Forum Wolnych od Alkoholu

[Marc-elus]

Wiem o co Ci chodzi, masz racje że nie należy szukać wymówek do zapicia, jak ta z bankiem. Mi natomiast chodzi o to żeby trzeźwiejąc nie zaniedbywać innych spraw, bo może to się okazać błędnym kołem.
Można trzeźwieć i nie zaniedbywać innych spraw, równolegle dbać o wszystko.

[staaw]

[staaw]

[Jacek]

[Marc-elus]

Jacku, po prostu źle to zrozumiałem

[staaw]

[Jacek]

[staaw]

[Jacek]

[Borus]

ale namotaliście...

[staaw]

Wysłałem posta w czasie upgradu softwaru na serwerze i teraz zauważyłem że go wcięło

Ja nie piłem przez żonę, moja była idealnym pomagierem (browarek na kaca, czyste łóżeczko itp). To o żonie pisałem na przykładzie bliskiej mi osoby która jest wręcz PROWOKOWANA do picia kiedy jest za długo trzeźwy i do garów próbuje wtrącać się...

Ja piłem z poczucia bezsilności i nienawiści do ludzi na których postępowanie nie miałem żadnego wpływu. Piłem z powodu choroby syna, jego kochałem, ale choroby nie potrafiłem zaakceptować. Miałem stany depresyjne nim sięgnąłem po pierwszy kieliszek, odkryłem lekarstwo które zaczęło mnie niszczyć. Kiedy miałem naście lat depresji jeszcze nie wynaleźli, przynajmniej nietaktem było chodzić do psychiatry...

Piłem w poczuciu winy że nie mam siły zmienić świata... a to ja musiałem się zmienić.

Nawet niedawno w dyskusji o kościele troszkę za bardzo się nakręciłem... tak znajome mi uczucie wszechwiedzącego sędziego wrzucającego wszystkich do kotła ze smołą z powodu jednego grzesznika... Kiedyś ja byłem taki sam, politycy to złodzieje, policjanci mordercy a ja ŚWIĘTY MĘCZENNIK...

Przestałem nienawidzić i odpadła znacząca część powodów do picia, jednak za daleko już choroba zaszła stąd te nawroty.

Najdziwniejsze jest to że na terapii nie nauczyli mnie nic nowego, o alkoholizmie z racji pracy w pogotowiu wiedziałem dużo, jednak najtrudniej postawić diagnozę SOBIE.

Od pewnego czasu nie biorę tabletek szczęścia, miewam dołki, ale już nie takie jak były kiedy piłem...

[Tomoe]

Ja myślę tak: Są w moim życiu oczywiście takie "okoliczności zewnętrzne", które mogą spowodować u mnie chęć napicia się. Mogą wywołać głód alkoholowy. To jest to, co w języku terapeutów nazywa się "wyzwalaczami zewnętrznymi" lub "stresorami".
Ale oprócz tych "wyzwalaczy zewnętrznych" są też moje "wyzwalacze wewnętrzne". Jeśli na te pierwsze zareaguję tymi drugimi - mogę sobie sama nakręcić mega-głoda.
Więc za swoje wewnętrzne reakcje na zewnętrzne zagrożenia dla mojej trzeźwości odpowiedzialna jestem ja sama.
Jeśli pakuję się w niekorzystne dla mnie sytuacje - to ja się w nie pakuję. Mój wybór - moja odpowiedzialność, moje konsekwencje.
Jeśli się z niekorzystnych dla mnie sytuacji nie wycofuję - to ja się z nich nie wycofuję. Mój wybór - moja odpowiedzialność, moje konsekwencje.

Na mojej terapii podstawowej kilka razy miałam za zadanie napisać sto razy dużymi literami, jak dzieciak w podstawówce:
"Moja trzeźwość w żaden sposób nie jest zależna od.........."

Podam taki przykład.
Ja się na swojej terapii podstawowej dowiedziałam o sobie bardzo ważnej rzeczy: dowiedziałam się, jakie uczucia najczęściej zapijałam, od jakich uczuć uciekałam w alkohol, czego nie chciałam czuć.
I okazało się, że dla mnie osobiście najgroźniejszym, najbardziej napędzającym chęć napicia się uczuciem jest poczucie krzywdy - i to niezależnie od tego, czy to moje poczucie krzywdy jest prawdziwe, czy wyolbrzymione, czy urojone.
Ja się w okresie mojego picia wręcz napawałam moim poczuciem krzywdy. Bo ono mi - w moim odczuciu - dawało "prawo" do tego żebym piła.

Więc jeśli chcę być trzeźwa - powinnam unikać poczucia krzywdy. Nie być ofiarą i nie odgrywać roli ofiary. Najprostszy sposób na to - to nie pozwolić innym ludziom, aby mnie krzywdzili.
Tylko że to wymagało dużych zmian we mnie... I to ja musiałam nad tymi zmianami solidnie popracować. I często była to praca prowadzona przeze mnie bardzo ryzykowną metodą "prób i błędów"....

[Jras4]

[staaw]

[Jacek]