Forum Wolnych od Alkoholu

ziza55

po 6 latach zycia z alkoholikiem doczekałm sie ze zaczał sie leczyc.myslałam ze bedzie spokojniej.niezdawałam sobie sprawy ze to takie trudne.on niepije 4 miesiace zachowuje sie jak panienka.obraza sie,zrobil sie zlosliwy i zazdrosny.zarzuca mi ze zaduzo czasu spedzam ze znajomymi z pracy.wiec mu przypomnialam ile on czsu spedzał z kolesiami od kieliszka.jak pil swiat sie krecil wkolo niego i nadal chce zeby tak bylo.jestem taka zła na niego za te lata a do tego nie widze po nim zadnej skrochy.zaczełam sie buntowac i jestem złosliwa robie tak jak ja chce a nie on.probował zmusic mnie zebym poszla na grupe co konczylo sie roztaniem.tydzien temu.kiedys długo trzebabylo czekac zeby mnie wyprowdzic z rownowagi na ta chwile jest to moment,a jego obojetnosc i udawanie ze nic sie nie stało i ostatni szantaz ze jak nie pojde do psychologa to koniec naszego zwiazku, doprowadzily mnie do szalu.wykrzyczałam mu w duzym stopniu jemu to zawdzieczam.czytałam o alkoholizmie i wspołuzaleznieniu.jestem w 100% wspoluzalezniona ale mam jakas blokade.byl moment ze mu wspolczulam ale zmienilo sie to na brak jakiegokolwiek wspołczucia.kocham go bo jest dobrym facetem.a najwiekszy zal mam do niego o to ze on znal te mechanizmy wczesniej ,wiedzial jak zycie z nim wplynie na mnie i zataił fakt ze jest aa,bo kiedys przeszedl terapie i nie pil podobno 5 lat,a do siebie mam zal ze niezauwazylam albo niechcialam tego widziec od poczatku.jestem tak emocjonalnie zmeczana ze nie mam sily ,checi zeby cos ze soba zrobic.ze złosci i pretensji popadam w stan niezalezy mi juz na niczym i nikim i tak wkołko.zmobilizujcie mnie jakos do zycia.czuje sie wykolowana zostalam sama ze zrąbaną psychika i długami.beznadzieja

stiff

Witaj...

Nie daj sie zwariować, ponieważ gostkowi gorzała bardzo zaszkodziła
wiec zadbaj o siebie przede wszystkim...
Pozdrawiam...

Kulfon

Witaj

Jak czujesz sie zle, wiec dlaczego nie chcesz skorzystac z pomocy specjalisty :mysli:

ta dowiesz sie wiele wiecej nizeli z ksiazek czy netu.
Czasu nie cofniesz, wybaczac i zyc z alko trzeba sie nauczyc.
Masz zal do niego, ale to ty przy nim tkwilas, poddawalas sie jego manipulacjom.
Jak on chce trzezwiec to niech zajmnie sie soba, a ty zajmnij sie soba,
przestan zyc jego choroba,
Ty zadbaj o siebie i swoje zdrowie .... psychiczne.

Powodzenia

Borus

Cześć Ziza

...jeśli czujesz się źle w tym związku, to dlaczego w nim trwasz, jednocześnie nie robiąc nic, żeby to zmienić? może odpowiada Ci rola cierpiętnicy? a może chciałabyś, żeby wszystko samo i najlepiej od razu zrobiło się cacy? piszesz, że go kochasz, ale czy to na pewno jest miłość? sporo pytań, ale spróbuj sobie na nie odpowiedzieć...
Dobrych wyborów życzę, jak mawia jeden z tutejszych userów...

