Forum Wolnych od Alkoholu

Kawa

Ostatnio nachodzą mnie rozterki - po co mi właściwie terapia!

Nie powiem - terapeutka bardzo fajna kobietka... mówi o wyznaczaniu granic, radzi, jak powinnam postąpić - ale co z tego, jak pewnych zmian nie mam możliwości podjąć.

Linka

pannamigotka

Kawo, a jaki sobie postawiłaś cel w terapii?

Kawa

Linko - modlitwę o ''pogodę ducha'' mówię co wieczór

Migotko - na jednym z pierwszych spotkań terapeutka spytała się mnie o cel i po krótkim zastanowieniu powiedziałam, ale ona stwierdziła, że to zbyt ogólne... potem już się nad tym nie zastanawiałam szczerze mówiąc (zapomniałam).

Sama terapeutka, która na początku zachęcała mnie raczej do radykalnych czynów, z biegiem czasu - zdaje się rozumieć, że teraz nie mam zbyt wielu możliwości - bo i sytuacja uległa mega zmianie.

To co umiałam zmienić - zmieniłam... przynajmniej na czas dzisiejszy (tzn. jest jeszcze jedna rzecz, którą zaleca się osobom w związku z alko... póki co).

pannamigotka

Chodzenie na terapię bez celu jest trochę bez sensu. Pomyśl nad tym, co chciałabyś uzyskać.

esaneta

Kawo, ja miałam taki okres zwątpienia w moc terapii mniej więcej w jej połowie (gdzieś po roku)...myslałam podobnie jak Ty teraz.
Olsniło mnie, kiedy sobie uzmysłowiłam, ze ja wciąż liczę na zmianę męża, że podejmie leczenie itp
Zamiast tego, nasiliły się jego zachowania przemocowe. Gdy sobie to uświadomiłam postanowiłam absolutnie i bezwarunkowo zawierzyć się terapii; pomyślałam - to na pewno mi nie zaszkodzi, co mam do stracenia? I złozyłam ponowne zawiadomienie o popełnieniu przestępstwa przez męża.
Kiedy przestałam liczyc na to, ze on dokona zmian w sobie a zaczęłam sama podejmowac jakieś działania dotyczące mnie i dzieci i kiedy zobaczyłam ich efekty, uwierzyłam w terapię

Naprawdę pomogło.
I jeszcze jedno - czytałam tu na forum, ze im bardziej nie chce Ci się iść na terapię, tym bardziej powinnaś tam iść. Ja tak robiłam

Nie odpuszczaj, walcz o siebie. Powodzenia! :przytul:

Kawa

Dzięki esenato, możliwe, że tak piszę, ponieważ na dzień dzisiejszy wiem, że zrobiłam tyle ile umiałam.... i teraz staram się żyć wg Waszych rad na forum (choć są i potknięcia);

No i zaczęłam pisać dziennik uczuć;

Kawa

pannamigotka

Kawa

Dzięki Migotko :buzki:

Ja wtedy powiedziałam, że chciałabym być asertywna, a terapeutka powiedziała, że to zbyt ogólne;
Co sądzisz, jeśli postawię sobie za cel, abym doceniła swoją wartość i była bardziej pewna siebie - czy to też zbyt ogólne...

pannamigotka

Kawa

Witam,

dawno tu nie zaglądałam.... od kilku miesięcy na pewno.

W sumie to nie wiele się zmieniło.... mam pracę - fakt... ''odzyskałam'' dawne pasje i miarę możliwości czasowych - staram się z nich korzystać; scementowałam na nowo dawne znajomości - przyjaźnie i raz na jakiś czas organizuję z dziewczynami ''babski comber'' w jakimś klubie.

W jakimś stopniu odzyskałam radość życia - choć ostatni tydzień troszku mnie dobija.

Ale....

wciąż ten sam mąż.... tak samo denerwujący (generalnie większość rzeczy olewam w nim.... ale podbierania pieniędzy to nie mogę mu darować - i to jest ta moja pięta achillesa)....

terapię indywidualną zakończyłam (kontrakt na rok), a z grupowej zrezygnowałam już sama dawno temu (nie mogłam się tam odnaleźć).

Generalnie największą radość dają mi spotkania ze znajomi i niejednokrotnie.... praca (nie idealna, ale pozwalająca ''odżyć'', ''zapomnieć''); sport też - no, ale to zwykle z dzieciakiem u boku - co nie do końca mi odpowiada, bo wolę jechać tam gdzie mnie poniesie - a niekoniecznie tam - gdzie bezpieczniej...

Pozdrawiam.

anuszka

Dobrze , ze zajzalas tu kochanatak sie jakosprzyjemnie zrobilo , poczulam zapach kawy abardzo ja lubie :tak:

olga

Kawa