kinia - Pią 20 Sie, 2010 22:25 Temat postu: Może ktoś pomoże? Witam Wszystkich wiem już, że jestem osobą wspóluzależnioną i potrzebuję fachowej pomocy. Wiem już gdzie powinnam się zgłosić na terapię, ale myślałam jeszcze o samopomocowej grupie wsparcia Al-Anon, czy jest może na forum ktoś z Kielc i może mi dać namiary na taką grupę. Bo w Ośrodku w którym byłam w sprawie terapii nic nie wiedzą, a w Necie też niczego nie znalazłam. Z góry dziękuję. Mam nadzieję, że i Tu na forum kiedyś będę mogła wypłakać swoje żale? Przyjmiecie nową Zagubioną owieczkę??? Pozdrawiam ciepło!!! 
pterodaktyll - Pią 20 Sie, 2010 22:30
Pewnie.......  Witaj zagubiona owieczko.... 
Atommyt - Pią 20 Sie, 2010 22:31
Po to jest to forum żebyśmy się wzajemnie wspierali i zawsze można się wypłakać  I nawet nie pytaj czy przyjmiemy...  WITAM na pokładzie Kiniu 
Mysza - Pią 20 Sie, 2010 22:33
Jasne, witaj miło 
Wiedźma - Pią 20 Sie, 2010 22:58
Jasne, owieczko 
beata - Sob 21 Sie, 2010 00:13
stiff - Sob 21 Sie, 2010 05:15 Witaj...
Borus - Sob 21 Sie, 2010 07:53 Cześć...
Klara - Sob 21 Sie, 2010 08:17 Witaj Kiniu!
Nie wiem, czy szukałaś grup w tym spisie: http://www.al-anon.org.pl/spis.html Szukałam Kielc i nie znalazłam 
Nie myślałam, że istnieje jeszcze duże miasto bez takiej grupy. Kiniu, może w tym spisie znajdziesz grupę gdzieś w pobliżu. Gdy uczęszczałam na mityngi, przyjeżdżały do nas osoby z miejscowości odległych nawet o 70 km. beata - Sob 21 Sie, 2010 08:32
Klara - Sob 21 Sie, 2010 08:50 Znalazłam coś takiego: http://www.al-anon.org.pl...zenie_30_al.pdf Kiniu, możesz spokojnie jechać na mityng nie będąc uczestniczką zlotu. WARTO! Jacek - Sob 21 Sie, 2010 10:14 cześć Kiniu
na początek rozejrzyj się tak jak proponowała Klara - po okolicach a jak się zorientujesz jak to wszystko działa,możesz sama taką grupę założyć na ten przykład u mnie na jednej z grup,która powstała jako pierwsza mieści się w budynku na terenie posiadłości księdza ksiądz oddał na ten cel jedną stronę w części piwnicznej i mieszczą się tam dwa podstawowe pomieszczenia jedno to klub abstynenta i jest nie zależne od drugiego pomieszczenia gdzie odbywają się meetingi a odbywają się w zgodzie pomiędzy grupami "AA" i "Al-anon" "AA" mają w czwartki "Al-anon" we wtorki i tak panie z Al-anon dogadały się z grupą AA i mają pomieszczonko załatwione KICAJKA - Sob 21 Sie, 2010 14:58 Ja też Cię witam Kiniu
sabatka - Sob 21 Sie, 2010 18:09 hej hej wspólniczko
kinia - Sob 21 Sie, 2010 23:59 O jak miło!!! 
Bardzo Dziękuję za tak ciepłe przyjęcie Moja historia nie będzie niczym wyjątkowym wiele tu podobnych, a jednak każda inna. Mam 34 lata, dwoje dzieci i męża alkoholika, z którym przeżyłam 13 lat. W domu rodzinnym pił ojciec, a w obecnym mój mąż. ( chociaż z reguły to pije poza domem). W moim przypadku sprawdziło się przysłowie: że „żona dowiaduje się na końcu” ! Już wyjaśniam dlaczego. Od początku naszego wspólnego życia, mąż bardzo dużo pracował. Pracował w firmie specjalizującej się w wykończeniach wnętrz, jeżdżąc po całej Polsce, zdarzały się też okresy pracy na zagranicznych kontraktach. Do domu wpadał zazwyczaj na kilka dni średnio co trzy miesiące. Jak był w Polsce to częściej. Nigdy nie przyjeżdżał pijany. Zawsze w dobrym nastoju, czarujący miły i bardzo stęskniony. Za jakiś czas przyszedł na świat nasz pierwszy syn. Tata tak bardzo był szczęśliwy, że miesiąc po narodzinach wyjechał do pracy i jak się za jakiś czas dowiedziałam pił ponad tydzień bez przerwy. Coraz częściej zaglądał do kieliszka, przyjeżdżał wściekły, a to, że szef zaczął się czepiać w pracy, krzyczał na mnie, że zamiast go wspierać atakuję Go . Że robię z niego alkoholika, bo jak on się piwa w weekend napije z kolegami to wielka afera. I takie tam…. Manipulował, kłamał i za nic nie przyznał, że ma problem, że jest uzależniony. Dobrze, że jeszcze pieniądze na życie przysyłał,” bo im dalej w las tym więcej drzew’, potem i to się skończyło. Pewnego dnia, zadzwonił telefon. Był to właściciel firmy w której pracował mój mąż. Poprosił o spotkanie. Powiedział, że chodzi o pani męża. Zgodziłam się na spotkanie. Przyjechał do mnie późno wieczorem, wówczas 4-letni Adaś spał już od godziny. Mąż był wtedy w Poznaniu. Wtedy powiedział mi całą prawdę o moim mężu. Że owszem pracownikiem jest świetnym jeśli chodzi o wykonywanie swoich prac, że nigdy nie miał w swoim zespole tak dokładnego glazurnika, że za nic nie chciał by stracić tak dobrego pracownika. Szkoda, żeby wóda go zniszczyła. Wspomniał, o próbie rozmowy z nim, ale mąż nie widział problemu. Jak się później okazało Michał- szef męża, rozpoznał problem od razu, ponieważ sam miał siostrę alkoholiczkę. Sugerował, żebym namówiła Sebastiana na leczenie. Próbowałam, naprawdę, ale on zaprzeczał, nadal uparcie twierdził, że nie jest chory. Szybko znaleźliśmy wspólny język i w tamtym okresie stał się moim najlepszym przyjacielem. To od niego dowiedziałam się tak dużo na temat tej choroby. Jak nie chcesz od niego odejść, to przynajmniej rób coś dla siebie, nie stój w miejscu- powtarzał. To za jego namową poszłam na studia, zaoczne bo zaoczne, ale dumna jestem, że udało mi się skończyć i obronić pracę dyplomową. Znalazłam też pracę, w sumie nic wielkiego, ale sama ją znalazłam, bez żadnych znajomości i to właśnie mnie wybrali. Mąż tylko szydził: i co ci po tych studiach, strata czasu i pieniędzy, myślisz, że pracę jakąś znajdziesz, jeśli nawet to ile zrobisz ? itp. Nie rozumiałam wtedy tej jego postawy. Tylko Michał trzymał za mnie kciuki, to On mnie wtedy wspierał. Któregoś dnia zaproponował wspólny wyjazd na weekend. Zostaw Adasia u dziadków i jedźmy. Zgódź się!