Forum Wolnych od Alkoholu

[evita]

Neferetiti myślałam, że nic nie jest już w stanie mnie złamać na tym forum i cokolwiek bym nie przeczytała w wątkach osób współuzależnionych to będzie tylko powieleniem tego co ja przeszłam i tylko kolejnym schematem czyli niczym nowym ! ale twój natłok myśli, myśli które nie są w stanie nadążyć za zdrowym rozsądkiem, myśli zbyt chaotycznych żebyś była w stanie je samodzielnie poukładać jest porażający na początek proponuję ci ustabilizować nieco swoje emocje, spróbuj napisać coś w rodzaju swojego skróconego pamiętnika ale w formie "to właśnie czuję" a nie to co przeżywam obecnie. Może w ten sposób dojdziesz do tego czego tak naprawdę chcesz ? może wtedy zrozumiesz, że jednak dobrze by było skorzystać z pomocy realnej ? może skoro poprzednia terapia nie spełniła twoich oczekiwań to masz dostęp do innego ośrodka gdzie również możesz uzyskać pomoc i ta spełni twoje oczekiwania ? ratuj się dziewczyno bo jak sama tego nie zrobisz to nikt w realnym świecie nawet się nad tobą nie pochyli w geście współczucia i zrozumienia

[beata]

[Neferetiti]

Hejka witam wszystkich. Po wczorajszym czuję się dzisiaj całkiem skołowana nawet tego nie jestem pewna czy to jest właściwe określenie. Pewnie znów mi dacie popalić ale trudno tak musi być. Co czuję?:że jestem beznadziejna i życia mi nie starczy na to żeby to wszystko unormalnić . Ewita napisała że mam pisać nie" co przeżywam" a "co czuję" zgadzam się ale jak to zrobić, kiedy w głowie mam tylko jeden plik związany z nim i wciąc go przewracam: czy jeżeli teraz piszę że jestem zła wściekła a jednocześnie mam uczucie że nie mam wpływu na tą całą sytuację że czuję bezsilność, niemoc to będzie oznaczać że opisuję przeżycia czy odczucia.. Często mi się śni taki dziwny sen /raczej fragment/ biegnę do czegoś /w tym śnie wiem że jest to niezwykle dla mnie ważne/ ale nigdy jeszcze nie dobiegłam do niczego. jakoś to wiąże mi się z całą to sytuacją.Takie uczucia dominują w takich dniach jak dzisiaj i w ciągu ostatniego tygodnia a potem gdy jest trochę spokojniej to zmagam się z uczuciem winy że mogłam postąpić inaczej /ale zawsze to się ogranicza do ostatnio przeżytych dni i na tym wszystkim dominuje wstyd i wina że go lekceważę.Żeby tak naprawdę określić swoje uczucia musiałabym cofnąć się z jakiejś 25 lat wstecz i analizować każdy dzień tyle tego się nagromadziło że już chyba nie potrafię funkcjonować normalnie

[Klara]

[evita]

Neferetiti wyobrażam sobie co czujesz i dobrze wiem jak bardzo męcząca może być bezradność wobec swojego życia ! chciałoby się wiele ale nie wiadomo jak to zrobić i od czego zacząć ty wyszłaś z jednego związku z alko i wpakowałaś się w kolejny bez przyszłości. Z twoich słów wynika, że nie chcesz go zakończyć bo kochasz ale czy aby na pewno ? czy twoje serce naprawdę go kocha czy też może ogłupiały w związku z tą całą sytuacją rozum tak ci dyktuje ? to nie jest miłość ... to jest uzależnienie

[Neferetiti]

