matylda35 - Czw 09 Sie, 2012 18:02 Temat postu: Historia jakich wiele tutaj Moja historia jest taka jakich wiele tutaj.Przez ostatnich pięć lat moje zycie skupiało się i kręciło wokół alkoholika.Zaczęło się od zawalania pracy, ale ja głupia załatwiałam mu zwolnienia lekarskie, usprawiedliwiałam i kłamałam, aby alkoholik mógł dalej spokojnie pić.W międzyczasie alkoholik wpadł na pomysł, aby założyć firmę i tutaj mój największy błąd, że nie zrobiłam rozdzielności majątkowej, efekt jaki został to ogromne długi.Od tamtej pory coś zaczęło we mnie pękać i złożyłam wniosek o alimenty, alkoholik trochę się wystraszył.Dziękuje Bogu, że pomimo wielu wątpliwości obietnic, że on już zrozumiał,że nie będzie pić itd doprowadziłam sprawę do końca choć nie raz miałam ochotę wycofać ten pozew.Sielanka trwała trzy miesiące, trochę odbiliśmy się, kupiliśmy samochód, który muszę sprzedać.Niestety alkoholik poszedł na całość a we mnie coś pękło i dostał kopa w zad, bo w końcu uświadomiłam sobie, że on ciągnie mnie w dół.Tydzień nie ma już pijaka w domu a ja zostałam z trójką dzieci, ogromnymi długami,bez sensu życia. matiwaldi - Czw 09 Sie, 2012 18:10
nie do końca bez sensu....
pietruszka - Czw 09 Sie, 2012 18:25
no to pora Matyldo zacząć odzyskiwać ten sens  W sumie to zrobiłaś kroczek do przodu ... zauważyłaś, że on ciągnie Cię w dół... To teraz powolutku masz szansę wygramolić się z tej dziury... Mi w tym pomogła terapia i Al-anon...
KICAJKA - Czw 09 Sie, 2012 19:07 Jeden krok zrobiłaś to trzeba zrobić następny, poszukać pomocy aby znaleźć ten sens w życiu.. Ja też znalazłam pomoc w Al-anon 
Małgoś - Czw 09 Sie, 2012 19:42 Z tego co wiem, to rozdzielność majątkową można zrobić w każdym momencie więc nie zastanawiaj się nawet i rób, o alimenty natychmiast składaj i nie ma przebacz w tym temacie. Nie możesz zostać sama z tym wszystkim, a gdy chłop poczuje, że nie żartujesz to może prędzej się ogarnie (z naciskiem na może). Myśl za siebie i dzieci
matylda35 - Czw 09 Sie, 2012 20:27 Niestety, jeśli chodzi o rozdzielność majątkową to nie działa wstecz, wszystkie długi, które powstały przed wpłynięciem tego wniosku są wspólne, alimenty mam zasądzone i są u komornika, muszę czekać około dwóch miesięcy żeby dostać je z funduszu. esaneta - Czw 09 Sie, 2012 20:32 Ale zrobiona jak najszybciej moze uchronić Cię przed kolejnymi "pomysłami" męza. Małgoś - Czw 09 Sie, 2012 20:57
Dokładnie to miałam na myśli, bo rozwodu jak zrozumiałam nie ma więc wspólnota majątkowa wciąż jest aktualna. Mi kiedyś babeczka w banku doradzała jak najszybciej zrobić tę rozdzielność, ale ja jeszcze się wahałam... skutkiem czego utrzymywałam 4 -osobową rodzinę, opłacałam wszystkie rachunki sama. pannamigotka - Czw 09 Sie, 2012 20:58 Matyldo, można uzyskać rozdzielność majątkową wsteczną, znam osobę, która taką uzyskała, mąż narobił długów bez jej wiedzy. Jest ona rzadko orzekana, ale jest możliwa. matylda35 - Pią 10 Sie, 2012 08:49 Jeśli chodzi o długi to nic nie zmienię.Chciałabym się dowiedzieć od was o leczeniu współuzleżnienia, na razie byłam u psychiatry, niemoc fizyczna i psychiczna.Trochę się boję, ale widząc po postach bardzo wielu pomaga.Wiecie czego boję się najbardziej, że jak zwykle ulegnę, uwierzę, wiem że trzeba stawiać twarde warunki, czy gdyby poszedł się leczyć a to jest jedyny warunek jego powrotu to czy jest sens dalszej walki czy dać mu tą szansę.Ciemna jestem jak postępować z pijakami. esaneta - Pią 10 Sie, 2012 08:51
nie potrzebujesz tej wiedzy, skup się na sobie. I koniecznie zgłoś się na terapię dla osób współuzależnionych
olga - Pią 10 Sie, 2012 09:30
Mojemu pijakowi żadne stawianie warunków nie pomogło  Nie ma na to reguły, jednakże uleganie i niekonsekwencja na pewno nic dobrego nie przyniosą, Tobie też.
rufio - Pią 10 Sie, 2012 10:34 Szanse to mu możesz dać po dwóch latach a teraz to mecz gościa o kasę na wszelkie możliwe i nie możliwe sposoby a z tymi kredytami to jest szansa tylko potrzebny jest dobry prawnik - Czy kredyty były zaciągane na firmę ? - Czy długi są firmowe ? - Czy byłaś wspólnikiem firmy ? - Jaka była prawna osobowość firmy ? matylda35 - Pią 10 Sie, 2012 10:45 Ja jestem na początku drogi do odzyskania siebie i taka rozmowa bardzo mi pomaga, dzielę się swoimi wątpliwościami, chyba zaczynam rozumieć, żebym zajęła się sobą, a pijak co ma zrobić to zrobi.Dziękuję za kubły zimnej wody, jeszcze mam w sobie duzo sprzeczności.A co do firmy, tak długi są firmy, nie bylam wspólnikiem, firma jednoosobowa.Zobowiązania wobec firmy to głównie zus urząd skarbowy, niezapłacone faktury.Komornik jest u nas częstym gościem. rufio - Pią 10 Sie, 2012 10:55 Czy firma była zarejestrowana na NIP-ie osobistym męża czy osobnym ? rufio - Pią 10 Sie, 2012 11:17 Jeżeli chodzi o ZUS i US to się nie wywiniesz a pozostałe zaległości jeżeli powstały od 2011 i nie ma na nich Twojej zgody jest szansa , że się wywiniesz . Tu potrzebujesz dobrej papugi - a tak w ogóle to skąd jesteś ? Mysza - Pią 10 Sie, 2012 11:17
witaj matyldo35
Rozstałam się z mężem półtora roku temu. Długów mieliśmy ( i mamy) tyle, że można by dom wybudować i pewno jeszcze by zostało... Poszłam do banku i podpisałam umowy ugodowe...minimalne raty przez jakiś okres... później trochę wyższe, dało mi to jako taki spokój, czas na zajęcie się sobą, chwilę oddechu by nie szarpać się ze sobą, co będzie, jeśli dalej będzie pił... Gdzie się tylko dało byłam, negocjowałam warunki, podpisywałam ugody, rozkładałam na mniejsze raty... Zajęłam się swoją terapią, swoimi zainteresowaniami, kontaktami z ludźmi, którzy znali i rozumieli moje problemy. Powoli dawało mi to pewność siebie. Stawałam na nogi i "prostowałam kręgosłup". Odcięłam się od myśli o jego chorobie i jego ewentualnej abstynencji. Zrozumiałam że moje życie ode mnie tylko zależy i tylko ja mogę sprawić by było lepsze. Nie rozmyślałam nad tym co będzie jeśli on będzie pił, i za ile czasu będę mogła mu dać szanse. Nie interesowało mnie to zupełnie, bo komu dawać i jakie szanse...??? I wiesz co? Dzisiaj wiem, że to mnie uratowało
Jestem odpowiedzialna za samą siebie, tak jak i mój mąż jest odpowiedzialny za samego siebie, za swoją chorobę, za swoje niepicie, za swoją trzeźwość.... Jestem JA, pewna tego czego chcę, pewna tego jak to ma wyglądać, jak to osiągnąć... I "wczoraj" taka JA, jaką sama sobie wypracowałam, mogła spróbować i dać sobie i mężowi...jeszcze jedną szansę Małgoś - Pią 10 Sie, 2012 12:09
Jeśli zgłosisz się do specjalisty tematycznego (sam psychiatra może nie posiadać wystarczającej wiedzy) czyli na terapię dla współuzależnionych albo przynajmniej do Al-Anon to zrozumiesz co pomaga...  A to naprawdę niewiele bo zajęcie się sobą a nie chorym. Można się tego nauczyć, albo przypomnieć. Tylko to poprawia jakość naszego życia, tylko my sami potrafimy na tą jakość wpłynąć. A robimy to zajmując się sobą samą. Niby takie proste, a jednak wiele trzeba przełamać w sobie by skupić się na sobie, działać z myślą o sobie, warunkować swoimi potrzebami. To nauka zdrowego egoizmu
Klara - Pią 10 Sie, 2012 13:04 Matyldo! Tu masz najważniejsze wiadomości dla Ciebie: http://www.komudzwonia.pl/viewtopic.php?t=3026 Są tam również adresy ośrodków leczenia uzależnień, gdzie odbywają się też zajęcia terapeutyczne dla osób współuzależnionych. Polecam Ci równolegle - terapię i mityngi Al-Anon. matylda35 - Sob 11 Sie, 2012 14:36 Dziękuje ci Myszko za podpowiedż, może faktycznie trzeba negocjować i trochę przesunąć to w czasie.Ja wiem, że psychiatra nie jest od leczenia mojego współuzależnienia, ale mój stan psychiczny wymagał niestety leczenia lekami, na razie jest ok. Jeśli chodzi o terapię, to jaka czy ta grupowa czy indywidualna, czy taka i taka. esaneta - Sob 11 Sie, 2012 14:46 Matyldo, wszystko ustalą Ci w osrodku terapeutycznym, zazwyczaj zaczyna się od indywidualnej i po jakims czasie wdraza grupową. W ośrodkach tez są psychiatrzy wyspecjalizowani własnie w naszych jednostkach chorobowych
matylda35 - Sob 11 Sie, 2012 14:55 Dzięki wielkie, mam nadzieję, że dam radę. Nigdy do głowy by mi nie przyszło, że ja też potrzebuję pomocy przez tego pijaka. staaw - Sob 11 Sie, 2012 14:58
Nie do końca... Wybrałaś pijaka bo JUŻ byłaś chora... esaneta - Sob 11 Sie, 2012 15:50
mnie też nic takiego w głowie nie zaświtało, nawet jak stałam przed drzwiami ośrodka terapeutycznego, to w głowie kołatała się myśl: "Pójdę tam, oni mi powiedzą, co mam z nim (alko) zrobić a ja wtedy to zrobię i bedzie po sprawie" esaneta - Sob 11 Sie, 2012 15:51
Stasiu, przypominam, że współuzaleznienie nie jest chorobą - to DYSFUNKCJA
matylda35 - Sob 11 Sie, 2012 15:53
hm, jeszcze siebie tak nie przeanalizowałam, nie mówię tak, nie mowie nie. staaw - Sob 11 Sie, 2012 16:11
Umówmy się że to skrzywiony celownik... Celujesz w dorodnego jelenia a trafia Ci się biedny miś... 