- prosił… No i pojechałam. Te dwa dni były cudowne. Kraków upalne lato, późna kolacja… no i wiecie. Zostaliśmy kimś więcej niż przyjaciółmi. Oszukiwałam męża przez prawie dwa lata, ale tak dobrze mi było w tym związku. To Michał dał mi to wszystko czego tak bardzo potrzebowałam, czego tak bardzo mi brakowało!!! Zakończyłam ten związek, bo nie wyrabiałam już psychicznie. Podwójne życie było koszmarem. Michał chciał być ze mną oczekiwał ode mnie podjęcia decyzji, ja nie umiałam się zdecydować. Bardzo dręczyły mnie wyrzuty sumienia. Do tego stopnia, że powiedziałam o wszystkim Sebastianowi. On wpadł w taki szał, tak strasznie mnie pobił, wyzywał od najgorszych, a na koniec zgwałcił. Dzięki Bogu, że Adaś był wtedy u babci. Po wszystkim wyszedł i nie było go przez kilka dni. Wrócił trzeźwy, błagał, żebym mu wybaczyła. Powiedział mi nawet cos takiego, że On wie że to jego wina, że przez niego znalazłam się w ramionach innego. Że mnie zaniedbywał, że oddaliliśmy się od siebie… …Potem poszedł na terapię nie pił prawie dwa lata. Znalazł pracę na miejscu i miało być cudownie. Niestety nie było. On tak naprawdę chyba mi do końca nie wybaczy tej zdrady. Ja też nie wybaczyłam - tak bardzo mnie wtedy upokorzył, że przez ponad rok nie pozwoliłam się dotknąć. Był cierpliwy nie nalegał, kiedyś w końcu się przemogłam, ale i tak czułam, że zrobiłam coś wbrew sobie. On chyba to wyczuł. Nie wytrzymał -2 lata trzeźwienia legły w gruzach. Potem kolejna próba 8 miesięcy i znowu ciąg. Byłam jednym kłębkiem nerwów. Dwa razy wylądowałam w szpitalu(nawet OIOM zaliczyłam) Diagnoza- napadowy częstoskurcz nadkomorowy na tle zaburzeń nerwicowych. Za jakiś czas zaszłam w drugą ciążę. Zawiodła antykoncepcja. …Dwa miesiące temu odeszłam od męża. Zabrałam dzieci i jesteśmy w domu u moich rodziców. Wiem, że mąż nigdy się nie zmieni. Odkąd mnie nie ma pije bez przerwy. Wydzwania do mnie jego brat z pretensjami, wpędza mnie w poczucie winy, że jak się zachla to będę go miała na sumieniu. Od wczoraj przestałam odbierać telefony od niego. Nie mam już siły. Strasznie się boję co będzie dalej, czy sobie poradzę. Jedno wiem na pewno nie wrócę do tego „piekła na Ziemi ” Ot, moja historia. Przepraszam za ten chaos, ale pisałam co mi ślina na język przyniosła. Ale lżej trochę. Pozdrawiam ciepło. 
Flandria - Nie 22 Sie, 2010 00:17
jasne, że sobie poradzisz
anakonda - Nie 22 Sie, 2010 00:36 achhhhhhhhh ci alkoholicy to wcielone zlo ................................. Napewno sobie rade dasz
Małgoś - Nie 22 Sie, 2010 00:45
Jeśli zdobyłaś się na taki krok, to bądź konsekwentna. Widocznie lepiej Ci bez męża niż z nim. Nikt nie jest skazany na bycie z kimś, z kim się męczy.... 
I nie przejmuj się tekstami jego brata, to typowe, że obwinia cały świat za picie brata, ale nie jego samego czyli jego nie radzenie sobie z życiem...  Jeśli chce, to niech tonie...byle nie ciągnął innych za sobą
Ale nie mów tak:
bo tego nie wie nikt... ważne, że Ty przestałaś wierzyć w niego, to wystarczający powód by powiedzieć do widzenia
przeczytaj sobie to, co mam napisane w podpisie...
Małgoś - Nie 22 Sie, 2010 00:49
przede wszystkim cholernie przewrażliwieni na swoim punkcie 
beata - Nie 22 Sie, 2010 07:59
Trzymam za Ciebie kciuki 
stiff - Nie 22 Sie, 2010 08:29
Dalej to będzie dokładnie tak jak Ty zdecydujesz... 
Agusia 31 - Nie 22 Sie, 2010 09:11 Witaj Kiniu!!! Jestem alkoholiczką i wiem jakie piekło na ziemi ja zgotowałam moim bliskim. Mam dwóch synów, każdy ma innego ojca. Moja choroba rozwaliła mi życie. teraz staram się je poskładać do kupy. Jest mi momentami bardzo ciężko. Jesteś dzielną kobietą i wierzę,że dasz radę!! Trzymaj się cieplutko i odzywaj się!!1 Pozdrawiam. Klara - Nie 22 Sie, 2010 09:21
 to nie jest prawda!
Gdybyś wróciła do niego teraz, kiedy pije, mógłby się także "zachlać". Nikt i nic nie może powstrzymać alkoholika od picia, oprócz niego samego. pietruszka - Nie 22 Sie, 2010 11:20 Witaj Kiniu
Myślę, że najwyższy czas zadbać o siebie i dzieci. Wśród moich znajomych jest mnóstwo dziewczyn, które podjęły decyzję o odejściu od mężów. I sobie radzą, psychicznie, finansowo... Pewnie często nie jest im łatwo, ale większość jest zadowolona ze swoich decyzji, niektóre tylko mówią "szkoda, że tak późno". A niektóre układają sobie życie no nowo. A mąż? Jest dorosłym człowiekiem i SAM odpowiada za swoje życie.
kinia - Nie 22 Sie, 2010 13:37 Pięknie dziękuję za wszystkie posty i budujące opinie. 
To wiele dla mnie znaczy, że nie potępiacie mnie za to, że zdradziłam. Wiele razy w swoim życiu spotkałam się z potępieniem. m in. A czego ty się spodziewałaś, że cię po tyłku będzie całował. Inny chłop „już dawno by cię w niego kopnął”. Zamiast się nim zająć, pomóc, ratować to poszłaś się pocieszać do innego! ( wierzcie mi naprawdę próbowałam… On sam nie chciał się zająć swoim zdrowiem) Kiedyś też usłyszałam, że jeszcze bardziej Go w tą chorobę wpędziłam, że to moja wina, że pije coraz więcej. I jeszcze wiele, wiele innych przykrych słów. Najgorsze jest to, że wtedy też tak myślałam. Pytałam: a co ze mną, czy moje uczucia się nie liczą? Czułam się opuszczona, odrzucona zepchnięta na dalszy plan, niekochana. Wiem, to mnie nie usprawiedliwia zdrada jest zdradą. Męża też nie mogę za to winić, przecież wiedziałam co robię… No, ale nic… … czasu nie cofnę, ktoś inny popada w uzależnienia, depresję, albo jeszcze coś innego. A ja znalazłam wsparcie, pocieszenie i ukojenie w innym mężczyźnie. Nie wstydzę się tego… bo dziś wiem, że było to najlepsze co mogło mnie wtedy spotkać. I pewnie do końca życia nie znajdę odpowiedzi na pytanie: dlaczego, odrzuciłam uczucie Michała, tym bardziej, że był mi wtedy bardzo bliski????? …czasem piszemy do siebie. Wyjechał na stałe do Portugalii, założył rodzinę, niedawno przyszła na świat Jego córka. Jest szczęśliwy …A mnie pozostała tylko garstka wspomnień z tamtego okresu. Już na sam koniec dodam, że nie czuję się winna, temu, że On pije, wiem, że na to nie miał wpływu ani mój romans, ani Ja sama. Pozdrawiam i życzę Wszystkim słonecznej aury na końcówkę wakacji i resztę życia!!! beata - Nie 22 Sie, 2010 13:52
 A powiem.Moim zdaniem głupio zrobiłaś.Miałaś szansę na naprawdę fajny związek.Ale wierzę,że gdzieś tam jest jeszcze jakiś Michał,i go spotkasz.Tego Ci życzę.
