Forum Wolnych od Alkoholu

[marika]

Dzień dobry, przyszłam tutaj dzisiaj rano, przez przypadek, spędzając kolejny samotny dzień z laptopem na kolanach. Przyszłam i zostałam, bo zobaczyłam swoje życie opisane w wielu postach. Do tej pory myślałam, że to tylko ja tak tak mam, a tu widzę - książkowy przykład. Szukam po necie od jakiegoś czasu rady na to co zrobić ze swoim życiem, bo sama już tego wszystkiego nie obejmuję, choć uważałam się za mocną kobietę. Otóż mam męża alkoholika, nie wiem czy jestem już współuzależniona ale na pewno jestem na najlepszej drodze do tego. Małżeństwem jesteśmy niespełna 3 lata. Jakiś niecały rok było świetnie potem zaczął się horror. Na początku upijanie się męża tłumaczyłam sobie stresami, z jakimi ma do czynienia na co dzień, różnymi problemami być może go przerastającymi. Może tak było ale teraz widzę, ze jest uzależniony. Wpada w ciągi coraz częstsze, pije dotąd aż organizm mu się zbuntuje. W ciągu nic nie jest ważne, ja płacząca, obietnice, które składał mi przed ślubem, płacząca matka, szef straszący go dyscyplinarką i nawet zwykły ludzki wstyd przed ludźmi. Kiedy go poznałam myślałam, ze to bardzo ambitny, inteligentny, wrażliwy człowiek, zaprzeczenie mojego pierwszego męża, dzisiaj wydaj mi się, ze cały czas grał. Dałam się złapać w sidła. oczywiście nie będę opisywać wszystkich kłamstw, zaprzeczeń, bo to wszystko opisały moje poprzedniczki w innych postach, wypisz, wymaluj mój kochany mąż. Nie wierzę, ze zgodzi się na leczenie, noszę się z wnioskiem o rozwód ale co z naszym, życiem, z naszymi marzeniami, z naszą miłością. To miał być nasz port po perypetiach wcześniejszego życia ( oboje jesteśmy po rozwodzie) Czuję się taka zawiedziona i na dodatek jeszcze go kocham ...

[endriu]

Witaj marika,

[Klara]

Witaj Mariko

Nie smuć się
Skoro po raz drugi źle trafiłaś, to może znaczyć, że - jak to się u nas mówi - masz z jakiegoś powodu "zepsuty celownik" i powinnaś zacząć pracować nad sobą, a męża na razie zostawić w spokoju.
Raczej nie namówisz męża na skuteczne leczenie - to on powinien sam zechcieć to zrobić.
Oto lekturka dla Ciebie na początek: http://www.komudzwonia.pl/viewtopic.php?t=5228
http://komudzwonia.pl/viewtopic.php?p=52559#52559

[marika]

Witaj Klaro, czasem też tak myślę, że chyba mam w gwiazdach zapisane bycie żoną alkoholika i nawet zmian męża nie pomoże

[marika]

Witaj Endriu, już mi lżej, że ktoś przeczytał moje żale

[Klara]

[marika]

Klaro, jak funkcjonowała moja rodzina? Ojciec jest typem alkoholika Domowego" , czyli nigdzie nie chodził, spożywał alkohol w domu jawnie i w tajemnicy przed mamą. Robi to do dzisiaj, mimo że ma prawie 75 lat. Często mam kupuje mu alkohol mimo, ze sama nie pije i nie piła nigdy, jest na każde jego zawołanie, bo twierdzi, ze już się pogodziła z losem. Ja chciałam tego uniknąć dlatego, gdy nie radziłam sobie z piciem mojego 1 męża, odeszłam po 20 latach. Było mi bardzo ciężko, pewnie dlatego tak ślepo zakochałam się w moim obecnym mężu...

[Klara]

Czyli jesteś DDA: http://www.komudzwonia.pl/viewtopic.php?t=988
Jak większość z nas.
Twoja dysfunkcja i alkoholizm innego człowieka często się dobierają w pary.
To przykre, ale do wyprostowania, jeśli zechcesz.
Życzę Ci owocnej lektury zawartości linków, które Ci podałam.
Reszta - później

[DanaN]

Witaj marika

[marika]

Witaj, DanaM

[Jacek]

cześć Mariko

[Wuśka.]

Witaj, Marika.

[marika]

Klaro, no przyznaję, widzę u siebie wiele cech DDA, czy to źle ? poczytałam posty osób wypowiadających się poniżej, wiele wypowiedzi mogłabym przypisać do siebie. Może i tak jest, ze podświadomie wybrałam niewłaściwego partnera, uwierzyłam w zapewnienia, zamiast dokładnie się przekonać. Wcześniej nie interesowałam się problemami choroby alkoholowej. Eks pił, był lekomanem, zaczął dręczyć mnie psychicznie, to odchowałam dziecko i zamknęłam ten etap życia. Zaraz poznałam obecnego męża i stało się . Zawarliśmy związek małżeński, przewróciłam swoje dopiero co odzyskane życie do góry nogami i poszłam za nim na koniec świata, bez rodziny, bez przyjaciół. Teraz jednak chciałabym, żeby ktoś mi powiedział: nie martw się, on wyjdzie z tego i będzie znowu pięknie, żeby ktoś dał mi receptę Obawiam się jednak, że znowu będę musiała przewrócić swoje zycie do góry nogami i zamknąć kolejny etap w życiu

[kosmo]

Witaj mariko...

[Borus]

Cześć Mariko