Zresztą... choroba czy dysfunkcja, cholernie utrudnia życie... matylda35 - Sob 11 Sie, 2012 16:19 Rozbawiłeś mnie z tym biednym misiem, ale tak masz rację, biedny misio zawsze mówił, że wszyscy są ble. staaw - Sob 11 Sie, 2012 16:30
Znamy się? 
matylda35 - Sob 11 Sie, 2012 17:03 Jeśli jesteś tym biednym, kolejnym misiem to pewnie tak. staaw - Sob 11 Sie, 2012 17:15
Przeszedłem tresurę w Ośrodku Leczenia Uzależnień. Teraz jestem samcem alfa w moim stadzie...
szymon - Sob 11 Sie, 2012 17:29 cześć Matylda
matylda35 - Sob 11 Sie, 2012 17:35 Witam cię Szymonie. pterodaktyll - Sob 11 Sie, 2012 17:58
szymon - Sob 11 Sie, 2012 17:59 i co panienka robi przy sobocie?
pterodaktyll - Sob 11 Sie, 2012 18:03
Co to? Nastepna alfa?
staaw - Sob 11 Sie, 2012 18:07
Widzę że Air Foce One przyleciał... pterodaktyll - Sob 11 Sie, 2012 18:13
matylda35 - Sob 11 Sie, 2012 18:16 No cóż sobota jak każda, szkoda, że wcześniej was nie znalazłam. pterodaktyll - Sob 11 Sie, 2012 18:17
Wszystko ma swój czas i miejsce
staaw - Sob 11 Sie, 2012 18:20
Też żałuję... szymon - Sob 11 Sie, 2012 18:24
ale to wszystko da się naprawić
matylda35 - Sob 11 Sie, 2012 18:42 Też mam taką nadzieję, w końcu zaczynam naprawiać własne życie.Miesiąc temu żaliłam się przyjaciółce, że jestem już za stara na zmiany, byłam gotowa życ tak dalej.Zrozumiałam, że na zmiany nigdy nie jest za póżno. staaw - Sob 11 Sie, 2012 18:46
(a ciągle mnie zaskakuje) pterodaktyll - Sob 11 Sie, 2012 18:50
Dziecko!! o czym Ty gadasz? 
matylda35 - Sob 11 Sie, 2012 19:14 Niestety, pozwoliłam doprowadzić się do takiego stanu, kiedy czułam się zerem, zastanawiałam się co ja takiego złego zrobiłam w życiu, że Bóg pokarał mnie taką łajzą. Teraz, powoli zaczynam rozumieć, że muszę walczyć o siebie i o dzieci a ten bydlak niech robi sobie co chce. pterodaktyll - Sob 11 Sie, 2012 19:16
Nie wiń siebie. Jesteśmy mistrzami świata w manipulowaniu innymi a zwłaszcza swoimi bliskimi 
do czasu az nie zaczniemy trzeźwieć
staaw - Sob 11 Sie, 2012 19:19
Wtedy jesteśmy jeszcze skuteczniejsi... 
matylda35 - Sob 11 Sie, 2012 19:23
nie załamuj mnie 
staaw - Sob 11 Sie, 2012 19:25
W działaniu, chciałem powiedzieć... Kończy się gadanie a zaczyna czyn... 
pterodaktyll - Sob 11 Sie, 2012 19:28
szymon - Sob 11 Sie, 2012 19:33
tu jest podstawowy błąd w myśleniu. wszystko co robisz źle, to nie jest grzech, za który spotyka Cię kara. złe postępowanie to błędy, które można naprawić, poprawiać, wyjaśniać itp a jak już o Bogu wspomniałaś, to On dał Ci taki sygnał, że to właśnie TERAZ zaczynasz żyć od nowa, bazując na ogromniastym doświadczeniu. co zrobisz, to Twoje, jak pomyślisz, tak będziesz miała 
matylda35 - Sob 11 Sie, 2012 19:56 [quote]W działaniu, chciałem powiedzieć... Kończy się gadanie a zaczyna czyn... Nie zrozumiałam sugestii, wielki szacunek Małe sprostowanie nie jestem zbyt wierzącą osobą, a ten tekst to zawsze mówiłam w złości, bo już nie mogłam racjonalnie nic sobie wytłumaczyć. szymon - Sob 11 Sie, 2012 19:58
jak to mówią ... chwała Bogu 
matylda35 - Sob 11 Sie, 2012 20:04 Amen. Małgoś - Sob 11 Sie, 2012 20:05
Nic nie zrobiłaś świadomie, masz duży potencjał by dawać się wykorzystywać  Jesteś słaba i on to czuje, wie na ile może sobie pozwolić a widocznie może na wszystko
staaw - Sob 11 Sie, 2012 20:19
Nie można być trochę w ciąży... Albo jesteś wierząca albo odrzucasz istnienie Boga, czy innego bytu nadprzyrodzonego. Z moich doświadczeń wynika że wiara i chodzenie do kościoła to dwa odrębne tematy... matylda35 - Sob 11 Sie, 2012 20:57 Uważam, że dyskusje o Bogu i polityce są BEZ SENSU, to jest osobista sprawa każdego człowieka i niech tak pozostanie. Wiesz Małgosiu masz rację, mam ogromny potencjał aby dawać się wykorzystywać-niestety. staaw - Sob 11 Sie, 2012 21:03
Co do polityki się zgadzam, jeżeli jednak przeczytasz TO zrozumiesz dla czego zapytałem o Boga
Małgoś - Sob 11 Sie, 2012 21:09
Cieszę się że dobrze mnie zrozumiałaś. Ja też mam taki potencjał jak wiele innych mi szkodliwych. A uzmysłowiłam sobie to dzięki związkowi z alkoholikiem (aktualnie trzeźwym od dwóch lat). Po nitce do kłębka doszłam, że to nie z moimi partnerami jest coś nie teges tylko ze mną, bo to ja spośród wielu wybierałam tych "bardziej zakręconych"
Małgoś - Sob 11 Sie, 2012 21:12
i nawet masz na imię jak mój tatuś
matylda35 - Sob 11 Sie, 2012 21:17 Dlatego mówię, że kwestia wiary to jest prywatna sprawa człowieka, ja nie potępiam ludzi wierzących i niewierzących.Jeśli człowiek znajduje silę i oparcie w Bogu, to wszystko jest w porządku.Dlatego napisałam, że takie dyskusje są bez sensu, bo każdy ma prawo do swojej wiary, swoich przekonań i niech tak pozostanie. matylda35 - Sob 11 Sie, 2012 21:27
Wiesz Małgosiu u mnie było tak samo. "Normalny" facet wydawał mi się nudny, im bardziej zakręcony, tym większa była moja fascynacja. Trochę tych popaprańców było. Małgoś - Sob 11 Sie, 2012 21:31 matylda35, Jeśli zaufasz Sile, Mocy która jest w Tobie to wystarczy... grunt, byś ją dostrzegła. Bo nieświadomie ale jednak napisałaś "za co Bóg mnie pokarał", coś tam jednak miałaś w podświadomości
matylda35 - Sob 11 Sie, 2012 21:43 Tak Małgosiu, mam w podświadomości ukrytą wiarę w Boga, podejrzewam, że wielu ludzi ją ma, w takiej wierze mnie wychowano i nigdy nie próbowałam tej wiary wyrzucić z mojej głowy. Na dzień dzisiejszy nie szukam oparcia w Bogu i nie powierzam mu swoich problemow.A ten tekst zawsze mówiłam, kiedy nie mogłam logicznie wytłumaczyć zachowań mojego pijaka esaneta - Sob 11 Sie, 2012 21:50 nie probuj logicznie ogarnąc alkoholizmu, bo to nielogiczna choroba. Przyjmij to za pewnik, ze taka dziwna choroba po prostu istnieje. Mnie po takich przemysleniach ogromnie ulzyło. matylda35 - Sob 11 Sie, 2012 21:55
rufio - Sob 11 Sie, 2012 22:01 Matyldo dostanę od Ciebie jakąś odpowiedź ? Znaczy tematem finansów ? pterodaktyll - Sob 11 Sie, 2012 22:01
matylda35 - Sob 11 Sie, 2012 22:27
matylda35 - Sob 11 Sie, 2012 22:46 Dzięki za wspaniałą piosenkę, polecam Dean Martin "Mambo Jtaliano" przypomniałam sobie o niej, bardzo kiedyś lubiłam jej słuchać. Małgoś - Nie 12 Sie, 2012 08:46
Problemy swoje to i tak tylko Ty możesz rozwiązać, ale te obce pozostaw innym... po co masz dźwigać cudze? Jednym z takich problemów jest choroba męża, nie ma sensu zamartwianie się nią, bo to nie Twoje Naszym (kobiet ze skrzywionym celownikiem) największym chyba problemem jest nadmierne skupianie się na cudzym życiu zamiast na swoim. Bo my takie do rany przyłóż jesteśmy  Mistrzynie rozwiązywania cudzych supłów, a na nasze własne już nam czasu brakuje.
