Forum Wolnych od Alkoholu

[Masakra]

[beata]

Ja od siebie mogę dodać,że bezwarunkowo i na zabój kocham moją córkę i mojego psa.
Co do kochania innych?W moim przypadku jest to trudne,bo żeby kochać innych,trzeba pokochać siebie.A ja siebie nawet nie lubię
Co do kochania męża.Deklaruję,że Go kocham.Ale czy tak naprawdę jest?Czy nie mówię,że tak....automatycznie?Czy nie jest już to zwykłe przyzwyczajenie?Zastanawiam się nad tym.
I dziękuję za ten wątek,bo dał mi do myślenia.

[pietruszka]

A ja tak sobie myślę Masakro, ze to pewie nie ta kobieta była. Myślę sobie, ze fajnie jest jak ludzie się tak dopasują, że mają część wspólnych zainteresowań, część zupełnie odmiennych (co by można było sobie odsapnąć od siebie) i dużą dozę tolerancji dla siebie nawzajem.

Na ryby najczęściej jeździmy razem, sama łowię od 10 roku życia, ale czasem go puszczam samego z kumplem. On majsterkuje, ja trochę bawię się różnymi zajęciami kreatywnymi (decoupage, malowanie za pomocą szablonów, odnawianie mebli, itp) to korzystam z jego doświadczenia. On jest bardziej "muzyczny" ja bardziej "literacka", ja lubię chodzić na grzyby, on mniej to czasem sobie sama chodzę, razem lubimy zwiedzać, choć interesują nas często różne cele tych wypraw, to staramy się tak ułożyć trasę, żeby i wilk był syty i owca cała.

Masakro i na Ciebie przyjdzie zapewne czas i odpowiednia kobieta

[Jacek]

[pietruszka]

[Jacek]

[evita]

[Jacek]

podam taki przykład na samochodzie
- jeden kupi auto,i go będzie pieścił
po roku choć go stać na nowe nie kupi
będzie dalej pieścił i nim jeździł
- drugi kupi auto,a po roku używania
będzie myślał o nowym modelu - czy go stać czy nie, na niego
bo mu tam rzęży bo mu to ,bo mu tamto

[stiff]

[stiff]

[evita]

[Borus]

[yuraa]

MIŁOŚĆ
Co to jest miłość?
Czy to krótkie chwile uniesienia,?
Które się w zwykłe przyzwyczajenie zmienia
Może to seks i pożądania?
Co twardą rzeczywistość zasłania?

Wiele na ten temat mówiono i pisano,
tony papieru i morze atramentu wylano.
Zrozumiałem to słowo, kiedy pić przestałem.
I rodzinę, co mnie nie opuściła, sam się nie ostałem.

Powolutku wraz z przemianą duchową,
zacząłem pojmować to wspaniałe słowo.
Bo czymże jest, jeśli nie troską o drugą osobę,
W jesieni życia wspólnie przezwyciężać każdą jej chorobę.

Czy mam prawo mówić, że robi się stara?
Przy tym docinać jak wielka niezdara.
A kiedy młoda, kwitła, gdzie ja wtedy byłem.
Jeśli nie z kolegami poza domem piłem.

Dzielić z nią radości, razem przeżywać zmartwienia,
i wciąż patrzyć na siebie,
Co na dobre zmienia.
Baczyć by nie była jak dawniej zgorzkniała,
lecz najpiękniejszą wersją samej siebie stawała.

znalezione na http://www.12krokow.niepi...123c27b9207c7d9

[pietruszka]

[stiff]