Forum Wolnych od Alkoholu

[Linka]

porzucona36,
Nie jest Ci potrzebny kontakt z jego rodziną. Nie licz tam na współczucie, to syn, brat, i jeżeli oni nie mają wiedzy o alkoholizmie , to będą stali po jego stronie. Nie potrzebny Ci kontakt z obecną, to tylko rozdrapywanie ran, ona na razie patrzy na niego przez różowe okulary.
Oddziel się od wszystkiego, co wpędza cię w zły nastrój. Nie czytaj , nie oglądaj romansów, dbaj o siebie, o drobne przyjemności.
Szukaj przyjaciół, choćby jednej osoby, która zawsze będzie po Twojej stronie.
No i nie przerywaj terapii.

[jal]

[porzucona36]

Z psychologiem jestem w ciągłym kontakcie. Terapii nie będę przerywac na pewno bo inaczej polegnę po całości jeszcze bardziej. Odciełam się już od jego rodziny i obecnej, ale słowa które padły świerzo po rostaniu nadal dzwonią mi w uszach. Nie kontaktowałam się z obecną, to ona wydzwaniała do mnie i wypisywał w kółko smsy atakując mnie jaka to byłam ....... nie będę cytowac. Staram się odciąć od wszystkiego ale przyjemności jeszcze nie umiem odnaleść, a myśli ciągle w głowie atakują tym samym - widzisz co zrobiłaś, nie zarysykowałaś a on by przestał pić jakbyś dała mu dziecko, na które sama tak długo czekałaś.

"Można, bo głupota i naiwność ludzka nie ma granic... takich związków jest na pęczki. "
Czy to jest miłość, podstawa do szczęśliwego ułożenia życia i stworzenia szczęśliwej rodziny, jak to on podkreślał?

[Maciejka]

A może bys tak zaczęła skupiać się co jest dobre i ważne dla Ciebie a nie dla innych, dla byłego, kochanki, rodziny , sąsiadów...
Może warto by sobie wypisać na co masz wpływ a na co nie masz.

[Klara]

Witaj Porzucona!

Wiesz co?
Wszystkie. SERIO! WSZYSTKIE zarzuty, które Ciebie tak dołują, przerobiłam w swoim małżeńskim życiu.
Nawet pojawienie się dziecka nie spowodowało zaprzestania picia. Tego argumentu akurat mój mąż nie wyciągał, ale ja też (tak jak Ty) początkowo miałam taką nadzieję, bo bardzo kochał swoją córkę i naprawdę był dla niej gotów do wielu innych poświęceń, ale zaprzestać picia nie mógł/nie chciał.
Wyobraź sobie, że po latach naszego wspólnego burzliwego życia, gdy już nareszcie zaczęłam myśleć głową, a nie reagować emocjami na każdą bzdurę którą mi zarzucał, zauważyłam, że przecież właśnie pochwalił to, co przed jakimś czasem było moją niewybaczalną winą stanowiącą powód wyjścia na drinka.
To było dla mnie kopernikańskie odkrycie. Zapytałam męża co to znaczy, a on z uśmiechem niewiniątka odpowiedział, że "KAŻDY PRETEKST JEST DOBRY".
Radzę Ci, żebyś zaczęła właśnie tak traktować zarzuty swojego byłego partnera, a poza tym uświadomiła sobie, że sielanka z nową dziewczyną szybko się skończy i alkohol weźmie górę i w tamtym związku. To jest tylko kwestia czasu.
Z mojego punku widzenia - osoby która to przeżyła, a teraz spokojnie patrzy z boku, powinnaś być zadowolona z tego, że pozbyłaś się garba, a właściwie, że sam sobie poszedł i nie miałaś z jego usunięciem wielkich korowodów.
Wiem, że w tym momencie może Ci się to wydawać trudne, ale zacznij wymazywać tego gościa ze swojego życia. Rób to powolutku, ale systematycznie i pamiętaj - DZIECKO NIE SPOWODOWAŁOBY ABSTYNENCJI tego faceta. To, że nie ma z Tobą dziecka jest tylko PRETEKSTEM do tego, by usprawiedliwić świństwa które Ci robi.
To, oraz sytuacje że podnosił na Ciebie rękę powinno być ostatecznym argumentem by przestać żałować gehenny.
Okresy spokoju w życiu z czynnym alkoholikiem wynikają z tego, że gdy regeneruje swój organizm przerwami w piciu, jest gotów dla świętego spokoju obiecać Ci wszystko, bylebyś tylko zapewniła mu chwilowy komfort.
Jak sama zresztą opisałaś, taka sielanka nigdy nie trwa długo.
Chciałabyś przeżyć na takiej huśtawce całe życie i zafundować to kolejnemu dziecku?
POMYŚL!

[pterodaktyll]

Klara!!! 10/10

[porzucona36]

Klara twoje słowa są konkretne ale zawierają prawdę, mam nadzieję ze moja głowa to wszystko przyjmie i zakoduje. Najgorsze jest to, że rozum swoje a uczucia swoje Zawsze byłam racjonalnie myślącą osobą a teraz na nic mi to, sama siebie nie poznaję.

Maciejka niestety ja na razie sama nie wiem co jest dla mnie dobre. Nie wyobrażam sobie życia bez niego i budowania wszystkiego od nowa. Utknęłam gdzieś w martwym punkcie oczekiwania na jego powrót i nie mogę zrobić kroku do przodu. Może z czasem jak terapia zacznie działać. Na razie ta zazdrość, bo niestety można tak to nazwać wobec niego nie pozwala mi ułożyć sobie w głowie, za mocno dałam sobie wmówić im to ich szczęści i jego nie picie, i nie potrafię się z tego wyleczyć.

[Maciejka]

Nasunęła mi się myśl, że to coś w rodzaju żałoby. Najpierw jest szok, potem zlosc, zazdrość, żal jakieś poczucie straty. Tu bym się zatrzymała , co straciłaś, nadzieję na dziecko, udany związek, swoje jakieś nadzieję, oczekiwania....

[porzucona36]

[Maciejka]

Jesteś pewna, że to osoba która kochasz a nie Twoje wyobrażenie na jej temat?
Czy napewno chcesz stworzyć rodzine z kimś tak nieodpowiedzialnym, niedojrzałym, śmierdzącym wôdą, alkoholem, kimś kto będzie robił pod siebie, zrobi z mieszkania melinę, będzie miał w poważaniu wszystko i wszystkich a jedynym zajęciem będzie myślenie jak zdobyć środki na alkohol?
Mój jeszcze miał do tego napady padaczki alkilowej, chlustala z niego krew, bałam się, że wysadzi mi dom.

[porzucona36]

[Maciejka]

Alkoholizm to choroba postępująca, chroniczną, wstydu, śmiertelna, psychiczną, społeczna. To system iluzji i zaprzeczeń. Alkoholik jak nie będzie się leczył to prędzej czy pòźniej dojdzie do tego co n as pisałam wyżej.
Współuzależnienie to głównie nadkontrola i nadodpowiedzialnosc to też system iluzji i zaprzeczeń , to rezygnacja ze swojego życia i zajmowanie się życiem innych.

[porzucona36]

[porzucona36]

Chyba rzeczywiście dałam sobie wmówić, że on ze względu na to dziecko i dla niej przestał pić, tego niestety się nie dowiem bo nie będę miała skąd. Ja jeszcze długo będę czekać na choćby jedno słowo od niego bo nie potrafię zapomnieć. Mam nadzieję że zanim się zestarzeję przejdzie mi.

[pterodaktyll]