Beatrycze - Wto 03 Lut, 2015 12:16 Temat postu: Szukam porady!!! Witam wszystkich. Mam problem z którym się gryzę. Mam przypuszczenie graniczące z pewnością, że moja przyjaciółka jest uzależniona od alkoholu. Alkohol zaczęła spożywać już w latach nastoletnich, często razem spożywałyśmy, piwko, imprezki. Później kontakt nam się urwał na jakiś czas. Gdy nawiązałyśmy go ponownie, przy okazji jakiś okazji związanych z alkoholem zauważyłam, że jej picie odbiega od normy, np. spijanie niedopitego przez innych alkoholu, wymioty i picie dalej, zapijanie kaca ( to było około 8 lat temu). Próbowałam jakoś wtedy delikatnie z nią pogadać, bez skutku. Następnie ona wyprowadziła się za granicę, siłą rzeczy kontakt się osłabił, rozmawiałyśmy czasem na skypie i ona zawsze wtedy była nawalona (bo weekend). Byłam ją tam odwiedzić i odkryłam, że jej super mężczyzna to alkoholik, no piją razem… Jakiś czas temu miałyśmy okazję się spotkać ponownie i jej wygląd mnie przeraził. Dziewczyna wygląda na 10 lat starszą niż jest i ze szczupłej dziewczyny zmieniła się, no nie wiem jak to określić, ale wygląda jak opuchnięta, buzia, nogi… Oczywiście ona nie widzi problemu, zapewnia mnie o swoim fantastycznym życiu, chyba zaklina rzeczywistość, a z drugiej strony, za każdym razem, gdy widziałyśmy się było piwo (ona) i tłumaczenia, a bo ma problemy ze snem, bo nerwy, może tak dlatego, że ja z nią nie piłam, aczkolwiek mnie to dziwiło. Ona sprawia wrażenie wyluzowanej, gdy opowiada o sobie, no normalne życie po prostu i się łapię na tym, że myślę, że to ja jestem przewrażliwiona doszukuję się na siłę w niej alkoholiczki, a ona przecież wszystko kontroluje. Chciałabym jej jakoś pomóc, nie mam wystarczającej wiedzy, żeby zdiagnozować alkoholizm, nie mam takich przypadków w rodzinie i wśród innych znajomych, ale instynktownie czuję, że to już jest picie patologiczne, rzutujące na zdrowie. Co mogę zrobić, mam niewielkie możliwości, ona mieszka tam ja tu, nie chciałabym żeby się ode mnie odsunęła, gdy spróbuję z nią porozmawiać, bo może rzeczywiście kiedyś będzie potrzebować pomocy… Nie wiem, czy to ma znaczenie, ale jej rodzice oboje mieli problem z alkoholem – tata nie żyje (wypadek komunikacyjny Pod wpływem alkoholu), mama się leczy od kilku lat (z różnym skutkiem). Może ktoś się pochyli nad moim problemem, proszę, chciałabym jej jakoś pomóc… Ann - Wto 03 Lut, 2015 12:23
Jeśli ona nie bedzie chciała się leczyć to choćbyś stanęła na głowie nic nie zdziałasz a tylko stracisz kupę nerwów. Możesz powiedzieć jej wprost: masz problem, zrób coś z tym. I tyle.. z mojego punktu widzenia. Możesz podpowiedzieć jeszcze gdzie ewentualnie może się udać, jeśli będzie chciała - gdzie tą pomoc uzyska. I nic więcej nie możesz zrobic. Nawet jak się obrazi, a kiedyś bedzie chciała się odbić od dna, to i tak Cię znajdzie. Tajga - Wto 03 Lut, 2015 12:26
Wybacz, ale na dobrych chęciach się skończy. Nie dasz rady, NIKT nie da rady...oprócz Niej samej. Taka to choroba, sam sobie stawiasz diagnozę, sam się leczysz. matiwaldi - Wto 03 Lut, 2015 12:29