matylda35 - Nie 12 Sie, 2012 09:01 Oczywiście Małgosiu masz rację, ale teoria swoje a praktyka swoje. staaw - Nie 12 Sie, 2012 09:02
Małgoś - Nie 12 Sie, 2012 09:08
zgadza się, samej raczej trudno się tego nauczyć... ![:]](images/smiles/kwadr.gif ":]")
Ja dlatego na DDA idę, i już nie mogę się doczekać choć z drugiej strony trochę się boję. ale wiem, że sama nie dam rady. matylda35 - Nie 12 Sie, 2012 09:09 Już o tym wiem, ja dopiero kilka dni temu dowiedziałam się o tym, że jestem współuzależniona, oczywiście z takiej terapii skorzystam. Małgoś - Nie 12 Sie, 2012 09:15 matylda35, No to najważniejsze już wiesz... Teraz łatwiej ci będzie pozbywać się balastu
Klara - Nie 12 Sie, 2012 09:19
Czy już masz termin pierwszego spotkania? Jeśli czegoś nie doczytałam, to z góry przepraszam
matylda35 - Nie 12 Sie, 2012 09:29 Jak pisałam, najpierw musiałam skorzystać z pomocy psychiatry. We wtorek mam kolejną wizytę w przychodni, tam zapiszę się na indywidualną terapię. Klara - Nie 12 Sie, 2012 09:30
Tak, o psychiatrze czytałam. Czy ta przychodnia to ośrodek leczenia uzależnień? matylda35 - Nie 12 Sie, 2012 09:35 Tak, wiem już do kogo mam się zwrócić. Bardzo pomogła mi moja koleżanka, która również z takiej terapii korzysta. Klara - Nie 12 Sie, 2012 09:46 Jeszcze chciałam dodać słówko na temat mityngów Al-Anon. Pisałaś, że nie jesteś gotowa mieszać Boga do swojego życia, a Staaw akurat wkleił Ci Preambułę i 12 stopni, gdzie jest mowa o Sile Większej od nas. Byłoby dobrze, gdyby Ciebie to nie zniechęcało, gdyż grupy dobrze pracujące na programie są wolne od wpływów religijnych. Oczywiście - jak wszędzie gdzie są ludzie - bywają i grupy często odwołujące się do religii katolickiej. Jeśli mieszkasz w większym mieście, najlepiej jest odwiedzić wszystkie istniejące grupy i pozostać przy tej, która wydaje się najbardziej odpowiednia. Należy pamiętać, że terapia ma swój początek i koniec, a jeśli potrzebne jest wsparcie poza terapią, to Al-Anon jest jedynym miejscem gdzie zostaniesz zrozumiana. staaw - Nie 12 Sie, 2012 09:53
DOKŁADNIE. Dla tego pytałem czy odróżniasz WIARĘ od RELIGII...
Osobiście nie chodził bym na taką grupę... Uważam że nie pozwala na rozwój duchowy poprzez narzucanie wyższości dogmatu nad uczuciem... Tomoe - Nie 12 Sie, 2012 11:08
A on ci się nie narzuca. On sobie spokojnie czeka.
matylda35 - Nie 12 Sie, 2012 18:20
I myślę, że to jest najodpowiedniejsza puenta. Dziękuję ci Tomoe.
rufio - Nie 12 Sie, 2012 18:39
Na co / Na kogo ? Tego moja droga nie możesz być pewna bo nie jesteś jego powiernicą ani tym bardziej spowiedniczką . matylda35 - Nie 12 Sie, 2012 18:55 Dajmy już temu spokój, bo nie wiem jak zakończyć tą dyskusję. Mam wielu znajomych głęboko wierzących, nie wierzących, innej wiary i to mi nie przeszkadza, dla mnie liczy się człowiek, jego osobowość, to co ma do powiedzenia, to jakim jest człowiekiem a nie jego wiara. leon - Nie 12 Sie, 2012 19:08
Amen matylda35 - Śro 15 Sie, 2012 00:19 Byłam dzisiaj ponownie u mojego psychiatry, ale to chyba pomyłka, dal mi leki po których tylko śpię, odnioslam wrażenie, że traktuje mnie jakbym przychodziła tylko po zwolnienie lekarskie, zresztą póki co muszę ciągnąć tym zwolnieniem, bo i tak mają mnie wywalić a w międzyczasie szukać nowej pracy, terapeuta na urlopie do 24 sierpnia,pijak pokazał się po dwoch tygodniach, znudziło mu się spanie na ławkach i tyle. Małgoś - Śro 15 Sie, 2012 11:31
Ano właśnie... Tacy bywają lekarze którzy podobno mają pomagać  A zwolnienie dobra sprawa skoro już wiesz, że jesteś do odstrzału.
Do 24 sierpnia niedaleko (ja mam na ten sam dzień ustaloną rozmowę) damy radę Jeszcze tylko ciut ponad tydzień.
staaw - Śro 15 Sie, 2012 11:40
Psychiatra jest od wypisywania leków. Do pomagania są psycholog i terapeuta... matylda35 - Śro 15 Sie, 2012 11:53
Mam nadzieję, bo nie wytrzymuję sama ze sobą.NIC MI SIĘ NIE CHCE ROBIĆ!!!!!!!! Małgoś - Śro 15 Sie, 2012 11:59
Dla mnie lekarz to lekarz, powinien leczyć
A od dawna te leki łykasz? Po ok 2 tygodniach powinny zacząć działać staaw - Śro 15 Sie, 2012 12:04
A specjalizacje sobie porobili z nudów? (właściwie nawet okulista powinien umieć odebrać poród...) Tomoe - Śro 15 Sie, 2012 12:07
A ty go wpuściłaś i pozwoliłaś jak gdyby nigdy nic położyć się do łóżeczka? Tomoe - Śro 15 Sie, 2012 12:08
No, racja. I leczy. Farmakologicznie.
Małgoś - Śro 15 Sie, 2012 12:36
nie no... z powołania
Dobrze by było, gdyby choć tę farmakologię odpowiednio dobierali 
Ja nigdy nie potrzebowałam .. na szczęście, dlatego nie mam zdania
matylda35 - Śro 15 Sie, 2012 13:21
Drugi tydzień się zaczyna
Starsza córka go wpuściła, bo ja z bliżniakami byłam na spacerze. Zapowiedziałam mu tylko, że jak przyjdzie nietrzeżwy do domu to wzywam policję. Słuchaj Tomoe ja jestem teraz w takim stanie, że sama ze sobą nie daję sobie rady, on jest gdzieś obok. Zresztą tego człowieka mam gdzieś, nie wiem jak skutecznie pozbyć się go z mojego życia. Tomoe - Śro 15 Sie, 2012 14:36
A czy to przypadkiem nie z powodu życia z tym człowiekiem jesteś teraz w takim stanie, w jakim jesteś? Czy może zanim się z nim związałaś, już byłaś w takim stanie? Małgoś - leki antydepresyjne, nawet te najnowszej generacji, mają swoje efekty uboczne. Brałam taki lek przez kilka miesięcy w ubiegłym roku, gdy wychodziłam z toksycznego związku i cierpiałam na zespół stresu pourazowego, więc mogę się odwołać do własnego doświadczenia. W pierwszym okresie przyjmowania leki przeciwdepresyjne z grupy SRRI - czyli inhibitory wychwytu serotoniny - wywołują m.in. senność i dają takie nieprzyjemne uczucie "odrealnienia" - tak jakbyś miała na głowie kask kosmonauty, z taką szybką oddzielającą cię od realnego świata. Miłe to nie jest, ale przechodzi z biegiem czasu. Mój psychiatra, oprócz przepisywania mi leków, zalecał równoczesne korzystanie z psychoterapii lub grup samopomocowych. pietruszka - Śro 15 Sie, 2012 15:16
ja akurat poczucia odrealnienia nie miałam , za to u mnie na przykład efektem ubocznym wchodzenia na leki jest ziewanie
Antydepresanty zwykle zaczynają działać po dwóch tygodniach od rozpoczęcia terapii farmakologicznej, w pełni... nawet później. Ale farmakologia to jedno, terapia współuzależnienia nie mniej ważna. To na tej drugiej nauczyłam się sobie radzić emocjonalnie, nauczyłam się technik relaksacji, oduczyłam się zbyt szybkiego reagowania na czynniki stresogenne.
