Kulfon - Pią 27 Lis, 2009 17:34
Zajaczku czy Ty cos insynlujesz ?? beata - Pią 27 Lis, 2009 18:01
Ja powiem tak.Jak mój mąż przestał pić,to odetchnęłam z ulgą i pomyślałam...no teraz to już w domu będzie cukiernia. Nic bardziej mylnego.Jest czasami naprawdę ciężko. Kulfon - Pią 27 Lis, 2009 18:29
wlaczyl myslenie ?? 
beata - Pią 27 Lis, 2009 18:41 Odpowiadam 
A teraz mam FOCHA i sobie stąd idę 
Kulfon - Pią 27 Lis, 2009 18:54 Dlaczego jest ciezko z twoim trzezwiejacym mezem ???? tez jestem mezem (jeszcze) i staram sie trzezwiec, w kazdym badz razie obecnie nie pije, i co mialbym zrobic zeby zona zauwazyla ze jest postep na plus, bo podobnie jak Ty moja uwaza ze jestem inny 
beata - Pią 27 Lis, 2009 19:02
Przestań mnie wywoływać bo mam FOCHA! Ale odpowiem Ci.Cięzko jest się przyzwyczaić do nowego niepijącego faceta.Mój mąż jak pił,to był pokorniutki,posłuszny.A teraz się stawia. 
Poza tym facet który przestał pić,naprawdę się zmienia.Staje się innym człowiekiem.Ja poznaję mojego męza na nowo.Nawet nie wiedziałam,że ma jakieś pasje,marzenia. Kulfon - Pią 27 Lis, 2009 19:06
aaaaa, to o to Wam chodzi 
Borus - Pią 27 Lis, 2009 19:15
...no bo jak to!to ja się przez tyle lat bezskutecznie starałam, żeby on nie pił, i nic... a tu raptem obcy ludzie, do tego takie same ochlapusy jak on, tego dokonali? i całkiem we łbie mu się przewrciło... nie do strawienia...to już lepiej było, gdy pił...
Bebetka - Pią 27 Lis, 2009 19:18
Ej no chyba przesadziłeś trochę
Kulfon - Pią 27 Lis, 2009 19:35
to juz kiedys slyszalem i to od mojej zony 
Bebe Borusek nie przesadzil 
nota bene, Bebe, co to za avatar ?? 
Klara - Pią 27 Lis, 2009 19:36
Kulfi! To naprawdę jest trudne! Jeżeli przez ileś tam lat małżeństwo funkcjonowało w określony sposób, to teraz trzeba czasu i cierpliwości OBU stron, żeby to zmienić. W dodatku po stronie kobiety dochodzi nieufność - czy przypadkiem zanim się przyzwyczai do nowego nie trzeba będzie wchodzić w poprzedni układ, bo facet zapije.... Kulfon - Pią 27 Lis, 2009 19:42
wiesz, tylko te rybki cos sacza
nooo to napewno Klaro, a jak do tego dochodzi jeszcze nieufnosc wobec zony trzezwego meza  to moze byc czasem nie ciekawie 
beata - Pią 27 Lis, 2009 22:49 Ważne jest aby obie strony angażowały się w związek.A jesli chodzą na mityngi AA i Al-Anon to super.Gorzej jak robi to tylko jedna strona.
