marcelinoo1 - Sob 16 Kwi, 2011 18:22 Temat postu: moja porażka witam serdecznie mam takie pytanko uczęszczałem do klubu AA przez 2-miesiące miałem abstynencji to był mój rekord. Ale niestety zapiłem miałem ciąg 6-dniowy teraz mam 1-tydzien abstynencji jutro wracam z powrotem na grupe doradzcie mi co sądzicie bym brał dodatkowo przez jakis czas ANTICOL bym wytrwał ten *p****.. głód alkoholowy by mnie z nów pojakimś czasie nie pociągneło. FAJKI żuciłem nie pale już 6-miesięcy ale niestety od pieprzonego alku jestem bezsilny. poradzcie coś koledzy z większym stażem czy by był dobry pomysł z tym anticolem bo jak by wszywali esperal w łeb z miła chęcią bym poszedł na pierwszy ogień pozdrawiam . marcelinoo1-MARCIN yuraa - Sob 16 Kwi, 2011 18:29 hej Marcin. fajnie że jesteś. no dobra, uczęszczałeś do klubu, co tam robileś? przychodziłes i patrzyles na zegarek?? ja nie bralem żadnych wspomagaczy ani doustnie ani inaczej. otworzylem swoja głowe na wiadomości od takich co już nie pili dłużej niz ja i cos tam zaczęło sie dziać, w tej mojej głowie marcelinoo1 - Sob 16 Kwi, 2011 18:44 no tak ale wiesz yurra wyżuty sumienia mam niesamowite że straciłem te dwa miechy i poprostu myśle o jakiś wspomagaczach o wszystkim by więcej tego guwna nie ruszyć. yuraa - Sob 16 Kwi, 2011 18:48 to pisz człowieku tutaj, pisz wszystko co boli co chcesz wyrzygać. czytaj nasze historie. czasem fajnie zobaczyć ze ktoś miał gorzej. żeby nie pić możesz robić wszystko inne Marc-elus - Sob 16 Kwi, 2011 18:49 Witaj, Tomek, miło mi...
Rozmawiałem na ten temat na grupie(chodzę na terapie), były dwie osoby które próbowały. Obydwie stwierdziły że pewnie by było dobrze, ale.... go nie brały, a miały brać. 
Po prostu sobie znaleźli "powód" żeby przerwać, a bo się imieniny teścia zbliżały, a bo "nie miałem recepty a do lekarza daleko". Jak zrobisz tak żeby ktoś Ciebie pilnował, wykupywał, podawał do ust  to myślę że może cokolwiek pomóc, bo bo jak nie to sam znajdziesz "powód" żeby w pewnym momencie nie łykać...
Leć na terapie, ja jestem zadowolony... i się zaszyj, też jestem zadowolony 
verdo - Sob 16 Kwi, 2011 19:00 Czesc Marcelinoo.. Lek o ktorym napisales to nic innego jak krotkoterminowa wszywka(dziala do 2 tyg).Po wypiciu nawet malej ilosci alko te same objawy : czerwona twarz,bol glowy,wymioty,brak tchu.To jest niebezpieczne dla zdrowia a nawet zycia.Kiedys alkoholicy masowo i przymusowo musieli to brac w przychodni przy obecnosci lekarza\pielegniarki.Tu na forum kazdy Ci odradzi,stawiaja na psychoterapie.Jacek bral to moze cos od siebie napisze. Jacek - Sob 16 Kwi, 2011 19:48 cześć Marcin
no fakt,lecz ja miałem ciut z tym braniem inne doświadczenie gdyż ja to brałem na życzenie żony i dla niej co dało próba zapicia,gdyż ja jeszcze ciągle wtęczas chciałem chlać a rezultat był jak to opisał verdo osobiście odradzam czego kolwiek i jakiego kolwiek zastępczego *p**** Marcinku masz za sobą doświadczenie,wiesz jaki silny jest głud alkoholowy wiedz zatem że nie powstrzyma go nic ani ANTICOL,ni żadna wszywka one co najwyżej przedłużą czas do którego i tak wrócisz (do picia) naprawdę lepiej się oprzeć na tym
również masz pewnie wiele więcej tych strat które wiążą się z piciem alkoholu i o tym warto przemyśleć a nawet o tym aby coś więcej nie stracić ja oprócz wszywki próbowałem wszystkiego lekarzy specjalisty od uzależnień,antikol,terapie i ciągle pokrótce wracałem do picia a zatrzymało mnie dopiero utrata,to co miało większą wartość od brania w gardło była to utrata rodziny jolkajolka - Sob 16 Kwi, 2011 20:14
Daj spokój,nie patrz do tyłu,tylko idź naprzód. Trudno,dwa miechy strzeliło, nie wrócą. A może lepiej,żamiast szprycować się prochami,jakaś terapia? Pomyśl...
