Forum Wolnych od Alkoholu

ja

Nie wiem ile mogłam mieć lat ale tak około 6-7. Przyjechała do mnie siostra cioteczna. Taka co w domu ma wszystko cacy. Staruszek wpadł do domu pijany. Jakaś typowa awantura. I ta moja kuzynka strasznie się wystraszyła a starsza była o 3 lata. Pamiętam że było mi jej szkoda. Bo ona takiego czegoś nie znała. Czułam się taka mądrzejsza. Bo, "co ty wiesz o prawdziwym życiu"- tak sobie myślałam o niej. Jakoś dla mnie to było normalne.

Pamiętam też jak wpadłam raz do pokoju rodziców, żeby się uspokoili i powiedziałam ojcu, żeby szedł spać bo jest pijany. Strasznie mi to później wypominał. Że mu to powiedziałam. W sumie nie wiem czemu go to tak dotknęło? Stwierdziłam tylko fakt. :mysli:

Agulka76

żelka · Milczek Dołączyła: 28 Lis 2012 Posty: 1

4 może 5 lat, ojciec wraca w nocy, a właściwie wnoszą go 'koledzy', jego zakrwawiona głowa, wymiociny, bełkot, matka ratująca sytuację wygania mnie do pokoju, ja zamazująca kredkami pod kołdrą wszystkie kontakty do jego kolegów z domowej książki telefonicznej

Słoneczko

Odwagi i dopiszę swój epizod.

Mam 4 latka. Godz. 22-ga jestem sama w domu. Budzę się - mamy nie ma. Wychodzę z domu, żeby jej poszukać. Ide na skróty zapamiętane, gdy chodziłam tamtędy z mamą do niby cioci. Idę śpiewając sobie pod nosem. Wyśpiewane trzy piosenki chyba i jestem pod domem niby cioci. Słyszę gwar i śmiech dorosłych, drzwi otwarte. Dym, i smród wódki, juz mi znanej. Mama siedzi zupełnie pijana na łóżku, jakieś inne panie i panowie (teraz to wiem libacja alkoholowa). Mama nie zdziwiła się, ze ja jestem, przedstawiła mnie, że to jej córka, tylko za mała żeby mnie ruszyć - wybucha śmiech... (teraz wiem co mieli na myśli). Zaczynam płakać, prosić, mamusiu chodź już do domu, mamusiu nie pij więcej. Mama wychodzi ze mną, zatacza sie, podtrzymuje ciężar 100 kilowej kobiety ja chucherko, przewraca się ze trzy razy, krzyczy ze źle ja prowadzę, wracamy ta sama drogą. Teraz tez śpiewam ale płaczliwym, wielkim chlipaniem. Mama zła, że idę zasmarkana. Wracamy do domu, mama legnie na łóżko i nieprzytomnie zasypia. Ja czuwam do rana. Rano mama się nie szykuje do pracy, ja do przedszkola tak. Mama chora, wymiotuje, spóźniam się

Drugi epizod. Miałam 5 latek... mama pijana wraca do domu, ok. 21ej, awantura... Godz. 23.00 każe mi iść na korytarz, daje mi malutki taborecik, sadza na nim a w rękę gromnicę, mam tak siedzieć dopóki świeczka nie zgaśnie. Ja płaczę ale sie nie skarżę... Sąsiadka wychodzi na korytarz podaje mi jabłko... mama to słyszy, jest godz. koło 2-ej w nocy i krzyczy na nią, żeby się nie wracała, wyzywa ją od najróżniejszych, te bluźnierstwa rzadko pojawiają się w moich ustach do tej pory (nienawidzę bluźnić). Sąsiadka straszy policją, mama nie reaguje, rzuca się na sąsiadkę rękoma, ta chowa sie w swoim mieszkaniu. Mama wywarza jej drzwi i woła ty stara... taka i owaka jeszcze mnie popamiętasz... łaskawie pozwala mi wejść do domu. Zapłakana i wystraszona nie mogę zasnąć, boje się. Nad ranem mama wymiotuje, a ja usłużnie wiem co robić, miska, woda ręczniki i sprzątam, zmieniam koszule na czystą. Nasłuchuję, czy zasnęła, tak, zasnęła, mogę i ja zasnąć, 6-ta rano czas wstać, muszę pomóc mamie w szykowaniu sie do pracy

Bolesne...

Trzeci epizod. Niespełna 7 latek, wyrzucona z domu - nie wiem za co? - śpię w wysokiej trawie po drugiej stronie ulicy pod murem, ale tak, że może mama mnie zobaczy z okna i poprosi do domu... Nie poprosiła. Zmarznięta i wypłoszona wracam do domu, gdy mama ma wyjść do pracy, fuka na mnie ale mnie wpuszcza, ja się szykuje do przedszkola. Omija mnie sprzątanie po mamie - sama to zrobiła - uff.

Dorosłam w jej świecie do 17 lat - mama zmarła na raka - ULGA!!!

Nie powielam jej życia.