beata - Sob 28 Lis, 2009 10:47 Był taki moment na naszej drodze trzeźwości,że tylko ja chodziłam.Ale się wtedy działo.Pretensje,dogadywania. Skończyło się to w momencie gdy powiedziałam mężowi...,że przecież On też ma tam prawo chodzić,a jezeli przestał to jego sprawa.Chyba sobie przemyślał,bo chodzi po dziś dzień 
evita - Sob 28 Lis, 2009 11:01
to całkiem odwrotnie niż u mnie 
jak pił to były wieczne awantury i to takie nie byle jakie bo meble fruwały, żyrandole z sufity były wyrywane, okna potrzaskane i takie tam ! teraz jest cichutko, słodziutko, pracująco, śpiewająco przy goleniu, kochająco, przepraszająco itd więc cóż więcej chcieć ??? ale ja źle się z tym czuję moje współuzależnienie powoduje, że nadal jestem przed nim na baczność w pewnym sensie bo nie wychodzę nigdzie z domu w zasadzie, żeby jak na przykładną żonę przystało czekać z obiadkiem na mężusia, wspólnie zasiąść wieczorkiem przed TV, dopilnować, żeby się niczym nie denerwował bo może z nerwów w długą pójdzie ... dopiero teraz głośno przyznałam się sama przed sobą do tego czytając ten wątek. Nikt mi nie każe tkwić w domu i robić to wszystko pod jego dyktando, również sam zainteresowany nic mi nie narzuca , po prostu tak czynię 
wcześniej gdy pił to przez pierwsze 4-5 dni nie mogłam się z domu ruszyć bo to był czas awantur ale za to kolejne -naście dni było dla mnie ! mogłam mścić się za doznane krzywdy i czynić to co chcę ! teraz brakuje mi tych chwil wolności .... evita - Sob 28 Lis, 2009 11:04
wiem, że to głupie ale czasami mnie nachodzą też takie myśli o dziwo
ja poprostu nie znam innego życia bo przez 23 lata było tak jak było a teraz czuję się jakbym miała nowego partnera, nowe życie i to niekoniecznie lepsze bo odraza do poprzednich uczynków pozostała - takie błędne koło
KICAJKA - Sob 28 Lis, 2009 12:17
kulfoniku,całe lata nic mojego alko nie obchodziło,remonty,reperacje,naprawy,opłaty,dziecko,kasa na życie.Jak przestał na dobre to wszystkim się chwalił jaka to ja nie jestem wspaniała,że wszystko potrafię zrobić sama,o wszystko zadbać,sama wszystko naprawić,jeszcze dobrze z nim postępowałam bo nie miał ułatwionego picia.Niestety to tylko na zewnątrz tak wygląda.W domu jest czepianie się o byle co, wprost przeciwnie,niż opowiada(tylko ja nauczyłam się olewać niektóre rzeczy).Jego zainteresowanie dzieckiem zaczęło być koszmarem-ciągle tylko kupował coś dla dziecka,chciała czy nie chciała,przekupywał prezentami a potem było wypominanie jeśli robiła coś nie po jego myśli,z resztą do dziś tak jest mimo ,że córcia ma 21 lat.Ciągle ją dołował,że za słabe oceny,że za mało się stara,że nic z niej nie będzie.Towarzystwo jej mu się nie podobało(wiem,że boi się aby nie wciągnął ją alkohol).Do mnie pretensje o brak pieniędzy a on wydaje na losy,totolotki.Wszystko co robi i czym się chwali to jest tylko na pokaz.Kiedyś byłam na piedestale,potem runęłam z wielkim hukiem. Tak wygląda ten inny facet obok. 
beata - Sob 28 Lis, 2009 12:25 Pomimo zmian w mężu które nie bardzo mi odpowiadają,jest jedna wspaniała.Mam w nim oparcie jeśli chodzi o życie codzienne.Kiedyś wszystko musiałam sama,teraz nas jest dwoje.I to cieszy.A nad resztą trzeba po prostu popracować. Myślicie,że w związkach bez problemu alkoholowego nie ma problemów i zgrzytów?Że zawsze jest cukiernia?Zapewniam Was,że nie.Może mają inne problemy niż my,ale je mają.Nad każdym związkiem trzeba pracować. Tak więc drogie panie nie narzekajmy aż tak bardzo na naszych mężów.Nie są tacy źli.
Ja nawet jestem wdzięczna za chorobę alkoholową męża.No bo gdzie ja bym znalazła tylu cudownych ludzi?No gdzie? I tutaj by mnie nie było. ![:]](images/smiles/kwadr.gif ":]")
stiff - Sob 28 Lis, 2009 13:01
Nie może sobie pozwolić, abyś go wyprzedziła w edukacji alko bo by miał przechlapane...
