Forum Wolnych od Alkoholu

ewa29

Dodam że wstyd to jest kraść. A Ja na al anon mam kobitki które mnie dobrze znają z pracy mimo iż minęło kilka lat odkąd w tej firmie nie pracuję i czego mam się wstydzić skoro one mają ten sam problem jak my wszystkie współuzależnione a Ty po prostu jeszcze nie dojrzałaś i każda wymówka jest dobra tak jak alko nie dojrzał do decyzji o leczeniu i znajdzie każdą wymówkę i ucieka od problemu a same problemy się nie rozwiążą a recepty na uzdrowienie naszych alko nigdzie nie ma nawet na takich terapiach czy mitingach każdy sam musi chcieć żeby zmienić swoje życie i iść właściwymi torami nam nic do tego my możemy zadbać tylko i wyłącznie o siebie i dzieci to wszystko jest możliwe rzeczy które były lub są dla nas nie możliwe w pewnym momencie stają się możliwe ale nic samo się nie zrobi

olga

ewa29

olga

Cytat:

czy podejmie się leczenia przymusowego

jeśli z własnej (czyli nieprzymuszonej) woli podejmie to to nie będzie przymusowe leczenie tylko dobrowolne

ewa29

olga

ewa29

Cytat:

recepty na uzdrowienie naszych alko nigdzie nie ma nawet na takich terapiach czy mitingach

Ale przynajmniej tam uczą jak właściwie postępować wobec alkoholika aby jemu nie szkodzić

bo wiele rzeczy można robić nieświadomie a tym samym szkodzić alkoholikowi.

ewa29

pietruszka

olga

ewa29

ewa29

zaczęła olga i Ty piertruszko

ewa29

KICAJKA

Kogo zniszczył alkohol mnie czy jego?

Alkohol niszczy jego,Ciebie,całą rodzinę -
każdy ma problem ale każdy jest inny.
Leczenie zaczęłam od siebie,bo mnie było źle
i nauczyłam się,że to nie mój wstyd mieć męża
alkoholika to jego wstyd i jego problem.
A moim problemem było nie dać się zniszczyć przez alkohol mena,
dlatego ja dla siebie szukałam pomocy -znalazłam.
Po wielu latach mam fajną rodzinkę i od kilkunastu lat
trzeźwego męża.
Każde z nas przeszło swoją drogę leczenia.

ulena

Ech jakze to wszystko jest powtarzalne, jak ja widzę w tobie dream siebie sprzed 1,5roku szukając na forum odpowiedzi jak pomóc alkoholikowi i oczywiście oburzenie -jak to ja mam szukać dla siebie pomocy? przecież to on ma problem, a teraz...teraz jestem szczęśliwa, że trafiłam tutaj, trafiłam na grupę wsparcia, gdzie podstawa jest całkowita anonimowość i pomimo, że mąż sie nie leczy to jednak zapija zdecydowanie rzadziej i w domu nie ma awantur , ja zaakceptowałam fakt, że nie chce podjąć leczenia , pomimo,że jest cięzko chory to jednak jest to jego życie , jego wybór, a ja zajęłam się sobą i już tak nie boli . Uwierz jest to do zrealizowania, każda z nas tutaj jest tego przykładem , ja kiedyś wylądowałam w psychiatryku po próbie samob ójczej jak już nie mogąłm sobie poradzić, a też "byłam osobą silną" , a teraz tryskam usmiechem , radością i nie są to żadne bzdety tylko tak to działa.ZAJMIJ SIE SOBĄ, a odzyskasz spokój