Forum Wolnych od Alkoholu

katka363 · Milczek Wiek: 54 Dołączyła: 25 Lip 2012 Posty: 4

Witajcie!jestem tu pierwszy raz
Chyba ten post jest o moim stanie ducha w jakim się znajduję.
Ale od początku,jestem mężatką od 23lat,współuzależniona chyba nie wiele mniej .Od początku małżeństwa pomagałam jak zapił ,załatwiałam mu ponowne zatrudnienie,zawsze bałam się kiedy wróci pijany a na jak był trzeźwy jaki będzie miał humor,zawsze obiad jak tylko wróci.Straciłam wszystkich znajomych a przeważnie kolegów bo byli to moi kochankowie.
Nie pamiętam ale to znaczy od prawie zawsze byłam obrażana (nie będę wymieniać ordynarnych słów ale chyba każdy się domyśla jakie to słowa) Powinnam być mądra i wiedzieć co robić ,jak postępować,kurcze wiem........w 2001 roku przeszłam terapie dla współuzależnionych co dało mi siłę aby złożyć sprawę o alimenta .Wygrałam za pierwszym razem ,bez jego udziału na rozprawie. Tak jak wiem odeszłam od niego psychicznie i emocjonalnie ,nie pomogłam mu wyjść z dołka co doprowadziło go do leczenia .Była przerwa 5lat,chociaż jego stosunek się nie zmienił.I tak ciągi przerwy , nawet kilu letnie i znowu ciąg .Ale ja zamiast iść do przodu cofałam się i nadszedł ten rok .W lutym wróciła z delegacji pijany i nie przestał aż do drugiego dnia świąt Wielkanocnych . Trochę przerwy i zaś pił , zaczął mi wysprzedawać rzeczy z garażu a i z domu .
No i co zabrakło kasy ,nie miał co ukraść ,źródła pożyczania kasy się skończyło ,pracy nie było .Ja miałam dosyć i nie miałam mu nawet siły pomagać ,3miesiące z trójką dzieci w jednym pokoju dało swoje .Postanowił wyjechać na zbiór truskawek.Ja się cieszyłam że go nie ma ,że mogę położyć we własnym łóżku .
Kontakt telefoniczny był,ale cieszyłam się każdym dniem że go nie ma. nagle pojawił się na początku lipca ale pijany ,nie wiem z skąd miałam tyle siły że co położył się na łóżko to ja go za nogi i na ziemie . W końcu po 3 dniach wyrzuciłam go z domu,powrócił na swoje truskawki.

Teraz jest u moich teściów .W tamtym tygodniu skomlał mi żebym mu przebaczyła,przepraszał mnie -pomyślałam jest zagubiony trzeba mu pomóc,wrócił do domu teściów i przez telefon kiedy zjechał był taki miły "że chce mnie zobaczyć ",ale od wczoraj już pewniejszy głos,pretensje że mam do niego żal że właściwie pół roku nie uczestniczył w naszym życiu.
Obiecałam sobie że albo nie odbiorę jego telefonu albo jak już to nie będę wdawała się w dyskusje-wcześniej postawiłam warunki na jakich zasadach może wrócić do domu ale kończy się tym samym .Nie umie sobie znaleźć miejsca ,pytam się czemu on mnie tak traktuję ,czemu tak jest.Kurcze wiem to uzależnienie od niego i przyrzekam sobie ciągle i ciągle że nie odbiorę bo jego głos to jak "płachta na byka " działa na moje nerwy.

[b]Wróciłam na początek współuzależnienia i to z podwójna siła !!!!! :evil2"