Borus - Sob 28 Lis, 2009 13:02
stiff - Sob 28 Lis, 2009 13:13
Trzeźwość bardzo wiele zmienia w naszym życiu, stajemy się wrażliwsi i bardziej zainteresowani tym co się wokół nas dzieje... Żyłaś w pewnym schemacie zachowań i teraz trudno Ci sie przystosować do nowych okoliczności... Problemy na pewno zostały, ale teraz choć na spokojnie można je rozwiązywać... Alkoholik musi siebie zmieniać i swoje podejście do życia, ale fajnie jest kiedy ktoś na kim nam zależy tez w tym uczestniczył, a nie był tylko biernym obserwatorem i dostrzegał tylko potknięcia... Tak jak ja alkoholik muszę swoja trzeźwość opierać na pozytywach trzeźwości, tak i Ty w tym przypadku, dobrze by było, abyś więcej uwagi skupiła na tym co jest dobre w waszym związku... Dobrego wyboru życzę...
stiff - Sob 28 Lis, 2009 13:15
To jest właściwe podejście do tematu...  
Kulfon - Sob 28 Lis, 2009 13:17
ja sie caly czas ludze, ze bedzie dobrze.... a moze potrzeba wiecej czasu
tylko ile ?? czy bedzie lepiej?? czy juz tylko gorzej ??
w zwiazku jak aklo przestaje pic to dwoje musi zaczac sie zmieniac stiff - Sob 28 Lis, 2009 13:32
Sam czas nic za nas nie załatwi...
Musimy nauczyc sie rozmawiac, przestac uciekac przed niewygodnymi tematami i dopiero wtedy jest szansa wyjścia na prosta... Asertywność w tym kierunku jest pożądana z obydwu storn tylko nie na zasadzie żądań, a zdrowego kompromisu można odbudować to co jeszcze jest możliwe, a nawet więcej... KICAJKA - Sob 28 Lis, 2009 13:42
Zależy na ile ucierpiała Twoja żona i jak się z tym czuje,bo nie musi wcale się zmieniać,leczyć.To jaka jest i będzie trochę też zależy od Ciebie.Trochę krótko tj Twojej trzeźwości aby w Ciebie uwierzyła,zaufała,ewentualnie wybaczyła,bo raczej nie da się zapomnieć tego co złe.Ja na mojego alko dopiero po ok. 2,5 roku zaczęłam patrzeć inaczej,choć do dziś traktuję go jak człowieka chorego.
stiff - Sob 28 Lis, 2009 13:44
Znaczy jak...
Moze jak trędowatego... 
Kulfon - Sob 28 Lis, 2009 14:00
wlasnie Kicajko, ty juz o tym wiesz, ze to choroba i nie przychodzisz od kolezanki z kawy, w stynie wskazujacym, patrzac lewym okiem do prawej kieszeni. a przed wyjsciem wystarczylo powiedzec ze idzie sie na winko, bym sie na to przygotowal
beata - Sob 28 Lis, 2009 14:04 Na tym podłożu mój mąż nie ma problemu.Odkąd jesteśmy w ruchu,ja też nie piję.Trzeźwiejemy razem. 
Kulfon - Sob 28 Lis, 2009 14:05
szczesciarz
Bebetka - Sob 28 Lis, 2009 14:07 Klufon, a próbowałeś na spokojnie o tym z żoną porozmawiać?
beata - Sob 28 Lis, 2009 14:07
A powiesz Mu to? 
stiff - Sob 28 Lis, 2009 14:16
Rozmawiałeś z nią kiedyś na ten temat czy tez po prostu liczysz na to, ze sie domyśli...
Kulfon - Sob 28 Lis, 2009 14:22
wielokrotnie i nie dociera, do tego dochodza jeszcze inne rzeczy o ktorych nie chcial bym tutaj pisac, dlatego jak dlugo mozna zyc w takiej agonii ?? jak okres "proby" mozna uwazac za rozsadny ?? Kulfon - Sob 28 Lis, 2009 14:23
tak Beretko wielokrotnie.... obiecanki cacanki...... a byc moze ja niecierpliwy..... moze kiedys zrozumie i jej przejdzie.... stiff - Sob 28 Lis, 2009 14:28
Ja to widzę jako probe odpłacania pięknym za nadobne...
