mIśka - Sob 28 Gru, 2013 21:12 Temat postu: Jak to widzicie? Mam pytanie o punkt widzenia partnerów/ki osób uzależnionych trzeźwiejących. Dopuki nie podjęłam decyzji o zaprzestaniu picia kompletnie nie rozumiałam problemu uzależnienia. Chcę - piję, nie chcę - nie piję. No więc nie chcę i zonk - to nie takie proste. I przechodzę do sedna. Trzeźwieję m. in dzięki terapii, kontaktowi z innymi alkoholikami i jeszcze paru istotnym czynnikom. Zastanawiam się jednak jak to wygląda z drugiej strony. Tzn. na ile jest do przyjęcia przez partnera nie uczestniczącego w terapii dla współuzależnionych to, że do utrzymania abstynencji ten kontakt z osobami z "branży" jest konieczny (i nie mówię tu o mitingach codziennie  ), że nie o wszystkim można pogadać z partnerem i że utrzymywanie abstynencji czasem jest trudne. I jeszcze takie pytanko, jak wielu z Was współuzależnionych a nieuzależnionych (w związku z alko) trzyma w domu alkohol na własne potrzeby (ot tak żeby z raz na jakiś czas piwko wypić).
Klara - Sob 28 Gru, 2013 21:47 Z własnego doświadczenia nie mogę Ci Miśko odpowiedzieć, bo ja byłam w terapii dla współuzależnionych, później mój mąż podejmował leczenie, ale tak naprawdę nigdy nie wytrzeźwiał. Mogłabym poteoretyzować, ale po co... Mam natomiast dla Ciebie wątek takiej osoby, która żyje z trzeźwiejącym alkoholikiem. Za naszą namową poszła na terapię. Poczytaj, jakie było jej podejście do spraw o które pytasz i jak to się dosłownie z dnia na dzień zmieniało: http://komudzwonia.pl/vie...?t=8664&start=0 mIśka - Sob 28 Gru, 2013 22:00 Dzięki za szybką reakcję  Ten wątek dokładnie czytałam. Reni chciała poznać temat. U mnie to ja chcę zrozumieć On nie wykazuje zainteresowania (i nie musi )Wiele rzeczy sobie jakoś wypracowaliśmy, ciągle coś jeszcze ulepszamy (tak to widzę). Wiem że wielu rzeczy zrozumieć nie może (ale ja puki nie przeżyłam też nie pojmowałam). Bywa, że komunikacja też nam czasem szwankuje Chcę wiedzieć jak to wychodzenie na mitingi, unikanie spotkań z alkoholem czy wychodzenie z pokoju w którym jest alkohol widzi druga strona. I na ile zrozumiały komunikat to: tak mam dziś podły nastrój, wszystko mnie wnerwia bo pić mi się chce 
pietruszka - Sob 28 Gru, 2013 23:37 Jestem w związku z trzeźwiejącym od ponad 8 lat alkoholikiem. Tylko, że ja równocześnie też chodziłam na swoją terapię, więc wiele moich wątpliwości się rozwiewało tam.
Tego chyba nie da się zrozumieć... Chyba najwięcej jednak zrozumiałam o uzależnieniu, rozumieć, gdy odstawiłam w kąt swój nałóg - papierosy. Dużo mi też pomogły rozmowy z trzeźwiejącymi alkoholikami, tu... na forum, na zlotach, czy przy innych okazjach. Nie trzymam alkoholu w domu, w domu nie piję. Jeśli zdarzy mi się wypić (raz/dwa razy na rok ) to śpię w innym pokoju. Nie ciągnę na imprezy alkoholowe. Ale pewne takie zasady " wypracowały się" niejako boleśnie same. Ot, jak zobaczyłam na imprezie rodzinnej, jak mu pot spływa po czole, gdy usadzono go pomiędzy alkoholikami, którzy przepijali do siebie. Już więcej go nie ciągnęłam na rodzinne imprezy z alkoholem w tle. 
