materii.. powrót do zdarzeń o podobnym wydźwięku. Tak działa ten mechanizm. Jo-asia - Wto 10 Kwi, 2018 07:06
|
||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