Ale o tym trzeba rozmawiać, bo samo sie nie załatwi... evita - Sob 28 Lis, 2009 14:44
nie raz to przerabialiśmy na tym forum i to w kilku różnych wątkach ! To jest właśnie to co budzi we mnie sprzeczne emocje co pewnie echem odbija się i w Kulfona rodzinie. Z jednej strony powinno się zacząć myśleć o sobie i nie stwarzać luksusu picia dla alko nawet jeśli jest na etapie trzeźwienia. Udowadniać mu, że to co robi jest tylko jego wyborem i nie nasz problem co zrobi ze swoim życiem i wiele innych przykazań dla współuzależnionych. Z drugiej zaś wiem, że gdybym to ja była na miejscu alko pragnęłabym dobrego słowa i wsparcia bliskiej mi osoby . Chciałabym, żeby ktoś mi kibicował w tym moim dążeniu do wytrzeźwienia i choćby takie niby niewiele znaczące gesty jak przytulenie, pogłaskanie dałoby mi wiele radości i motywowałoby mnie to do dalszego działania. Ale czasem tak ciężko się przełamać i choć dusza by chciała to rozum nie pozwala na wiele i wiele znaczących gestów
beata - Sob 28 Lis, 2009 14:44
Oj tak.Ja też tak na początku miałam.Jak mąż zaczął trzeźwieć to sobie pomyślałam...NO TERAZ CI ODPŁACĘ,ZA TE WSZYSTKIE LATA.Nie wypominałam Mu co prawda lat picia,ale "umilałam" życie do maksimum.Aż przyszedł dzień gdy zrozumiałam,że nie tędy droga.Że jeśli nie wybaczę,to nie będzie sensu ciągnąć tego wózka. KICAJKA - Sob 28 Lis, 2009 15:08
Jak już wielokrotnie pisałam on" nie pije" a nie "trzeźwieje",hazard(w postaci totka i losy),jest przecież chorobą.W momentach opamiętania,traktuję go tak samo jak wtedy gdy pił i miał przerwy. KICAJKA - Sob 28 Lis, 2009 15:14
Nigdy przez myśl mi nie przeszło,żeby robić cokolwiek na złość komuś.Chyba tym,że ja nigdy z nim nie piłam przy jednym stole i od 25 lat w ogóle nie piję,też słyszałam o to wymówki,bo nie wiem co to znaczy. kahape - Sob 28 Lis, 2009 15:15
Wydawało mi się, że jak on przestanie pić to.... będziemy góry przenosić!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! Ja napewno będę królewna a on będzie rycerzem. Takie miałam wyobrażenie o życiu innych rodzin(niealkoholowych). Że inni to mają poprostu cudownie!!! Fantastycznie!! A tymczasem codzienne życie jest takie zwyczajne. Trzeba szukać małych radości, sukcesów każdego dnia.. Zaczęłam od ról jakie mam w życiu, kim jestem??? Do czego mam prawo? (to z terapii) -żoną - no to z mężem coś tam robię.... -matką- no to dzieci, jakieś obowiązki ...itd -kobietą- czyli mam prawo do:.... fryzjera, kosmetyczki, ciuchów, rozrywek .... -obywatelką- mam prawo do spokojnego snu, wypoczynku, pracy, realizacji własnych marzeń, zainteresowań, kształcenia, -koleżanką- mam prawo do: spotkań z koleżankami, znajomymi... -siostrą - mam prawo o spotkań z rodzeństwem -córką - mam prawo do spotkań z rodzicami -sąsiadką- to do niej idę na plotki... itd czyli mam poprostu własne życie. Moje i tylko moje. To jest ta szczypta zdrowego egoizmu Przecież urodziłam sie dla świata, jako nowy człowiek, odrębna jednostka społeczna, mam prawo mieć swoje własne życie
Jak mówi nasza terap: Nie myślcie drogie panie, że jesteście bez winy. Że wina leży tylko po stronie alkoholika. Że to w jego piciu jest wasz problem. myślę, że coś w tym jest. Wygodnie było uważać, że moje życie jest byle jakie dlatego, że ....mam męża alkoholika, że to wszystko przez niego, że to on...... Z grupy wiem co potrafią "wyczyniać" żony alko. Oczywiście postawione pod murem, doprowadzone do "ostateczności" beata - Sob 28 Lis, 2009 15:17 Ja śmiem twierdzić,że nas choroba alkoholowa bardziej dotknęła niż naszych partnerów.Bo My to wszystko przeżywałyśmy na trzeźwo. Kulfon - Sob 28 Lis, 2009 15:22
kahape, czy plotkujac z sasiadka, zapominasz ze masz w domu alko ?? czy zdarza Ci sie przychodzic z kawy albo z imprez po spozyciu % ?? pytam bo mnie cholernie drazni takie zachowanie mojej zony, oczywiscie po prowrocie najchetniej dyskutowala by o moim problemie i zachowaniu