Jesteś teraz gotowa na ostateczne rozwiązania? Myślę, że warto zadbać o siebie (terapia, grupy samopomocowe), wzmocnić się, zasięgnąć informacji, by nie popełniać zbyt wielu błędów. Gorąco zachęcam Cię do zajrzenia na Al-anon, bo jest duża szansa, że spotkasz tam kobietki, które chętnie podzielą się swoim doświadczeniem, bo wiele z nich przechodziło to, co przechodzisz teraz. U mnie w grupie są i rozwódki, i te, co zostały ze swoimi trzeźwiejącymi bądź nie mężami-alkoholikami. Istna skarbnica wiedzy jak korzystać z dostępnych źródeł pomocy, jak przejść przez rozwód, rozdzielność majątkową, jak odciąć się od alkoholika, by żyć spokojnie, szczęśliwie i godnie. Tomoe - Śro 15 Sie, 2012 15:34
Ja miałam ten efekt uboczny przez pięć miesięcy brania leku, aż do jego całkowitego odstawienia. Non stop ziewałam i bardzo mnie to krępowało. Chyba nawet ci się w tym okresie na to żaliłam...
Na szczęście ja już w tym okresie byłam fizycznie odizolowana od swojego "czynnika stresogennego". I jeździłam na Al-Anon. Szczerze mówiąc włączyłam sobie wtedy ten Al-Anon jako "doraźne pogotowie antystresowe" i to przyniosło efekt. Teraz już nie jeżdżę. Zresztą tamta grupa się rozlatywała. (Jakoś nam się ostatnio w regionie rozlatują kolejne grupy Al-Anon...) Leków zresztą już też nie biorę.
pietruszka - Śro 15 Sie, 2012 15:57
no coś w tym jest... ja miałam takie napady, że rozmawiając z moją poprzednią szefową nie mogłam się opanować  całe szczęście, że u mnie to przeszło, bo dla mnie to był dość irytujący skutek uboczny (szczególnie w różnych relacjach społecznych  ).
Małgoś - Śro 15 Sie, 2012 16:59
Moja mama tak miała... reagowała z opóźnieniem i taka była ciąąąągle ziewająca, ale przeszło jej to. Łykała długo przy okazji walki z nowotworem
Matylda, pamiętaj by nie rzucać słów na wiatr... Lepiej nic nie mówić niż nie dotrzymać słowa. Tak tylko uprzedzam, bo w sumie nie wiem jak mąż się zachowuje i może rzeczywiście warto by ich wezwać jak np będzie namolny, nie da spać itp Do mnie kiedyś przyjechali i to bardzo szybko bo eks robił szopki o 2 w nocy
matylda35 - Śro 15 Sie, 2012 17:34
on wie, że już nie rzucam słów na wiatr, z wielkimi wyrzutami sumienia, ale sprawę alimentów doprowadzilam do końca.Jeśli chodzi o leki, to mi się po nich spać chce, lekarz powiedział, że postawią mnie na nogi-zobaczymy.
Tomoe - Śro 15 Sie, 2012 17:39
A on ci te alimenty płaci, czy dostajesz je z funduszu, czy jak to jest załatwione? matylda35 - Śro 15 Sie, 2012 17:48 Tydzień temu zaniosłam do komornika wyrok, z mojej niewiedzy mogłam zrobić to wcześniej. Tomoe - Śro 15 Sie, 2012 18:03 Aha, czyli wyrok jest, ale pieniędzy z niego nie masz. Ani ty, ani twoje dzieci. Doprowadź zatem sprawę naprawdę do końca. Do skutecznej realizacji i egzekucji wyroku. Wtedy przynajmniej będziesz miała jakieś finansowe zabezpieczenie, a nie tylko długi - wspólne z alkoholikiem. matylda35 - Śro 15 Sie, 2012 18:40 Ty Tomoe potrafisz człowieka podnieść na duchu, ja od tygodnia wiem, że istnieje takie słowo jak współuzależnienie, tak, wszystko co do tej pory robiłam to z myślą o tym, żeby ten bydlak przestał chlać, ale nie wiedziałam, że ja mu pomagam tylko w spokojnym piciu. Alimenty były po to, żeby go nastraszyć, pomogło na dwa czy trzy miesiące, rozbrykał się i znowu zaczął chlać.Alimenty to świeża sprawa. staaw - Śro 15 Sie, 2012 18:45
Za to Ją lubię...
Za to słowo kiedyś dostałem czerwoną kartkę. To nie jest bydlak, tylko chory człowiek... Tomoe - Śro 15 Sie, 2012 18:51
Tak myślałam. Tylko sama widzisz, jakie masz efekty. Teraz go już więcej nie "nastraszaj" tylko działaj konsekwentnie dla swojego dobra i dobra swoich dzieci. Bo "nastraszanie" nie skutkuje. matylda35 - Śro 15 Sie, 2012 18:55
Tomoe - Śro 15 Sie, 2012 18:57 Nie opadaj z sił, taka jest prawda. Alkoholizm to choroba. Kiedy się dowiesz co to za choroba i jakie ma objawy - to może przestaniesz oczekiwać od człowieka chorego umysłowo normalnych, zdrowych zachowań. matylda35 - Śro 15 Sie, 2012 19:05 Przyznaję, że o alkoholizmie niewiele wiem, ale powoli nadrabiam. staaw - Śro 15 Sie, 2012 19:11
Właściwie nie musisz więcej wiedzieć niż to że jest to choroba niezawiniona a człowiek nią dotknięty nie jest do końca poczytalny nawet jeżeli tego dnia (a nawet tygodnia) nic nie pił... W tym przypadku znacznie większy pożytek będzie jak zaczniesz zgłębiać tajniki współuzależnienia...
Tomoe - Śro 15 Sie, 2012 19:12 Dużo się dowiesz na swojej terapii współuzależnienia. Pierwszy etap tej terapii - to edukacja w temacie czym jest uzależnienie i czym jest współuzależnienie.
Tomoe - Śro 15 Sie, 2012 19:14
No niezupełnie... Współuzależnione na swoich terapiach zdobywają praktyczną, przydatną dla nich, naukową wiedzę o uzależnieniu. Nieco większą niż napisałeś.
Małgoś - Śro 15 Sie, 2012 19:15
Poczytaj o chorobie męża jak najwięcej... dla własnego spokoju Gdy przestaniesz go nienawidzić poczujesz dużą ulgę... Nie piszę tego by go tłumaczyć, ale on naprawdę myśli "inaczej"...
I dlatego tak ważne i pomocne Wam obojgu jest to. byś działała z głową. Ktoś musi ją mieć
staaw - Śro 15 Sie, 2012 19:18
Osobiście twierdzę że współuzależnienie to znacznie większa wiedza niż alkoholizm, mimo że to TYLKO dysfunkcja
Tomoe - Śro 15 Sie, 2012 19:21 Stasieńku, leczenie współuzależnienia, aby było efektywne, powinno trwać od trzech do pięciu lat.
Tymczasem pełny program terapii uzależnień - podstawowy i pogłębiony - można zrobić w półtora roku. Wielu specjalistów uważa, że ze współuzależnienia jest znacznie trudniej wyjść niż z czynnego alkoholizmu. A osoby, będące równocześnie alko i koalko, wyzwalają się ze współuzależnienia dopiero po jakichś siedmiu - ośmiu latach od zaprzestania picia. O ile w ogóle odkryją u siebie ten problem.
staaw - Śro 15 Sie, 2012 19:25
Nie jestem specjalistą, ale uważam podobnie.... esaneta - Śro 15 Sie, 2012 20:14
Zgadzam się z Tobą, Tomoe. Ja na początku swojej terapii zakomunikowałam terapce, że w nosie mam tę całą chorobe mojego alko i nie chcę o tym rozmawiać
Po okołu 10 mcach sama zaczęłam dopytywać, było mi to bardzo pomocne, bo znając mechanizmy działania osoby uzależnionej, wiedziałam jak się bronić
Tomoe - Śro 15 Sie, 2012 20:18 No i o to chodzi. Żeby znać mechanizmy i żeby się skutecznie bronić. 
