Forum Wolnych od Alkoholu

[Wiedźma]

[margo]

[alkoholik]

Margo, ok teraz rozumiem o co chodzi. Ale jakoś nie bardzo wiem jak to do siebie odnieść. Ja bym swojego zachowania nie określił jako zacietrzewienia a raczej jako zaangażowanie. Przecież ja po to przestałem pić, żeby być sobą, żyć, kształtować siebie i świat wg swoich oczekiwań, mieć do siebie szacunek i zaufanie. To wszystko się dzieje. Moje zaangażowanie w „danym temacie” jest w mojej opinii adekwatne do wagi problemu. Faktycznie, na forum może to tak wyglądać, że jestem nonotematyczny. Ale w realu zajmuję się jescze kilkoma rzeczami, mam hobby, żyje mi się dobrze. Tego chciałem.

[margo]

[alkoholik]

Margo, bardzo rozsądne słowa. Zasadniczo, podtrzymuję to co
wcześniej napisałem ale na pewno przemyślę to co napisałaś. Nad tak rzeczową wypowiedzią zawsze warto się pochylić.

[margo]

[alkoholik]

Uważam, że jeśli dwie strony mają gotowość do dialogu to porozumienie jest możliwe w każdej sprawie. Ważnym jest też aby dopuścić do siebie możliwość własnej niedoskonałości. To o czym napisałaś. Przepuścić swoje racje przez filtr cudzego ich odbioru. Przeważnie coś mi z tego wynika. Coś nowego, czasem zaskakującego a czasem przestaję udawać, że czegoś nie widzę.

[margo]

Wiesz, zawsze gdy nam ktoś coś zarzuca, naszą pierwszą reakcją jest obrona. To jest zupełnie naturalny odruch, zaprzeczenie. Ja uważam za dużą wartość i zaletę, jeśli w momencie, kiedy ktoś mi coś zarzuci, to potrafię się zatrzymać i przemyśleć to, co zostało do mnie powiedziane, co mnie zabolało. Zweryfikować to w sobie i z=się zastanowić (tak dla siebie, dla swojego dobra) czy ten ktoś miał racje, czy może się mylił. I jasne, gdyby wszyscy tak robili, świat byłby nienaturalnie idealny tak się nie da, bo jesteśmy tylko ludźmi. Każdy mówi jakimś tam swoim innym językiem i często jeden nie rozumie drugiego, co on ma na myśli. Dlatego tym bardziej czasami warto przysiąść, zastanowić się, a jeśli się czegoś nie zrozumiało, to po prostu dopytać. Ja staram się tak robić (wiadomo, nie zawsze wychodzi też jestem człowiekiem tylko), ale zauważyłam, że jeszcze nigdy nie zdarzyło mi się, żebym na tym straciła. Zawsze tylko zyskiwałam, nawet jeśli ten ktoś się mylił, to dzięki temu mogłam sobie coś w sobie zweryfikować i bardziej poznać siebie samą. Autorefleksja i umiejętność zajrzenia w głąb swoich emocji to bardzo trudna sprawa, szczególnie dla osób z zaburzeniami takimi jak uzależnienie czy współuzależnienie ale jakie to fajne jest kiedy to się udaje, jaka to fajna satysfakcja dla samego siebie *


*choć czasami to jest bardzo trudne i bolesne, przyznać się przed samym sobą, że nie jest się idealnym, wszechwiedzącym i ogólnie najlepszym... że się ma wady i robi się czasami głupie rzeczy

[pietruszka]

[Tibor]

[Janioł]

[alkoholik]

Tibor, Janioł - panowie, co Wy tacy spięci jesteście? (bez urazy). Trochę prowokacyjnie (nie odbierajcie tego jako niegrzeczność, nie mam na celu Was atakować) zapytam: podejmujecie jakieś własne decyzje, czy paraliżuje Was możliwość potencjalnej pomyłki? Sory, ale ja tak Was trochę odbieram, nie wiem czy słusznie. Mozę po prostu mamy inne definicje trzeźwienia?

[Tibor]

Myślę Janioł, że nie zrozumiałeś kontekstu. "Moja prawda" jest wzięta w cudzysłów. Tutaj ta "moja prawda" to nic innego jak moje tajemnice. Jeśli się z nich nie oswobodzę, jeśli się nie podzielę swoimi tajemnicami, będę je zachowywał tylko dla siebie to mam niewielkie szanse na wyzwolenie.

Im większa jest twoja choroba, im głębsze są twe tajemnice czy jakoś tak to szło.

Cytat:

Mozę po prostu mamy inne definicje trzeźwienia?

Na chwilę obecną z moich obserwacji, z pewnością tak.

[alkoholik]

[Tibor]

W ogóle się nad tym nie zastanawiam. Mam nieco inną filozofię życia (trzeźwienia?). To droga akceptacji a nie droga szczęścia. Czasem tej akceptacji nie mam, ale w większości mam. To daje mi spokój i spełnienie.