Forum Wolnych od Alkoholu

Babeta35

Nie wiem co napisać, od czego zacząć...tyle jest tego.Moja córka ma 21,5 roku, mieszka ze mną, nie pracuje, nie chce się uczyć.Związała się z patologią totalną, jej wybranek:nie pracuje,ma 3 letnie dziecko, wyrok i jest alkoholikiem.Serce mi pęka jak patrzę na moją śliczną i dobrą córkę która równa w dół.Nie mam siły żyć.Dodam tylko że przez 10 lat walczyłam z jej ciężką padaczką, próbą pozbycia się jej przez szkołę do szkoły specjalnej, prywatnym gimnazjum, prywatnym liceum gdzie nigdzie się nie chciała uczyć...za dużo jest tego wszystkiego.
Co ja mam robić???już straciłam pomysły, opadły mi ręce, tylko jeszcze mogę płakać.
Nie chcę z nią mieszkać, patrzeć na to co robi ze swoim zyciem, jestem złą matką :beczy:

Ate

Babeta35

Estera

Babeta35

Klara

Babetko!
Właśnie niedawno po raz drugi usłyszałam, od mojej córki, że byłam (jestem) złą matką, chociaż przez całe życie wszystkie moje decyzje miały u podłoża jej dobro w różnych aspektach.
Moja córka nie chorowała ciężko, dość dobrze się uczyła, skończyła studia, pracuje, robi tzw. karierę w swoim zawodzie. Może to robić bez przeszkód, bo cały czas zajmuję się jej dziećmi.
Mimo to, nie jestem dość dobra, żeby "zasłużyć" na jej uznanie.
W dodatku okazuje się, że jej córki też często mówią, że nie chcą być takie, jak ich mama.
Kiedy czytam wynurzenia naszych DDA/DDD i widzę jak są pewne, że są świetnymi mamami, chce mi się krzyczeć: "Poczekajcie kilka lat! Zobaczymy jak Was ocenią Wasze dorosłe córki/synowie!".
Mało tego! Ja też nie chciałam być taka jak moja mama, tylko nigdy Jej tego nie powiedziałam.
Piszę to po to, żebyś wiedziała, że tak po prostu jest. Nasze dzieci oceniają nas po swojemu.
Widać takie są prawa natury.

A tak poza tym, myślę, że mogłabyś uświadomić swemu dziecięciu, że już dawno nie masz obowiązku jej utrzymywać, że jeśli jest jej źle z Tobą, to (choćby Ci serce pękało) dajesz jej wolną rękę. Niech się usamodzielni i żyje po swojemu.
Możesz jej dać prawo powrotu, gdy się przekona, że źle wybrała, ale żeby utrzymywać starą babę, to przesada.
Właściwie, to nieświadomie robisz jej tym krzywdę, gdyż kiedy Ciebie zabraknie, ona będzie całkiem bezbronna.

Estera

Babeta35

Babeta35

Flandria

Klara

czarna róża

Wiem jak to jest kiedy starasz się o coś wiele lat a ktoś tego nie docenia,zaprzepaszcza..i właśnie tu jest problem..odpuśc,zostaw Bogu..jest takie powiedzenie,zrobiłaś wszystko co mogłaś i co należało..Ty o tym wiesz i nie daj się wpędzac w poczucie winy..nie przeżyjesz życia za córkę,juz nie masz wpływu na jej drogę życiową i tak zrobi co zechce.Najgorsze jest to wypominanie..wiem..przed tym ciężko się uchronic,niby wiesz swoje a boli jak cholera..naprawdę trudno mi cokolwiek poradzic,czasem trzeba uznac swoją bezsilnośc?
Pozostaje kwestia osobnego mieszkania,bo w takich wzajemnych oskarżaniach i braku szacunku nie da się życ..musisz ją naciskac,systematycznie,żeby się wyprowadziła,jeśli jest gdzie,może wtedy jak będzie musiała utrzymac mieszkanie,pójdzie do jakiejś pracy.. :buziak:

Ate

Babeta35

Babeta35