Forum Wolnych od Alkoholu

[łabądz]

Odkąd sięgnę pamięcią alkohol był u mnie w domu...pił ojciec potem był agresywny,bił zwłaszcza mamę ...powód zawsze się znalazł.Jak wracałam nieraz ze szkoły i było ''towarzystwo '' w domu ,czy nawet ktos z rodziny a przy tym tradycyjna flaszka to od razu zielona sie robiłam.Jak ktos sie pytał mówiłam jest ok,ale żal miałam do tych towarzyszy że siedza ,pija a potem my bedziemy mięc problem jak ojciec zaś będzie ''szumiał''Ten ''szum''mam do dzis w uszach...Wiele razy mama była pobita baaardzo czasem nawet nikt nie wiedział 2 razy wyladowała w szpitalu raz ledwo przeżyła... potem były przeprosiny wybaczania pare miesięcy spokój apotem znowu ...zaklęty krąg.To jest tak odległe dla mnie teraz ,jak o tym myślę to sie w ogóle zastanawiam jak udało mi sie w tym wytrwać...

[Klara]

To smutne Łabądku
Czy udało Ci się ułożyć sobie normalne życie?
Czy masz w związku z tamtymi przeżyciami jakieś problemy emocjonalne?

[evita]

[łabądz]

Mam normalna ,zdrową rodzinkę cudownego ,zupełnie fantastycznego męża ,przy którym uczę się żyć ...cudownych dwóch synków. Nieraz sobie myslę ze nie zasługuję na tak cudownych chłopaków i często zarzucam sobie że nie doceniam tego co mam...Jestem nerwusem a mój mąz jest opanowany w każdej sytuacji ale i bardzo stanowczy.Od niego nauczyłam sie jak należy ŻYĆ ,nie nauczyłam -ja sie wciąz tego uczę .Prosze jedynie boga aby mąż w tym prowadzeniu mnie przez życie nie stracił cierpliwości,bo jestem trudnym ''przypadkiem''Jak wpadam czasem do mojego rodzinnego domu i patrzę że tam jest jak było
a ja mam tak spokojny wymarzony dom to jest mi ich tam wszystkich żal.Jestem w duchu zupełnie inna niz byłam tamTam pełan buty ,arogancji, nie liczyłam sie z ludzmi z ich uczuciami. Mój mąż zdobył mnie swoi wielkim sercem ,tak bardzo mu za to dziekuję choć tak rzadko mu o tym mówię!!!

[łabądz]

Czy mam żal do mamy ?sama nie wiem ...całe te moje trudne przejścia życiowe w dużym stopniu ukształtowały mój charakter,na pewno wiedziałam jak nie chcę żyć .Choc wiem że gdyby bóg nie chciał nie spotkałabym na mojej drodze tak cudownych ludzi jak moi przyjaciele,którzy byli wsparciem dla mnie w b.trudnych chwilach mego życia ,mój mąż , jego najbliższa rodzina która jest taka jakbym chciała,skromna ,wyrozumiała, wrażliwa .
Nie znosiłam podejścia niektórych ludzi do mojej osoby typu ''pochodzisz z takiego środowiska że na pewno nic lepszego cię w życiu nie spotka'',a to własnie dzięki moim przyjaciołom wybiłam się z nizin ...

[Wiedźma]

Łabędziu, a co z Twoim rodzeństwem? Wspominałaś, że ma problem z alkoholem...

[Tomoe]

[evita]

[łabądz]

WITAM wszystkich po przerwie ...Ztym jak pisałam prowadzeniu za ręke to raczej przesadziłam,źle chyba sie wyraźiłam...ale jestem wdzięczna mężowi że przy nim znalazłam upragniony azyl.
Mam 2 siostry i brata,jeden zupełnie sie oddalił od wszystkich nas ,jeśli mogę to tak okreslić <ma swój świat, z zona i dziećmi i jej idealną rodziną > która o takim zyciu jak ON miał tylko w ksiażkach czytała,Nie rozumieją jak mozna sie było zgadzać na taką udrękę Uważaja że to pikuś sobie poradzić ...trzeba było na policje dzwonić , nie bać się ojca pijanego i agresywnego rozwieść się itd itp Same mądrości ...Fakt jakie to wszystko proste ...Jak sie z boku popatrzy...
a siostry obie maja problemy z alkoholem,jedna dzieki bogu sobie sprawe z problemu zdała,choc nie bez strat się obyło Druga zas tkwi w impasie ,powiela wzór wyniesiony z domu,takie same życie zgotowała swoim dzieciom,jakie sama miała.A może i gorsze bo jak matka pije to chory cały dom-jak mówią....Jej mąż nie pije ale nic też nie robi aby cos zmienić ,przeszedł juz z tym do porządku dziennnego!
Wybaczcie za brak ładu i składu ,ale tak duzo chciałabym powiedzieć...myśli szaleją...

[evita]

[łabądz]

Ale o czym ja tu mówie ,o wszyskim byle nie o sobie...Zasanawiam sie nad pójściem na terapię ale jakoś trudno mi sie zdecydować...Mimo jak to wczesniej ktoś zauważył ,mam szczęśliwa rodzinkę ,kochanego i kochającego męża i niby wszystko jes ok jednak ja wciąz jestem niezadowolona z siebie innych życia itp.Porównuje sie do innych, mysle że gdybym była tym czy tamtym byłabym szczęśliwsza.Boję sie być szczęsliwa tak naprawdę ,nie umiem być szczęsliwa,zawsze boję się że to co mam pryśnie jak bańka mydlana...Prowadzimy z mężem małą działalnośc ,to jest jego ''dziecko''pasja ,zamiłowanie Jak sie powodzi to ja jestem usmiechnięta ale jak jest okres taki jak teraz czyli bardzo ciężki obarczam mojego męża odpowiedzialnością za niepowodzenia,mimo ze decyzję o podjęciu ryzyka założenia firmy podjeliśmy wspólnie .On mówi że na pewno będzie dobrze że czasy sie odmienią że jak sie w to wdepło to trzeba ciągnąć a ja mu zarzucam że dlatego tak mówi bo robi to co lubi -mimo wszystko.Łapie sie na tym że zazdroszcze mu pasji ,tego że wie czego w życiu chce,że dąży do celu że działa konsekwentnie ...a ja nawet nie umiem sie cieszyć ,nie wim czego bym chciała ,jestem niezdecydowana wciąż ,i wiecznie niezadowolona Jak oni ze mną wytrzymują?

[Jacek]

[Flandria]

[verdo]

Cytat:

"Nigdy, nigdy, nigdy, nigdy, nigdy, nigdy, nigdy się nie poddawajcie!" Winston Churchill

I oto chodziiiii.....ja sie nigdy, nigdy, nigdy, nigdy, nigdy, nigdy, nigdy nie poddam.