emigrantka - Nie 22 Sie, 2010 13:54 kinia, Zrobilas ten pierwszy krok ,krok najwazniejszy i najtrudniejszy ,nie wierze ,ze chcialabys teraz cofnac sie z obranej drogi To czy maz sie zmieni czy nie musi Cie juz interesowac ,zdrada urazilaes jego meskie EGO ,zdrady nikt nie wybacza a jesli tak mowi to klamie ,,, lepiej jak sobie zejdziecie z drogi tym bardziej ze podniosl na Ciebie reke ,zrobil to i nie cofnie sie przed nastepnym razem i moze dojsc do tragedii .Albo Ty nie wytrzymasz i poczestujesz go nozem ,wiele jest takich przypadkow trzymaj sie pozdrawaim Wiedźma - Nie 22 Sie, 2010 14:28
Szkoda...
A odnośnie zdrady - czy jesteś pewna, że mąż podczas swoich zawodowo - pijackich wyjazdów był Ci wierny? 
Nie sądzę, więc nie rób sobie wyrzutów, a jeśli już to jedynie o to, że zrezygnowałaś z tamtego związku. anakonda - Nie 22 Sie, 2010 14:35
Co szkoda chyba fajnie ze sobie gostek zycie ulozyl
Jak to pisza bylas widzialas ,moze byl wierny co to za insynuacje i usprawiedliwianie
Wiedźma - Nie 22 Sie, 2010 14:39 Czego się ciskasz, Anakondo? Niczego nie insynuuję, tylko pytam, czy jest pewna.
Jeśli nie zrozumiałeś to wyjaśniam - szkoda, że nie mogą już być razem. anakonda - Nie 22 Sie, 2010 14:42
Nie ciskam sie , zapewne pomagasz znalesc jej usprawiedliwienie 
Zycie to nie Love Story
Wiedźma - Nie 22 Sie, 2010 15:08
A uważasz, że Kinia potrzebuje usprawiedliwienia? Przecież nie żałuje tego co zrobiła. A napisałam to co napisałam tylko po to, aby rozwiać jej obawy, że może spotkać się tu z potępieniem. ...przynajmniej z mojej strony...
beata - Nie 22 Sie, 2010 15:15
Małgoś - Nie 22 Sie, 2010 15:24
Ej, no spoko.... ja też babeczkę doskonale rozumiem i absolutnie nie potępiam. KICAJKA - Nie 22 Sie, 2010 16:10 Nie przez Ciebie zaczął,nie przez Ciebie skończy picie,lub życie,to wyłącznie jego problem.To co było już "se ne wrati"ani nie zmieni nic przeszłości, a przyszłość należy wyłącznie do Ciebie.Ty i przyszłość Twoich dzieci są najważniejsze,jeśli dawałaś sobie radę przy pijącym to tym bardziej dasz radę bez niego i jego problemów.Życzę Ci konsekwencji i powodzenia.
Agusia 31 - Nie 22 Sie, 2010 17:41 Zamiast się nim zająć, pomóc, ratować to poszłaś się pocieszać do innego! ( wierzcie mi naprawdę próbowałam… On sam nie chciał się zająć swoim zdrowiem) Byłam w związku z alkoholikiem i sama też jestem alkoholiczką. Próbowałam na wiele sposobów, żeby mój partner zaczoł się leczyć. Wszystko na nic.W broszurce tematycznej "Grzech czy choroba" przeczytałam wiele słów, które bardzo mnie ruszyły. "RODZINA ALKOHOLIKA, NAWET NAJBARDZIEJ KOCHAJĄCA,PRZEWAŻNIE SZKODZI ALKOHOLIKOWI.PODSYCA JEGO CHOROBĘ. PODOBNIE JAK ALKOHOLIK WIERZY, ŻE PICIE LUB NIEPICIE TO KWESTIA WOLNEGO WYBORU I SILNEJ WOLI.CHCE WIĘC POMÓC ALKOHOLIKOWI WZMOCNIĆ JEGO WOLĘ. POŚWIĘCA SIĘ ,PILNUJE, TROSZCZY, WYMUSZA SOLENNE OBIETNICE.WSZYSTKO NA NIC. RODZINA POPEŁNIA TEN SAM BŁĄD CO ALKOHOLIK I PRZEŻYWA TAKIE SAME FRUSTRACJE. RODZINA TEŻ MUSI PRZESTAĆ WALCZYĆ. PRZYZNAĆ,ŻE JEST BEZSILNA WOBEC ALKOHOLIZMU NAJBLIŻSZEGO CZŁOWIEKA. DOPIERO WTEDY BEDZIE MOGŁA MU POMÓC. JEDYNY SPOSÓB ,W JAKI RODZINA MOŻE ALKOHOLIKOWI POMOC, TO ZOSTAWIĆ GO W SPOKOJU. NIE NALEGAĆ, NIE NAKŁANIAĆ, NIE KRZYCZEĆ, NIE BŁAGAĆ. ALE TEŻ NIC ZA NIEGO NIE ZAŁATWIAĆ-ZAŚWIADCZEŃ LEKARSKICH, POŻYCZEK ANI ZWOLNIEŃ Z PRACY; NIE TŁUMACZYĆ GO CHOROBĄ. NIE SPRZĄTAĆ PO NIM PIJACKICH BRUDÓW. NIECH PIJE NA WŁASNĄ ODPOWIEDZIALNOŚĆ. KAŻDY ALKOHOLIK NA WŁASNĄ ODPOWIEDZIALNOŚĆ, BEZ NIEUMIEJĘTNIE KOCHAJĄCYCH GO BLISKICH I PRZYJACIÓŁ, PIŁBY O POŁOWĘ KRÓCEJ; DUŻO SZYBCIEJ OSIĄGNĄŁBY SWOJE DNO...." Nie jesteś winna niczemu i nie daj sobie wmawiać głupot. Nie daj zrzucić na siebie odpowiedzialności. Z Tobą czy bez i tak piłby. Dobrze, że odeszłaś masz dzieci i żyj dla siebie i dla nich. Masz prawo do szczęścia!!! Pozdrawiam Cię serdecznie i cieplutko Agusia31... anakonda - Nie 22 Sie, 2010 20:35
Ja tez jej nie potepiam bo za co? czarna róża - Nie 22 Sie, 2010 22:00 A ja daleka jestem od podsumowywania..zdrada usprawiedliwiona lub nie..jeśli ludzie się zdradzają to po prostu nie powinni ze sobą byc. kinia - Nie 22 Sie, 2010 22:41
Dzięki Beatko, chyba nikt lepiej ode mnie nie wie jak strasznie żałuję 
Jras4 - Nie 22 Sie, 2010 22:44
kinia - Nie 22 Sie, 2010 22:44
Nie Wiedźmo, nie jestem pewna. Wydaje mi się, że chyba Każdy kto żyje w związku na odległość ponosi takie ryzyko.