Bynajmniej nie chodzi o to, żeby alkoholika usprawiedliwiać ani tym bardziej o to żeby ponosić za niego konsekwencje jego choroby. Żeglarz - Czw 16 Sie, 2012 09:30 To prawda, znajomość zasad choroby, mechanizmów w niej występujących pozwala na skuteczną obronę przed negatywnymi jej skutkami, ktore nas dotykają. Pozwala również, choć nie jest to łatwe, na zachowanie szacunku do osoby chorej jako do człowieka. matylda35 - Czw 16 Sie, 2012 09:39
Chyba to do mnie w końcu dociera, bo dyskusja z nim kosztuje mnie naprawdę wiele zdrowia, koniec pogawędek z nim, bo to i tak do niczego nie prowadzi. Trochę będę was jeszcze zanudzać, bo terapia dopiero po 24 sierpnia, sezon urlopowy. matylda35 - Czw 16 Sie, 2012 09:42
Wiesz mogę czuć litość, ale szacunek? Żeglarz - Czw 16 Sie, 2012 10:12 Oczywiście nie jest to łatwe, ale możliwe, gdy się zrozumie, że na objawy tej choroby chory nie ma wpływu, albo wpływ ma bardzo ograniczony, dopóki nie podejmie skutecznego leczenia. Tak samo jak osoba chora na płuca nie ma wpływu na występujący kaszel. Małgoś - Czw 16 Sie, 2012 10:17
Ano właśnie, ponosisz duże straty energetyczne, uczuciowe. A on jeszcze bardziej zapętla się w swoich chorych myślokształtach. Dlatego najlepiej dawać proste komunikaty i konsekwentnie robić swoje. Gdy zostanie sam ze sobą może zechcieć leczyć się i pracować nad sobą. On to może, ale choroba zabrała mu świadomość tego. To nie on nie chce się leczyć bo jego teraz jakby nie ma. To co jest nie pozwala mu czuć prawdziwie, myśleć logicznie i działać rozsądnie.
To nie ma sensu, bo jemu nie pomożesz a sama możesz źle się czuć z tą litością. Najlepiej moim zdaniem jest zaakceptować fakt jego choroby i zająć się sobą a jego zostawić w spokoju. Niech żyje po swojemu, może zacząć go to uwierać... choć wcale nie powiedziane że tak będzie
Żeglarz - Czw 16 Sie, 2012 10:24 Matyldo poczytaj o systemie iluzji i zaprzeczeń. Z osobami funkcjonującymi w nim nie możliwości rozsądnej komunikacji. Wszystkie osoby czynnie uzależnione w nim tkwią. Tomoe - Czw 16 Sie, 2012 10:41 Dodam jeszcze, że on nie znika automatycznie po odstawieniu środka uzależniającego. Dlatego uzależnienie się leczy. Żeglarz - Czw 16 Sie, 2012 11:11
To prawda. Jednak skuteczne leczenie możliwe jest dopiero po wyzwoleniu się z tego systemu. A do wyzwolenia się z niego bardzo pomocne jest osiągnięcie tzw. dna. Wstrząs, który powoduje stanięcie w prawdzie przed samym sobą. Tomoe - Czw 16 Sie, 2012 12:43
Widzę to nieco inaczej. Skuteczne leczenie - moim zdaniem - to takie, którego efektem jest rozbrojenie tego systemu. To rozbrajanie jest procesem. Natomiast wstrząs zwany "dnem" - to jest dopiero wybicie pierwszej malutkiej szczeliny w tamie.
Ale to już jest coś, bo jak wiadomo - każda tama pęka od szczeliny.
Żeglarz - Czw 16 Sie, 2012 14:39
matylda35 - Czw 16 Sie, 2012 14:43
No i poczytałam, zaczynam poważnie myśleć o rozwodzie, ja chyba sama do tej pory żyłam w świecie iluzji. 
Żeglarz - Czw 16 Sie, 2012 15:00
Każdy współuzależniony żyje w takim świecie, dopóki mu się oczy nie otworzą. matylda35 - Nie 02 Wrz, 2012 06:13 Długo mnie nie było w moim wątku, ale zbyt wielkich zmian też nie ma. Alkoholik był w domu przez trzy tygodnie, było w miarę znośnie, szukał pracy, napisał cv i od czwartku go nie ma. A zresztą to jego życie, ja powoli rozumiem, że nic nie mogę zrobić w kwestii jego picia, tylko chcę zatrzymać karuzelę,na której wszyscy się kręcimy bo mnie już bierze na wymioty. Najbardziej mnie teraz nurtuje pytanie, jak mam rozmawiać z dziesięcioletnim dzieckiem, co mam jej powiedzieć, bo jest już trochę za duża żeby ją okłamywać. Klara - Nie 02 Wrz, 2012 08:50
Gdy zaczniesz z nią rozmawiać, to przekonasz się, że ona wie więcej o zachowaniu ojca (i Twoim) niż Ci się wydaje. Jeśli będzie mówiła, wysłuchaj spokojnie. Z Twojej strony może paść informacja, że tata jest chory, że jest uczulony na alkohol i w związku z tym nie powinien go pić, ale uzależnienie go do tego zmusza. To jednak nie oznacza, że rodzina musi się na to zgadzać, bo jeśli ktoś jest chory, to powinien się leczyć. W związku z tym będziesz zmuszona podjąć pewne kroki, żeby Was (córkę i siebie) ochronić przed skutkami tej choroby. matylda35 - Nie 02 Wrz, 2012 08:58 Chyba już najwyższa pora, żeby taką rozmowę odbyć. Wspomniałam już, że alkoholika nie ma od kilku dni, a moja córa stwierdziła, że go ZNOWU wywaliłam z domu. esaneta - Nie 02 Wrz, 2012 10:17 wiesz, kiedys mnie bardzo bolało, ze mąz pije a dzieci mają żal do mnie, zmieniło się to, gdy zaczęłam z nimi o tym rozmawiac i przestałam zajmowac się piciem/niepiciem męza. matylda35 - Nie 02 Wrz, 2012 10:34 Picie czy nie picie tego popaprańca obchodzi mnie coraz mniej, stwierdzę nawet, że jak go nie ma w domu jest o niebo lepiej. Nadeszła chyba już pora, aby odciąć się od niego, bo leczyć się to on na pewno nie pójdzie-bo nie chce, jest na etapie, on biedny a wszyscy są bleeeeeeeeeeee. esaneta - Nie 02 Wrz, 2012 10:50 mnie tez nie obchodziło, ale podobnie, jak Ty teraz pełna byłam zalu i złosci do niego. Brałam się za trudy zycia i jak tur parłam do przodu. Dzieci miały wyprane, ugotowane etc. Ale nie wiedziały, co się takiego dziwnego w domu dzieje, były bardzo pogubione. Technicznie je obrobilam, ale emobjonalnie były przeze mnie zaniedbane
matylda35 - Nie 02 Wrz, 2012 10:58
KICAJKA - Nie 02 Wrz, 2012 17:37 Ja tłumaczyłam,że tata chory,bo to choroba. Powinien się leczyć(u mnie akurat leczył się kilka razy do roku- przez kilka lat). Więc jeśli go nie było dłużej to oznaczało: -ciągi w piciu -leczenie Jeśli się nie leczy to wyrządza krzywdę nam ale i sobie też. My jednak nie mamy na to wpływu,musi sam chcieć się leczyć. Moje dziecię miało stczność z tematem przez rozmowy ze mną, a takrze kontakt z trzeźwiejącymi alko w Klubie Abstynenta. Najważniejsze rozmawiać nie "zamiatać" bo dzieci nie rozumieją, nieprawda widzą i wiedzą więcej niż my myślimy.
matylda35 - Pon 03 Wrz, 2012 09:04 Czemu mam wrażenie, .ze to ja tak naprawdę przegrywam. Zostałam sama z trójką dzieci, z długami, z problemami. A on co beztrosko sobie chla i ma wszystko w d....ie! pterodaktyll - Pon 03 Wrz, 2012 09:09
Jak sobie wymyślisz, tak będziesz miała............
Czy święty spokój nie jest tego wart?
Na podstawie własnych doświadczeń w tej materii mogę Cię zapewnić, że żaden tego typu "błogostan" nie trwa wiecznie a przebudzenie się jest prawdziwym koszmarem dla alko............ olga - Pon 03 Wrz, 2012 09:11
Ja też kiedyś miałam takie wrażenie. Czułam sie pokrzywdzona przez los i wszystkich ludzi wokół. Z czasem to minęło. matylda35 - Pon 03 Wrz, 2012 09:32
pterodaktyll - Pon 03 Wrz, 2012 09:58
Nie to miałem na myśli. Jeżeli w swoim umyśle "zakodujesz", że przegrywasz, to istotnie masz spore szanse na to, że tak będzie w istocie. Na każdy, ale to absolutnie każdy fakt można spojrzeć co najmniej z dwóch stron. Coś na zasadzie, czy szklanka jest w połowie pełna czy w połowie pusta.
A nic.........widocznie jeszcze nie nauczyłaś się tego doceniać......
Nie Ty pierwsza ni ostatnia.......