Dziś juz jej wybaczyłam, choć nie zasłużyła na to, dbam o grób i pamiętam o każdej rocznicy.

Enja

Słoneczko73, straszne to co piszesz

toś Ty nie tylko współuzależniona, ale i DDA jak się patrzy :pocieszacz:

Słoneczko

Enja, o tym, ze jestem DDA uswiadomił mi fakt bycie z partnerem alkoholikiem. Do tego czasu wspomnienia były zamazane, nie wywoływane do tablicy przez tyleee latek.
Co nas nie zabije to nas wzmocni.
Odważyłam się i mojej córce powiedziałam kim była jej babcia i jak ja się wychowywałam, uświadomiłam jej, jak może alkohol zniszczyć osobowość. Przeprosiłam córkę za różności, to stało sie niedawno. Zmieniły się nam relacje, na bardziej ciepłe. Jest więcej wyrozumiałości między nami. Córka poprawiła się w nauce, jest bardziej szczęśliwsza i jest zakochana - myślę, że wybierze rozsądnie swojego partnera życiowego. Jednakże nie mam wpływu i nie bede z tym nic robić. Jest mądra i rozsądna, każdy popełnia błędy, zatem suma sumarą uczymy się całe życie.
:buziak:

Agulka76

lilka80

Pierwsze, które utkwiło w pamięci, to jak miałam jakieś 5-6 lat... Byłam ze swoim ojcem u dziadków. Zaczął pić od popołudnia a wieczorem wymyślił, że pojedzie odwiedzić jakąś dalszą rodzinę... Wsiadł w samochód i nie bacząc na moje błagania po prostu odjechał. Przepłakałam całą noc- nigdy nie zapomnę tego przerażenia i lęku o to, że on już nigdy do mnie nie wróci... Wrócił po dwóch dniach,całkiem z siebie zadowolony. Późniejsze lata to wszechobecne i ciągłe poczucie wstydu...

Pati

Miałam może z 5-6 latek moja mama napruta wstaje w nocy i odkręca kurek od gazu nie podpala go.....
Nachyla sie nad kuchenką i zaczyna wdychać ten gaz ja leże w łóżku i nasłuchuję.
Strach tak mnie sparaliżował,że nie mogę się ruszyć,a przecież muszę coś zrobić.
Następnie otwiera piekarnik odkręca gaz i wkłada tam głowę.
Wstałam położyłam ją spać zakręciłam główny zawór,rece mi sie trzęsą (skąd ja wiedziałam,że tak trzeba? :mysli:

)
Nie śpię,ona sie kręci ja nasłuchuję i pilnuję jej

nena · Towarzyski 2013 Dołączyła: 07 Sty 2013 Posty: 112

mysle ze mialam wtedy ze 4 lata, moze 5, byla impreza w domu, jak zwykle, rodzice sie kloca , jak zwykle, my z bratem sie boimy, nie spimy , matka wola : dzieciiiii! na pomoc!...
moj brat wyskakuje z lozka i biegnie ich rozdzielac, a ja sparalizowana strachem nie ruszam sie i wrzeszcze ile sil w plucach, i tak wrzezscze ze wszystko widze na bialo, miliony bialych kropeczkek, i nic wiecej, i oczywiscie zostawiali nas samych i szli w nocy gdzies tam. a moze i mnie sama tez zostawiali? nie pamietam, brat byl starszy, i czasem zostawal u babci, ,
wiecie co? to jest straszne, ja mam teraz corke, juz dorosla , i tak sobie mysle jak mozna wlasnemu dziecku zgotowac takie dziecinstwo....

PSG-1

Dużo tego, ale co najbardziej zapamiętałem?

Ojciec skądś wrócił, schowaliśmy się w pokoju, ja brat i matka. Ona krzyczała, żebyśmy pomogli jej trzymać drzwi, bo ona nie utrzyma. Potem była chwila ciszy bo poszedł po siekierę. Starszy brat wychylał się z okna i krzyczał "Pomocy, ratunku!", matka całym ciałem zapierała drzwi jak ostrze siekiery przechodziło przez nie, ja w kącie skulony płakałem... Nie pamiętam jak to się skończyło. Te drzwi mam do dzisiaj, wiem że jacyś jego koledzy potem składali je do kupy...

Maciejka

Miałam 3-4 latka i rodzice sie kłocili w kuchni a ja wzięłam z okapu u nas nazywali na to kapa zapałki i poszłysmy z dwoma siostrami na strych nazbierałyśmy papierów i powsadzałysmy do takiego zelaznego piecyka i ja podpaliłam potem grzałyśmy ręće i wtedy ojciec poczuła dym i wpada na strych z wrzaskiem; wy cholery nowy dom chceta spalić , my się zerwałyśmy i w nogi . Ojciec zgasil w piecyku i mówi kogo łapać najstrsza pamiętam , ze uciekałąm wokoło ogródka ale o szybko mnie dognał złapał za karki i uderzył w siedzenie zasłaniałam ręka pupę i strasznie mnie bolal kciuk. To byl jedyny raz jak ojciec mnie uderzył.