Jras4 - Nie 22 Sie, 2010 22:50
Flandria - Nie 22 Sie, 2010 22:51
gdyby ten Michał był TYM Michałem to pewnie bylibyście razem, ale widocznie miało być inaczej
zresztą, dzięki temu, że nie odeszłaś wtedy od męża, masz teraz dwójkę cudownych dzieciaków, prawda ?
zadbaj o swoje szczęście, bo tylko szczęśliwa mama może uszczęśliwić swoje dzieci
Jras4 - Nie 22 Sie, 2010 22:55 jaki michał o czym ty ględzisz ona nie była z jakimiś michałami .. to ten debil jeżdził i chlał ja sie jusz pogubiłem akie dzieci kinia - Nie 22 Sie, 2010 22:58
...nie Jras - zdrady. Chyba nie do końca poznałeś moją historię Jras4 - Nie 22 Sie, 2010 23:00 to wreszcie kto i kogo zdradził ..bo za wami babami nadążyć to nielada sztuka ... kinia - Nie 22 Sie, 2010 23:02
...ależ absolutnie miał do tego prawo... Jras4 - Nie 22 Sie, 2010 23:08 zapoznałem sie z tematem ... ogarnoł mnie smutek .... niebende tu pisał a ocene zostawie dla siebie ..żegnai i powodzenia o ile to możliwe... Jras4 - Nie 22 Sie, 2010 23:09 http://www.youtube.com/watch?v=CA7gsx8Gngc kinia - Nie 22 Sie, 2010 23:24 Serdeczne dzięki  Jesteś Pozytywnie zakręcony Jras!!!
kinia - Nie 22 Sie, 2010 23:38
Nie wierzysz w prawdziwe uczucie, to smutne ,
... bo w takim razie jesteś ubogim człowiekiem.
kinia - Nie 22 Sie, 2010 23:42
Nie żałuję ani jednej chwili, jaką przeżyłam w tym nazwijmy to "związku w związku", I życzę każdemu, żeby choć raz w życiu poczuł się tak szczęśliwy jak ja wtedy.
kinia - Nie 22 Sie, 2010 23:45
I tego będę się trzymać!!! Pozdrawiam ciepło!!!
anakonda - Nie 22 Sie, 2010 23:46
bo harleqinow nie czytam? Widze juz mnie oceniasz gratuluje moze zacznij od siebie a potem skup sie na mnie 
beata - Nie 22 Sie, 2010 23:48
beata - Nie 22 Sie, 2010 23:48
anakonda - Nie 22 Sie, 2010 23:52
jak mi osobiscie bedziesz czytac czemu nie
kinia - Pon 23 Sie, 2010 00:04
...ja też nie nikogo nie oceniam, po prostu uważam, że miłość nadaje sens Naszemu życiu, i nie istotnne czy to jest miłość do męża, dzieci, czy do siebie samego! Jeżeli tak to odebrałaś to wybacz Anakonda A tak swoją drogą to naprawdę się ciskasz Dobranoc
beata - Pon 23 Sie, 2010 00:37
Wiedźma - Pon 23 Sie, 2010 06:15
Od tego należało zacząć... anusiak - Pon 23 Sie, 2010 06:25
I nie, nie bede ci mowic, ze zamiast pomoc partnerowi poszlas do innego. Bede Ci mowic, ze zamiast odejsc od meza, perfidnie zdradzalas. Wyobraz sobie, ze Twoj maz juz pewnie nie wierzy w prawdziwe uczucie przez Twoja zdrade. Nie chcialas z nim byc to trzeba go bylo zostawic, isc do Michala, a nie zdradzac perfidnie. Jezu, az mi cisnienie skoczylo. Wiedźma - Pon 23 Sie, 2010 06:57
Mi też - jak przeczytałam co napisałaś, Anusiaku. Uważam, że stanowczo nadużyłaś słowa perfidnie. anusiak - Pon 23 Sie, 2010 07:14 nie potrafie inaczej myslec o osobach, ktore zdradzaja. Nie jestes szczesliwa - odejdz. Ale nie zdradzaj. I nie dorabiaj do zdrady jakiejs wielkiej filozofii. beata - Pon 23 Sie, 2010 07:14
ZbOlo - Pon 23 Sie, 2010 07:16
..."do grobowej deski"... czasami anusiak - Pon 23 Sie, 2010 07:30
To, ze ktos jest alkoholikiem nie znaczy, ze nie jest czlowiekiem. Nie byla szczesliwa, mogla odejsc, a nie przez wiele miesiecy zdradzac. ZbOlo - Pon 23 Sie, 2010 07:36
...ale na pewno tej chorobie "walnie" pomagał, alkoholizm nie przenosi się drogą kropelkową...
beata - Pon 23 Sie, 2010 07:45
anusiak - Pon 23 Sie, 2010 07:47
ZbOlo - Pon 23 Sie, 2010 07:50
...wiemy, wiemy... beata - Pon 23 Sie, 2010 07:52
ZbOlo - Pon 23 Sie, 2010 07:58
....a musi...??? anusiak - Pon 23 Sie, 2010 08:03
Agusia 31 - Pon 23 Sie, 2010 08:11
Każdy alkoholik przestaje kiedyś pić.. Niektórym udaje się to za życia... beata - Pon 23 Sie, 2010 08:15
ZbOlo - Pon 23 Sie, 2010 08:15
....to prawda...., to tak jak z grzybami, też wszystkie są jadalne, ale niektóre tylko raz.... beata - Pon 23 Sie, 2010 08:16 Poza tym czemu oceniasz kogoś,kogo nie znasz? Kto dał Ci to prawo?