to raczej Ona ma problem..... ale jeżeli uważasz,że Ty masz problem z Jej piciem to i Ty zastanów się w czym ten problem dotyka Ciebie ...... pomóc możesz jedynie jasno i wyraźnie dając koleżance do zrozumienia,że Jej picie nie jest normalne ....... i na tym koniec ..... reszta zależy wyłącznie od Niej ......... i jeszcze jedno .... cześć 
witaj na Forum..... Beatrycze - Wto 03 Lut, 2015 12:29 Witam, czyli jednak? Myślisz, że ona wymaga leczenia? Czy alkohol może spowodować takie zmiany w wyglądzie? Nie wiem gdzie ona może szukać pomocy, nie wiem nawet gdzie szukać pomocy w Polsce, a co dopiero tam... Dziękuję za odpowiedź 
Beatrycze - Wto 03 Lut, 2015 12:37 Nie mam problemu z jej piciem, to znaczy, mam w tym sensie, że się martwię. Znamy się na prawdę kupę lat... Jej partner jej problemu nie uświadomi, jej mama, no nie wiem... Poza tym jak tak myślę, to w środowisku, w którym się obraca, nic nie odbywa się bez alkoholu, wszystko jest okazją, nie wiem jak to wytłumaczyć, ale ja poznałam jej środowisko, w którym obecnie funkcjonuje bardzo pobieżnie. Już w przeszłości, była ona skonfliktowana z rodziną swojego partnera (nie tego innego), bo rodzina ta "szkalowała" ją, że pije, przypomniała mi się też sytuacja, w której odezwał się do mnie jej były parnter (po zerwaniu) i powiedział mi: "ona jest pijaczką, spróbuj z nią pogadać, wpłynąć, to ostatnie co dla niej mogę zrobić, powiedzieć tobie, może przemówisz". Skontaktowałam się z nią wtedy, ale ona ucięła to szybko, że on sam ma problem z alkoholemi *p**** wymyśla. Nie znam się na tym, na co zwrócić uwagę, jak osoby z takim problemem podchodzą do innych, czy oszukują, kłamią, czy robią to świadomie lub serio uważają, że problemu nie ma? Dziękuję Wam i witam się z wszystkimi na forum
pietruszka - Wto 03 Lut, 2015 12:39
cały ambaras tej choroby, że pomagając - zwykle się szkodzi 
Poczytaj: http://www.pracowniapsych..._pomagierzy.htm Beatrycze - Wto 03 Lut, 2015 13:06
Dziękuję za link, przeczytałam. Nie jest moją intencją, być "pomagierem", zastanawia mnie czy ona ma problem, jeśli ma, czy jest tego nieświadoma czy świadoma, chodziło mi właśnie o to, czy jest możliwość właśnie dotarcia do takiej osoby, uświadomienia problemu lub obnażeniu go. Ale z tego co piszecie daremny trud, na prawdę trzeba dotknąć dna, żeby coś zrobić z piciem? Nie da się w połowie drogi, pod wpływem jakiś czynników/okoliczności/samouświadomienia? Może moje pytania są naiwne, ale nie czuję się w tym temacie. Gdzie mogę coś poczytać na ten temat? Mar123 - Wto 03 Lut, 2015 13:33 Jej mógłby spróbować pomóc trzeźwiejący alkoholik, gdyby chciała wysłuchać, co ma do powiedzenia. Z taką osobą najprędzej mogłaby znaleźć wspólny język. Co do książek, jest ich mnóstwo, wystarczy poszperać w necie. Ale nie wiem, czy coś ci da czytanie, jeśli przez to nie przechodziłaś. Miałem znajomego, którego chciałem przekonać do leczenia, w wyniku tego odsunął się ode mnie. Jedyne co mogłem zrobić, żeby przyjaźń utrzymać, to zaakceptować go takim, jaki jest i mieć nadzieję, że kiedyś dojrzy, gdzie jego życie zmierza Whiplash - Wto 03 Lut, 2015 14:26 Cześć. Wyobraźmy sobie sytuację, w której spotykamy się i ja Cię proszę, aby nasze spotkanie przebiegło na trzeźwo. Ani grama alkoholu. Miałabyś z tym problem? Jeśli nie - to normalne. Zdrowi ludzie nie widzą problemu w tym, żeby z własnej woli nie napić się nawet kiedy akurat mają ochotę. Czy jeśli poprosiłabyś tę koleżankę, miała by z tym problem? Beatrycze - Wto 03 Lut, 2015 15:26
