Forum Wolnych od Alkoholu

pannamigotka

Ostatnio się dowiedziałam, że moje myśli i działania to jest klasyczne współuzależnienie. Ja myślałam, że coś drgnęło, a tu znów cios. Znów brak nadziei. Na jego trzeźwienie (choć pozoruje całkiem sympatycznie) i na moje lepsze życie z nim lub bez niego (bez znaczenia)...

Eh, aż się zawstydziłam i nie poprosiłam o te fazy (są?). No bo skoro jest tak beznadziejnie, to i po co? Czy jakieś dobre kobitki posiadają stosowną wiedzę i chcą się nią podzielić?

p/s jeśli taki temat już był, to proszę o doklejenie do starego i wtedy sobie poczytam

ewa29

Ciekawy temat założyłaś Dorotko i też chętnie poczytam na ten temat jeśli ktoś będzie miał życzenie się w tym temacie pisemnie wypowiedzieć.

(udało mi się jeszcze na trochę lapka pożyczyć

)

Klara

Trochę się boję dziś odzywać, bo jestem opacznie rozumiana, więc pozwolę sobie jedynie na wklejenie linków w których są opisane objawy tej dysfunkcji:
http://www.komudzwonia.pl/viewtopic.php?t=3026
http://www.opoka.org.pl/b...aleznienie.html
Rozumiem, że zmniejszanie się tych cech jest równoznaczne z wychodzeniem ze współuzależnienia.

Wiedźma

Pannamigotka szuka - jak sądzę - czegoś analogicznego do faz trzeźwienia (miesiąc miodowy, faza muru itd...)
Ja się z czymś takim nie spotkałam w odniesieniu do współuzależnienia, no ale ja zbyt wiele o nim nie wiem...

staaw

Ja myślałem o czymś w rodzaju betoniary współuzależnienia....
Ciekawe czy ktoś coś takiego wymyślił?
A może jest tyle dziedzin w których potrzebne są zmiany że ta betoniara musiała by być piętnastowymiarowa? :mysli:

Z drugiej strony porządkowanie pewnych obszarów jest uzależnione od domknięcia innych.
Czy jest jakaś kolejność działań?

Wiedźma

ewa29

coś jeszcze znalazłam może się przyda

http://ww.org.pl/strona.php?p=2917

pannamigotka

Wiedźma

Cytat:

Fazy zdrowienia rodziny alkoholowej

A więc jednak istnieją! :radocha:

staaw

pannamigotka

staaw

olga

pannamigotka

pietruszka

Anna Wobiz (Wspóluzależnienie w rodzinie alkoholowej. Czym to się je i jak tym się nie udławić) opisuje takie "kamienie milowe" w procesie zdrowienia, z zastrzeżeniem, że tak było w jej przypadku:
- nadzieja (możliwa jest zmiana)
-wiara (odbudowanie wiary w swoje siły)
- determinacja (nikomu i za żadną cenę nie dać się zepchnąć z drogi)
-zaufanie (do terapeutów, do siebie)
-odwaga

Etapy zdrowienia (niekoniecznie w tej kolejności u każdego):
-przyczajenie (przyglądanie się sytuacji, poznawanie ludzi, w tym okresie lęki o utratę anonimowości)
-etap poznawczy (zapoznawanie się z wiedzą o współuzależnieniu, alkoholizmie oraz próby konfrontowania własnego życia z wiedzą książkową, z wykładów; częste w tym okresie budzenie się bądź odmrażanie uczuć, etap nadwrażliwości i emocjonalnego rozchwiania, huśtawa emocjonalna)
- samopoznanie
- etap buntu (brak zgody na taki los, jednocześnie nauka rozpoznawania swoich granic, dawanie sobie prawa do własnej indywidualności, do odrębnego zdania, do osobistych opinii i decyzji, na tym etapie dużo złości; jednocześnie nabieranie szacunku do siebie
-etap działania
-względnie prawidłowe funkcjonowanie w rodzinie i społeczeństwie
- powrót do zdrowia w sferze duchowej

Tak w skrócie spisałam...
Sama się też pod tym podpiszę, bo i u mnie było podobnie, choć przechodzenie z etapu na kolejny było bardzo płynne, te grancie nie były ostre... U mnie na początku był dużo buntu, dużo złości i braku zgody... Myślę, że u każdego "zdrowienie" może wyglądać ciut inaczej, bo i każdy ma do przepracowywania inne obszary w nieraz w innej kolejności...