Forum Wolnych od Alkoholu

[Marianna]

[pietruszka]

To się tak zadziało w czasie terapii, raz: dokopalo samo życie, dwa: rozliczyłam się z dzieciństwem, trzy: poznałam samą siebie, nie tą, która była obrazem czyichś oczekiwań, ale siebie, która właśnie jestem taka, jaką jestem.

[wampirkowa]

terapia terapia,

mnie powiedziano, że ja nie mogę przerabiać dzieciństwa bo dla mnie to nie wskazane dlatego nie zakwalifikowano mnie na terapię DDA,
no cóz każdy jest inny albo ja jestem do ............

[OSSA]

[wampirkowa]

wiesz, nie że nie pójdę na terapię, tylko niezostałam do niej zakwalifikowana, ot co,
Ul Katowicka Skoczów,

a dojeżdzłam na terapię nerwic do Ustronie Narcyz grupową tam zostałam z niej usunięta, i tylko dochodziłam indywisdualnie,

obecnie chodze do psychologa klinicznego na terapię indywidualną babka ona prowadzi terapię ehawiaralno poznawczą

a zaczęła od terapi dla współ dawno temu, jak załozóno mi niebieską kartę, bo wtedy nie było w tym mieście terapii DDA, tam nuczyłam się jak postępowac z ojcem, nauczyłam sie jak wzywać policję, nauczyłam się jak bronić sie przed ojcem, wtedy jeszcze chciałam by istniała rodzina, miałam wrażenie że mogę ja jescze uratować,
jak wszytko zawiodło ja się chciałam zabić, a potem a potem to inna historia

[wampirkowa]

zapewne umiecie odciąt to grubą krechą, zapewne tak ale nie każdy jest "wami",

Ossa, moze dla ciebie jest jasne, co ktoś powinien zrobić, albo jak żyć, może dla Ciebie, ale wiesz nie znając pwncyh rzeczy, nieferuj wyroków,
radzicie sobie, świetnie

OSSA byłaś w szpitalu psychiatrycznym?????

[pietruszka]

Aaaaa i jeszcze Marianno... dla mnie praca była wyuczoną formą ucieczki od samej siebie, później też od problemów z alkoholikiem. Kiedy już nie miałam potrzeby uciekać przed bólem, bo zaczęłam się z nim mierzyć, praca przestała być tak ważna... zauważyłam resztę świata...

[Maciejka]

Ja byłam w odwiedziny wstrząsające wrażenie i zgodze się z Wampirem pierwszy raz każdy jest inny.

[wampirkowa]

ja byłąm tam kilkakrotnie, jako pacjent, i to nie tydzień ale nawet po 3 miesiące, i co zaskakujące, 2/3 osób tam przebywających miało dzieciństwo do niczego, i ty mi mówisz o grubej kresce,

kiedyś byłam z koleżanką w odwidzinach w DPS dla osób przewlekle psychicznie chorych i jej mama wyjądowaą tylko tam dlatego iż była przez wiele alt bita i gwąłcona przez swego męża alkoholika,
Matka wylądowała w DPS a córka wylądowała w rodzinie zastępczej,

[Maciejka]

Między skrajnościami jest jeszcze środek i normalnośc tak zwana.

[wampirkowa]

a co to jest normalność?????

bo ja nie wiem co to normalność.

[wampirkowa]

muślisz ze ktoś kto przebywa w szpitalu psycitrycznym przz kilka miesięcy, to dla niego jest tak normalność,
jak żuje kttoś w miejscu gdzie ejst krzydzonym to dla niego jest to normalność,

[OSSA]

[quote="wampirkowa"]zapewne umiecie odciąt to grubą krechą, zapewne tak ale nie każdy jest "wami",

Ossa, moze dla ciebie jest jasne, co ktoś powinien zrobić, albo jak żyć, może dla Ciebie, ale wiesz nie znając pwncyh rzeczy, nieferuj wyroków,
radzicie sobie, świetnie

OSSA byłaś w szpitalu psychiatrycznym?????[/quot]

Co tego ze bylas, o juz przeszlosc, nie mozna ciagle rozdrapywc ran, pozwol m sie wreszcie zagoic i zacznij zyc pelnia zycia, twojego nie mojego czy innego wirtualnego znajomego. Poszukaj przyjaciol w realu, a nie siedz z zaslonietymi oknami w dzien. Swiat jest nie tylko czarno -bialy sa inne barwy.

[wampirkowa]

ja nie widzę innych i dla mnie to jest normalność, właśnie to jest moja normalność,

[Maciejka]

Wampirkowa nie ma czegoś takiego jak normalnośc dla każdego znaczy co innego nie wiem co znaczy dla ciebie , dla mnie znaczy względny spokój i wyciszenie.