Forum Wolnych od Alkoholu

[szymon]

bardzo mi się podoba Twoja postawa, miła Pani nie daj wywrzeć na sobie zbędnych i skrajnych emocji, już wystarczy przecież

[yuraa]

tak sobie poczytałem wpisy pani od wilków
i jakoś tak mi się stary dowcip przypomniał, nie wiem może bez sensu:

chłopak czyni podchody do panny coraz dalej się posuwa
aż w koncu ona mówi
-nic z tego, sex dopiero po ślubie, jestem zagorzałą katoliczką
- o to świetnie ja też jestem za gorzałą

[Jacek]

ależ Jurku to dobre jest i coś ma zgorzałą

[mami]

dawno mnie nie było, ale strasznie intensywny czas miałam. Mało mi problemów w domu, to mamy teraz duży problem z wychowawczynią starszego syna. Chyba udało nam się go rozwiązać, zmienią nam ją w końcu, ale ile nerw straciłam....

dzięki Szymon lubię czytać Twoje posty

u mnie w miarę spokojnie. Niestety kończę już terapię dla współ zostaje mi tylko indywidualna. Ale po wakacjach chyba pójdę na terapię dla DDA dużo pracy jeszcze przede mną.

[mami]

Wpadłam dziś na pomysł ze po skonczeniu terapii dołączę do Al.- anon. W ośrodku do którego chodzę jest grupa.
Kurczę jeszcze niedawno nie widziałam możliwości chodzenia na terapię a teraz nie widzę możliwość zaprzestania. Jestem pewniejsza siebie, myślę w końcu o sobie wiem że mam do tego prawo i jest mi z tym dobrze.
Mąż chyba 2 m-ce nie pije. Chodzi na terapię, zmienił stanowczo podejście do dzieci, rozmawia z nimi spędza czas nie drze się....
Nie wiem nadal czy to zmiana m dłużej czy próba zmiany mojej decyzji.... mam nadzieję że względu na dzieci ze coś zrozumiał i wyciągnie wnioski żeby być lepszym ojcem. A mnie dobrze jest z moją decyzją

[staaw]

[pietruszka]

[mami]

Nie było mnie tu dłuższą chwilę, ale miałam bardzo intensywny okres. Kontynuuje terapię indywidualną, w weekend byłam z koleżankami w spa było bosko.

Mąż dostał pozew. Powiedział mi że nie spodziewał się że tak po nim pojadę, że podam moją przyjaciółkę na świadka...No cóż, napisałam całą prawdę
Mąż wygłosił mi monolog ostatnio, ile to zrozumiał na terapii, że miałam rację, że teraz wie że z alkoholem to już od lat miał problem, który ciągle narasta. Generalnie że teraz to już będzie trzeźwym idealnym mężem i ojcem i żebym jeszcze przemyślała i może poszlibyśmy na terapię małżeńska. Powiedziałam mu że próbuje znów mną manipulować, wbić mnie w poczucie winy i jeśli zmieniłabym zdanie to nie dla tego ze go kocham ale z powodu poczucia winy bądź strachu że jak go zostawię to zacznie pić. A to nie jest powód do bycia razem i nie byłoby to dobre ani dla mnie ani dla niego. I że jeśli faktycznie tak wszystko zrozumiał i tak bardzo mnie kocha niech da mi spokój i pozwoli doprowadzić rozwód do końca a on niech swoją energię skieruje na dzieci.

[Klara]

Mami, gdy czytam takie opisy przypomina mi się historia dziewczyny z terapii.
Złożyła pozew o rozwód i bojąc się reakcji męża alkoholika i awanturnika, zabrała dziecko i wyjechała w nieznanym (dla męża) kierunku.
Wróciła tuż przed rozprawą rozwodową zastała..... odnowione mieszkanie i męża w terapii.
Podczas rozprawy padła propozycja o okres próbny (zawieszenie postępowania, czy odroczenie rozprawy o rok, czy może jakoś inaczej się to nazwa...) i ona się na to zgodziła.
W domu zapanował spokój, mąż nie pił, ale....
....po tym roku i tak się rozwiedli

[Halibut]

[szymon]

ciekawe co słychać?

[mami]

witam
Dawno mnie tu nie było... jakoś tak wyszło, masa zajęć wyjazdy, obowiązki etc...

Szymon miło że pamiętasz i pytasz....

Co u mnie....Mąż skończył jakiś 1 poziom terapii, zaczął jakiś 2 ale niby tam mu powiedzieli że on właściwie nie ma po co przychodzić bo przecież ni pije niby nie ma głodu snów etc....więć przestał, miał chodzić na indywidualną ...też chyba nie chodzi. Nie widzę żeby pił, ale w sumie to już nie moja sprawa....Mieszkamy jeszcze razem, bo jakoś nie kwapił się do wyprowadzki, a ja też nie cisnęłam, ale we wtorek mieliśmy rozprawę. Zrezygnowałam z orzekania, mąż stwierdził że na wszystko się zgadza, ale sędzina dopatrzyła się braku sygnatury starej sprawy o alimenty i odroczyła sprawę do 13..02.
W wakacje oznajmiłam teściom że się rozwodzę i naświetliłam sytuację. W pierwszym momencie oczywiście wszystko rozumiała, nawet pomoc proponowała...no ale później dowiedziałam się że to wszytsko moja wina, bo jeździłam z nim do znajomych i rodziny gdzie mógł upijać się na umór, że najpierw powinnam szukać przyczyn jego picia a nie wysyłać go do AA a w ogóle to ja sobie korzystałam z Życia wyjeżdżałam a on biedny zostawał samotny to nie ma się co dziwić że pił.... No cóż dobrze że to usłyszałam przynajmniej mogę z czystym sumieniem się od niej odciąć i przestać w końcu na siłę utrzymywać z nią kontakt...

Lecę czytać co u was

[mami]

witam, nie wiem czy jeszcze ktoś to przeczyta i czy koś mnie pamięta. Chciałam podzielić się z wami moją obecną sytuacja. Męża ( jeszcze do 13.02) wywalili dyscyplinarnie z pracy w listopadzie. Nie za picie, choć już mu się zdarzało zajrzeć do kieliszka. Teraz twierdzi, że jego problemem nie był alkohol, tylko psychicznie jest skrzywiony przez rodziców ( długa historia nie będę was zanudzać ). Tak więc na terapię to w sumie niepotrzebnie chodził Jak go zwolnili, przez 2 tygodnie wychodził do pracy ( bo biedactwo bało się przyznać że nie pracuje) Nie poszedł do lekarza więc został bez kasy. Ostatecznie znalazł sobie pracę w Czechach i wyjechał...teraz oczywiście śle wiadomości jak to się o nas martwi jak sobie poradzimy i jak mu strasznie tam żle samemu. Ale ja odetchnęłam i jest mi na prawdę dobrze. Dzieci się w końcu dowiedziały, na razie nie jest źle.....Trwało to rok, ale nie mam wątpliwości że dobrze zrobiłam

[Maciejka]

Nic nie dzieje sie przypadkiem , wszystko jest po coś. Brawo Ty.

[Linka]

Cytat:

witam, nie wiem czy jeszcze ktoś to przeczyta i czy koś mnie pamięta.

Witaj mami. Ależ oczywiście, ze pamięta i przeczyta.
Masz okazje zobaczyć, po pierwsze, jak spokojny jest dom bez alkoholika i przekonałaś się, ze sobie bez niego poradzisz.
Tak myśle.
Dlaczego zrezygnowałaś z orzeczenia o winie ?