Strona Główna Forum Wolnych od Alkoholu
"DEKADENCJA"

czyli rozmowy o alkoholizmie oswojonym i nie tylko...


FAQFAQ  SzukajSzukaj  UżytkownicyUżytkownicy  GrupyGrupy  StatystykiStatystyki
RejestracjaRejestracja  ZalogujZaloguj  AlbumAlbum  Chat  DownloadDownload

Poprzedni temat «» Następny temat
Przesunięty przez: Wiedźma
Pon 14 Lut, 2022 12:21
Ballady
Autor Wiadomość
kiwi 
Trajkotka



Pomogła: 28 razy
Dołączyła: 23 Sty 2010
Posty: 1492

Wysłany: Pią 09 Sie, 2024 17:30   



Ostatnio zmieniony przez kiwi Pią 09 Sie, 2024 17:32, w całości zmieniany 1 raz  
 
     
kiwi 
Trajkotka



Pomogła: 28 razy
Dołączyła: 23 Sty 2010
Posty: 1492

Wysłany: Nie 11 Sie, 2024 09:31   

 
     
kiwi 
Trajkotka



Pomogła: 28 razy
Dołączyła: 23 Sty 2010
Posty: 1492

Wysłany: Wto 13 Sie, 2024 11:14   



Eric Clapton, legendarny gitarzysta i wokalista bluesowy i rockowy, doświadczył jednej z najbardziej druzgocących tragedii w swoim życiu, gdy w 1991 roku stracił syna Conora. Conor, mając zaledwie 4 lata, wypadł z okna na 53. piętrze nowojorskiego budynku. Strata syna była dla Claptona traumatycznym i bolesnym wydarzeniem, który po wypadku czuł się winny i zdesperowany.

Aby poradzić sobie ze swoim żalem i uczcić pamięć Conora, Eric Clapton przelał swoje emocje na muzykę. Napisał piosenkę „Tears in Heaven” we współpracy z autorem piosenek Willem Jenningsem. Piosenka, która została wydana w 1992 roku, jest emocjonalną balladą, która oddaje głęboki ból i tęsknotę, jaką Clapton czuł do swojego syna. Teksty odzwierciedlają uczucia straty i nadzieję na ponowne spotkanie w życiu pozagrobowym, gdzie łzy zostaną otarte.

„Tears in Heaven” stało się wielkim hitem i otrzymało kilka nagród, w tym wiele nagród Grammy. Piosenka poruszyła serca wielu osób, które również doświadczyły straty bliskich i stała się swego rodzaju hymnem dla tych, którzy szukają pocieszenia i zrozumienia w chwilach smutku.

Historia Erica Claptona i powstanie „Tears in Heaven” są świadectwem zdolności muzyki do wyrażania głębokich i uniwersalnych emocji. Piosenka nie tylko pomogła Claptonowi poradzić sobie z własnym smutkiem, ale także zapewniła ukojenie i świadomość wielu innym, którzy przeszli przez podobne doświadczenia straty.

Najpiękniejsza piosenka wszech czasów powstała w wyniku tragedii jego życia!
 
     
kiwi 
Trajkotka



Pomogła: 28 razy
Dołączyła: 23 Sty 2010
Posty: 1492

Wysłany: Czw 05 Wrz, 2024 07:42   

 
     
kiwi 
Trajkotka



Pomogła: 28 razy
Dołączyła: 23 Sty 2010
Posty: 1492

Wysłany: Pią 13 Wrz, 2024 11:51   

 
     
kiwi 
Trajkotka



Pomogła: 28 razy
Dołączyła: 23 Sty 2010
Posty: 1492

Wysłany: Pią 13 Wrz, 2024 11:54   



 
     
kiwi 
Trajkotka



Pomogła: 28 razy
Dołączyła: 23 Sty 2010
Posty: 1492

Wysłany: Sob 14 Wrz, 2024 10:44   





 
     
