Forum Wolnych od Alkoholu

[Ate]

Za namowa Wiedzmy zakladam ten oto watek.

Pic przestalam 16go maja, niestety w miedzy czasie zdazyl sie zdazyc "skok w bok" w postaci, na szczescie, jednorazowego zapicia. Mimo, ze praktycznie od dnia, w ktorym podjelam decyzje o trzezwieniu zaczelam uczeszczac na spotkania AA okazalo sie to niewystarczajace.
Na poczatku trzezwienia popelnilam kardynalny blad, zaczelam oczekiwac od swiata ze nagle sie zmieni, od siebie rzeczy praktycznie niemozliwych do zrealizowania, za duzo jak na jeden raz , nagle z dnia na dzien zachwycona swoja trzezwoscia postrzegalam swiat przez pryzmat rozowych okularow pewna, ze nic i nic nie jest w stanie zachwiac mocnych , w moim mniemaniu , fundamentow. Na twarz upadlam szybciej niz moglam sie spodziewac. Pierwszy ogromny stres spowodowal, ze znowu siegnelam po alkohol. Dotarlo do mnie, ze zyje w swiecie mrzonek, bujam w oblokach. Okazalo sie, ze same dobre checi nie wystarcza, po rozmowach w poradni uazleznien doszlismy do wniosku, ze jedynym dobrym wyjsciem bedzie podjecie terapii. Rowniez tutaj, na forum, osoby bardziej doswiadczone ode mnie jasno dawaly mi do zrozumienia, ze sama najprawdopodobniej nie dam rady wytrwac w trzezwosci.
Zupelnie nieswiadomie przesuwalam ciagle terminy rozpoczecia terapii, dzis mysle, ze nie bylam gotowa zaakceptowac faktu , iz juz nigdy sie nie napije.
Nieco teorii liznelam juz na spotkaniach, na ktore chodze od maja.
Wczoraj poszlam na sesje terapeutyczna pierwszy raz : Spotkalam takich samych ludzi jak ja. Przyjeta zostalam bardzo serdecznie, zarowno przez grupe jak i psychologa prowadzacego zajecia. Okazuje sie, ze problemy wszystkich sa byc moze odmienne, ale kazdy z nas radzil sobie z nimi w jeden sposob - ucieczka w alkohol.
Na terapii, mam nadzieje naucze sie , jak radzic sobie ze stresem bez znieczulacza jakim byl alkohol w moim zyciu . Jestem dobrej mysli

[utopia]

to kiedy był ten "skok w bok"?

to kiedy był ten "skok w bok"?

[klucz7]

[Ate]

[Bebetka]

[Ate]

Tak, ja terapie skoncze

[Monka*]

Cytat:

klucz7

Jezusie ...gdzie byłeś , jak Cię nie było ....

Cytat:

klucz7

Jezusie ...gdzie byłeś , jak Cię nie było ....

[Halibut]

Ja się tutaj wypowiadać nie powinienem…
Bo to trochę tak jakby diabeł chciał palnąć mówkę w niebiosach…
Chciałem tylko napisać, że cieszę się razem z tobą…
Życzę wytrwałości a przede wszystkim skuteczności…
Całym sercem jestem z tobą…
Twój sukces będzie kolejnym dowodem na to, że można…
Bo ja czasami tracę wiarę…

Hali, co jak zwykle pływa w oceanie…

[sabatka]

Ate gratuluje!!!
mam nadzieję że ty jak i inni wytrzymacie dłuuuuuuuugo dłużej.
a poza tym to Ty i Tyfus prawie równocześnie przestaliście pić. on w lutym ale mmiał 2 wpadki 18 kwietnia i 2 stycznia, Ty jedną.
no to co?
1:2
i gramy dalej
bo w tym meczu wygrywamy najcenniejszą nagrodę: własne życie

[Monka*]

[Ate]

Wczoraj po raz drugi pojechalam na terapie. zaczynam z latwoscia znajdywac wspolny jezyk z jej uczestnikami, choc poglady na wiele spraw miewamy odmienne
Wiem jedno, ze terapia nauczy mnie przede wszystkim tolerancji dla osob majacych skrajnie rozny sposob patrzenia na swiat.
Poza tym coraz latwiej nazywac mi swoje uczucia i emocje, coraz latwiej znajduje ich zrodlo, co z kolei spowoduje ze naucze sie z nimi obchodzic inaczej niz za pomoca alkoholu.

Wczoraj w koncowych wypowiedziach kilka osob stwierdzilo bardzo pochlebna dla mnie opinie : odkad sie pojawilas wstapilo tutaj wiele zycia , mile to, bardzo

[stiff]

[wolf]

terapia pomogla mi usystematyzowac pewien zakres moich zachowan, mysli i wielu drobnych elementow zycia-----na swoj sposob ulatwila mi kilka spraw.
ale uswiadomila mi , upewnila tez rzecz, o ktorej wiedzialem od dawna.
wszystko sie dzieje w mojej glowie,/jak ktos chce w duszy-to bez roznicy/-i tylko w wlasnej glowie moge sobie pomoc.
przez dlugi czas uwazalem terapie za strate czasu, nabijalem sie z niej, kpilem w zywe oczy-az w koncu sam na nia poszedlem-zaliczylem od dechy do dechy--bo jak juz sie na cos naprawde zdecyduje-to zaliczam to- jak jakis szczyt. no a teraz wnioski: osobiste
dzieki terapii zrozumialmem- jak bylem sam ze swoim nalogiem-to i sam z nim pozostane
nie ma takiej sily , ktora by mnie od niego uwolnila-ale nie ma tez innej sily niz ja sam-ktora mnie moze w nim pograzyc na amen.
terapia wyjasnila mi kilka rzeczy na poziomie bio-chemio-elektrycznosci mozgu i cenralnego ukladu nerwowego. ale jest jedna rzecz niezwykle wazna- poznalem tam kilka osob , ktore borykaja sie z probleme alkoholizmu w podobny sposob do mojego, jest im rownie ciezko, ale jak to mowia -w kupie sila
chocby kupa skladala sie z samych indywidualistow.
no i fertig.......ucieszylem sie, z tego ,ze takich popaprancow jak ja , jest wiecej.
a reszta ............."efektu terapii"-------to bajka pisana przez kazdego z osobna i na wlasny uzytek.
jedyny mianownik wspolny dla alkoholikow-to alkohol
nic poza tym . we wszystkich innych wymiarach, nadal pozostajemy ludxmi z calym bagazem wlasnych doswiadczen, przemyslen, sukcesow, klesk, inteligencji, glupoty, chamstwa, kultury itd itp.
alkoholizm z niczego nie zwalnia...........czasami tylko zaciera ostrosc widzenia

ps- moze alkoholikow powinni leczyc okulisci ? -ze specjalizacja:
"okulista-behowiaralny"

[Bebetka]

Bardzo mi się spodobało to co napisałeś Wolf. Jak to mówią......krótko, zwięźle i na temat. Bardzo dużo w tym prawdy, bardzo

[Jacek]