Malina - Pon 18 Kwi, 2011 17:15 Temat postu: Re: moja porażka
Witaj, Ja bym radziła po pierwsze szczerze z kimś zaufanym o tym porozmawiać (odnośnie głodu), a po drugie unikać okazji i towarzystwa do picia. Co do anticolu to niestety nie mogę nic poradzić. Pamiętaj, że dopóki walczysz jesteś zwycięzcą! Najważniejsze żebyś nigdy się nie poddał. pterodaktyll - Pon 18 Kwi, 2011 20:40
Niestety w alkoholizmie jest dokładnie na odwrót........nie walczy się tylko akceptuje swoją bezsilność Flandria - Pon 18 Kwi, 2011 20:42
śmiem twierdzić, że nie tylko w alkoholizmie ... Malina - Pon 18 Kwi, 2011 20:48
Nigdy nie rozumiałam tej akceptacji bezsilności. Na początku owszem, znam kroki. Ale potem? Bezsilność oznacza, że nie można nic zrobić a przecież potem jest inaczej, bo jeśli by nie było to po co to wszystko? Z czasem przestaje się być bezsilnym. A może źle to rozumiem? pterodaktyll - Pon 18 Kwi, 2011 20:54
to trochę tak jak pierwsza zasada w judo. Trzeba się ugiąć, żeby zwyciężyć.
W tym wypadku bezsilność oznacza, że zostałaś pokonana i podpisałaś bezwarunkową kapitulację bez możliwości zmiany tej sytuacji do końca życia to oznacza, że z tym problemem nie możesz już dalej walczyć tylko go przyjąć do wiadomości i nauczyć się z nim żyć tak żeby nie zrobic sobie przypadkiem krzywdy. Prawdę mówiąc jest to sakramencko trudne......ale nie niemożliwe
Klara - Pon 18 Kwi, 2011 21:02
Al-Anonki zawsze powtarzały, że bezsilna, to wcale nie znaczy bezradna. Czyli tak jak Ptero napisał: Nie walczę, ale radzę sobie z problemem (innymi sposobami). Malina - Pon 18 Kwi, 2011 21:06
No właśnie. Dzięki za wyjaśnienie. Ja przez słowo BEZSILNA rozumiem związane ręce. Ale to nie tak. Mylę to chyba. Kulfon - Pon 18 Kwi, 2011 21:12
alkoholik nigdy nie wyleczy sie ze swojego alkoholizmu, nigdy nie bedzie potrafil pic kontrolowanie. na % nie ma mocnych 
yuraa - Pon 18 Kwi, 2011 21:14 jest piekny artykuł o bezsilnosci tu fragment:
a tu całość: http://www.terapia.rubiko.../Bezsiln7_d.htm yuraa - Pon 18 Kwi, 2011 21:21 dla mnie bezsilność to akceptacja tego czego zmienić nie mogę. uwierzyłem że nie będę w stanie kontrolowanie pić alkoholu, wiem że mala porcja uruchomi proces , nieodwracalny proces degrengolady mojej osoby. jestem bez szans w potyczce z trucizną pterodaktyll - Pon 18 Kwi, 2011 21:25
Ty też??
