Forum Wolnych od Alkoholu

[losowynick]

Witajcie w końcu mówię sobie coś napiszę tutaj o sobie. Mam 26 lat, jako użytkownik alkoholu jakieś 8.

Najpierw skopiuje to co napisałem na innym forum kilka miesięcy dobrych temu tj. 23 czerwca 2009 nie piłem wtedy jakieś 2 miesiące?

"O mnie cóż, nie ma co tu pisać, staram się nie pić, to pierwsza moja taka przerwa, z pomocą forum poznałem tę chorobę, po pewnym (długim...) czasie zacząłem zauważać niepokojące objawy u siebie (pierwsi zaczeli zauważać najbliżsi) , jednak wiadomo system iluzji i racjonalizacji działał znakomicie, aż w końcu stało się - postarałem się nie pić i udało mi się, nie piję (jeśli dobrze obliczyłeś bo ja nie liczę - chociaż gdzieś tam mam zapisane) od około 50 dni. Maksymalnie przerwa w piciu to max 3 dni(piłem w 90% piwo)

W chwilach słabości wchodzę na forum, to i "konkurencyjne" wierzcie lub nie - pomaga mi to. Jem też dużo słodyczy jak mam "ciśnienie" chociaż na szczęście rzadko je miewam to czasami się obudzi gdzieś tam.

Pierwszy etap mam za sobą (zejście - ojoj nieciekawy temat chociaż na prawdę w porównaniu do alkoholików którzy pili bardzo długimi i ostrymi ciągami zdaję sobie sprawę że te moje zejście po parodniowym piciu np. piw codziennie jest tak na prawdę procentem zejścia takiego gościa który, no wiecie, pije wódkę ostro lub inne wynalazki)

Używam słowa zejście, na pewno wiecie o co mi chodzi.


Drugi etap wydaję mi się że też mam za sobą (tzn etap euforii)

Teraz ten trzeci i długi oraz podobno najtrudniejszy, czasami mam myśli że bym sobie strzelił parę piwek (ale nie że to zrealizuje) ale automatycznie wiem że to tak na prawdę mi nie pomoże, tylko zaszkodzi i to bardzo, że to nic nie da i że znów nie będę mógł normalnie przestać kiedy chce pić, a nie móc zasnąć bez odpowiedniej dawki alkoholu to niezbyt dobry motyw. Lub budzić się rano mimo że człowiekowi bardzo chce się spać i jest strasznie rozbity, lecz nie zaśnie dopóki - 2 piwka nie zostaną wypite (rano...). W samochód i skacowany na CPN - czyż to ku..a takie wspaniałe? Co w tym pięknego? WSTYD i tyle, a jak się człowiek czuje... Fizycznie - porażka. Nie mówiąc o niezdolności do pracy .

Jeszcze tak patrząc wstecz - życie takiego pijuso-alkoholika który nie pije jeszcze cały dzień, tylko co wieczór - że do 15 kac (zależy ile wypije czasem do 18 - 20 - 22) a później poprawka i tak na prawdę czekanie tylko na moment aż nadejdzie wieczór. Aj sorki nie chce mi się pisać. Bardzo chaotyczna ta wypowiedź, ale nie spałem dziś od 5 rano i jestem najzwyczajniej i najnaturalniej w świecie zmęczony "


Tak to było i po około 4 miesiącach abstynencji stwierdziłem że w sumie parę piwek mi po pracy nie zaszkodzi i faktycznie na początku trzymałem to w ryzach jednak powoli wracałem do starego schematu... Oczywiście po przerwie więc z gorszymi objawami. Zacząłem ponownie pić codziennie zamiast 2 razy w tygodniu itp itd. Mało ale mi ostatnio dużo nie trzeba 2 3 piwa i już rano jadę skacowany a ja muszę być w pracy sto procent trzeźwy. Generalnie patrząc wstecz tak przez miesiać ostatni właściwie to moje popijanie to czas prób czy aby to nie jestem uzależniony lub a może jednak nie jestem? Schematyczne strasznie. Ale próbowałem serio dzielnie. 2 dni po 6 piw na wieczór (nie pracowałem mam luźny system pracy) później 3 dni zdychania i to nie przez kaca a przez te objawy że nie kontynuowałem picia. I tak z miesiąc lub nie. Katowanie siebie. W końcu trzeba powiedzieć stop. Zapić się nie chce i pić nie chce jednak po takim okresie 4 5 dni nie picia gdy najgorsza męka minęła to ja znów jakiś dół czy coś mnie łapał i znów "ah chwila ulgi będzie" co oczywiście skutkowało niezdolnością do pracy kilkudniową nie przez to że się przepiłem ale przez to że jak wypiłem te 5 piw organizm się domagał dalej a tu już mój rozum reagował i nie piłem. taki istny cyrk. Wiem że picie nic mi nie daje właściwie jestem już w etapie że przyjemności też mi nie daje tak jak kiedyś.