beata - Pon 23 Sie, 2010 08:20
anusiak - Pon 23 Sie, 2010 08:21
Wbrew pozorom on tez jest ofiara. beata - Pon 23 Sie, 2010 08:23
anusiak - Pon 23 Sie, 2010 08:26
Klara - Pon 23 Sie, 2010 08:31
Anusiu! My tu rozmawiamy z żoną ofiary, więc siłą rzeczy rozpatrujemy sprawę jednostronnie skupiając się na tym, żeby Kinia wróciła do równowagi, gdyż jest to potrzebne i jej i dzieciom. Nic nie pomoże obarczanie jej winą, bo spustoszenie wywołał przede wszystkim alkohol i osoba ten alkohol pijąca. Zanim zaczniesz nadstawiać pierś w obronie alkoholików, zapoznaj się z cechami, które dane jest nabyć osobom mającym to nieszczęście, że związały się z alkoholikiem: http://komudzwonia.pl/viewtopic.php?t=2046 beata - Pon 23 Sie, 2010 08:32
anusiak - Pon 23 Sie, 2010 08:34
wiesz co czuje czlowiek ktory dowiaduje sie, ze byl tak dlugo zdradzany, oszukiwany? Wscieklosc, panika, zal, ogromny bol i cierpienie. Gdyby ja wtedy zabil byloby to okreslane jako "zbrodnia w afekcie" (chyba wiecie co to jest). Ja jej bardzo wspolczuje ale nie potrafie patrzec na nia jako na biedna ofiare zlego alkoholika. beata - Pon 23 Sie, 2010 08:35
kinia - Pon 23 Sie, 2010 08:38
Masz prawo do własnej opinii… …ale najłatwiej jest krytykować kogoś, sytuację, w której się nigdy nie było i nie przeżyło Najbardziej przykre jest to, że z takimi i podobnymi opiniami spotkałam się w miejscu w którym tak naprawdę nie powinny paść tego typu słowa. Mianowicie 5 lat temu kiedy udałam się na mój pierwszy otwarty mityng AA. Przecież to jedna z panujących tam zasad ( nie krytykuj, nie osądzaj). Po trzech spotkaniach dałam sobie spokój. Dlatego nawiązując do pierwszego postu w moim wątku myślałam właśnie o Al.-anonkach, może tam kobiety będą „bardziej wyrozumiałe”? …a swoją drogą to smutne, że żyjemy w kraju, gdzie facetom więcej się wybacza. Taki, który zaniedbywał rodzinę, bił, poniżał, zdradził niejednokrotnie nie spotka się aż z tak ostrą krytyką jak kobieta. …dlaczego… pytam? ….Bo pił…. Zostawiam Was z tą refleksją
beata - Pon 23 Sie, 2010 08:39
anusiak - Pon 23 Sie, 2010 08:39
beata - Pon 23 Sie, 2010 08:41
Klara - Pon 23 Sie, 2010 08:42
Kiniu, to nie jest tak! Anusia dopiero od niedawna nie pije, solidaryzuje się więc z tym, kto jest jej jakby bliższy. Nie oburzaj się na nią! Ty też spróbuj ją zrozumieć! beata - Pon 23 Sie, 2010 08:42
ZbOlo - Pon 23 Sie, 2010 08:42
...jeśli chodzi o alkoholizm - muszę się zgodzić - nie ma w tej dziedzinie równouprawnienia... pijany facet, to nie to samo co pijana kobieta... facet po prostu pije... beata - Pon 23 Sie, 2010 08:43
anusiak - Pon 23 Sie, 2010 08:46
Tez mnie zdradzal przez 2 lata.
Gdyby facet napisal "Przez 2 lata zdradzalem" napisalabym mu dokladnbie to samo co Tobie, a nawet ostrzej. I tak, w tym temacie, jestem bardzo delikatna i potrafie w jakis tam sposob Cie zrozumiec, bo Twoj maz pil. Tym niemniej uwazam, ze Ty tez postapilas zle, bardzo zle. Najlatwiej jest wszystko zwalic na alkohol. kinia - Pon 23 Sie, 2010 08:50
Nie miałam tu na myśli swojego męża kinia - Pon 23 Sie, 2010 08:51
Czułam Beatko, że jesteś Bratnią Duszą
Klara - Pon 23 Sie, 2010 08:53
Sama nigdy nie zdradziłam mojego męża, natomiast jego picie odczuwałam jako zdradę i czasami nawet myślałam, że wolałabym żeby mnie zdradził z kobietą, bo wówczas wiedziałabym na pewno, że to koniec. Sprawa byłaby jasna i klarowna. anusiak - Pon 23 Sie, 2010 08:53
Uwazam, ze to co zrobil bylo okropne ale wiem, ze jeden w takiej sytuacji skieruje agresje na inna osobe, drugi na siebie (ja podcielam sobie zyly). beata - Pon 23 Sie, 2010 08:53
Małgoś - Pon 23 Sie, 2010 08:58 Ja nie potępiam Kini, bo to Ona sama dźwiga ciężar zdrady... Na tym to polega, że cierpią zawsze dwie strony - ta zdradzana ale i zdradzająca. Alkohol zezwierzęca wszystkich tak samo uzależnionych jak i ich bliskich. To koszmarna choroba.. takie niby picie, ale na przestrzeni wielu lat potrafi zmieniać ludzi w potwory bez serca, sumienia...
beata - Pon 23 Sie, 2010 08:58
Może tu znajdziesz odpowiedź http://www.pismo.niebiesk...ndex.php?id=189 ZbOlo - Pon 23 Sie, 2010 09:00
...z mojego punktu widzenia.... to dobrze... myślę, że zawdzięczam tej "przypadłości"... życie... beata - Pon 23 Sie, 2010 09:01
Małgoś - Pon 23 Sie, 2010 09:01
Bo tak się czujemy, gdy facet woli towarzystwo flaszeczki... Zdradzone, oszukane
beata - Pon 23 Sie, 2010 09:02
beata - Pon 23 Sie, 2010 09:09
Małgoś - Pon 23 Sie, 2010 09:09
Niestety, nie każdy potrafi przyjąć tą podaną dłoń... nie wiem od czego to zależy
Małgoś - Pon 23 Sie, 2010 09:11
Ano pisałam, że skupiamy się na reakcjach, a zapominamy o przyczynie całej sytuacji
ZbOlo - Pon 23 Sie, 2010 09:12
...tak jak w życiu... "jeden jest zjedzony, by drugi mógł żyć"... Wiedźma - Pon 23 Sie, 2010 09:12 Ja zdradzałam męża i wiem jak ogromnym obciążeniem sumienia jest zdrada. Wiem także, że decyzja o zdradzie nie następuje ot tak - a co mi tam, zdradzę, bo mam ochotę 
Zdrada kobiety (przynajmniej moja) jest poprzedzona długim i bolesnym procesem doznawania krzywdy, jest rozpaczliwym poszukiwaniem wyjścia z dramatycznej sytuacji, poszukiwaniem ulgi... I napewno nie jest ona efektem perfidii i wyrachowania, ale raczej ostrych jazd emocjonalnych. Zdrada rani obie strony, ale obciąża sumienie tylko jednej, więc pozostawmy temu sumieniu ocenę i karę, ono to robi wystarczająco mocno i czyjakolwiek pomoc w tym jest zbędna, ba - jest okrucieństwem! ZbOlo - Pon 23 Sie, 2010 09:14
...ja bardzo chciałem żyć... bardzo... Małgoś - Pon 23 Sie, 2010 09:14
Dokładnie TAK! anusiak - Pon 23 Sie, 2010 09:25
Mnie, mniej wiecej w taki sposb poinformowano. Z mojego punktu widzenia mogl mnie po prostu zabic. Byloby nawet lepiej, bo nie cierpialabym tyle. anusiak - Pon 23 Sie, 2010 09:34 Acha. Chcialabym powiedziec, ze kiedy mnie zdradzano nie bylam uzalezniona od alkoholu. Ta choroba dopadla mnie pozniej. Flandria - Pon 23 Sie, 2010 09:44
Anusiak, bardzo Ci współczuję. To naprawdę bardzo musiało boleć i mogę sobie tylko wyobrazić ile Cię to kosztowało, jak bardzo wyniszczyło, i jak trudno Ci żyć po tym wszystkim.
