Forum Wolnych od Alkoholu

Jo-asia

esaneta

Pnij się Jotka, pnij :brawo:

Borus

rybenka1

Jotuś

szacun

smokooka

Poszłaś jak burza kochana!!! Brawo~! :brawo:

zimna

Ale pokonałaś kawał drogi. Szacunek i gratuluję .☺

pannaJot

7 lat temu, po ciągu siadłam przy komputerze, wpisałam trzęsącymi się rękoma hasło alkoholizm i trafiłam na forum dla alkoholików. Pamiętam dokładnie, co napisałam. " Chyba jestem alkoholiczką i chyba potrzebuje pomocy...".Śmierdząca, przechlana, trzęsąca się . Śmietnik człowieczeństwa. patrzyłam na moje dzieci, maleńką córkę, 2 synków i płakałam. Płakałam nad swoja głupotą, nad ślepotą, nad nimi i nad sobą. Czułam sie nic nie warta, sponiewierana, kompletne dno. Jedyna co mi przychodziło wtedy na myśl odnośnie samej siebie to śmieć. Napisałam przekonana o tym, ze ktoś zaprzeczy, że powie, że wymyślam, karmiłam sie nadzieją, że nie jest ze mną jeszcze tak źle...Było. Zaczęły przychodzić odpowiedzi. Czytałam. Jak to możliwe, że zupełnie obcy ludzie poświęcili mi swój czas? Że czytali to co pisałam? Bolało okrutnie to co pisali. Terapia mitingi, alkoholizm zabija. Okrutne. A ja przecież byłam lepsza niż moi rodzice- alkoholicy. Kiedyś ( najczęściej pijąc) zapierałam się, że nie zniszczę moim dzieciom życia tak jak rodzice mi i mojemu rodzeństwu. Niszczyłam. Zdzierali mi klapy z oczy. Udowadniali, że to że piję nocami nie ma znaczenia, ze dzieci i tak widzą. Zaprzeczałam. Ja "lepsza" alkoholiczka z moim kanapowym alkoholizmem nie mogłam upaść tak nisko. Ale posłuchałam. Kazali mi zadzwonić do ośrodka - zadzwoniłam. Umówiłam się na wizytę. Przyszłam do poradni, zapukałam, otworzyłam drzwi...i prawie uciekłam. Za biurkiem siedziała koleżanka moich rodziców Ula. Powiedziała do mnie tylko : Siadaj Asia, mam na imię Ula i jestem alkoholiczka. Nie pije 13 lat. Usiadłam. Nie widziałam juz innej drogi. Usiadłam i wiele , wiele godzin spędziłam na tym krześle. Upadałam i podnosiłam się. Błądziłam i szukałam drogi wyjścia. Po drodze traciłam wszystko co dla mnie było ważne. Rodziców, męża, znajomych, rodzinę. Sama. Samotna, wyrzucona poza nawias całej rodziny, towarzysko kosmitka. Inna. Ta co jej odbiło. Debilka z pomieszaniem w głowie, głupia s..a, ku...a która na mitingach się puszcza nie leczy alkoholizm. Wariatka. . Zmieniałam się. Pierwsze Boże Narodzenie spędziłam zupełnie sama w szlafroku . Na kanapie. N a tej samej , na której wypiłam hektolitry alkoholu. Płacząc. Sponiewierana- juz nie przez alkohol ale przez ludzi. Wyklęta i poza nawiasem. SAMA. To było nie do zniesienia. Szłam przez miasto, widziałam w oknach ludzi, tulących sie do siebie, siedzących przy stołach a ja miałam tylko kota, który pochłaniał moje łzy jak chusteczka. Mąż zabrał dzieci na spędy rodzinne, oczywiście z alkoholem. Nie chciałam iść. Powtarzałam sobie, że to mój wybór. Wtedy postanowiłam, że choćby sie waliło i paliło nie wrócę do picia. Że to co mam jest do bani, ze trzeba budować nie rozpaczać. Podniosłam głowę i tak zrobiłam. Sporo czasu minęło zanim znalazłam ludzi z którymi mogłam budować jakiekolwiek relacje. Musiałam wyjść poza bezpieczny internet, popatrzeć komu w oczy, poznać, dotknąć. Waldku- Tobie dziękuje gdziekolwiek teraz jesteś za to, że pokazałeś mi jak fajna osoba jestem. Za to, że nauczyłeś mnie akceptować siebie, całościowo, z wadami zaletami, kilogramami, wzrostem, bagażem doświadczeń. To Ty mi powiedziałeś , że nie warto myśleć że mam coś w d..pie, bo buduje sobie ogromny ciężar nosząc to i tyłek rośnie, ale ze na większość zawiści po prostu trzeba s..rać. Tak zrobiłam. Od dawna juz zyje nie pod dyktando innych. Mam przez to wrogów i prawdziwych przyjaciół. Takich za których dałabym się pokroić. Rozwiodłam się.Przeprowadziłam. Byłam głodna , żeby poczuc co to sytość. Byłam samotna, zeby poczuć jak ważni sa inni ludzie. Byłam bez pracy i bez perspektyw. Rypałam w marketach, zeby zarobić parę groszy. Rzuciłam to w cholerę. Zaczęłam studia, zaliczyłam pierwszy rok magisterki. Kupiłam samochód, nauczyłam się życ sama, ale juz nie tak straszliwie samotna. Jeżdżę na zloty jak tylko mogę. Ale nie żyje już swoim alkoholizmem chociaż o nim nie zapominam