Jeżeli rzeczywiście tak myślisz, to będziesz tak miała......... matylda35 - Pon 03 Wrz, 2012 10:08
Tomoe - Pon 03 Wrz, 2012 10:09
Oczywiście,bo można sobie zadać pytanie: Czy rezygnacja z toksycznego, szkodliwego dla mnie i moich dzieci związku z czynnym alkoholikiem - to porażka czy sukces? Bo moim zdaniem umiejętność rezygnacji z takiego niszczącego związku to wyraz dojrzałości, odpowiedzialności i zwycięstwo zdrowego rozsądku nad mrzonkami - czyli SUKCES. pterodaktyll - Pon 03 Wrz, 2012 10:19
No to nie będę Cie już dzisiaj "dręczył"
matylda35 - Pon 03 Wrz, 2012 10:19 Czując się na pozycji przegranej, chodzi mi głównie o to, że to ja muszę sprzątać g***o jakie zostawił a on sobie dalej tkwi w tym swoim zapijaczonym świecie. Jego nie obchodzą długi, to, że córka nie ma wszystkiego do szkoły itp itd. Tomoe - Pon 03 Wrz, 2012 10:34
Hej, hej, pobudka! Weź proszę pod uwagę, że ty również jesteś współautorką tego g***a. Płacisz teraz nie tylko za niego, ale również za swoje własne błędne decyzje. Więc sprzątasz nie tylko po nim, ale też po sobie. Wyjdź z roli ofiary. Poczuj swoją własną odpowiedzialność. szymon - Pon 03 Wrz, 2012 10:48
hej hej... dobrze napisane... hej hej matylda35 - Pon 03 Wrz, 2012 10:56 Hej, hej czyli rada na dzień dzisiejszy nawalić się, mieć wszystko gdzieś. Tak odczuwam wasze rady. Na razie. Tomoe - Pon 03 Wrz, 2012 11:02 Pozostawić alkoholikowi ponoszenie konsekwencji jego alkoholizmu, a sobie pozostawić ponoszenie konsekwencji swojego współuzależnienia.
Mysza - Pon 03 Wrz, 2012 11:08
rada na dziś, to...
matylda35 - Pon 03 Wrz, 2012 11:20
Mysza - Pon 03 Wrz, 2012 11:29
odpowiedzialność osoby współuzależnionej polega tym samym co odpowiedzialność każdej zdrowej dorosłej osoby, czyli na przyznaniu się do własnych błędnych decyzji, na ponoszeniu konsekwencji swoich decyzji i na kreowaniu swojego własnego życia, a nie na biernym braniu udziału w tymże...i czekaniu co życie przyniesie... bo wiesz co przyniesie? ... jedynie śmiecie olga - Pon 03 Wrz, 2012 11:32 Skieruj swoje działanie, całą swoja energię na rozwiązywanie swoich własnych spraw. Odetnij myślenie od niego. Szkoda Twojej energii. Tomoe - Pon 03 Wrz, 2012 11:35
Owszem, zapije się. A wcześniej będzie się stopniowo staczał na dno. A na czym polega odpowiedzialność osoby współuzależnionej? Przeczytaj swój pierwszy post jaki napisałaś w tym temacie. Zobacz ile tam jest TWOICH błędów, za które teraz płacisz. A przecież ty jestes trzeźwa. Nie podejmowałaś tych decyzji pod wpływem alkoholu.
matylda35 - Pon 03 Wrz, 2012 11:57 No właśnie, jestem zła na siebie, na swoją głupotę, na to, że nie probowałam wcześniej szukać informacji. Jak pierwszy raz weszłam na to forum, dopiero oczy mi się otworzyły.Ja tutaj dowiedziałam się, że istnieje takie słowo jak współuzależnienie. Dzisiaj mam naprawdę zły dzień.
pterodaktyll - Pon 03 Wrz, 2012 12:07 Z całym swym zakłamaniem, znojem i rozwianymi marzeniami ciągle jeszcze ten świat jest piękny. Bądź uważna, staraj się być szczęśliwa........... olga - Pon 03 Wrz, 2012 12:09 kopnij w tyłek, wykreśl ze swojego życia i zacznij żyć po swojemu ja tak zrobiłam i nie żałuję samej nielekko ale z alko tragicznie matylda35 - Pon 03 Wrz, 2012 12:11
Tomoe - Pon 03 Wrz, 2012 13:18
kahape - Pon 03 Wrz, 2012 16:45 Popatrz na to tak
Z całą resztą spraw i tak byłaś sama. Od dłuższego czasu. Mało!! Latałaś, załatwiałaś... a sytuacja i tak wymykała ci się z rąk, nieprawdaż? Teraz masz spokój. Tak jak sobie ustalisz, zaplanujesz -> tak się stanie, tak będzie. Jest to przecież jakaś stabilizacja. I to jest niewątpliwy plus w Twojej obecnej sytuacji.
Ponadto... Odpadnie ci masa rzeczy związanych z jego osobą. Niech sobie sam radzi, jest przecież dorosły. Rączki umieją podnosić kieliszek to i inne rzeczy tez potrafią.
Buźka. Bądź dobrej myśli. pozdr matylda35 - Pon 03 Wrz, 2012 19:24
kahape - Wto 04 Wrz, 2012 09:56
ta złość nie jest taka zła, popycha do działania, pozwala spojrzeć na sprawę z innej strony...
Kiedyś pewna koalka tak napisała:
pozdr olga - Wto 04 Wrz, 2012 10:01  tylko dlaczego aż tyle czasu musi upłynąć zanim zaczniemy to rozumieć?
Teraz sie temu dziwie a kiedyś "jeszcze jedna szansa" to było coś tak naturalnego jak to, że co dzień wstaje Słońce matylda35 - Wto 04 Wrz, 2012 10:23
leon - Wto 04 Wrz, 2012 10:26
Z milosci do drugiego czlowieka,tak mi wychodzi
Klara - Wto 04 Wrz, 2012 10:28
Taka "miłość" nazywa się współuzależnieniem
leon - Wto 04 Wrz, 2012 10:31
Taaak,istnieja rozne odmiany milosci ... Klara - Wto 04 Wrz, 2012 10:32
Ta odmiana jest niszcząca. Głównie tego, który tą "miłością" darzy uzależnionego. leon - Wto 04 Wrz, 2012 10:36
jednak nie zmienia to postaci rzeczy,ze potega milosci jest wielka,o czym swiadczy nadmienione powyzej 20 lat.... olga - Wto 04 Wrz, 2012 10:37
taka "miłość" to jedna wielka iluzja leon - Wto 04 Wrz, 2012 10:39
jesli iluzja to niezwykle przekonywujaca,jesli potrzeba 20 lat,zeby to zrozumiec olga - Wto 04 Wrz, 2012 10:40
mnie troche mniej było potrzeba co nie zmienia postaci rzeczy leon - Wto 04 Wrz, 2012 10:42
wlasnie
olga - Wto 04 Wrz, 2012 10:46 Myslę, że "kocha" sie wspomnienie tego kogoś, kocha sie go takim jakim był i strasznie pragnie się uczynić go takim właśnie. Dużo czasu potrzeba aby to zrozumieć i przyjąć do siebie. leon - Wto 04 Wrz, 2012 10:50
Tak,milosc to szeroki pakiet uczuc i emocji...
Klara - Wto 04 Wrz, 2012 10:58
Leon, Ty nie rozumiesz... To nie jest miłość, to przywiązanie do wyobrażenia człowieka, to uwikłanie, to chora, wydumana współzależność i bezsensowne dążenie do zmiany drugiego człowieka w kogoś, kim on nigdy nie był i nie będzie
Linka - Wto 04 Wrz, 2012 11:14
a jak cholernie bolało jak sobie to uświadomiłam
matylda35 - Wto 04 Wrz, 2012 11:20
Linka - Wto 04 Wrz, 2012 11:24
rozwaliło mnie totalnie rok temu, ale wyleczyło
zamykam powoli ten rozdział... leon - Wto 04 Wrz, 2012 11:38
Moze po prostu patrze na to slowo i wszystko co sie z nim wiaze,nieprofesjonalnym,lekko naiwnym okiem.Moze,nie majac przygotowania teoretyczni-praktycznego,ktore Ty Klaro prawdopodobnie posiadasz,wierze w istnienie bezkrytycznej milosci,mimo,ze mam na karku 50-ke i powinienem z tej racji bardziej racjonalnie widziec ten temat.Biada mi naiwnemu... Klara - Wto 04 Wrz, 2012 12:34
Tu nie o słowo chodzi, bo wprawdzie każdy rozumie miłość po swojemu, ale nikt raczej nie bierze pod uwagę cierpienia, lecz szczęście. Moje przygotowanie jest wyłącznie praktyczne, bo jest to wieloletnie życie pod jednym dachem z alkoholikiem, który nigdy nie wytrzeźwiał, a przestał pić dopiero po śmierci. On do końca twierdził, że mnie kocha i że owszem, pije i zaniedbuje, ale skoro nie odeszłam, to znaczy, że nie jest jeszcze tak źle. Nie odeszłam, bo na końcu pozostało mi już tylko kalkulowanie, a z niego wynikało, że mniej stracę i ja i jeszcze ktoś, gdy zostanę na miejscu. Zaznaczam, że straty psychiczne nastąpiły, zanim się otrząsnęłam z tej durnej, współuzależnionej niby miłości
Obawiam się Leonie, że Ty patrzysz na współuzależnienie właśnie z tej strony, z jakiej widział m.in. mój mąż. Bez zagłębiania się w szczegóły. Jest, nie odeszła, więc kocha, a że cierpiała i cierpi? No cóż.... "...miłość ci wszystko wybaczy...." A figę!
leon - Wto 04 Wrz, 2012 12:38
Moze i Masz racje z ta figa,w Twoim przypadku,ale powyzsze zdanie mi sie podoba..
Klara - Wto 04 Wrz, 2012 12:44
To są słowa przedwojennej piosenki i nie mają wiele wspólnego z realiami życia. Ja mu niczego nie wybaczyłam
leon - Wto 04 Wrz, 2012 12:54
Tak,Klaro piosenke oczywiscie znam,brzmi tak idealistycznie,nieskazitelnie,czysto.Fajnie by bylo,zeby zycie bylo takie proste,lecz jest niestety inaczej,to prawda..Lecz mysle jednak,ze trzeba miec jakis cel,wzorzec do ktorego trzeba dazyc... Klara - Wto 04 Wrz, 2012 12:58
Nie wybaczyłam za życia. Teraz już nie rozpamiętuję, bo po co? Matyldo, przepraszam za offtopa! 