ZbOlo

ZbOlo wita Zizę.... fajnie, że jesteś... :okok:

Agusia 31

Witaj Ziza :kwiatek:

Mam na imię Agnieszka .Jestem alkoholiczką.
Smutno czyta się to co piszesz. Ale chłopaki mają rację. Zajmij się sobą. Ty jesteś najważniejsza. Wierzę, że jest Ci ciężko pójść na terapię, ale zrób to dla siebie. To ,że jest jak jest z tym wyprowadzaniem z równowagi-wydaje mi się, że nerwy Ci puszczają. Żyłaś w stresie, a więc czara goryczy kiedyś musiała się przelać. Nie miej o nic żalu ani pretensji-postaraj się. Wybacz sobie to najważniejsze. Nie da się cofnąć czasu i załamywanie się ,rozpamiętywanie nic nie da. Na niektóre rzeczy w tym minione czas niestety nie mamy wpływu. Musimy pogodzić się z tym.
Trzymam kciuki za Ciebie. Zajmij się sobą, popracuj nad swoimi emocjami. Będzie Ci łatwiej.

milutka

Witaj Ziza

Nie bardzo wiem jak to jest z mężem który się leczy ale wiem jak to jest z mężem który robi przerwy w piciu i zarzeka się ,że teraz to już nie będzie pił ....ale po przeczytaniu jak Twój mąż się zachowuje widzę ,że jest bardzo podobnie .Rozumiem jak się czujesz bo ja wiele razy się tak czułam ...to jest ogromna huśtawka nastrojów ,dużo żalu i flustracji na cały świat ....Ziza w jednym się zgodzę z Twoim mężem powinnaś skorzystać z pomocy terapeuty by sobie pomóc ,poukładać sobie to w głowie ,wyciszyć emocje a po jakimś czasie by móc podjąć spokojne i przemyślane decyzje .Tylko zrób to dla siebie ...nie dla niego !Ja z takiej pomocy skorzystałam ,długo zresztą się na to decydując i dziś wiem ,że to była bardzo słuszna decyzja .Zrozumiałam ,że moje życie zależy tylko od tego jak nim pokieruje ...i choć czasami jest ciężko potrafię szybko się ogarnąć ,nie rozpamiętywać w sobie żalu i przede wszystkim nauczyłam sie rozmawiać z mężem ,mówić stanowczo i wyraźnie co mi leży na sercu ale bez niepotrzebnej agresji ,krzyków ....
Spróbuj a zobaczysz sama ....decyzja należy do Ciebie ...a robieniem sobie na złość nic nie wskórasz ...będziesz się kręcić dookoła problemu ...

Klara

Witaj Ziza

Ja też jestem współuzależniona, wiele lat żyłam z alkoholikiem, później obok niego, ale mój mąż nigdy nie wytrzeźwiał.
Jeżeli nie chcesz, żeby Twoje małżeństwo się rozpadło, to głównie dlatego, ale również dla swojej przyszłości powinnaś jak najszybciej pójść na terapię.
Współuzależnienie jest dysfunkcją i przeszkadza w życiu w ogóle, a nie tylko w życiu z alkoholikiem.
Tu masz adresy ośrodków: http://odwyk.pl/index.php...&id=167&lang=pl
Na terapię zwykle trzeba trochę czekać, ale z marszu można pójść na mityng Al-Anon - tam, gdzie spotykają się osoby które radzą sobie z takimi problemami jak Ty.
Tu są adresy mityngów: http://www.al-anon.org.pl/spis.html
Powodzenia!

beata

pietruszka

Cześć Ziza, bliskie mi to co piszesz. Blisko 5 lat temu, kiedy mój partner zaczął trzeźwieć też wybuchła we mnie taka fala złości wobec niego. Miałam ochotę mu wykrzyczeć wszystkie żale,jakie miałam do niego, to tak jakbym w końcu miała ochotę być wysłuchana, bo wcześniej jak pił, to z reguły mnie słyszał

Właściwie to wtedy dopadły mnie wszystkie nieprzyjemne emocje, które gryzły mnie od dawna a szczególnie poczucie krzywdy. Czułam się wypluta i bardzo, bardzo zmęczona, wręcz wypalona wewnątrz.

No, ale ja szybciutko zrzuciłam z siebie ten bagaż, osobiście pomogła mi właśnie terapia, a szczególnie indywidualne spotkania z moją psycholog. No i jednocześnie Al-anon - podczas spotkań bardzo się wyciszałam i ładowałam akumulatory.