Tylko weź proszę pod uwagę, że Kinia to nie Twój mąż. Jej historia jest zupełnie inna. Jestem DDA, nigdy nie byłam ani alkoholiczką ani osobą związaną z alkoholikiem. Pobyt tutaj, wysłuchanie różnych historii alkoholików pomogło mi zrozumieć swojego ojca, i dzięki temu w tej kwestii udało mi się uporządkować swoje emocje. To dla mnie ogromny krok naprzód
Może spróbuj po prostu wysłuchać Kinii ? Zobaczyć tamtą sytuację jej oczami? Może również w jakiś sposób Ci to pomoże? trzymaj się kochanie 
Małgoś - Pon 23 Sie, 2010 09:44
No to ja usłyszałam, że "przekonał się, że to jednak mnie kocha". Bo też byłam zdradzana, ślubny się motał i miotał między jedną a drugą... 4 lata! Mieszkał z nią... A ja jedynie żałuję, że tak wiele czasu zajęło mi zrozumienie, że coś dawno się skończyło i jeśli sprawy tak się potoczyły, to czas zamknąć ten etap i zacząć nowy... choćby samotnie. Przecież to oczywiste, że zdrada nei pojawia sie ot tak, to efekt końcowy zepsucia związku. Można było robić coś tym fantem ale dużo wcześniej, a skoro się nie zrobilo, to widocznie nie było to takie ważne, bo warto przyjrzeć sie temu swojemu zwiazkowi z dystansu i tak z ręką na sercu, czy oby na pewno obie strony były szczęśliwe? U mnie paradoksalnie jego zdrada doprowadziła do tego, co dzieje się teraz, a teraz jestem szczęśliwa... kinia - Pon 23 Sie, 2010 09:51
Anusiak nie znam prawdę mówiąc Twojej historii, ale mam pytanie: Czy pomimo wszystko zostałaś w tym związku beata - Pon 23 Sie, 2010 09:55
Widzisz?Nie trzeba było od tego postu zacząć?Teraz rozumiem także i Ciebie,oraz Twój punkt widzenia.
Tylko,że jest pewna różnica między Casanową,a załamaną żoną. Postaraj się też zrozumieć,że dziewczyna znalazła wsparcie,przyjaźń,poznała smak prawdziwej miłości.I może gdyby nie ten romans i jego konsekwencje,nadal byłaby w związku z alkoholikiem.Nic nie dzieje się bez przyczyny.
Małgoś - Pon 23 Sie, 2010 09:58
święte słowa.... rufio - Pon 23 Sie, 2010 10:02 Nie wiem jakbym zareagował na wieść o zdradzie ale jedno wiem na pewno i to mówie z pełna swiadomościa słów - nie był bym zdziwiony ze tak sie stało - dlaczego ? Ano dlatego że kazdy potrzebuje ciepła - rozmów o niczym i różnym - kazdy potrzebuje smiechu - chce usłyszec ze jest potrzebny i takie tam rózne różności - szczególnie kobieta - męższczyzna również ale kobieta szczególnie - jezeli dostanie to u innego bo ten co powinien tak mówic i zachowywac sie wybrał płyn z procentami i otoczke zwiazana z piciem .Jezeli nawet kosztem tzw wyrzutów sumienia moze przez chwile poczuc sie kochana/nym moim zdaniem jest to warte - a potem te wspomnienia trzymac przy piersi i w chwilach bólu przez chwile pobyc tam i poczuc ciepło ! NIKT NIE MA PRAWA OSADZAC SKORO NIE TRZYMAŁO SIE TAM REKI I PATRZYŁO NA TO TRZEZWYM OKIEM . Wiemy tylko to co napisała a czy znamy jej mysli - jej strach - jej łzy - jej poniżenie - czy ktos ja wtedy słuchał i słyszał ? Nie - bo przeciez co druga wymysla i przesadza - bo , bo bo bo i tak dalej .prsk ZbOlo - Pon 23 Sie, 2010 10:06
...muszę przyznać, że były takie chwile w naszym "pijanym małżeństwie", że liczyłem się ze zdradą mojej żony... anusiak - Pon 23 Sie, 2010 10:30
Ja ja nawet rozumiem, ze zdradzila bo jej maz pil. rozumiem, ze potrzebowala kogos z kim moglaby porozmawiac, ze brakowalo jej uczucia, troski, milosci. Ale najbardziej mnie dotknelo to, ze wrocila do meza pomimo, ze wcale nie zalowala tej zdrady. Widzisz. Gdyby wrocila, bo zaluje, poinformowala go o tym, nie dlatego, ze juz nie moze zyc na dwa fronty, bo czuje z tego powodu dyskomfort, to bym jej bardzo wspolczula. Ale kiedy ktos wraca, informuje "bo ja juz tak dalej nie moge. Ach, te moje wyrzuty sumienia. O Jezu. Ale w sumie to wcale tego nie zaluje" to mnie to mierzi. A najgorsze jest to, ze taka osoba jeszcze oczekuje, ze my, zdradzani, go zrozumiemy, ba, pocieszymy i bedziemy sie zachowywac chocby tego wcale nie bylo 
Oczekiwal, ze przejde nad tym do porzadku dziennego, wszystko bedzie tak jak dawniej. Ale nie moglo byc. ciagle myslalam "Dlaczego mnie to spotkalo?" Co zrobilam zle? I ciagle probowalam zrozumiec, poprawic moje ewentualne bledy (bo to nie bylo tak, ze przez 2 lata nie dostrzegalam tego czy owego. widzialam jak sie oddala, wymysla nowe hobby, zacheca mnie do rozpoczecia kursow, zebym tak sama nie siedziala kiedy on oddaje sie hobby (tak naprawde chcial miec wiecej czasu dla kochanki). kinia - Pon 23 Sie, 2010 10:34
Mój mąż też nie był zdziwiony... szkoda tylko, że przyznał to później... po tym jak strasznie mnie upokorzył. A swoją drogą, nie mogłeś chyba lepiej opisać uczuć jakie wtedy mną targały... Dzięki wielkie
Małgoś - Pon 23 Sie, 2010 10:49
miałam dokładnie taką samą sytuację... ale nie pozwoliłam się wpędzić w poczucie winy, tylko twardo tłumaczyłam by ślubny dał mi spokój bo ja chcę dalej żyć ale z nim już nie potrafię. I też właśnie po zdradzie zaczęłam bombardować się wieczorami voltami... tyle, że sytuacja wymagała ode mnie trzeźwości bo.. dzieci, bo ja jedna utrzymywałam rodzinę etc. Musiałam, nie mogłam sobie pozwolić na załamanie nerwowe, uciekałam w pracę ale też i w alko.. Rano kac i do roboty aż do wieczora.. Mysza - Pon 23 Sie, 2010 10:49
Rufio pozwolisz, że się pod tym podpiszę.....