Kiedyś piłem codziennie po od 2 do 7 (raz w tygodniu) piw. Generalnie ciągle na bombie prawie tzn się co wieczór a w dzień czekanie na wieczór na ciśnieniu. W zauważeniu problemu pomogła mi moja kochana dziewczyna która powinna mieć aureole nad głową bo kto by z takim wytrzymał. Oczywiście najpierw jak zaczeła mi mówić o piciu to ja ATAK NA NIĄ i agresja do niej (słowna słowna). Dopiero stopniowo studiowanie materiałów o alkoholizmie itp czytanie w internecie przeczytanie książki o alkoholiźmie i przede wszystkim, czas, próby oraz wnioski pozwoliły mi uwierzyć z całego serca że jestem alkoholikiem chcąc lub nie chcąc uzależniłem się dostarczając chemie do organizmu przez tyle lat i teraz trzeba coś z tym zrobić = nie pić bo będzie jeszcze gorzej. Ona mówiła ja nie słuchałem ona chciała pomóc a wiecie co ja alkoholik zrobił zerwał z nią zerwał tak bo po co z kimś takim się zadawać przecież życie to zabawa a o co jej chodzi (zawsze miałem od małego jakieś tam nieduże ale zawsze pieniądze). A do tego zacząłem zadawać się z taką co lubi % i nie tylko. Żenujące. Aj. Na szczęście ta ze mną zerwała (pijackie eldorado się skończyło) i jestem dalej z moją poprzednią dziewczyną która jeszcze we mnie coś widzi. Głupio mi tu o takich rzeczach pisać. Ale uważam że to był skutek alkoholowego myślenia wszystko. A tamta druga ściemniała mi myślała że mam kasę a ja pusty w ryj a do tego jeszcze kredyty na koncie( alkoholowe eldoraro - a kup sprzedaj a to kupisz tam oddasz tu pożyczysz i zobacz już jest fajnie a później się ODROBI) - DNO.

Od pewnego czasu zauważyłem (po tym etapie abstynencji) że objawy u mnie są coraz bardziej widoczne. Coraz częściej zdarzało się dopijanie od rana zamiast poprawka 1 piwem to od razu 5 i mózg stępiony. Porażka oczy szkliste twarz menela. Nie widze siebie w tej roli.

TERAZ NIE PIJE OKOŁO TYGODNIA I JUŻ NIE CHCE BO CHCE ŻYĆ! NORMALNIE ŻYĆ!

[losowynick]

Bardzo chaotycznie napisałem ale jakoś tak nie wiem tyle na raz do opisania jest. Także w skrócie nie pić na poważnie staram się tak ponad miesiąc i każda taka próba mnie umacnia i przekonała mnie bardzo do tego że jestem alkoholikiem prawdziwym a nie wymyślonym mimo że wielu uważa że sobie problem wkręcam(TYLKO CI KTÓRZY POPIJAJĄ).

Pozdrowionka wszystkim

[Wiedźma]

[damian]

