Forum Wolnych od Alkoholu

kasiac

Witam... zapisałam się tu niedawno. Potrzebuję chyba wiedzieć ,że nie jestem sama. Mój partner (...hm kiedyś to miał być mąż ,ale jak się zorientowałam co jest grane to ślub odszedł w zapomnienie) nie pije od roku...cieszyłam się i myślałam ,ze będzie jak wcześniej ,zanim zaczął, ale wcale nie jest lepiej cf2423f

. On ciągle nie zadowolony,nic mu się nie podoba i mam wrażenie ,że chciałby ,żebym była wpatrzona w niego i mu tylko dogadzała. A ja mam dzieci - 2 córki , starsza z poprzedniego związku i nie mam zamiaru patrzeć w niego jak w obraz. Staram się żyć swoim życiem ,jak najmniej uwagi zwracać na jego humorki ,ale to takie trudne. Zapisałam się na terapię dla współuzależnionych ,mam nadzieję ,że to mi pomoże trochę się wyciszyć i opanować złość. Złości mnie to ,że on ciągle taki nadąsany , jak widzi ,że coś mi sprawia przyjemność to zaraz zrobi tak ,żeby popsuć mi całą radość - jakby zazdrosny był o to ,że potrafię się jeszcze uśmiechać. A ja mam ciągle w pamięci jak do domu na czterech wracał ,śmierdział i nie potrafię go szanować

Nie mam gdzie się wyprowadzić ,mieszkanie jest wspólne i on też nie zamierza się wynieść , a ja czasem jak go tylko widzę to mam ochotę odwrócić się i wyjść... brrrr chłodem wieje, ale tak to u nas jest, ciągle na siebie warczymy i chyba oboje mamy tego dość. :bezradny:

Klara

Oj, nie jesteś sama Kasiu, nie jesteś! :nie:

Nie na darmo mówią, że najczęściej rozpadają się alkoholowe związki nie wtedy gdy partner pije, a wtedy kiedy przestaje pić.

Terapia na pewno pomoże Ci nabrać dystansu do jego zachowań.
Byłoby też dobrze, gdybyś od czasu do czasu zajrzała na mityng Al-Anon i posłuchała, jak sobie radzą z problemem inni.

Będzie dobrze Kasiu! Dasz radę! :pocieszacz:

pterodaktyll

artek

Nie jesteś sama. I TUTAJ nie będziesz. Jestem alkoholikiem , piję z przerwami lat 15 ,dosłownie parę dni "znowu" chcę być trzeźwy ,i też jestem tutaj od niedawna.
W związku z moim "stażem" pijanym chciałbym Cię zapewnić ,że to facet powinien mieć zepsuty humor i powinien mieć wyrzuty sumienia za dokonane zniszczenia w waszym związku . Moim zdaniem coś jest nie tak z tym jego trzeźwieniem. Z mojego doświadczenia mogę Ci powiedzieć ,że ja zaszywałem się wielokrotnie dla świętego spokoju ,żeby żona nie gderała i w tym czasie oczekiwałem jakiegoś zadośćuczynienia z jej strony, bo ja się przecież poświęciłem , zrezygnowałem z mojej przyjemności tzn z alkoholu ,więc żona powinna na każdym kroku wynagradzać mi moje poświęcenie. Ja w tedy tak uważałem i na każdym kroku podkreślałem moje męczeństwo. Bardzo prawdopodobne jest ,że u Ciebie jest w tej chwili podobnie. Nie jestem żadnym autorytetem , ale chciałbym żebyś wiedziała jak to bywało w moim przypadku.
Są na tym forum osoby kompetentne i te osoby NA PEWNO powiedzą Ci co i jak .

Nie daj się

Mysza

pterodaktyll

pterodaktyll

Mysza

kasiac

"Mój alkoholik" mówi ,że dumny jest z tego ,że nie pije ,że mu nie brakuje picia i jak widzi jakiegoś upitego to zaraz oburzony jest ,że "taki nachlany łazi " - ale w domu jest jak jest. Mam wrażeni ,że faktycznie chciałby żeby go na rękach nosić za to ,że nie pije. A ja w sobie mam tyle złości na niego ...ja też nie piję,nigdy nie piłam nałogowo a teraz przez to co wyprawiał to nawet okazyjnie nie piję bo mi się źle kojarzy. No to dlaczego mnie nikt na rękach nie nosi? - przecież pracuję, piorę,sprzątam, gotuję ,dbam o siebie i o dzieci i co ? to się dla niego nie liczy i bunt we mnie narasta ech

pterodaktyll

Klara

Kasiu, czy Twój partner był terapeutyzowany, albo uczęszcza na mityngi AA?

kasiac

evita

kasiu jedziemy mniej więcej na tym samym wózku biorąc pod uwagę staż nie picia twojego partnera z tą różnicą jednak, że ten mój nie jest taki humorzasty :szok:

terapię zaliczył szczątkowo i zwiał do domu i nie robi z tym nic dalej ale jakoś tak się zachowuje w miarę po ludzku

być może to jest uzależnione od psychiki ? być może twój men nadal gdzieś w podświadomości szuka tylko okazji do zapicia ? przecież wystarczy jakaś większa awantura w domu i może pójść napić oczywiście winą za to obarczając ciebie bo to ty go sprowokowałaś w jego chorym myśleniu

artek

kasiac