Forum Wolnych od Alkoholu

[Flandria]

[Wiedźma]

[czarna róża]

Mikiwojt..żle mnie zrozumiałaś..nie przyjdą do Ciebie panowie w białych fartuchach i nie zapakują twojego męża do ośrodka zamkniętego skąd po jakimś czasie wróci wyleczony i będziecie żyli długo i szczęśliwie..co najwyżej jak będzie brużdził możesz zadzwonic po policję i na jedną noc go wezmą do Izby wytrzeżwień..wiem bo kiedyś tak zrobiłam z moim ojcem..rano wrócił i mi ironicznie podziękował..to tak nie działa,możesz jedynie :zmusic: alkoholika do zastanowienia się a NAWET leczenia poprzez zmianę swojego postępowania wobec jego picia,czyli odebranie mu komfortu picia,życie OBOK,bycie asertywną,bycie konsekwentną,w końcu danie mu alternatywy..tak jak to zrobiły twoje znajome,dla ich mężów rodziny okazały się na tyle ważne że się otrząsnęli,na ile to zadziała w twojej rodzinie..jest to wielka zagadka.Chce ci tylko powiedziec..że dobrze że o niego walczysz,ale musisz miec świadomośc czy warto..na ile masz sił,ile jesteś w stanie dawac szans,ile lat to może trwac..bo może się facet otrząsnąc za rok..dwa..a może za 10..Dlatego tak ważne jest i wszystkie współuzaleznione ci tu chyba już powiedziały byś w tym wszystkim przede wszystkim myślała o sobie i dzieciach.
Wiem że łatwo jest pisac..uciekaj,daj sobie spokój,nie pierz,nie gotuj,nie sprzątaj po nim..bądż konsekwentna,to cholernie trudne bo jednak ma sie te wyrzuty sumienia,żyje się na huśtawce emocjonalnej i wątpliwościach,jeśli alkoholik nie jest nam obojętny,ale to ta twarda miłośc i to dzięki niej jeden z drugim poszli na leczenie.Nie dlatego że żona ,matka podawała po ciągach synusiowi czy mężowi rosołek na wzmocnienie..ale dlatego że zamknęła mu drzwi przed nosem..

[milutka]

Cytat:

:zmusic: alkoholika do zastanowienia się a NAWET leczenia poprzez zmianę swojego postępowania wobec jego picia,czyli odebranie mu komfortu picia,życie OBOK,bycie asertywną,bycie konsekwentną,w końcu danie mu alternatywy..tak jak to zrobiły twoje znajome,dla ich mężów rodziny okazały się na tyle ważne że się otrząsnęli,na ile to zadziała w twojej rodzinie..jest to wielka zagadka.Chce ci tylko powiedziec..że dobrze że o niego walczysz,ale musisz miec świadomośc czy warto..na ile masz sił,ile jesteś w stanie dawac szans,ile lat to może trwac..bo może się facet otrząsnąc za rok..dwa..a może za 10..Dlatego tak ważne jest i wszystkie współuzaleznione ci tu chyba już powiedziały byś w tym wszystkim przede wszystkim myślała o sobie i dzieciach.

Ja do tych słów dodam Miki ,że to wszystko wcale nie będzie łatwe ,nie raz poczujesz ,że masz tego wszystkiego dość i nie raz pomyślisz czy ja na prawdę tego az tak bardzo chce by on przestał pić ...będziesz miała świadomość ,że swoim postępowaniem mu pomagasz ale niestety musisz sie liczyć z buntem z jego strony ,po dwóch czy trzech dniach życia sobie nie odmienisz ...ale po jakimś czasie będziesz sama zauważać efekty -nikt Ci nie zagwarantuje,że mąz podejmie leczenie ale ty zobaczysz ile zmian nastąpi w tobie i ,że możesz żyć inaczej...tylko do tego potrzebna jest cierpliwość i pomoc specjalisty ;)Wiem coś o tym bo właśnie to przerabiam ,jest to trudne ale powoli zaczyna mieć jakiś sens

[Mikiwojt]

Kulfon,
bardzo dziękuję za linka

Małgoś,

może wniektórym wydaje się to dziwne ale ze mną rzeczywiście tak jest. Nie rozmawiam z nim i nie mówię głośno że to i to mi nieodpowiada ponieważ albo to jak grochem o ścianę albo jeszcze nic nie powiem a M się wkurza że o coś go oskarżam albpo rzeczywiście mam ton oskarżycielski. Często też nie chce mi się zaczynac rozmów ponieważ nie mam argumentow a jakoś zakodowałam sobie w głowie, że właśnie rozmowa ma wyglądać w ten sposób, że jak on coś tam to ja tez coś tam. A takich argumentów nie mam bo na razie nie jestem na nie gotowa.

żwyczajnie nie wiem jak mu powiedzieć, że jego picie ma taki i taki wpływ na to i na tamto a zresztą i tak usłyszę, że jestem chora psychicznie albo że mam problemy albo je stwarzam albo, że mu przeszkadzam np. oglądać mecz....

[Mikiwojt]

Flandra,


no boję się tego co nastąpi po moich slowach i stawianiu granic. Dla mnie sa to ogromne lęki i często właśnie dlatego nie podejmuję rozmów. Ostatnio bliska osoba powiedziała mi, że innym potrafię powiedzieć wprost pewne rzeczy a męża omijam. Boję się mu mówić ponieważ on potem wykorzystuje to w różnych sytuacjach. Boję się coś robić bo nie wiem co on zrobi (jak powyżej. choć staram się zwyciężyć lęk w sobie to już drżę na myśl co będzie w niedzielę i jak tu się nie rozkleić i nie wpuścić go albo czy wytrzymam walenie w drzwi). czasem jednak wole nic nie mówić właśnie dlatego że obwaiam się swojej niekonsekwencji lub tego, że to nie do końca to czego chciałam.

[Małgoś]

[Mikiwojt]

[Mikiwojt]

[Mikiwojt]

[Małgoś]

[Mikiwojt]

[Mikiwojt]

Właśnie zadzwonil mąż ale bełkotał do telefonu. Powiedziałam, żeby zadzwonił kiedy będzie w stanie ze mną rozmawiać. On powiedział oki. To kolejny mały sukces, taki tyci tyci bo kiedyś bym z nim rozmawiała.

[Mikiwojt]

Właśnie zadzwonil mąż ale bełkotał do telefonu. Powiedziałam, żeby zadzwonił kiedy będzie w stanie ze mną rozmawiać. On powiedział oki. To kolejny mały sukces, taki tyci tyci bo kiedyś bym z nim rozmawiała.

test baltimorski: 6 odpowiedzi pozytywnych
test CAGE 4 odpowiedzi pozytywne
test MAST - 6 pozytywnych
objawy alkoholizmu: wszytskie z wyjątkiem picia w pracy
objawy osiowe wszystkie choć rzadkie
moim zdaniem mój mąż ma typ alfa lub gamma alkoholizmu

[Mikiwojt]

w temacie Kłamać czy mówić prawdę ( http://komudzwonia.pl/vie...r=asc&start=15) Tamoe przytoczyła artykuł księdza, w którym jest napisane by nie rozmawiać z alkoholikiem o jego nałogu. To właściwie znów sprzeczne informacje: mówić o tym co mi sie nie podoba a ma związek z piciem czy nie mówić?