kahape - Sob 28 Lis, 2009 15:34
Czy gdyby moje dziecko było uczulone na sierść trzymałabym w domu kota? Sama nie pije od ponad 17lat. Nie piję tak jak i ...np. nie palę. Dlatego nie interesują mnie papierosy w kiosku i .... wódczane imprezy. Ja mam chore nogi ale mój mąż nie ma do mnie pretensji, że nie może ze mną skakać na spadochronie. On jest jak na "wózku inawalidzkim". Ja zostając z nim będę ten wózek pchać i git. Nie będziemy "jeździć na nartach" ale możemy robić wiele innych ciekawych rzeczy... Czy naprawdę bez wódki nie da się żyć?????!!!!!! tak to widzę i nie mam żalu ale ja jestem po terapii pozdr KICAJKA - Sob 28 Lis, 2009 15:37
Każdy ma inny charakter i inaczej reaguje.Pomyśl np.jak ja się czułam gdy przychodził pijany i miał pretensje,że ja z nim nigdy jak inne kobiety ze swoimi nie siądę, nie wypiję,nie pogadam o jego problemach.
Trzeba było wszystko przeczekać,może u Ciebie też tak będzie. Życzę Ci cierpliwości i prób porozumienia.
kahape - Sob 28 Lis, 2009 15:41
O problemach można pogadać bez wypicia. pozdr evita - Sob 28 Lis, 2009 15:57
mądre słowa prawisz kahape ! i to nie tylko te, które zacytowałam , dało mi to wiele do myślenia
evita - Sob 28 Lis, 2009 16:01
u mnie było podobnie ! bo ja bym nigdzie nie wychodził nawet z domu tylko usiądź czasami ze mną, napij się piwa i bądź moim kumplem nie tylko żoną ! no to ja niecierpiąc piwa zmuszałam się do niego, robiłam mikstury z cukrem i żółtkiem byleby zabić smak goryczy ale byłam kumplem przez kilka tygodni ! Po czym usłyszałam, że ze mną jednak nie jest tak jak z kumplami bo nie zaklnę nawet a ile ja się kiedyś po knajpach nalatałam próbując go wyrwać stamtąd ! potrafiłam zrobić kilkadziesiąt kilometrów jeżdżąc od speluny do speluny w poszukiwaniu mojego ukochanego - teraz wstyd mi za siebie, że tak się poniżałam
kahape - Sob 28 Lis, 2009 16:01 Kulfon, tak kiedyś napisałam na innym forum: Terapia uczy, że jestem wartościowym człowiekim i także mam prawo... do własnego zdania, świata, przyjemności.... I uczy jak stawiać granice mojego terenu, na który wpuszczam to co uznam za stosowne. I inni muszą to zaakceptować. Taki jestem i tak chcę. Koniec. Myślę, że jeżeli jesteś w porządku masz prawo oczekiwać że inni będą w stosunku do ciebie tacy sami. Poza tym .... czy aby twoja żona nie mówiła kiedyś..."nie chcę alkoholu ani w domu ani w tobie"? Ty masz prawo (!) wymagać tego teraz. To właśnie będzie twoje zdanie. I ona, jako twoja żona powinna je uszanować. Przecież to nie "zabawa", to są sprawy najważniejsze dla Ciebie. Sprawy twojej trzeźwości! pozdr Jacek - Sob 28 Lis, 2009 16:17
jasne że się da !!! ja zaczynając towarzyskie picie miałem lat 21 a przed tym jakoś mnie nie przeszkadzało że nie wzmacniam się alkoholem i jak już tu kiedyś komuś odpowiadałem że nie alkohol sprawia dobrą zabawę,tylko to my sami alkohol co najwyżej pobudza luźne reakcje co i na trzeźwo też można,wystarczy uwierzyć w siebie i popuścić wodze fantazji popuszczając wodze fantazji i śmiało w tango - co moja nieśmiałość mnie tego wzbraniała i w tym wspomagał alkohol - zapominałem że wszyscy na mnie patrzą dziś jest inaczej ,zrozumiałem i zaakceptował siebie i puszczam wodze fantazji i w tango bez wspomagacza alkoholowego Jacek - Sob 28 Lis, 2009 16:31
nic Ona i tak to widzi pewnie byś chciał aby cię po główce pogłaskała i powiedziała - ale ty fajny tera Adasiu przez moje 11 latek trzeźwienia moja żonka tego nie zrobiła wiedz Adasiu że one od nas chciały abyśmy trzeźwi byli ,no to i jesteśmy i starajmy się tacy być a czy moja żona zauważyła że jest postęp??? pewnie że tak ja to widzę nie pytając jej o to zostawia mnie naj młodszą pociechę i nie pyta czy jej nie zostawię czy będę jak wróci ze szkoły poprostu jej zaufanie mnie daje tę odpowiedź Borus - Sob 28 Lis, 2009 18:12
można też powiedzieć, że Franek umarł bardziej chory, niż Józek...ale jaka to różnica, skoro obaj nie żyją?
