Forum Wolnych od Alkoholu

[pannamigotka]

[pietruszka]

Dla mnie bardzo ważna była grupa... Mobilizowała do pracy... nad sobą.

[pterodaktyll]

[rufio]

[pietruszka]

A może to strach przed zmianą?

[staaw]

[agadelag]

[Iwa]

Muszę się Wam przyznać, że ja jakoś też do tych grupowych przekonać się nie mogę... no, ale ja dopiero zaczęłam
Początkowa euforia (zanim zaczęłam) minęła;
Zastanawiam się w jaki sposób ta terapia pomaga.. w zasadzie każda osoba ma swoje 5 minut (zwykle - mniej).. na koniec terapeutka coś doda w jednym zdaniu...
Nie wiem...
Jedynie te spotkania dają mi świadomość, że są kobiety z takimi problemami, jak ja.. że nie jestem sama; że jedne mają gorzej, a inne zrobiły krok w przód - i mają teraz lepiej...
Może z czasem się przekona... gdzieś czytałam, że dopiero po kilku spotkaniach - człowiek potrafi się ''wciągnąć'' w ''to'' życie grupowe;

Ps. Mam wrażenie, że więcej czerpię z .. forum;

[agadelag]

Ja z kolei widzę, że nie wynoszę za wiele ze spotkań indywidualnych - w skrócie - odbębniam i tyle. Zmieniła się moja sytuacja życiowa, współuzależnienie zaczęło konkretnie doskwierać. Udział na forum, choć króciutki, dał mi do myślenia. Dlatego chcę spróbować czegoś , przed czym jeszcze jakiś czas temu się wzbraniałam. 4 lata bez efektu działają na mnie deprymująco.

[olga]

Z własnego doświadczenia wiem, że forum daje bardzo wiele jednakże systematyczny kontakt z terapeutą i innymi współuzależnionymi jest nieodzowny w procesie zdrowienia.

[Iwa]

Aga - ja tak odniosę się do Twojego związku.... nie jesteś mężatką, nie masz dzieci - za pewnie jesteś od niego zależna finansowo, więc nic Cię przy nim nie trzyma...

Z tą terapią to smutne, że po 4 latach dalej czujesz się źle tzw. piszesz, że nie ma raczej efektów; może faktycznie spróbuj tego grupowego.... ja na ich temat niewiele mogę powiedzieć, ponieważ byłam zaledwie kilka razy, jeszcze czuję się tam obco i w ogóle... ale mam nadzieję, że już niedługo się do tych spotkań przekonam i osiągnę pozytywne efekty .... choćby małymi krokami - byle do przodu;
Ale, tak jak pisałam wcześniej - dużo daje forum i poradniki.

[agadelag]

Z terapeutą widzę się za 2 tygodnie i chcę go poprosić o namiary na grupę - sama nie bardzo wiem, gdzie mam się udać i jak temat ugryźć.

[olga]

Weź czystą kartkę, podziel ja na pół i zrób bilans zysków i strat. Z jednej strony pisz co on Ci daje a z drugiej co tracisz. Zobaczysz która część będzie gęściej zapisana. Może łatwiej będzie Ci podjąć decyzję.

[GregoRR]

Cytat:

Rok chodziłem na terapię i nie pomagała, ponieważ ja chciałem coś zmienić, znalazłem sobie zajęcia (AA) w których zacząłem brać udział. Dość szybko pomogło...

Zgadzam się z ty co napisał staaw ponieważ u mnie była taka sama sytuacja,a terapia nawet mnie denerwowała,zacząłem chodzić indywidualnie do terapeuty i on mnie powiedział że mi chyba najszybciej pomogą MitingiAA i pomagają_tyko trzeba chcieć i się angażować duchowo,a nie pójść aby zaliczyć Miting.

[agadelag]

Myśląc teraz o terapii grupowej przypomniałam sobie, że 2 lata po śmierci ojca (miałam 13 lat), za namową mamy, brałam udział jeden raz w Mitingu Alateen w mojej miejscowości. Niewiele z tego pamiętam, ale czułam się tam nieswojo. Nic chyba nie musiałam mówić, tylko słuchałam. Pamiętam dokładnie, jak jedna z dziewczyn, miała z 15 lat, zaczęła opowiadać o swoim ojcu alkoholiku. W pewnym momencie się rozpłakała i powiedziała, że jej ojciec, jak wypije to potrafi za nimi (za nią,jej młodszym bratem i mamą) z siekierą latać i muszą się chować do jakiejś komórki na podwórku. Tyle zapamiętałam z tamtego spotkania - jej płacz i opowieść o ojcu - potworze. Jak wyszłam, to stwierdziłam- to nie dla mnie, mój ojciec taki nie był. Więcej nie wzięłam udziału w tych spotkaniach. I tak sobie myślę, że może dlatego miałam opór przed grupą, gdy dostałam taką propozycję. Ale wtedy miałam lat 13, dzisiaj 30 i problemem jest nie tylko DDA, ale związek z alko, który mam tu i teraz.