Forum Wolnych od Alkoholu

[Marc-elus]

Na ostatnich moich zajęciach poruszony został temat trzeźwienia a abstynencji.
Jako że było to niejako przy okazji innej dyskusji, to terapeutka praktycznie nic nie powiedziała, rzuciła jedynie hasło iż "trzeźwienie" jest to pozostawanie w abstynencji i polepszanie jakości swojego życia. Sam sądzę że należało by dodać jeszcze co najmniej poznanie swojej choroby i rzeczy z nią związanych.
Może starzy wyjadacze powiedzą coś więcej, bo temat jest raczej głęboki, a i sądzę że tak jak ja wielu "młodych" chciał by się dowiedzieć o co chodzi. Opnie całkowicie prywatne i subiektywne mile widziane.

[ZbOlo]

[yuraa]

Abstynencja to tylko powstrzymywanie sie od picia alkoholu.
Trzezwosc to proces na całe zycie, proces mojej wewnetrznej przemiany, odbudowy a raczej budowy nowego zycia, bez wspomagaczy chemicznych.
nowych (lepszych , innych) relacji z bliskimi i dalszymi ludźmi z ktorymi sie stykam.
to pokora wobec mojej choroby i swiadomość ograniczeń jakie mnie obowiązują.
to zycie w zgodzie ze sobą bez krzywdzenia innych.

a podczas pobytu w sanatorium spotkałem człowieka z wieloletnia abstynencją, bez terapii i AA facet nie pije od 28 lat.
na poczatku wydał mi sie OK gosciem, po pewnym czasie zaczął irytować, wielokrotnie powtarzane głupie żarty przestały być zabawne. zaglądanie komus do talerza podczas posiłku ( dosłownie) i instruowanie o ilości przypraw sprawiło że ze współczuciem pomyslałem o jego rodzinie.
jego wspólokator twierdził że juz ma dość terrorysty w pokoju. bo np okno ma być otwarte kiedy pan Z. uważa ze ma być otwarte.

[aazazello]

Abstynencja, to powstrzymywanie się od picia
Trzeźwość to wartość dodana, czyli wszystko co wyrasta ponad abstynencję.
Temat jest o tyle złożony i trudny, że dla każdego alkoholika trzeźwość będzie oznaczać coś zupełnie innego. Wynika to z faktu, iż mamy różne osobowości, różne poziomy inteligencji, emocjonalności i duchowości, znajdowaliśmy się na innych poziomach zaangażowania choroby.
Dla osoby, która poprzez rozwój swojej choroby straciła wszystko: zdrowie, rodzinę, przyjaciół, nawet znajomych, pracę, zainteresowania itd itp, trzeźwością będzie wszystko: znalezienie pracy, nawiązanie znajomości, rozmowa z rodziną. Z biegiem czasu pojawiać się będą wyższe cele: np. pogodzenie się z rodziną, być może założenie nowej, przyjaźnie, następnie rozwój duchowy i intelektualny, szacunek, uznanie społeczne itd.
Dla innego, który ma jeszcze rodzinę, pracę, itp, proces trzeźwienia rozpoczyna się od poznania choroby, poprawienia relacji z rodziną, przyjaciółmi, podniesienie wydajności w pracy, rozwój duchowy, intelektualny, praca nad własną osobowością, szacunek, uznanie społeczne, przynależność itd.
W pewnym momencie przestajesz to zauważać i zastanawiać się nad tym, ale proces trwa.
Oczywiście można się spierać, czy to tylko proces trzeźwienia, czy też naturalny rozwój człowieka, wynikający z ciągłego podnoszenia poziomu swoich potrzeb. Moim zdaniem, w naszym przypadku, nazewnictwo nie jest istotne. Ważne jest, że rozwijasz się, idziesz do przodu, co byłoby niemożliwe bez rozpoczęcia abstynencji. Ważne jest również, aby podczas tego procesu pamiętać kim się jest. Jedni do tego celu używają mitingów, inni zapinają zegarki na prawej ręce, to również wynika z indywidualnych potrzeb. Dlaczego należy pamiętać? Moim zdaniem dlatego, że od wyżyn uduchowienia do rynsztoka dzieli nas tylko jeden mały kieliszek.

[aazazello]

[ZbOlo]

Cytat:

Nie potrafię stwierdzić, czy to jacy są i czym się zajmują wynika z ich nie leczonej choroby i z procesami, z którymi nie potrafili sobie poradzić, czy też jest to kwestia osobowości.

....może jedno i drugie... wiem na pewno, że "zakręcenie butelki", to nie wszystko... najbardziej trudne jest "wyparcie" pijanego myślenia z mózgu...

[aazazello]

[Marc-elus]

[ZbOlo]

Cytat:

Odnośnie "pijanego myślenia" to co masz na myśli? Termin pojawia się tu i ówdzie na forum, jak to rozumiecie?

...jeden przykład z mojego życia. Kręcenie, nieodparta ochota "mącenia wody", nie mówienia wprost. Co poza tym - PYCHA... nie piję dwa lata! Klękajcie narody... a żono przede wszystkim...

[Marc-elus]

[aazazello]

[ZbOlo]

[Tomoe]

"Nagle poczuł lęk, który narastał z każdą przeglądaną kartką jego notatek. Uświadomił sobie, że teraz będzie musiał odrzucić nie tylko to, co było złe, ale także to co cenił, co mu służyło, bo pozwalało mu radzić sobie ze złem, a przynajmniej jakoś je równoważyć.
Wierzył, że z pomocą AA może mu się uda żyć bez alkoholu, który porównywał do jadu, zatruwającego jego samego, oraz do szponów i pazurów, którymi ranił innych. Ale czy uda mu się zmienić skórę, odrzucić pancerz, który chronił go przed światem? Czy będzie potrafił żyć bez władzy, kontroli i manipulacji?

Już w autobusie, chyba na poły drzemiąc, zobaczył, co było pod tą skórą.
Nagle uświadomił sobie, że na alkoholizm wcale nie był chory pan Hyde, ale doktor Jekyll. Że W. nie został stworzony tylko po to, by być myślącym, inteligentnym, twórczym człowiekiem. Że wciskając siebie w te ramy, usunął z własnego życia inne wymiary i wartości, bez których nie potrafił szczęśliwie żyć. W ten sposób skazał siebie na chorobę, na którą lekarstwem był pan Hyde.

Teraz W. naprawdę przestraszył się swoich notatek. Bał się, że jeżeli zacznie w nich grzebać, zapije.
Postanowił je schować i być może powrócić do nich, gdy przestanie się bać.
Wtedy, kiedy doktor Jekyll nauczy się żyć bez obawy rozbudzenia drzemiącego w nim na zawsze pana Hyde`a.

Trwało to dwadzieścia lat."

(Wiktor Osiatyński, "Rehab")

[Marc-elus]

[ZbOlo]