Myślę, że tak. Skończyłoby się jak chcesz, to nie pij ja się napiję, co mi tam. Poza tym, ostatnio, gdy się miałyśmy okazję kilkukrotnie spotkać ZA KAŻDYM RAZEM było: a) przychodziła już wcięta b) przychodziła trzeźwa, ale z alkoholem (pomimo tego, że na jej pytanie, kupić jakieś piwo, ja odpowiadałam, nie, ja nie mam ochoty) c) przychodziła już podpita z zakupionym alkoholem Whiplash - Wto 03 Lut, 2015 15:44
Możesz sobie nie mieć. ja mam i się napiję.... Chodziło mi bardziej o to, czy ze względu na ciebie, ona by zrezygnowała. Ja, kiedy piłem, nie miałem skrupułów. Nie chcesz to nie pij - ja sie napiję. Nie mogę u Ciebie pić? Spoko, to nie przyjdę... JAGODAAA - Śro 04 Lut, 2015 05:53 Wiem, co na pewno nie pomoze - unikanie tematu i udawanie, ze wszystko jest OK. Jasli jest tak jak opisujesz, to ja widze w twojej przyjaciolce siebie sprzed lat. Wtedy nazwalam siebie "purchawa" Tak mnie zmienily piweczka i napoje wyskokowe roznego kalibru. I nic do mnie nie docieralo, kiedy ktos bliski czy zyczliwy uswiadamial mi , ze mam problem alkoholowy. Rodzil sie we mnie bunt a zyczliwi stawali sie dla mnie wrogami. Tego mozesz sie spodziewac po przyjaciolce. Ja bylam PRZEKONANA, ze nie mam problemu z alkoholem mimo, ze utracilam wszystkich i wszystko co bylo do stracenia. Ale sprobowac zawsze warto. Albo odzyskasz trzezwa przyjaciolke albo pogodzisz sie ze strata. Takie ryzyko ja podjelam 5 lat temu z moja siostra. Ja juz nie pilam dlugie lata a ona brnela w alkoholizm. Nie radzila sobie z nia jej wlasna rodzina, maz , dzieci... Zglosilam ja do Komisji Przeciwdzialania Alkoholizmowi przy prezydencie miasta. Musieli podjac dzialania, taka ich rola. Byly wezwania na rozmowy, byl kurator, wywiady srodowiskowe.. i cala procedura, ktora ja tak opamietala i uswiadomila o skali jej problemu, ze poddala sie leczeniou i nie pije do dzis. Ale wrogiem jej bylam bardzo dlugo. Przyznalam sie na wstepie, ze to moje dzialanie, zeby oszczedzic rodzinie oskarzen. Zalezalo mi, zeby dac jej szanse swiadomosci. A co zrobi dalej - to jej wybor. W moim przypadku to sie udalo i oby tak dalej. Nie wim jak dzialaja podobne sluzby w kraju, ktorego nie wymieniasz. Z pewnoscia w okolicy jej zamieszkania dzialaja grupy AA. Wystarczy wpisac w google "Grupy lub mitingi AA w........." a wszystko znajdziesz. zołza - Śro 04 Lut, 2015 11:19
Nic ...po prostu bądź
Beatrycze - Śro 11 Lut, 2015 15:13 Witam, dziękuję Wam wszystkim za sugestie. Próbowałam z nią rozmawiać, nie tak bezpośrednio ciach i prosto z mostu. Zaczęłam krążyć w okolicach alkoholizmu. W końcu odpuściłam. Dziewczyna żyje w jakimś matrixie, ogólnie nie tylko dotyczącym alkoholu, ale wszystkiego. Zaklina rzeczywistość. Doszłam do wniosku, że tego nie przeskoczę a rozmowa i tak nie wniesie nic, oprócz może naszej wzajemnej złości... Wiedźma - Śro 11 Lut, 2015 16:27
Tak, bo to jest taki - jeden z trzech -mechanizm alkoholizmu, nazywa się mechanizmem iluzji i zaprzeczeń
stanisław - Śro 11 Lut, 2015 18:44 Moze musisz powiedziec prawd jak ty to widzisz i tyle, po co owijac w bawełne |
||||||||||||||||||||||||||