Jeśli będzie trzeba, zrobię z tym porządek. kahape - Wto 04 Wrz, 2012 13:02
"..........współuzależnione są jak księzniczki uparcie całujace, latami całymi żabę w nadzieji że zmieni sie ona w księcia. Żaba niestety się nie zmienia a księżniczki z czasem staja się starymi zgorzkniałymi ropuchami........" Matyldo, nie bądź ropuchą, bądź... Kobietą! pozdr leon - Wto 04 Wrz, 2012 13:05
A to nie wiedzialem,ze jestem basniowa zaba z bajki
JaKaJA - Wto 04 Wrz, 2012 13:26 takie zdanie przeczytałam gdzieś : "dojrzałość to umiejętność wyjścia z sytuacji jakie są zagrażające" czy jakoś tak. do tego lęk przed wzięciem odpowiedzialności za swoje życie i mamy dramaty zyciowe,moje,wasze,tysiąca kobiet i mężczyzn.... z miłością niewiele ma to wspólnego,niestety bo jeśli nie ma we mnie miłości do samej siebie,jak mogę dać miłość komuś innemu skoro obce mi to uczucie. i dalej,jeśli nie umiem wybaczyć sobie to jak mam wybaczyć komukolwiek? skoro,też nie rozumiem tego uczucia.
matylda35 - Wto 23 Paź, 2012 09:09 Witajcie, trochę mnie nie było, ale czasu nie marnowałam. Chodzę na terapię indywidualną i grupową. Tak naprawdę to dzięki wam ruszyłam tyłek i zrobiłam kroczek do przodu, nie jest lekko, ale tak musi widocznie być. Klara - Wto 23 Paź, 2012 09:59
Super, Matyldo!
Tylko czemu jesteś tak oszczędna w słowach? 
matylda35 - Wto 23 Paź, 2012 10:30 Terapia indywidualna rozwala mnie  to grzebanie w przeszłości, wracanie do tego na co nie mam już wpływu.
Klara - Wto 23 Paź, 2012 10:40
Matyldo!
Nasza Pietruszka zawsze mawia, że trzeba te puzzle rozsypać, żeby później poskładać je na nowo i wtedy robi się lżej i taka poukładana zaczynasz nowe - świadome życie. Ten proces boli, ale później powinno być już tylko lepiej
pietruszka - Wto 23 Paź, 2012 11:01
nawet sobie nie wyobrażasz jak potem robi się lżej... Niestety amputacja garba, który wrastał tyle lat musi boleć. W najgorszych chwilach jak mantrę sobie powtarzałam:"jak boli to działa". Bo według mnie taka jest prawda o terapii. Największe postępy u mnie okupiłam godzinami wylanych łez, wewnętrznego niepokoju, rozchwiania... Terapia to nie tabletka przeciwbólowa- to czasem operacja na żywca. Ale tabletka przeciwbólowa nie likwiduje przyczyny bólu. Terapia daje taką szansę.
matylda35 - Wto 23 Paź, 2012 11:05 Niestety, nie mam jeszcze w sobie tyle siły, by zakończyć swój związek z alkoholikiem. matylda35 - Wto 23 Paź, 2012 11:10 Wiem Pietruszko, trafiłam na wspaniałą osobę, która powiedziała mi, że na początku trzeba pocierpieć , aby póżniej było już tylko lepiej.
pietruszka - Wto 23 Paź, 2012 11:38
spokojnie... jak chodzisz na terapię to powoli tę siłę odbudujesz... A może jeszcze i Al-anon? Dla mnie mitingi były właśnie takim ładowaniem akumulatorów... Bo widziałam babeczki, które już były dalej ode mnie i mogłam "doładować się" ich energią i nadzieją, którą dawały na lepsze, spokojniejsze życie. matylda35 - Śro 07 Lis, 2012 11:28 Mam pytanko. Wczoraj byłam na terapii grupowej i dołączyła do nas nowa kobitka. Typowa historia żony alkoholika. No właśnie chodzi mi o moje odczucia, terapia skupiła się na niej, bo cały czas opowiadała jaki jej mąż to bydlak, ona wszystko poświęca a on nic itd itp, parę miesięcy wtórowałabym jej a wczoraj po dwóch godzinach wyszłam cholernie zmęczona, nie chciało mi się słuchać jej, zero empatii. I tak się zastanawiam czy wszystko ze mną w porządku
pterodaktyll - Śro 07 Lis, 2012 11:44
Moim zdaniem jak najbardziej
esaneta - Śro 07 Lis, 2012 14:18
zdecydowanie tak, ilez mozna wysłuchiwać podobnych historii, zważywszy na fakt, ze samej ma się własną podobną, jesli nie identyczną. Ja po pewnym czasie byłam zniecierpliwona opowieściami świeżych. I wcale nie sądziłam, ze cos mi dolega, przeciwnie, zaczęłam się zastanawiać nad zakończeniem terapii.
matylda35 - Pią 23 Lis, 2012 10:00 Ja nie nadaję się do życia z czynnym alkoholikiem. Nie wiem co mnie trzyma przy tym *p****. Zrobiłam sobie bilans, same minusy. Nie ma pracy, nie ma sexu, nie ma wsparcia, nic nie ma. Szczerze to mam na jego widok odruchy wymiotne, wczoraj jak przyszedł nawalony miałam ochotę go  ale co to da. Mam w sobie tyle złej energii, pytanie czy to już moje dno, żeby go w końcu kopnąć. Do du** z tym wszystkim. 
matylda35 - Pią 23 Lis, 2012 10:31 Jest mi żle mam doła, myślałam, że dam radę bez prochów więc je wywaliłam, a tu wszystko wraca.
pannamigotka - Pią 23 Lis, 2012 10:32
ja już wiem, 2 sprawy, ale dowiedziałam się tego na terapii. Teraz myślę, że te 2 sprawy są niewarte takiego życia. Ja też się nie nadaję do takiego życia, ja już nie mam siły tego ciągnąć. pannamigotka - Pią 23 Lis, 2012 10:33
Nie pocieszę, bo mi też jest tragicznie, tak tragicznie, jak nie było od miesięcy... ale pobeczę se z Tobą, jeśli pozwolisz
matylda35 - Pią 23 Lis, 2012 10:36
matylda35 - Pią 23 Lis, 2012 10:52
olga - Pią 23 Lis, 2012 11:11 Pobeczałabym z Wami, ale tak naprawdę to nie mam powodu
Dziewczyny, jedno jest pewne, do du** z takim życiem. KICAJKA - Pią 23 Lis, 2012 15:59 Mnie tylko emocjonalne odcięcie się od mena pozwoliło przetrwać jego picie i późniejsze trzeźwianie. Trzeba stalowych nerwów, samozaparcia i konsekwencji. Jeśli nie to szkoda zdrowia i życia marnować.
pannamigotka - Pią 23 Lis, 2012 16:34
Do identycznych wniosków dziś doszłam. pannamigotka - Pon 03 Gru, 2012 08:43 Co u Ciebie Matyldo? Słoneczko - Śro 19 Gru, 2012 11:23 matylda35, przeczytałam Twój wątek. I ten cytat mi utkwił w głowie...
Moje działania w trwaniu przy partnerze wzięły sie właśnie z tego powodu. A to nie tedy droga. Alko musi sam dojść do takiego momentu, by zechciał być takim, jakim my Go pokochałyśmy. W przeciwnym wypadku miłość przeradza się w nienawiść, żal, złość, stajemy sie bezradne (a tak nie jest). Dłuuugo tęsknimy za tym, naszym super mężczyzną, za kimś i za czymś, co może juz nigdy nie wróci. Dziś stwierdzam, ze już nigdy tak samo nie będzie. Niestety, albo i stety, jeśli my zmienimy swoje pozytywne nastawienie do siebie samych i za priorytet przyjmiemy własne zdrowienie
Pozdrawiam Cię Matyldo ciepło
Zmieniajmy to, co możemy zmienić, jesteśmy Paniami swojego losu i życia, wiec żyjmy po swojemu, we własnym szczęściu i spokoju
Przecież nie chcemy być p a t o l o g i cz n ą rodziną
pterodaktyll - Śro 19 Gru, 2012 15:56
Wcale nie musi, albo chce albo nie chce 
staaw - Śro 19 Gru, 2012 16:50
Problem w tym że ja teraz jestem całkiem innym człowiekiem niż w dniu ślubu... Na szczęście żonka pokochała tego nowego (co nie oznacza że idealnego) faceta
Słoneczko - Śro 19 Gru, 2012 17:08
matylda35 - Śro 19 Gru, 2012 18:20
Słoneczko - Pią 21 Gru, 2012 11:24
 Powolutku, malutkimi kroczkami, ja też kroczę moja droga - i efekty są jak najbardziej pozytywne
pannamigotka - Pią 21 Gru, 2012 15:55
Słoneczko, nie umniejszaj swoich problemów, pisz o sobie, nie o 'nas', 'nich'. Słoneczko - Pią 21 Gru, 2012 16:26
Nic nie umniejszam w swoim życiu, na prawdę A moze jednak
Ale skoro tak to widzisz to zacznę faktycznie pisac wylącznie za siebie.