kiwi 
Trajkotka



Pomogła: 28 razy
Dołączyła: 23 Sty 2010
Posty: 1492

Wysłany: Pon 16 Wrz, 2024 17:56   







 
     
kiwi 
Trajkotka



Pomogła: 28 razy
Dołączyła: 23 Sty 2010
Posty: 1492

Wysłany: Pon 16 Wrz, 2024 18:04   









Trzonem fabuły "Pożegnań" są losy niespełnionej miłości Pawła – młodego chłopaka z zamożnej rodziny, i Lidki – fordanserki "z zasadami". Po raz pierwszy spotkają się w nocnym klubie. Wybierając się do tak podejrzanego miejsca, Paweł pragnie wyrazić swój bunt przeciw mieszczańskiej obyczajowości. W lokalu poznaje atrakcyjną, lecz rozgoryczoną życiem tancerkę. Młodzi przypadają sobie do gustu na tyle, że wspólnie wyjeżdżają za miasto. Ich romans jest jednak krótkotrwały i platoniczny...

Ekranizacja powieści Stanisława Dygata. Akcja rozpoczyna się latem 1939 roku – pochodzący z bogatej, konserwatywnej rodziny Paweł nawiązuje znajomość z Lidką, fordanserką z nocnego klubu. Niespełniony romans dwojga młodych przerywa zdecydowana interwencja obawiającego się skandalu ojca Pawła, a następnie wybuch wojny. Młodzi spotykają się ponownie pod koniec wojny, kiedy to Paweł zostaje zwolniony z obozu koncentracyjnego, a Lidka powraca w dawne strony jako żona hrabiego Mirka, kuzyna Pawła. Stare uczucia nie wygasły, jednak wydaje się, że dla doświadczonych przez życie bohaterów jest już za późno na miłość.



reżyseria Wojciech Has scenariusz Wojciech Has / Stanisław Dygat gatunekObyczajowy / PsychologicznyprodukcjaPolskapremiera13 października 1958 (świat)nagrodyFilm dostał 1 nagrodę i 2 nominacje
 
     
kiwi 
Trajkotka



Pomogła: 28 razy
Dołączyła: 23 Sty 2010
Posty: 1492

Wysłany: Czw 19 Wrz, 2024 09:28   

 
     
kiwi 
Trajkotka



Pomogła: 28 razy
Dołączyła: 23 Sty 2010
Posty: 1492

Wysłany: Czw 19 Wrz, 2024 09:32   

 
     
kiwi 
Trajkotka



Pomogła: 28 razy
Dołączyła: 23 Sty 2010
Posty: 1492

Wysłany: Nie 13 Paź, 2024 08:58   







 
     
kiwi 
Trajkotka



Pomogła: 28 razy
Dołączyła: 23 Sty 2010
Posty: 1492

Wysłany: Czw 31 Paź, 2024 10:55   







 
     
kiwi 
Trajkotka



Pomogła: 28 razy
Dołączyła: 23 Sty 2010
Posty: 1492

Wysłany: Pią 01 Lis, 2024 17:08   












 
     
kiwi 
Trajkotka



Pomogła: 28 razy
Dołączyła: 23 Sty 2010
Posty: 1492

Wysłany: Sob 02 Lis, 2024 10:55   











 
     
Wyświetl posty z ostatnich:   
Odpowiedz do tematu
Nie możesz pisać nowych tematów
Nie możesz odpowiadać w tematach
Nie możesz zmieniać swoich postów
Nie możesz usuwać swoich postów
Nie możesz głosować w ankietach
Nie możesz załączać plików na tym forum
Nie możesz ściągać załączników na tym forum
Dodaj temat do Ulubionych
Wersja do druku

Skocz do:  

Powered by phpBB modified by Przemo © 2003 phpBB Group
Google
WWW komudzwonia.pl

antyspam.pl


Alkoholizm, współuzależnienie, DDA. Forum wsparcia
Strona wygenerowana w 0,34 sekundy. Zapytań do SQL: 13