Borus - Sob 28 Lis, 2009 18:20
Pięknie to ujęłaś, Kahape  wielu mogłoby się od Ciebie wiele nauczyć...
rufio - Sob 28 Lis, 2009 18:35 Cześc Kahape - wygadana jak zawsze i na temat
Kulfon - ile ? ok 2 lat - predzej sie nie spodziewaj - Nie licz ze co dzień o poranku Dostaniesz śmietanę w dzbanku A wieczorem usłyszysz słowa Miło że trzeźwa Twa głowa Nic od razu sie nie zdarza To się w trudzie w bólu wdraża Jeszcze bedziesz miał chwile zwatpienia Czy starczy tego naszego chcenia ? Czy to jeszcze mus i obowiazek Aby utrzymac ten nasz zwiazek ? Czy jeszcze rano bedziecie wiedzieli Ze wieczorem bedziecie jeszcze chcieli ? Kulfon - Sob 28 Lis, 2009 19:02 dzieki Rufik za super wierszyk
czyli tez dwa lata mam znosic te meczrnie ?? tzn. niezapowiedziane winko u sasiadki, bo przeciez alkohol to nie jej problem ino moj, wiele razy jej juz tlumaczylem czym dla mnie jest alkohol i jak na mnie wplywa jego obecnosc rowniez w jej organizmie, proby pijackich polemik ze mna 
Łomatko, a ja mslalem ze to predzej przez Nia do pojecia jest
ach te baby
rufio - Sob 28 Lis, 2009 19:06 Zostaw jej w spokoju uczynki - skup sie na sobie - szczególnie teraz - nie zmienisz tego gderaniem - marudzeniem - rób swoje - nie jest to łatwe ale co innego Ci pozostaje ? rufio - Sob 28 Lis, 2009 19:08
Tak Twój i tylko Twój - Kulfon - Sob 28 Lis, 2009 19:11 zeby to bylo wszystko takie proste
yuraa - Sob 28 Lis, 2009 19:11 Kulfon ja myślę że dwa lata trzeba by otoczenie zaczęło wierzyc że Ty nie pijesz, zeby zaczęła znikać podejrzliwość, uważne patrzenie w oczy itp. a kiedy Twoja żona zrozumie że jej picie źle Ci robi?? Ty znasz swoją żonę to spróbuj sobie odpowiedzieć. przydało by się trochę wiedzy o chorobie jej przekazać Kulfon - Sob 28 Lis, 2009 19:17 moze nadejdzie ten czas ze zacznie sluchac, narazie pozostaje zacis zeby i czekac
KICAJKA - Sob 28 Lis, 2009 19:30
Czegoś się nauczyłeś-rób swoje.Może Twoja konsekwencja pomoże żonie zrozumieć Twój problem. 
