yuraa - Pon 09 Wrz, 2013 21:04 Temat postu: a tak sobie wkleję "Uczeń poprosił mistrza: - Jesteś taki mądry. Zawsze masz dobre samopoczucie, nigdy się nie złościsz. Pomóż mi, abym i ja stał się taki jak ty. Mistrz zgodził się i poprosił ucznia, by ten przyniósł kartofla i plecak. - Gdy się na kogoś obrazisz lub rozzłościsz i zachowasz urazę, - powiedział mistrz, - weź jednego kartofla, napisz na nim imię człowieka, z którym miałeś konflikt i włóż kartofla do plecaka. - To wszystko? – zapytał zdumiony uczeń. - Nie, - odparł mistrz. – Musisz zawsze nosić ten plecak przy sobie. Za każdym razem, gdy się na kogoś pogniewasz – dorzucaj kolejnego kartofla. Uczeń pilnie wykonywał polecenia mistrza. Mijał czas, plecak wypełnił się kartoflami i stał się ciężki. Noszenie go wszędzie ze sobą było sporą niewygodą. W dodatku, kartofel, który trafił do plecaka jako pierwszy, zaczął gnić, pokrył się lepkim śmierdzącym szlamem. Inne kartofle puszczały pędy, psuły się, wydzielały ostry, nieprzyjemny zapach. Uczeń przyszedł do mistrza i zaczął się skarżyć: - Nie mogę tego świństwa wszędzie ze sobą nosić. Po pierwsze, plecak jest za ciężki, a po drugie – kartofle się psują. Zaproponuj inne rozwiązanie. Mistrz odpowiedział: - To samo dzieje się w twojej duszy. Po prostu nie zauważasz tego od razu. Działania zmieniają się w nawyki. Nawyki stają się charakterem, który produkuje złowonne cechy. Dałem ci możliwość obserwacji tego procesu. Za każdym razem, gdy postanowisz się obrazić lub odwrotnie – obrazić kogoś – zastanów się, czy jest ci potrzebny dodatkowy kartofel". http://czasprzebudzenia.b...kartoflach.html Wiedźma - Pon 09 Wrz, 2013 21:11 Yura! 
rybenka1 - Pon 09 Wrz, 2013 21:21 Yuraa 
esaneta - Śro 11 Wrz, 2013 19:58
Tę przypowieść opowiedziała mi swego czasu terapka (tylko, że w wersji z kamieniami) Szybciutko pozbyłam sie swojego plecaka 
|
||||||||