I dziękuje za zwrócenie mi uwagi - to ważna uwaga dla mojego Ja
pannamigotka - Pią 21 Gru, 2012 16:35
Jak dla mnie dużo lepiej- poważnie
matylda35 - Czw 25 Kwi, 2013 17:34 Witam ponownie, dawno nie pisałam w swoim wątku, ale jestem z wami codziennie. U mnie jak na razie same zmiany. Alkoholik wywalony z domu, od dzisiaj jestem bezrobotna, terapia grupowa zaliczona, pozostaje mi indywidualna. Stanęłam trochę w miejscu, rozmawiałam o rozstaniu z mężem z moją terapeutką, ona namawia mnie do tego żeby złożyć wniosek o jego przymusowe leczenie, ja osobiście jestem dość sceptycznie do tego nastawiona i raczej złożę wniosek o rozwód. Psychicznie jestem rozwalona
Klara - Czw 25 Kwi, 2013 17:39
Nie smutaj się Matyldo! Dziewczyny mówią, że rozwód to nie koniec świata, a początek nowego życia. Pracę natomiast straciłaś, bo czeka gdzieś na Ciebie nowa, lepsza i lepiej płatna, tylko poszukaj
Jeśli nie wierzysz, zapytaj Esanetę
matylda35 - Czw 25 Kwi, 2013 17:52
matylda35 - Czw 25 Kwi, 2013 18:42 Muszę popracować nad sobą, swoim ja, poczuciem własnej wartości. Czemu czuję się nikim, czy będąc tyle lat w toksycznym związku, aż tak zaniżyłam swoją wartość, pozbyłam się swojej godności, przebojowości. To poczucie niskiej wartości doprowadza do tego, że potrafię rozpłakać się na ulicy, dzisiaj o mało nie wpadłam pod samochód, bo znowu chciało mi się wyć. Tak mnie wzięło dzisiaj na refleksje. o i znowu beczę
Klara - Czw 25 Kwi, 2013 18:55
Nie becz!
W wątku Mamy_Meli wkleiłam linki dla Ciebie o możliwości zwolnienia z kosztów sądowych. Nawet wzór pozwu wraz z wnioskiem się znalazł
pietruszka - Czw 25 Kwi, 2013 19:25
Może i u Ciebie tak szybko obróci się na korzyść
pterodaktyll - Czw 25 Kwi, 2013 20:49
Ja też jestem sceptycznie nastawiony do tego "leczenia". Słusznie prawisz o tym rozwodzie matylda35 - Pon 17 Lis, 2014 12:08 Witam ponownie, daleko ten mój wątek. Na forum jestem codziennie, ale jakoś tak głupio było się odezwać. No ale psycha mi siada totalnie i mam czynną potrzebę bycia tutaj. Witam ciepło wszystkich. 
pterodaktyll - Pon 17 Lis, 2014 12:11 Ooo...Matylda wróciła
margo - Pon 17 Lis, 2014 12:18 Czesc
esaneta - Pon 17 Lis, 2014 22:20 Witaj ponownie
Co sprawilo, ze po tak dlugim okresie milczenia postanowilas sie odezwac? matylda35 - Wto 18 Lis, 2014 02:13 No cóż, wejście na to forum uratowało mi życie, ale trochę czasu zajęło mi pogodzenie się rzeczywistością. Terapia nie pomogła, bo i pomóc nie mogła z moim podejściem. A teraz jest mi żle, mam w sobie dużo złych emocji,tłumione tyle lat wychodzą ze zdwojoną siłą. Na terapię też wróciłam, indywidualna i grupowa, teraz poszłam tam dla siebie. Póki co na razie jestem dumna z tego, że rzuciłam palenie a teraz zrzucam nadprogramowe kilogramy, ale z tym jest trochę trudniej 
Kami - Wto 18 Lis, 2014 02:14 witaj
pietruszka - Wto 18 Lis, 2014 11:00
ale drogę już znałaś
Gratuluję, dla mnie to wciąż duży sukces (już blisko 6 latek) Mała - Wto 18 Lis, 2014 11:41
I to jest pierwszy mały kroczek
Kolejny mały kroczek
Ale idziesz do przodu dziewczyno!
 ja też się przyłączam!
I to jest najlepsze! Właściwe nastawienie - to połowa sukcesu! 
matylda35 - Sob 06 Gru, 2014 12:07 Dziękuję za powitanie. Krótko opiszę co u mnie się zmieniło. No cóż mąż wybrał się na terapię zamkniętą ( z moją małą pomocą ), póki co nie pije prawie pół roku. Łatwo nie jest, przyzwyczajona do samotnego życia, bez jego rad, wtrącania się, jego opinii, jest inaczej, czy lepiej nie wiem. Na pewno jest lżej, bo on w końcu przypomniał sobie, że jest facetem i zaczyna się tak zachowywać, chodzi mi tutaj o prace domowe, opał na zimę, drobne remonty, chociaż nauczyłam obsługiwać się męskie sprzęty, robić drobne naprawy w domu, nie musiałam prosić o pomoc a i dzięki temu parę groszy zostawało w kieszeni. Tak jak pisałam wcześniej chodzę na terapię indywidualną i grupową (po raz drugi ), ale opłacało się, inaczej teraz czerpię wiedzę a i dziewczyny są super.
Klara - Sob 06 Gru, 2014 14:02
To jest świetna wiadomość Matyldo!
Ta o terapii i półrocznej abstynencji Twojego męża też jest niezła i życzę Wam, żeby wszystko poszło w dobrym kierunku. matylda35 - Nie 01 Lut, 2015 09:44 Smutno mi od jakiegoś czasu. Ciężko mi jest zapomnieć o wszystkich świństwach jakie zrobił mi mój mąż. Jak wybaczyć, zaufać na nowo?
pietruszka - Nie 01 Lut, 2015 14:48
To bardzo trudny i powolny proces. Paradoksalnie, mi pomogło zajęcie się samą sobą, praca nad czwartym stopniem w Al-anon, wiedza o alkoholizmie, umiejętność odróżnienia, co zrobił człowiek, a co człowiek chory na alkoholizm. No ale też zmiany i zachowanie Pietrucha miały tutaj znaczenie. Ale pamiętam, jak trudny to czas emocjonalnie
milutka - Śro 04 Lut, 2015 09:13
pozwól sobie na taki stan nic na siłę ....może to zabrzmi śmiesznie ale zawsze po lekkim zachmurzeniu wychodzi słoneczko
Nie da się uśmiechać kiedy w środku coś uwiera...wiem to po sobie ....dostawałam rady typu wyjdz z domu ,idz do fryzjera ..zrób coś dla siebie -owszem robiłam ale to było na siłę i przyszedł wieczór a smutek wracał z podwojoną siłą ....teraz w takich dniach pozwalam sobie na taki stan ....leżę ,,odpoczywam ,,,rozmyslam ...nic nie robię i nie mam z tego powodów wyrzutów ..czasem sobie popłaczę bo to pomaga ...a jak już poużalam się sama nad sobą samo jakoś przechodzi i zaczynam myśleć co będzie nie nad tym co było ...ale nad tym co będzie dzisiaj czy jutro...za daleko staram się z planami nie uciekać bo te myśli też mnie przerażają .... Piszesz,że ciężko Ci zapomnieć o wszystkich świństwach jakie zrobił Ci mąż .....tego sie nigdy nie zapomni nie da się wymazać z pamięci czegoś co zostawiło skazę na psychice....i prędzej czy później będzie się do tego wracać jednak można nauczyć się żyć tak by tego nie rozpamiętywać ,,,nie cofać się do tego co było tylko cieszyć się chwilą i tym co jest ...to jest trudne sama wiem po sobie ale czasu się kochana nie cofnie ..Dużo dużo uśmiechu życzę
matylda35 - Śro 11 Lut, 2015 11:06
BARBARA - Śro 11 Lut, 2015 11:52
Życzę ci aby ci się udało, abyś się nie pogubiła w tym tak jak ja
matylda35 - Czw 12 Lut, 2015 12:23 No tak cieszyłam się, że emocjonalnie odcięłam się od męża, ale dziś na wizycie dowiedziałam się że coś za coś. Uznałam bezsilność wobec lubego, ale zastąpiłam to intensywnymi ćwiczeniami, bo mogę kontrolować swoją wagę, swoje posiłki itd. Mimo ogromnego wysiłku jaki wkładam w to moje emocjonalnie zdrowienie, cieszę się że wróciłam na terapię i czuję ogromną ulgę, że mogę wyrzucić z siebie cały ten syf, który zalegał baaardzo długo.
Mała - Pią 13 Lut, 2015 09:34
I to jest plus! Dbaj o siebie dalej - powolutku, a wszystko się poukłada!
BARBARA - Wto 28 Kwi, 2015 21:13 Matyldo, gdzie się podziałaś,  odezwij się
matylda35 - Sob 30 Maj, 2015 07:03 Basiu pojawiam się i znikam Niestety byłam jakiś czas w szpitalu, ale wszystko jest już w porządku.
Klara - Sob 30 Maj, 2015 07:19
BARBARA - Sob 30 Maj, 2015 15:20
Witaj. Pojawiaj się częściej, a rzadziej znikaj
|
||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