Klaro przeczytałam wszystko co mi wczoraj poleciłaś na 21 punktów cech wspóLuzależnienia podpisałabym się przy 17p. Literatury też trochę połknęłam ostatnio np. "Buty mojego męża" niestety nie pamiętam autora Jest to opowieść dwóch bohaterek które nigdy nie poznały się w realu. Jedna z nich żyję z mężem który po terapii utrzymuje trzeżwość a ta druga jest na początku swej drogi z pijącym mężem to tak w wielkim skrócie. a jeżeli chodzi o post Ewity to trzyma mnie z nim napewno nie miłość bo tej nigdy nie było ja wychodząc za niego za mąż nie oczekiwałam płomiennego namiętnego uczucia miłości bardziej myślałam że wiąże się z przyjacielem z którym będę mogła spędzać wspólny czas i na początku tak mi się zdawało że jest do momentu gdy sobie uświadomiłam że kłamie pisze bajki wszystko koloryzuje jednym słowem to oszołom który zawsze lubi robić szum wokół swojej osoby i to na skalę makro. Myślałam że skoro dwa związki miał już za sobą 10 letni staż za sobą w samotności to może dojrzał do tego żeby swoje życie zmienić na sposób dojrzały. Ja go poznałam najpierw jako sąsiada wynajmowałam wtedy mieszkanie mieszkałam 2 piętra niżej a jego było wszędzie pełno dookoła, on tu jest uznawany za złotą rączkę który wszystko potrafi naprawić i zaradzić na każde zło, tak wogóle to on zawsze jest chętny do pomocy nigdy nikomu nie odmawia /jak jest trzeźwy/ Ja chcę tu być bo dość mam przeprowadzek zaczynania wszystkiego od nowa mieszkania kątem u kogoś, chcę tu być bez względu na to z nim czy bez

[Klara]

[Neferetiti]

te buty czytałam bo poleciła mi ją terapeutka na jednym z tych dwóch spotkań na których byłam a teraz poczytam tą którą mi poleciłaś zastanawiam się tylko ile bym musiała jeszcze przeczytać i dowiedzieć się żeby moje rozumienie tego wszystkiego sie zmieniło Chyba jestem najbardziej beznadziejnym przypadkiem Bo chociaż tego niechcę to oddzielam teorię od praktyki ale z drugiej strony myślę że w chwili tej jedyną jak narazie korzyść wyniosłam z tego że tak do końca on nie może mną manipulować jednak bywają takie dni /czyt. chwile/ kiedy wszystko wraca na stare tory i zaczynam się po prostu bać nie tak fizicznie o siebie ale mam strach bo zdaję sobie sprawę że najlepszym lekarstwem byłoby uciec ale dokąd i po co żeby np. spotkać kolejnego alko albo żyć w samotności bo normalnych nie znam a jeżeli znam to albo są zajęci albo by się nigdy z nikim nie związali

[Klara]

Cytat:

zastanawiam się tylko ile bym musiała jeszcze przeczytać i dowiedzieć się żeby moje rozumienie tego wszystkiego sie zmieniło

Obawiam się, że samo czytanie i rozmowy na forum nie są w stanie dać Ci tego, co kontakt z ŻYWYMI ludźmi. Pomyśl o tym, żeby jednak wyjść do ludzi, posłuchać jak sobie radzą tu i teraz, w podobnych do Twoich warunkach, przy podobnych, albo takich samych problemach.

Neferetiti napisał/a:

zdaję sobie sprawę że najlepszym lekarstwem byłoby uciec

To jest myśl której się złap i nie puszczaj!
Boisz się samotności? Nie istnieje taki stan!
Magdalena Samozwaniec mówiła, że lubi być sama ze sobą, bo uwielbia inteligentne towarzystwo
Wiesz, Neferetiti - zdaje mi się, że jesteśmy w podobnym wieku.
Mnie wystarczył jeden mąż alkoholik i nie wyobrażam sobie nikogo więcej w moim życiu!
Mam swój świat, swoje pasje i zajęcia i dni są dla mnie zbyt krótkie. Nie potrzeba mi żadnego innego "umilacza".
Neferetiti! Po co Ci ten zatruwacz życia?

[rufio]