Wiedźma - Pon 23 Sie, 2010 10:50
To nie okrucieństwo. Okrucieństwem jest świadome i celowe działanie powodujące czyjeś cierpienie, a z tego co pisze Kinia nie wynika, aby w jej przypadku tak było. Tu mamy raczej do czynienia z próbą zrzucenia ciężaru z własnego sumienia, może uzyskania przebaczenia... Skutki takiego postępowania zwykle bywają opłakane, bo zdradzony partner często nie jest w stanie unieść tego ciężaru, a nawet jeśli próbuje, to dalsze wspólne życie zamienia sie w piekło. Uważam, że jeśli już ktoś zdradza, to niech sam się boryka ze swoim sumieniem i nie informuje partnera o zdradzie. Niech mu się lepiej przypisuje cynizm niż okrucieństwo - choć zwykle nie jest ani cyniczny ani okrutny. anusiak - Pon 23 Sie, 2010 10:51 Kiniu. Teraz moze ci troszke powiem jak to moglo wygladac z jego punktu widzenia
Ty wczesniej tez go upokorzylas, bylas z innym. On dzialal pod wplywem bardzo silnych emocji. Kiedy juz ochonal zrozumial co zrobil, bylo mu wstyd, tez cierpial ze cie skrzywdzil (chociaz wydaje mi sie, ze bardziej cierpial, ze popchnal cie w ramiona innego). Probowal to naprawic, robil co mogl. Pewnie nie odbieral Twojej niecheci jako konsekwencje gwaltu, ale jako to, ze kochasz innego. Potem, kiedy w koncu sie przemoglas, dalej mogl tak czuc. Ze robisz to z przymusu, ze tak naprawde wolalas byc z Michalem. ale powiedz czy tak nie bylo? Czy naprawde nie chcialas go bo cie zgwalcil czy dlatego bo po prostu nie moglas sie pogodzic z tym, ze nie jestes z Michalem? Ja, po zdradzie, czesto lapalam sie na myslach "Czy teraz w tym pokoju jestesmy we dwoje, czy ona w jego myslach tez tu jest?", "Czy sniadanie, ktore jemy jest nasze, czy w jego myslach jest ta inna?", "Czy w lozku jestesmy we dwoje czy wolalby by byla w nim zamiast mnie ona?" Wtedy zaczelam popijac anusiak - Pon 23 Sie, 2010 10:54
), kase. I niby wszytko bylo tak jak powinno być.
kinia - Pon 23 Sie, 2010 10:56
To nie do końca jest tak... Wtedy kiedy informowałam męża- żałowałam bardzo, nie mogłam na siebie patrzeć, wiedziałam jak bardzo Go skrzywdziłam. ... Przestałam żałować dużo, dużo później. kiedy to zrozumiałam, że nie mogę się już dłużej z tego powodu zadręczać, że nie mogę do końca życia za to pokutować. Pomógł mi w tym psychiatra, który wytłumaczył mi, że wtedy na tamten moment tego potrzebowałam, tak czułam i muszę się z tym pogodzić. Żałowałam wtedy- nie żałuję dziś, a to różnica! Skomplikowane, ale nikt nie powiedział, że psychika ludzka i nasze uczucia nie są pokręcone!!!
Pozdrawiam ciepło anusiak - Pon 23 Sie, 2010 10:58 Przepraszam, ze tka sie tu uzewnętrzniam ale traktuje to jako swego rodzaju katharsis. Nikomu wczesniej tego nie mowilam, nawet terapeutce. Przepraszam Kiniu, ze robie to w Twoim temacie. rufio - Pon 23 Sie, 2010 11:02 Tia a na dzień dzisiejszy na tym swym koniku prawdy i sumienia wyszłas najgorzej - nie ma ani tego ani tego i pozostało tylko wspomnienie - tylko jakie wspomnienie jest mocniejsze ?
Małgoś - Pon 23 Sie, 2010 11:05
na szczęście wylanie goryczy w necie też oczyszcza... Mysza - Pon 23 Sie, 2010 11:08
ja swego czasu, też odchodziłam do innego....poinformowałam i przyszłam zabrać rzeczy z domu...ale hmmm ...reakcja była ta sama co u Kini męża....pijany w sztok, awantura, wyzwiska...no może tylko do gwałtu nie doszło, choć blisko było.... i chociaż po kilku latach jakoś się zeszliśmy....to swoje uczucia i emocje z tamtego dnia....pamiętam do dziś...bardzo dokładnie... kinia - Pon 23 Sie, 2010 11:21
W historiach, które kończą się w ten sposób, bohaterami zazwyczaj jest dwójka bardzo kochających się i bardzo dojrzałych emocjonalnie ludzi. I przede wszystkim nie zdążyła wygasnąć więź między nimi.
kinia - Pon 23 Sie, 2010 11:25
Tu akurat decydowały głównie odczucia cielesne, nigdy po czymś takim człowiek całkowicie nie dojdzie do siebie. ...wierz mi, wiem przeżyłam Mysza - Pon 23 Sie, 2010 11:27
Flandria - Pon 23 Sie, 2010 11:30
nadal się tak zastanawiasz ? kinia - Pon 23 Sie, 2010 11:34
Wszystko OK! Po to tu wszyscy jesteśmy!!! Rozumiem Cię doskonale
Małgoś - Pon 23 Sie, 2010 11:39
U mnie akurat obsada uległa zmianie, a tego najbardziej się bałam... i kurczowo trzymałam się małżeństwa które nie dawało mi szczęścia pomimo że mąż nie pił. Długo miałam poczucie winy, że on mnie kocha a ja nie potrafię tego odwzajemnić, choć starałam się jak tylko potrafiłam... Dzieci, wspólny dom.. za wcześnie podjęłam decyzję o ślubie. Fakt, że on bardzo się starał, zabiegał, naciskał... wyprosił. A ja nie potrafiłam powiedzieć NIE i tym samym to właśnie ja go skrzywdziłam... beata - Pon 23 Sie, 2010 11:45
beata - Pon 23 Sie, 2010 11:50
anusiak - Pon 23 Sie, 2010 11:51
Mysza - Pon 23 Sie, 2010 11:58
Może rozwiązaniem było by udanie się na terapię, bo dopóki będziesz szukać usprawiedliwienia w oczach innych, to w zależności na kogo trafisz spotka Cię albo krytyka albo wsparcie.... Chociaż skoro piszesz, że teraz już nie żałujesz, to chyba nie ma się czym przejmować, że jedni rozumieją, a drudzy nie.. Mysza - Pon 23 Sie, 2010 12:05
szczerze..... ja po kilku latach jak czułam się zdradzana przez męża z butelką, oczekiwałam....że pozwoli mi odejść...bez dodatkowych atrakcji.... natomiast ciąg dalszy był również podobny....prośby, błagania, groźby, nawet przestał pić na jakiś czas......po powrocie....zaczęła się karuzela... Ja rozumiem że reagujesz alergicznie na zdradzających, ale nie utożsamiaj się ze wszystkimi zdradzonymi, bo nie tędy droga.... nie ma tylko czerni i bieli...są też różne odcienie szarości...
