Forum Wolnych od Alkoholu

[Ela]

Witam.Jest to mój pierwszy post dlatego pragnę się przedstawić i pokrótce nakreślić problem i mój dylemat. Jestem żona alkoholika-osobą współuzależnioną.Alkohol zagościł w naszym domu ok 10 lat temu. Dwa razy próbowałam wydostać się z tej pułapki-bez powodzenia .Z perspektywy czasu sądzę ,że nie byłam na to gotowa.Od miesiąca jednak cos we mnie pękło i postanowiłam ostatecznie zmierzyć sie z tym nieszczęściem i spróbować odnaleźć chociaż cząstkę siebie w realnym,prawdziwym świecie.Przeczytałam książkę "Koniec współuzależnienia",zgłosiłam się do psychologa .....i mimo mocnego postanowienia że chcę inaczej żyć mam dylemat.
Chodzi o to ,ze chcę zgłosić męża na leczenie. Jednak bardzo się boję jaka będzie jego reakcja i czy jestem gotowa na psychiczny atak z jego strony.Nie wiem jaka będzie jego reakcja. Czy ktoś może mi podpowiedzieć i wesprzeć. Bardzo proszę o pomoc.

[beata]

Witaj.

[Klara]

Witaj Elu
Miałam podobne problemy, ale nie zgłosiłam męża, lecz namówiłam na leczenie, wcześniej oczywiście podejmując terapię.
W moim wypadku efekty były żadne.
Mąż był trzykrotnie w ośrodkach i za każdym razem zapijał.
W końcu zrezygnowałam z zajmowania się nim, odseparowałam i zaczęłam żyć wyłącznie na swój rachunek.

Nie wiem, jak Ty powinnaś postąpić, bo nie znam Waszych relacji.

[yuraa]

witaj Elu.

przeczytałas książkę, bardzo dobrą zresztą i co??
chcesz zmienić coś czego zmienić nie mozesz? a moze by tak zacząć uczyć sie zyć swoim zyciem.
proponuje jeszcze przeczytać
http://www.prometea.pl/in...list=go&idx=162

[pterodaktyll]

[szymon]

[beata]

[Ela]

Próby namowy na dobrowolne leczenie miały miejsce wielokrotnie-problem polega na tym ,że alkoholik nie przyznał przed sobą ,że ma problem.
Psycholog optuje za tym żeby jednak zgłosić go na leczenie a ja zwyczajnie boję się następstw
jakie będą miały miejsce gdy zostanie powiadomiony.
Jeśli chodzi o mnie to od miesiąca STARAM się żyć własnym życiem. zapisałam się na kurs tańca, wychodzę powoli do ludzi-otwieram się przed nimi.
Zapisałam sobie cele życiowe i małymi kroczkami chcę je realizować.

[beata]

[pterodaktyll]

[rufio]

Wróć do tego pomysłu za 6 m-cy a teraz to raczej bądz sobie przyjaciółka i witaj tu i teraz

[pietruszka]

Nie powiem, mam zawsze różne "mieszane" odczucia co do tzw. "przymusowego" leczenia.
Osobiście nie znam (chyba?) kogoś, kto przestał pić po takim leczeniu z nakazu, nie kojarzę też, żeby któreś z moich koleżanek współuzależnionych udało się w ten sposób doprowadzić męża do trwalej trzeźwości. Ale słyszałam, ze ktoś... podobno... Może zna ktoś statystyki, ilu tzw. "przymusowców" utrzymało trzeźwość choćby i rok, czy dwa lata? A może mamy kogoś takiego na forum?

Czasem z tego co czytam, czy słyszę, jedyne korzyści dla rodziny to chwila odpoczynku dla rodziny takiego delikwenta, jeśli ten akurat potulnie (bo wiadomo ile wart ten "przymus") da się zamknąć na kilka tygodni w ośrodku, no i może większy spokój sumienia, że skorzystało się ze wszelkich dostępnych form "pomocy" alkoholikowi?

Elu, a czym argumentował Twój terapeuta, żeby jednak go zgłosić?

[Marc-elus]

[pterodaktyll]

[markoch81]

Witam mam na imię Marek i jestem alkoholikiem. Trzeżwy 5 lat. Elu powiem Ci coś co Cie moze naprowadzi na odpowiednią drogę , żyj i daj zyc innym. Zgadzam sie z pietruszka co do tego ze uzyskasz chwilowa ulge od meza i wewnetrzny spokuj ducha na jakis czas ,ale czy na pewno czy po kilku dniach nie zawachasz sie czy nie postapilas zle.Powiem ci cos na moim przykladzie dopóki sam nie zrozumialem jak destrukcyjne było picie dla mojej rodziny nie dawały rezultatu przymusowe terapie{2} na które sadownie wysyłała mnie zona.Podczas pierwszej zapewniałem ja ze nie bede juz pił błagałem o to by nie wnosiła pozwu o rozwód, ze zmienie sie łgfałem i łkałem jak pies.2 terapia była dla mnie odpoczynkiem od picia zamydleniem oczu dla wszystkich .P kazdej terapii byłem @przykładnym@ mezem i ojcem na kilka tygodni,powrotem do picia zawsze był najgłupszy pretekst> nie bede cie zanudzał wiec krótko napisze jak było .Żona przeniosła sie do drugiego pokoju założyła sobie zamek na drzwi i krótka piłka pij sobie chamie dalej , najpierw był dla mnie to raj na ziemi czyste szalenstwo zwiazane z pieknym komfortem picia lecz na dłuższa mete to nie prawda poniewaz nie było to tak jak powinno byc nie miałem nic upranego sam nie dawałem rady,nie jadłem poniewaz zona powiedziała ze jak mam za co pic to i pewnie mam za co jesc nie miałem posprzatane wokół siebie bo po co ja nie musze .Spałem we własnych wymiocinach totalna wegetacja .Natomiast moja cudowna zona kwitła miała własne sprawy które mnie omijały nie interesowało mnie to wtedy, dzis wiem jaki byłem głupi.Twój maz dopuki sam nie zrozumie ze ma problem i nie zaakceptuje tego osmiele sie powiedziec ze jest alkoholikiem to nie ma szans na walke z jego uzaleznieniem.Wiem ze moze to wydac sie tobie bez sensu ale alkoholik nigdy nie powinien dawac rad lecz własne doswiadczenia.Owszem mozesz sprobowac przymusowej terapii cuda sie zdazaja Pamiętaj jednak że alkoholik ma opanowana do perfekcji sztuke manipulacji nie tylko własnym ja ale tez inna osoba pozdrawiam