I co ciekawe. Nieraz czułam bunt, by przystosować się do życia z niepijącym partnerem. "Jak to? Znów ja mam si e podporządkowywać? Tyle czasu świat się kręcił wokół jego butelki, i znów on i on i jego potrzeby  "
Po czasie pewne zasady zaakceptowałam, ale dlatego, ze stały się moimi zasadami. Robiłam to dla własnego poczucia bezpieczeństwa, bo polubiłam nasze obecne życie takim, jakim jest, samą też przestało mnie bawić towarzystwo pijanych osób, itd... Na wiele zmian potrzeba było czasu... esaneta - Sob 28 Gru, 2013 23:42 Na pierwszą częsc pytania nie jestem w stanie Ci odpowiedziec, bo ukończylam terapie. Natomiast w kwestii alkoholu w domu, to go nie mam, bo nie mam takiej potrzeby -"alkoholowych" gosci nie miewam a sama w domu nie pijam. endriu - Nie 29 Gru, 2013 08:57
oj dokładnie to miałem w święta, brrrrrrrrrr 
mIśka - Nie 29 Gru, 2013 15:15
Właśnie o to chodzi. Wiem, że alkohol w domu mi przeszkadza i mówiłam o tym wielokrotnie. Jednocześnie nie czuję, żebym miała prawo narzucać cokolwiek w tej kwestii. Podobnie kiedy chcę wyjść na miting "nadprogramowo" dla bezpieczeństwa, pojawia się próba zniechęcenia mnie na rzecz spędzenia czasu razem. Zaczęło się zdarzać, że wtedy czasem odpuszczam, ale za którymś razem to się może źle skończyć... W wątku reni zwróciłam uwagę, ta temat drinka proponowanego przez alko. Jeśli ja robię (albo raczej myślę), żeby zrobić coś takiego to znaczy że sama mam ochotę i to żeby tak on piłw moim imieniu. Klara - Nie 29 Gru, 2013 15:36
Tak...spotkałam się z narzekaniem - w tym wypadku żon trzeźwiejących alko. Mówią: "Niewiele się zmieniło. Przedtem go nie było, bo pił, a teraz znów go nie ma, bo lata na mityngi." cool - Nie 29 Gru, 2013 15:38
ja na początku swojego związku ,ujawniłem się ze swoim uzależnieniem ,stąd rozmowy z żoną ,doprowadziły że nie mam kieliszków i alko. w swoim domu aczkolwiek nie bronie żonie od czasu do czasu wypić . ona nie ma problemu ,czasami też jest tak że to ona mnie goni na miting ja od samego początku rozmawiałem ,co mi pomoże wytrwać w trzeźwości , a moja żona to akceptuje i jest ok
niestety czasami też tak mam
mIśka - Nie 29 Gru, 2013 18:23
Coś takiego  Przedtem piła ale w domu była a teraz ją nosi
na to nie mam co liczyć 
My jesteśmy razem cały czas i pewnego dnia nagle mnie wariatce odbiło, stwierdziłam że się leczę i nie piję. Tak ogólnie to cyt:" masz czego chciałaś" Dziś dokupione dwa piwa Zanim je wypije pewnie potrwa. Jemu wolno, a ja niestety wiem że są - choć nie moje i nie dla mnie, jestem niepijąca. Ale mrowienie w dołku podmostkowym się na chwilę pojawiło.
pietruszka - Nie 29 Gru, 2013 18:44 Wiesz Miśka, Twojemu partnerowi Twój alkoholizm może dość nie dopiekł, by odczuwał potrzebę wprowadzenia nowych zasad. Może w tym cały szkopuł. A przecież nie zmusisz partnera, by zaczął się uczyć o Twojej chorobie, by choć przybliżył się do zrozumienia, czym ta choroba jest. Zwykle współuzależnione kobietki rzucają się czytać książki o alkoholizmie, więcej angażują się w zdobywanie wiedzy o tej chorobie, niż zajmują się same sobą. Tak działa właśnie kobiece współuzależnienie -pewnie ma na to wpływ przypisywana nam opiekuńczość, chęć do dbania o DOM, Związek, Rodzinę. Sama przeczytałam co najmniej dwie, trzy książki o alkoholizmie, tysiące stron o uzależnieniach, zanim zainteresowałam się swoim problemem. Faceci zwykle mają inaczej. Nie szukają w ten sposób wiedzy, jak pomóc drugiej stronie, a i być może Twoje picie nie było dla niego problemem? Rozmawialiście na spokojnie o tym? szika - Nie 29 Gru, 2013 19:27
Miśka na chwilę? Toż to wyzwalacz z opóźnionym zapłonem... To jest bardzo niebezpieczne, współczuję Ci 
Ja wyznaję zasadę że mój dom jest czysty od alkoholu, a jesli ktoś kto jest ze mną mnie kocha to nie powinno stanowić problemu zachowanie chociazby elementarnych zasad... Metodą zdarte płyty prosiłabym o czysty dom, partner może sie opierać, bo nie rozumie... a tak na marginesie czesto ci, co się opierają sami maja problem z alkoholem.. jak by nie patrzył masz przekichane z pijącym w domu
endriu - Nie 29 Gru, 2013 20:33
tak było u mnie, dopóki piłem "imprezowo" żona też czasami wypiła lampkę wina czy drinka, jak zacząłem chlać na dobre i uzależniłem się, żona stała się abstynentką i tak jest do dzisiaj... |
||||||||||||||||||||||||||||