Flandria - Pon 18 Kwi, 2011 21:27
dla mnie ogłosić bezsilność oznacza przyznać się szczerze (głównie przed samą sobą) do jakichś swoich wad, przestać się wstydzić tego, że w jakimś kawałku jestem niedoskonała, ułomna, słaba i zaakceptować siebie taką jaką jestem łatwiej napisać trudniej zrealizować ... Malina - Pon 18 Kwi, 2011 21:29
To bardzo ciekawe. Nie wiedziałam o tym. Teraz już rozumiem, dziękuję bardzo. anakonda - Pon 18 Kwi, 2011 21:31
bardzo szybko to zrozumialas  
JaKaJA - Pon 18 Kwi, 2011 21:32 bardzo dobrze napisane dzięki yurra za ten post! warto sobie przypominac
Jacek - Pon 18 Kwi, 2011 21:33
Malinko skarbie ,a powiedz czy łatwo było się przyznać do bycia alkoholiczką ??? MartiVW - Pon 18 Kwi, 2011 21:36 dla mnie moja bezsilnosc kojarzy mi sie z sytuacja kiedy wychodze na ring z zawodowym bokserem i zaczynam walke .Nigdy nie wygram bo to jest fizycznie niemozliwe chocbym nie wiem jak sie staral zawsze wczesniej lub pozniej wyladuje na deskach .Gdyby zamiast tego stanal w rogu i powiedzial ja sie nie bije bo nie mam szans wygrac dlatego ze nie jestem bokserem nie mam 110 kg wagi to bylbym tak jakby wygrany bo nie lezalbym na tych deskach bo wczesniej mowie ze sie nie bije i pokornie chyle glowe przed czyms dla mnie mocniejszym nad czym nie mam zadnej wladzy.Nie podejmuje walki -jestem wygrany.
Malina - Pon 18 Kwi, 2011 21:37
Nie jestem alkoholiczką, moja mama jest 
Jacek - Pon 18 Kwi, 2011 21:53
oj sorki 
wybacz ja wszystkiego nie czytam ale teraz se przypominam cię gdy tu weszłaś spróbuje tą bezsilność wytłumaczyć na moim przykładzie zadałem ja tobie takie pytanie bo ciężko było się po raz pierwszy przyznać do tego że jestem alkoholikiem bo to porażka by była porażka jaka by mówiła o mojej bezsilności a do tego trzeba mieć odwagę,aby przyznać się do bezsilności podobnie jak tu mówi Marti mam odwagę przyznać się do tchórzostwa i odmówić walki czyli przyznaję się że jestem słaby,bezsilny wobec wroga jakim jest mój umysł ,nie alkohol bo to mój umysł nie chce się przyznać do bezsilności bo to mój umysł se wmawia że potrafię pić alkohol kontrolowanie a gdy przyznam się przed samym sobą (umysłem) to właśnie przyznaję się do mojej bezsilności Malina - Pon 18 Kwi, 2011 22:09
Spoko
Prawdę mówiąc to ja mam problem z bezsilnością. Jestem DDA ale nie o tym chciałam teraz napisać. Miałam wiele okazji stać się alkoholiczką, bo miałam bardzo rozrywkowe towarzystwo. Sytuacje też były sprzyjające. Lubiłam sobie czasami popić dla humorku jak byłam młodsza, ale nie dałam się namówić gdy nie miałam ochoty albo wylewałam jak nikt nie patrzył. Teraz czasem wypiję piwko, ale rzadko. Nie wszyscy popadają w uzależnienia. Ja chyba jestem z tych co się nie uzależniają, chociaż nie wiem czy to możliwe by takie osoby istniały. Ale papierosy też paliłam, a teraz nie mogę bleee. Odnośnie mojej mamy to ona nie pije od kilku miesięcy, kończyła z tym stopniowo. Kiedyś widziałam, że rok stała wódka w barku. Rodzinka wypiła w czyjeś imieniny, ona nie tknęła. Teraz u niej w domu nie ma nawet kropli alkoholu 
Jacek - Pon 18 Kwi, 2011 22:37
widzisz Malinko ,kiedy zaprzestałem picia tego g***a to się temu wszystkiemu przyglądałem bacznie i zauważyłem że podstawą rodzaju alkoholików jest pewnie więcej niż trzech rodzai ale ja wypatrzyłem właśnie trzy rodzaje - takich jak ja co chleją na umór co dziennie - takich co po nich nie widać ,bo w domu po łyczku, ale przez cały dzień - i tacy co to długi czas nie ruszają (ich też nic nie rusza),ale jak już ruszą to ich nic nie zatrzyma
spróbuje ci to wyjaśnić na własnym przykładzie jak to moja żona usilnie starała się mnie pomóc - kryła mnie przed znajomymi,sąsiadami - prosiła,błagała - straszyła odejściem i rozwodem - w końcu uznała swą bezsilność i puściła wszystko w ruch czyli zadbała o siebie - już mnie nie kryła - olała błagania i prośby - odeszła z dziećmi i wniosła o rozwód i wygrała dziś ja nie piję,a rodzinka w komplecie rozwodu nie dostała,bo ja się porządny zrobiłem ale zwróć uwagę że dopiero gdy ona poddała się swojej bezsilności i zadbała o swoje życie |
||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
