Forum Wolnych od Alkoholu

[Mysza]

Oto moja historia pokrótce: żyję z alkoholikiem już 14 lat, pijącym raz mniej raz więcej. Na początku bo koledze dziecko się urodziło, bo kogoś zwolnili w pracy, bo kogoś nowego przyjęli, bo ktoś miał imieniny, a ktoś urodziny, pijącym bez okazji , bo.... i bez okazji można "wywalić" parę piwek, no a potem to już samo jakoś idzie....Było kilka razy "zaszywanie", oczywiście o terapii nie chciał słyszeć. Kończyła się wszywka, kończyła się trzeźwość, zresztą patrząc teraz z perspektywy czasu, robił to bez wiary i chęci, chyba tylko żebym przestała marudzić. Tak dla świętego spokoju. I tak sobie żyliśmy tym pijackim tępem, z przerwami na naprawdę wspaniałe i cudowne chwile kiedy to mój alko będąc "zaszytym" nie pił. No ale przecież są jeszcze dobrzy koledzy, którzy któregoś razu poinformowali, że "wszywkę" można przepić, zwłaszcza jak już minęło pół roku, co mój mąż niezwłocznie musiał sprawdzić, no i okazało się że faktycznie, że żadnych skutków ubocznych nie było. I tak prysnął magiczny czar "wszywki". Nie miałam pojęcia co zrobić, straciłam wiarę i nadzieję na jakąś poprawę. W międzyczasie, zwolnił się z pracy, otworzyliśmy własną firmę, więc odpadł mu strach przed tym że mogą go zwolnić. Dzwonił do klienta, tłumaczył ze nie da rady dzisiaj, że może jutro i jakoś to się ciągnęło. Oczywiście potrzebne były kredyty, a że firma na mnie, to i kredyty moje . Prawie rok temu, byłam już tak bezsilna, że zaczęłam szperać w internecie, bywałam na czatach i forach, nosiłam się z decyzją pójścia na spotkanie al-anon. Mój alko był wtedy na wyjeździe, jakoś ok. miesiąca, wracał tylko do domu na weekendy, w tygodniu rzadko dzwonił, i wiadomo było dlaczego, choć jak zapytałam czemu nie odbierał, to oczywiście zawsze jakaś wymówkę miał przygotowaną. Któregoś popołudnia zadzwonił do mnie i ....kazał mi usiąść i poinformował że jest w szpitalu, na oddziale psychiatrycznym zamkniętym, bo miał mysli samobójcze i sam się tam zgłosił

[Mysza]

No i żeby już nie przedłużać tej opowieści, wyszedł po miesiącu z całą serią pozapisywanych leków i poleceniem że ma się zgłosić na wizytę do psychiatry. Przeprowadziliśmy poważną rozmowę. Wydawało się, ze poważnie to nim wstrząsnęło i że chce coś zmienić w swoim życiu. Od września tamtego roku chodził na te wizyty, brał recepty, wykupował leki, nie pił i było wspaniale, aż do niedawna, kiedy to stwierdził, że przecież jedno piwko nie zaszkodzi..... no i karuzela zaczęła się kręcić od początku,tyle tylko ze kręci się już w tak zawrotnym tempie, ze mam wrażenie, że zaraz z niej powypadamy, i wylądujemy tak mocno potłuczeni, że juz niezdolni do dalszego życia razem

[Mysza]

Dodam jeszcze, że ta nasza firma jest dość mała, więc wiedziona jakimś przeczuciem poszukałam sobie pracy, a w firmie pomagam mu tak doraźnie, papiery, faktury, księgowość i takie tam.... Po jego wyjściu ze szpitala okazało się że nabrał sam jakiś pożyczek, których nie spłacał, więc poinformowałam, że nie zamierzam ich płacić i że skoro brał to niech płaci. No, ale od czego jest Mamusia kochająca, prawda?, zapożyczyła się i spłaciła synusiowi dług, bo przecież go wsadzą - tak mi to tłumaczyła

[stiff]

[stiff]

[konformistka]

Cytat:

karuzela zaczęła się kręcić od początku,tyle tylko ze kręci się już w tak zawrotnym tempie, ze mam wrażenie, że zaraz z niej powypadamy, i wylądujemy tak mocno potłuczeni, że juz niezdolni do dalszego życia razem

Chyba powinnaś wysiąść zanim wypadniesz myszaczku. Wysiądź sama, przynajmniej Ty ocalejesz.

[Borus]

[Mysza]

Ma depresję, myślę że od wielu lat nie leczoną. Miał trudne dzieciństwo, przy pijącym ojcu, a później po rozwodzie rodziców, przy pijącej matce, ciągle zmieniającej swych partnerów życiowych

[Mysza]

I żeby było jasne, ja go nie tłumaczę, ale powoli zaczynam otwierać oczy i rozumieć coraz to więcej z naszego życia i jego picia. i może już nie potrzebnie, ale dodam jeszcze, że wciąż go kocham, bo jak nie pije.... to jest najwspanialszym facetem na świecie

[stiff]

[Mysza]

Ja wiem, że powinnam na terapię się wreszcie udać i próbować ratować siebie, więc jeśli ktoś tu jest z wrocka, to proszę pokierujcie mnie gdzieś. Znalazłam już gdzie odbywają się takie spotkania, tylko boje się że jak pójdę a nie spodoba mi się to się zrażę i odpuszczę. A jest mi to potrzebne żeby nabrać sił do dalszego życia, ratowania siebie... no i może przyczynie się do tego, ze i jego

[dlugixp]

[evita]

no cóż myszaczku ... nie gniewaj się ale twoja historia jest jedną z wielu jakie możesz znaleźć na tym forum i nie tylko ! Co powinnaś zrobić to już wiesz , za chwilę pewnie wskoczy tu Klara i jeszcze podsunie ci kilka adresów a czy ktoś tu jest z Wrocka ? nie kojarzę raczej ja mam do Wrocławia 80 km a szkoda bo może gdyby było bliżej to poszłabym razem z tobą na terapię ... w kupie zawsze raźniej

[pterodaktyll]

[pterodaktyll]