Forum Wolnych od Alkoholu

[jeżykowa]

Dziś przełamałam pierwsze lody i poszłam na spotkanie Al-anon, wszyscy mile mnie przyjęli, wysłuchałam różnych historii i przeżyć i podzieliłam się troszkę swoją. Wiele zaczynało się od tego ze nie przyszłam na początku tu dla siebie...i tak zastanawiam się nas sobą czy ja szukam pomocy dla siebie ze chcę się wyrwać tej karuzeli, próbuję znaleźć wewnętrzny spokój, czy może ja tam jestem jednak dla niego? boję się że nie wytrwam że jak by wrócił i zaczął przepraszać to bym uległa. Na szczęście się nie odzywa z resztą w większości wypadków to ja chciałam się pogodzić bo nie umiałam funkcjonować bez niego. Jednak za wiele się wydarzyło odeszłam,ale zaraz myśl może da mu to do myślenia, pomyśli że tak nie powinien żyć bo przecież krzywdzi również siebie. Bo wiem że nie przestanie pić dla nikogo tylko dla siebie.

Jednak wiedzieć wiele to nie to samo co się z tym pogodzić...muszę więc nad tym pracować.

[Klara]

[jeżykowa]

Cytat:

pannamigotka napisał/a: może przyczyny są jeszcze inne- DDA, DDD?

Wiecie co nie wiem u mnie w domu tata ma problem z alkoholem, choć nie pamiętam awantur jednak kontakt z nim miałam bardzo mały może to jakiś sygnał dlaczego wybierałam sobie takiego partnera

W pon byłam na drugim spotkaniu tym razem otwartym Al-anon, odwiedził nas jeden alkoholik opowiadając o sobie w jego historii zobaczyłam Ł. To całkowicie coś innego słyszeć dlaczego ktoś pije.Z drugiej strony, nie pocieszyło mnie to że krzywdę jaką wyrządzał bliskim zrozumiał dopiero po rozmowie z psychologiem i wielu spotkań AA, dociera do mnie że Alko maja ogromny problem z emocjami.

Po spotkaniu czuję się lepiej jednak zauważyłam że coraz częściej płaczę wiem nie minęło dużo czasu a jak nie potrafię po protu o tym zapomnieć, mam gonitwę myśli raz mi się przypomina jak było mi dobrze i czuję się strasznie samotna a za chwilę że przecież co jeszcze musiałabym przeżyć gdybym została z nim. Jejku jakie to wszystko jest pogmatwane. Ogarnia mnie złość że ja mnie to spotkało że inni których znam nie maja takich problemów, że gdyby nie jego choroba to wszystko było by dobrze. Wiadomo problemy życia codziennego ale to wg mnie w ogóle nie można porównać do sytuacji z picia alko. Jestem na razie na poziomie raczkowania tzn, staram się pogodzić z sytuacją i że jestem bezsilna

Troszkę się rozpisałam choć wiem że piszę chaotycznie bo to co czuję też jest nadal niepoukładane w mojej głowie.

[pietruszka]

[dromax]

[ja]

[pterodaktyll]

[jeżykowa]

Hej,

Minął miesiąc po rozstaniu chodzę nadal na spotkania Al-anon, mam dni ze jestem pełna entuzjazmu a czasem mam doła. Poza tym zaczęłam jakoś dziwnie się zachowywać, łamię swoje zasady, robię rzeczy o które bym siebie nie podejrzewała i najgorsze nie mam wyrzutów sumienia. Powiedzcie czy mieliście podobne sytuacje po rozstaniu z alko??? czy to ma coś wspólnego?

[pterodaktyll]

[jeżykowa]

czyli mam się nie przejmować? wszystko ze mną w porządku?

[pterodaktyll]

[jeżykowa]

Hmmmmm po prostu doskwiera mi samotność i chodzi o bliskie relacje damsko-męskie. Zawsze byłam bardzo ostrożna i niedostępna.

[Janioł]

[pterodaktyll]

[jeżykowa]

Bo ja nie mam ochoty na nowy związek tylko czasem na odrobinę "czułości" bez zobowiązań. Nio to mnie uspokoiliście