kinia - Pon 23 Sie, 2010 12:34
Ja oczekiwałam podobnej… Pozwól mi odejść!!! To On zapewniał, że wybaczył, że się z tym pogodził, ale w dalszym ciągu kocha, i życia bez Nas sobie nie wyobraża… Dziś wiem na pewno: NIE WYBACZYŁ, zrozumiał dlaczego do niej doszło, ale nie wybaczył!!! Nie mam o to ani żalu, ani pretensji, Żal mogę mieć jedynie o to, że udawał przez tak długi okres czasu, i otwarcie nie przyznał, że „To się nie uda… że nie można tu już niczego uratować” Uważam, że nie potrzebnie dawał mi nadzieję, bo jestem pewna, że nasze drogi rozeszły by się już wcześniej i bylibyśmy w zupełnie innym miejscu… …niestety ani ja, ani On nie potrafiliśmy podjąć wtedy tej ostatecznej decyzji…
kinia - Pon 23 Sie, 2010 12:45
udałam się ale na razie na indywidualną, i nie szukam usprawiedliwienia w oczach innych, po prostu chciałam się tu wygadać, i nie sądziłam, że sprawy przybiorą taki obrót, że zrobi się tu tak gorąco!! Przyszła taka Kinia i namieszała, ale to dobrze bo poznam opinie innych ludzi, spojrzę na problem Ich oczami i sama się do nich ustosunkuję, albo i nie... Mysza - Pon 23 Sie, 2010 12:57
i bardzo dobrze zrobiłaś w końcu większość z nas w takim celu tu zagląda, żeby się wygadać....
możesz mi wierzyć, że bywało tu już zdecydowanie bardziej gorąco...a jakoś się trzymamy, ilu ludzi tyle punktów widzenia...najważniejsze żeby pamiętać, że każdy może mieć odmienne zdanie i potrafić to uszanować
Wiedźma - Pon 23 Sie, 2010 13:36
Ależ zapraszam jak najczęściej!
Ciebie i inne Kinie... ZbOlo - Pon 23 Sie, 2010 13:41
...jest wielką nauką, możliwość poznania problemu oczami współuzależnionej i innego alkoholika... to cenne i pouczające doświadczenie... beata - Pon 23 Sie, 2010 13:43
Poznałaś opinie osób zupełnie bezstronnych,zdradzających i zdradzanych.Tylko od Ciebie zależy ile z tego weźmiesz dla siebie.
beata - Pon 23 Sie, 2010 13:44
Kinia jest tylko jedna 
rufio - Pon 23 Sie, 2010 13:59 Bezpieczniej jest mówic do monitora Niezbadane sa głebie eteru Mozna pisac prawde niewygodną Mozna pisac przez łzy i smiech gorzki Oczyszczenie przez samowynurzenie Czy realnie powiedziesz to samo ? Strach jest wielki a nie wiara jeszcze wieksza Mowic w necie to jak jazda pociagiem Mała jest szansa spotkac sie wiecej Nieznajomy wysłucha bo tez jedzie w te strone Wysiadzie przed nami lub za nami Nie wiesz czy to cos da ale wiesz ze ulży i niech tak zostanie . ZbOlo - Pon 23 Sie, 2010 14:25
...pociąg zwany Dekadencją, czy pociąg do Dekadencji...??? pietruszka - Pon 23 Sie, 2010 15:42
Podoba mi się to Twoje rymowanie Rufio
A co do zdrady u współuzależnionych? Głód miłości jest wielki, wielkie jest pragnienie czułości, bycia wysłuchaną, zauważoną, docenioną. Sama onegdaj byłam blisko, tylko obiekt okazał się jednak mało interesujący. Gdyby bardziej, to kto wie, co by się stało
I choć nie byłam w związku zaobrączkowana to marzył mi się przystojny książę na białym koniu, który przyjedzie i porwie mnie z rąk tego przebrzydłego drania, który podszył się pod mojego wcześniejszego wybranka. Sama nie potrafiłam odejść. Marzyło mi się, że ktoś mi w tym pomoże. Może nawet zadecyduje za mnie. Teraz wiem, że znając swoje pewne skłonności do książąt ( książąt zaklętych w żaby) pewnie wpadałabym z deszczu pod rynnę. A życie to nie bajka. O czym zawsze mi brutalnie przypomiona mój ulubiony cytat Janet G. Woititz:
anakonda - Pon 23 Sie, 2010 15:56
Pewna tego jestes? Tak czytajac te posty zastanawiam po co to cale zamieszanie najlepiej jak w przyrodzie splodzic potomka i po klopocie zero zdrad , tragedi rodzinnych itp.:D Wiedźma - Pon 23 Sie, 2010 16:22
Nie widzę związku... 
Tomek - Pon 23 Sie, 2010 16:28
Jakis związek musiał jednak być skoro pojawił się potomek, chyba, ze przez dzieworództwo
beata - Pon 23 Sie, 2010 17:10
beata - Pon 23 Sie, 2010 17:16
Wiedźma - Pon 23 Sie, 2010 17:25
Nie widzę związku między spłodzeniem potomka a zerem zdrad! 
anakonda - Pon 23 Sie, 2010 18:20
NIe ogladasz filmow przyrodniczych? 
stiff - Pon 23 Sie, 2010 18:44 Czytałem ten temat z dużym zainteresowaniem i z wieloma opiniami bym podyskutował, ale po co...
U mnie było wszystko na głowie postawione, bo nie tylko, ze piłem, to jeszcze zdradzałem żonę... Mialem świetny (wywiad ) , a Ona małe pole manewru wiec mogę przypuszczać z duza doza prawdopodobieństwa, ze mnie nie zdradzała... A było mi na ten czas wszystko jedno, jak Ona żyje pod tym kątem, a nawet czasami dochodziłem do wniosku, ze gdyby miała skoki w bok, to bardzo by mi tym ułatwiła życie... anakonda - Pon 23 Sie, 2010 18:58 Moze czasami warto.... Jras4 - Pon 23 Sie, 2010 20:15 Nie rozumiem ..jak dochodzi do zdrady .. nie pisze tego do żadnei tu osoby ale ogulnie .. mieć świadomośc że sie jest z kimś a leść i komuś innemu du** lizać a potem siadać z rodziną do stołu i zupkę zajadać .. to gorsze od pijaństwa .. Wiedźma - Pon 23 Sie, 2010 20:26
Skoro nie rozumiesz, to nie oceniaj - tym bardziej w powyższy sposób. stiff - Pon 23 Sie, 2010 20:50
To jest właśnie klucz do zdrady...
Jras4 - Wto 24 Sie, 2010 19:04
beata - Śro 25 Sie, 2010 07:02
Agusia 31 - Śro 25 Sie, 2010 21:22 [quote="anakonda"]Moze czasami warto.... Super kawalek... Klara - Śro 25 Sie, 2010 21:29 Poprawiłam. Agusiu, trzeba zlikwidować "fajkę" przy "Wyłącz HTML w tym poście". Jras4 - Czw 26 Sie, 2010 19:04 Ale cukrujecie ... |
||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
