Forum Wolnych od Alkoholu

poprostu_JA

Witam,
Mam na imię Iza

To forum odkryłam całkiem przypadkowo i poczytałam sobie troszkę.... i postanowiłam dołączyć

W skrócie o mnie... :skromny:

Urodziłam się w Warszawie.Od urodzenia mieszkałam z mamą,wujkiem alkoholikiem agresorem i dziadkiem alkoholikiem spokojną duszą.Ojciec zmarł,gdy miałam 1,5roku.Nie będę opisywała,co działo się u mnie w domu,bo tego łatwo się domyślić,gdy jedyną niepijącą osobą jest mama.Był czas,że strasznie się wstydziłam swojej sytuacji,może nawet obwiniałam siebie o alkoholizm moich bliskich i awantury jakie wynikały.W końcu doszłam do wniosku,że niczym nie zawiniłam...
Pawła poznałam 9 lat temu.Był dobrym znajomym mojego aktualnego chłopaka.Z chłopakiem się rozstałam,ale znajomość z Pawłem pozostała

Był po prostu kumplem,dobrym kompanem na imprezy,świetnie mi się z nim rozmawiało... Wiedziałam,że mu na mnie zależy prawie od początku,jednak nie brałam go nigdy pod uwagę.Ot,dobry znajomy z dawnych czasów.Jakieś 4 lata temu zauważyłam,że przegina z piciem.Nie,to już nie było picie,ale wlewanie w siebie.Chyba nigdy nie trzeźwiał.Zwracałam mu na to uwagę,jednak wiadomo-nie było efektu.Aż w końcu,gdy wracaliśmy z jakiejś imprezy,powiedziałam mu,że gdyby nie pił,mogłabym spróbować z nim być.Oczywiście,nie przyniosło to nagłego efektu.Oboje przerobiliśmy kilka związków z kimś innym,mieliśmy nadzieję,że w końcu znajdziemy swoje drugie połówki... Dwa lata temu Paweł wyprowadził się z Warszawy.Przyjeżdżał czasem na weekend,na imprezki,więc kontakt został.Aż po dłuższej nieobecności pojawił się i powiedział,że już nie pije.Ja byłam z kimś,ale poczułam dumę,że mu się udało.Nie wiedziałam jaka to walka i ile jeszcze przed nim,ale byłam dumna.Potem znów zniknął na dłużej.Przyjechał niedługo po tym,jak zakończyłam swój związek.Przyznał,że był w ośrodku i nadal nie pije.

Od dwóch miesięcy jesteśmy parą

Dlaczego postanowiłam zaryzykować ?? Jest innym człowiekiem.Tak jakby zdjął maskę i pokazał swoje prawdziwe ja.Nauczył mnie spokoju,dał poczucie bezpieczeństwa... Owszem,bywa różnie. 9 miesięcy nie picia to nie jest wiele.Ale również dużo.Są chwile załamania,kiedy Paweł ma fazę napicia się,ale walczymy z tym.

Na forum przyszłam,by mieć wsparcie,otrzymać parę dobrych rad,ale także w miarę możliwości dać coś od siebie

Cały czas się uczę i pragnę pomagać i być wsparciem dla kogoś kogo kocham

Przepraszam za tak długi post.Po prostu troszkę się rozpisałam-zdaża mi się :lol: