Forum Wolnych od Alkoholu

dalia · Małomówny Wiek: 42 Dołączyła: 24 Wrz 2010 Posty: 13

Przypomniała mi się dziś pewna sytuacja i dopiero dziś widzę jakie to było upokarzające dla mnie.
Mój mąż parę miesięcy temu poszedł pić, pojechał nad jezioro, wynajął łódkę i pływał sobie w towarzystwie browarków po jezorze od rana do wieczora. Odstresowywał się po ciężkim tygodniu w pracy.
Oczywiście rano mi powiedział, że jedzie do pracy, potem też mówił że jest w pracy (choć już słyszałam w jego głosie alkohol, ja wiem po głosie nawet gdy jedno piwo wypije).
Potem telefon już milczał, a im dłużej milczał tym częściej ja dzwoniłam. W końcu się oba telefony rozładowały (pewnie od moich natarczywych połączeń).
O tym, że jest nad jeziorem dowiedziałam się od jego przyjaciela-wspólnika, do którego zadzwonił i powiedział gdzie jest. Z płaczem w głosie, z histerią błagałam by pojechał go szukać, że przecież się utopi, obarczyłam go odpowiedzialnością.
Dzwoniłam też do jego pracownika, oczywiście też histeryzując. Znalazł go jego pracownik śpiącego w samochodzie na parkingu przy zamkniętym oknie w upale, przytaszczył do domu. Jakie to było upokarzające ... dla mnie ... tak prosić o pomoc obcych ludzi, płakać w słuchawkę, spojrzeć o oczy człowiekowi, który mi przywlókł ledwo przytomnego męża do domu - wtedy bałam się strasznie że rzeczywiście się utopi, myślałam tylko o tym, aby go ktoś znalazł (bo ja nie mogłam jechać - byłam sama z dziećmi). Pamiętam, że zbliżała się burza i już widziałam go gdzieś upitego do nieprzytomności w łódce na srodku jeziora jak się topi. Ale dziś patrzę na to z innej perspektywy.
Wtedy zgubił dokumenty, 200zł i telefony komórkowe (albo mu ukradli).
Stracił wszystkie biznesowe kontakty wraz z telefonami.
Nie nauczyło go to niczego, chociaż obiecywał że nie będzie już pił więcej (sratatata).
Masakra. Jak dzieci. Gorzej ....

Agusia 31

I tak to już jest.Ty umierałaś z niepokoju, nakręcając sobie swoj wlasny film, a mężuś całkiem nieżle się bawił...

Małgoś

Klara

Małgoś

sabatka

przy małych dzieciach trudno sobie takie zorganizować ale da siuę to zrobić. przytulam cię

beata

dalia · Małomówny Wiek: 42 Dołączyła: 24 Wrz 2010 Posty: 13

KICAJKA

ziza55

ziza55

pietruszka

dalia · Małomówny Wiek: 42 Dołączyła: 24 Wrz 2010 Posty: 13

Witajcie!

U nas póki co ok. Mąż nie pije, w środę idzie na pierwsze spotkanie z terapeutką. Powiedział wspólnikowi, że będzie się leczył i poprosił go o pomoc, bo jednak ta terapia będzie mu zajmowała większość czasu i wspólnik musi przejąć część obowiązków. A że to jego przyjaciel to się zgodził.
Zdziwił mnie też, że gdy w sobotę zadzwonił do niego taki sąsiad-kolega, z którym wychodził czasem na piwo i zapytał czy idą do baru, maż odpowiedział, że nie bo nie pije, ma problem i idzie się leczyć. W szoku byłam, bo nigdy nikomu (oprócz mnie) nie przyznał się do alkoholizmu. Ale powiedział, że teraz nie może tego ukrywać, niech wszyscy wokół wiedzą, że jest już wyłączony ze spotkańw barze przy piwie.

Miting al-anon mam w piątek o 17.45
Spotkanie w poradni z terapeutką 6 października dopiero.
Kombinuję co by tu wymyślić na piątek narazie, bo mąż może nie wrócić do 17.30 żebym pojechała na miting. Może poproszę dorastającą córkę sąsiadki, żeby wpadła na trochę do nas i posiedziała z dziećmi dopóki mąż nie wróci.
Słyszałam, że przy niektórych mitingach działają jakieś świetlice dla dzieci z opiekunkami, ale niestety moje córki są malutkie, a mitingi są późno, chyba nie zostawiłabym ich z kimś nieznajomym, bo bym się tylko denerwowała i miała ochotę pobiec do nich i nie skupiałabym się na mitingu.

ziza dzięki za posta. Więc taka świeżynka jesteś jak ja

Trzymaj się zatem i powodzenia w terapii. A z mężem to już tak definitywnie koniec, czy separacja jest tylko czasowym rozstaniem?

Pozdrawiam Was wszystkich

ziza55