Forum Wolnych od Alkoholu

[Zaczynajaca_od_nowa]

Witam wszystkich serdecznie.
Jakieś parę lat temu czytałam to forum, myślałam wtedy o odejściu od alkoholika.. Ale zostałam, wydawało się że jest w miarę lepiej, to znaczy raz lepiej, raz gorzej ale w miarę było ok. Tak na prawdę to życie z alkoholikiem nigdy nie jest na prawdę szczęśliwe. Zawsze jest stres ze znów zapije.
Po raz kolejny mnie rozczarował, musiałam wyjechać z powodów rodzinnych a on w tym czasie zapil, zwolnili go z pracy i zdałam sobie sprawę że nie mogę już tak dłużej, nie mogę być z człowiekiem któremu nigdy nie mogę zaufac.
Proszę pomóżcie mi odejść, nie chce znowu zmienić decyzji. Jest mi trudno bo on jest bardzo dobrym człowiekiem. Przez nasze wspólne dziesięć lat ja nigdy nie usłyszałam złego słowa od niego, zawsze mi we wszystkim pomaga. Jak jesteśmy razem to nie pije, ale przecież nie mogę być przy nim cały czas. Proszę napiszcie mi wasze historie, że udało wam się odejść i być szczęśliwe...

[olga]

Witaj
Życzę żebyś rzeczywiście zaczęła od nowa
Poczytaj moją historię "była żona alkoholika"

[pietruszka]

[Linka]

Witaj Zaczynająca.
Moja historia, tak jak i wiele innych jest na tym forum.
Pytań mam wiele, choćby takie, czy jesteście małżeństwem, czy macie dzieci, wspólny dom, czy mieszkanie.
I jedno najważniejsze: co zrobiłaś dla siebie od momentu, kiedy czytałaś nasze forum, czy byłaś na terapii, chodziłaś na Al- anon ?
Czy Twój alkoholik przyznaje się do problemu, czy się leczy ?
Samo odejście, to mało. Trzeba wielu zmian w Tobie, byś mogła żyć pełnią życia.

[Zaczynajaca_od_nowa]

Olga przeczytałam twój cały wątek. Dużo przeszlaś ale cieszę się że już jesteś szczęśliwa. Myślę ze bardzo do siebie podobne jesteśmy. Ja tez zawsze dbam bardziej o swoją rodzinę niż o siebie, ja zawsze jestem na drugim miejscu. Zresztą z moim alko związałam się też żeby mu pomóc, pił bo go dziewczyna zostawiła, a zostawiła go bo pił. Więc skoro on taki biedny, nieszczęśliwy to jak się nim zaopiekuję to przestanie pić. Wtedy jeszcze nie znałam tej choroby i tak mi sie wydawało że jak mu dam dużo miłości to on pił nie będzie. Fakt że bardzo się zmienił ale niestety nie jest tak jak być powinno.
Łatwiej było by mi odejść od niego gdyby mnie źle traktował. Ja wiem że jest bardzo dobrym człowiekiem, tak troskliwie i kochanego człowieka nigdy nie znajdę, tylko ten jego alkoholizm marnuje jemu i mnie życie. Mam do niego olbrzymi żal że w wieku 40 lat musze zaczynać wszystko od nowa. Ciężko mi z tym...

[Zaczynajaca_od_nowa]

Witaj Linka
Odpowiadam na twoje pytania. Nie jesteśmy małżeństwem chociaż jesteśmy już ze sobą 10 lat, dzieci nie mamy bo mieć nie możemy chociaż bardzo byśmy chcieli. Mamy wspólne mieszkanie, które albo sprzedamy albo on zostawi sobie. Moja rodzina mieszka daleko stąd więc ja tutaj nie zostanę bo tutaj miałam tylko jego i jego rodzinę. Mam do niego duży żal że musze zaczynać przez niego wszystko na nowo..
Do problemu sie przyznaje ale wiem że ma za mało silnej woli żeby cokolwiek zmienić. Myślę że jest w stanie teraz nie pić żebym tylko do niego wróciła ale upłynie trochę czasu i wszystko wróci do normy.

[pterodaktyll]

[Linka]

Bez względu na to jaka decyzje podejmiesz, zmiany musisz zacząć od siebie.
To może być terapia, albo Al-anon.
To w Tobie tkwi problem, skoro związałeś się z człowiekiem, o którym wiedziałaś, ze pije..
Nie wiń go teraz za wszystko, to Ty podjęłaś taka decyzję.
Alkoholizmu nie leczy się miłością. Skoro to już wiesz, czas zacząć działać.

[Zaczynajaca_od_nowa]

Związałam się z nim bo wierzyłam że się zmieni, zresztą tak obiecywał. Nigdy wcześniej nie znałam nikogo uzależnionego od alkoholu, nie znałam tej choroby więc wierzyłam że jak będzie chciał to się zmieni

[olga]

Cytat:

Mam do niego olbrzymi żal że w wieku 40 lat musze zaczynać wszystko od nowa. Ciężko mi z tym...

Miałam 41 jak się rozwodzilam, 42 jak się ostatecznie pożegnałam...tak, że za późno nie jest, jeszcze wiele przed Tobą

[staszek]

[Zaczynajaca_od_nowa]

Staszek pewnie że obiecywał i znów obiecuje. Mówi że zrobi wszystko żebym tylko z nim została. Myślę że na terapię by poszedł jakbym tylko powiedziała że zostanę. Ale obawiam się że przyjdzie lato, urlopy, rodzina i on nie będzie potrafił przyznać się że jest alkoholikiem i nie pije i znów się zacznie.
Jak długo nie pijesz Staszku? I jak w tym żona Ci pomogła.

[staszek]

Ja nie piję 5 rok.Żona mi w tym pomogła w ten sposób,że postawiła ultimatum:Albo coś ze sobą robisz albo koniec, tzn.rozwód.Jeśli mnie kochasz i dzieci,to będzie tobie zależało i wybierzesz alko,albo Ja.To dało mnie kopa żebym coś z sobą robił.No potem terapia podstawowa i ciągła praca nad sobą.Ale pamiętaj to Ja wybrałem, bo chciałem nie jest to proste przyznać się że jestem alko.

[Zaczynajaca_od_nowa]

No właśnie Staszku sam chciałeś. Myślę że z moim alko jest tak że on chce coś z tym zrobić bo sam jak coś zawali przez alkohol to płacze, przeżywa. Tylko myślę że jest za slaby, zbyt mało silnej woli ma żeby całkiem odmówić sobie alkoholu. Może jeszcze nie spadł na samo dno?? Chciałabym mu pomoc bo tak jak pisałam jest dobrym człowiekiem i serce mi pęka jak to wszystko przeżywa, ale też nIe chce sie znów nim rozczarować.
Tak bardzo ciężkie jest to życie

[olga]

Mój płakał regularnie, prawie co dzień
Dnem stało się wieko od trumny... tak że nie czekaj na to mityczne dno bo możesz się nie doczekać
Nie rozczulaj się nad nim bo nic w zamian nie dostaniesz. Zatroszcz się o siebie