Tylko, że ja sama pobiegłam po pomoc dla siebie, nikt mnie nie namawiał, sama chciałam się ratować. A mam wrażenie Ziza, ze podobnie jak jak ja nie lubisz, jak ktoś narzuca Ci, co masz robić. Wtedy to chyba normalne, że buntujemy: "na złość babci odmrożę sobie uszy".
Tylko szkoda uszu. Naprawdę.

Acha... terapia i Al-anon nie służą alkoholikowi, żeby mu się łatwo i przyjemnie żyło z małżonką czy partnerką po zaprzestaniu picia. Terapia i Al-anon są dla współuzależnionych, żeby mogły w końcu pełniej i radośniej żyć. Choć to kawał ciężkiej pracy nad sobą. Z mojego punktu widzenia - było warto.

Pozdrawiam Ziza i życzę mądrych decyzji.

Małgoś

ziza55, Dobrze jest nauczyć się wybaczać... Dla Was obojga, a przede wszystkim dla siebie samej. Gdy zdejmiesz z pleców ciężar przeszłości będzie Ci lżej iść przed siebie. Na to co było nie masz wpływu, a wypominaniem i złośliwością niczego nie zbudujesz poza nienawiścią i co najwyżej zostawisz zgliszcza.
Twój mąż wie co mówi wysyłając Cię do psychologa, to pomoże Tobie iść dalej, inaczej patrzeć na jego skoki nastrojów, bo zrozumiesz że to jego problem i to on męczy się z tym nie mniej niż Ty sama. Wiele wycierpiałaś, ale przecież mogłaś go zostawić gdy pił. Nie zrobiłaś tego jednak, dlaczego?

I witaj wśród swoich... :kwiatek:

Jestem taką samą jak Ty współuzależnioną partnerką trzeźwiejącego alkoholika.

czarna róża

Był tu kiedyś temat o tym że wiele związków rozpada się..po zaprzestaniu picia przez partnera..bo nagle ten ktoś pijący staje się innym człowiekiem,zaczyna gadac mądrości itd..zaczyna postępowac inaczej a jeszcze niedawno zionęło od niego wódą i patrzyło się na niego z pogardą..ale najczęściej jest tak ,że wtedy właśnie te zony alkoholików mają te same zachowania,złoszczą się tak samo histerycznie,kłócą się z trzeżwym jak z pijanym..bo są współuzależnione.Mąż się zmienia a żona,partnerka- nie..i tu może byc problem.Niestety twój partner może miec rację i nasze chłopaki tutaj też ci dobrze podpowiadają..musisz to przełknąc i pomyślec tylko o SOBIE a najwięcej moze ci dac spotkanie innych żon alkoholików,czyli spotkania al-anon.Spróbuj,bo ty też potrzebujesz pomocy.

pterodaktyll

KICAJKA

Witajziza

Ja jestem związana z alkoholikiem od 27 lat.Poszukałam dla siebie pomocy po 4 latach związku i nauczyłam się żyć obok człowieka uzależnionego.Mimo ciągłego leczenia,terapii,zamkniętych odwyków i wszywek pił nadal a ja trzymałam się spotkań w Al_anon. Jako osoba współuzależniona nie poszłam tam,że on przestanie pić tylko,żeby polepszyć SOBIE komfort życia. Niespodzianką dla mnie było zaprzestanie picia przez mojego alkoholika i związanie się z ruchem AA 16 lat temu.Na dzień dzisiejszy jestem od paru miesięcy jego żoną.Wiedzę którą zdobyłam wykorzystuję nie tylko dla siebie(wykorzystałam ją również dla córki aby mogła wychowywać się "w miarę normalnej rodzinie"), ale także w kontaktach z różnymi ludźmi,no i oczywiście pomogło mi to w spokojnym przyjmowaniu zmian w niepijącym partnerze.Nawet dziś po tylu latach nie zawsze jest "różowo" ale inaczej podchodzimy do rozwiązywania problemów wspólnie.

Życzę Ci abyś znalazła dla siebie odpowiednią drogę i umiała zdecydować co dla Ciebie osobiście jest najlepsze.

Jacek

Cytat:

Wysłany: Dzisiaj 5:50 jestem nowa

czy dla ciebie o tej godzinie zaczyna się dzień???
czy może kończy poprzedni ???
cześć Zizka