Czesc.
Mam na imie Damian i jestem uzalezniony. Od roku i trzech miesiecy nie pije, pomogla i pomaga mi w tym grupa AA oraz praca nad 12 krokami. Pilem ciagiem 4.5roku, wczesniej utrzymywalem scisla abstynencje przez 10 lat (zakonczylem terapie w jednym z osrodkow typu MONAR, moim problemem byly opiaty). Po dziesieciu latach sterylnosci zamienilem narkotyki na alkohol, wiedzialem duzo o uzaleznieniu ale pilem i przestac nie potrafilem. Rozumiem to o czym piszesz i choc u mnie wygladalo to troche inaczej, w sumie wygladalo tak samo, tzn., dosiegnalem swojego dna, zrozumialem ze sam ze swoim problemem sobie poradzic nie umiem i bez skrupulow poprosilem o pomoc AA. Forum jednym moze pomoc, innym nie do konca tzn. moze byc ono forma dodatkowej pracy nad soba czy tez zwyklego "wygadania" sie - jak ma to miejsce w moim przypadku. Znajac siebie wiem, ze bez wsparcia "na zywo", bez terapii jaka sa mityngi AA nie przestalbym pic.
Pozdrawiam i powodzenia zycze, hej.

[losowynick]

[losowynick]

Nie sięgać najłatwiejszą drogą po regulator emocji. Ja zawsze w życiu chciałem iść najłatwiejszą drogą i najmniej z siebie dać.

[Wiedźma]

[Jacek]

[beata]

[losowynick]

Myślę że np. dzięki forum które daje kontakt z niepijącymi alkoholikami. Jacek ja nie chce ciągle chodzić na skróty. Ja potrafię z siebie dużo dać tylko muszę (no właśnie) coś muszę, nie wiem kwestia motywacji czy czego tam, wizji samorealizacji jakiejś? Musze mieć postawiony jasny cel do którego dążę i spełniać etapy krok po kroku. Bla bla bla ale na mnie siedliście albo mi się wydaje.

P.S. Jestem szczery i uczciwy odnośnie epizodu z moją dziewczyną nigdy jej nie zdradziłem i nie oszukałem. I Ona o tym wie. Boli mnie to co zrobiłem. Może to już moje dno? To było jakiś rok temu także sprawa nie jest świeża ale jednak.


Albo odnośnie zaawansowania choroby alkoholowej zdarzyło mi się ostatnio mniej więcej 2 mieś temu mimo że zakładałem wypicie dziś na wieczór 2 piw i kupiłem 2 piwa zwykłe bo jutro rano planowałem załatwić sprawy, natomiast po ich wypiciu poczułem się zamiast jak kiedyś lekko zmulony i zmęczony wręcz pobudzony jak po jakiejś amfetaminie(nigdy nie próbowałem-ale efekt znam) i do tego stopnia że zamiast pójść spać organizowałem sobie alkohol o 1 w nocy łącznie z spacerem na cpn (raz kiedyś przed 3) co kiedyś było nie do pomyślenia dla mnie. Ja mądry (podobno?) chłopak z dobrego domu takie rzeczy? Wstyd, ale ciśnienie na dopicie się było silniejsze. Typowe objawy alkoholizmu.

[Borus]

[losowynick]

Ale też nie można popadać w skrajność widzę starszych odemnie tak o 20 lat i tak popijają mniej lub więcej (ale nie piją od rana) i jakoś funkcjonują w tym społeczeństwie.

[losowynick]

Borus, jakiś wypadek pod wpływem alko?

[Mariusz]

Wiesz ja sie też łudziłem, że fora, informacje w necie mi pomogą, pamiętaj jednak, że to tylko teoria. Prawdziwą wiedzę praktyczną otrzymałem na terapii - kontakt z wyszkolonymi osobami, które znają problem, z innymi uzależnionymi, obowiązek nie picia(zapisany w kontrakcie) - dmuchanie w balonik, nauka dyscypliny i koncentracji, właśnie ta koncentracja w moim przypadku wiele mi dała, w końcu przestałem bujać w obłokach. A forum w abstynencji z tego co widzę może dużo pomóc, utrwala mi wiedzę, którą nabyłem na terapii, no i dodatkowy kontakt z innymi uzależnionymi
Terapia to nie tylko wiedza jak nie pić, to nauka życia i jego podstawowych zasad, które gdzieś zostały zakopane i poszły w niepamięć i radzenia sobie w otaczającym świecie bez wspomagaczy. Nazywanie i odnajdywanie w sobie uczuć i emocji, które gdzieś uciekły. Napewno większość się ze mną zgodzi, że jest to poprostu nauka życia od początku. Ja musiałem się cofnąć prawie 15 lat wstecz i odnaleźć przyczyne mojego sięgnięcia po alkohol

[Bebetka]