rufio - Sob 28 Lis, 2009 19:34
Hrabia Monte Christo miał takie motto " Czekaj i miej nadzieje " befadka - Sob 28 Lis, 2009 20:40 Nie umiem cytować ,chciałabym się odnieść do Kulfona Znajomy był w podobnej sytuacji,przez swoją żonę nie miał komfortu trzeźwienia.Psycholog podpowiedziała mu,żeby napisał do niej szczery list skoro rozmowa nie pomagała.Wiecie jak jest z rozmową, nie zawsze się powie to co się chce, czasem emocje biorą górę.Papier przyjmie wszystko.Innym wyjściem z tej sytuacji jest napisanie wniosku do gminnej komisji leczenia uzależnień z wnioskiem o uświadomienie żony.Takie sprawy też prowadzą Kulfon - Sob 28 Lis, 2009 20:42
to samo ostatnio mi terapeuta doradzil. ale z tym poczekam jeszcze troche
yuraa - Sob 28 Lis, 2009 20:44
zaznacz kawałek tekstu i po prawej po ignoruj jest taka mała chmurka cytowanie selektywne- kliknij i już
befadka - Sob 28 Lis, 2009 20:50 jest coś co Cię w tym powstrzymuje? mi było ciężko wytłumaczyć mężowi, jak zaczął trzeźwieć że ja potrzebuje przestrzeni .Za każdym razem jak chciałam mu to wytłumaczyć, nie mogliśmy się porozumieć.Ja nie chciałam go urazić a z drugiej strony czułam się jak w klatce i wykorzystałam pomysł z listem.Był trafiony,przed daniem go mężowi czytała go moja psycholog stiff - Sob 28 Lis, 2009 20:56
I dużo szmalu...
rufio - Sob 28 Lis, 2009 21:01 No wtedy jak sobie to powtarzał to miał ale duzo wolnego czasu i kamienie wokół siebie
befadka - Sob 28 Lis, 2009 21:13 a gdzie odblokować osobę którą przez przypadek dałam do ignorowanych? Wiedźma - Sob 28 Lis, 2009 21:53
wtedy wyświetli Ci się dostęp do listy ignorowanych użytkowników. Tam przy ignorowanym nicku kliknij krzyżyk - w ten sposób go odblokujesz. Kulfon - Sob 28 Lis, 2009 23:34
dla mnie taki list bedzie ostatecznoscia
befadka - Nie 29 Lis, 2009 11:46
Marzyłam aby nie pił.Prawda taka że miałam własną wizję jego nie picia.Myślałam że nic się nie zmieni prócz alkoholu.Okazało się inaczej.Świat mój uległ zniszczeniu 
Byłam w domu wszystkim,obowiązki miałam za dwóch dosłownie a tu nie postrzeżenie 'zabiera' wszystko co mu odebrałam.Czułam się z tym okropnie.Upadłam na stanowisko niżej i chyba mnie to najbardziej zabolało. Pewnego dnia postanowił przemeblować u nas w pokoju,niby spytał ale nie był zainteresowany moim zdaniem ,myślał tylko o sobie.Cały czas w głowie klęłam po nim ale nie umiałam się odezwać .Głupią przeprowadzką doprowadziłam się do takiego stanu że nie mogłam się uspokoić.To był mój dom a nie nasz.To mąż zmieniał wystrój w moim życiu.Teraz nauczyliśmy się dochodzić do porozumień. Każdą zmianę obgadujemy wspólnie.Odkryliśmy moc rozmów nawet tych najtrudniejszych.Zaczęliśmy trzeźwieć, a bagaż mamy spory bo postanowiliśmy zacząć żyć od nowa.Wyspowiadaliśmy się sobie i żyjemy od nowa beata - Nie 29 Lis, 2009 20:29
Dlaczego ostatecznością? Napisanie takiego listu jest fajną sprawą.I na pewno łatwiej napisać list niż przeprowadzić rozmowę.Ja list do męża pisałam ponad tydzień.Darłam go,pisałam od nowa.Mogłam przemyśleć słowo po słowie. Mąż gdy go dostał nie rozmawiał ze mną tydzień.A po tym tygodniu przeprowadziliśmy szczerą do bólu rozmowę.Do dziś się wzdrygam na jej wspomnienie.Ale pomogło.Dogadaliśmy się. Przyznał mi potem,że bardzo przeżył ten list,ale po wielokrotnym czytaniu zrozumiał mnie i to co chciałam Mu przekazać. Oczywiście nie był to list z nabazgranymi pretensjami.Było zapewnienie o miłości i o tym co czuję gdy On zachowuje się...tak czy tak.Zero pretensji.
|
||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
