Forum Wolnych od Alkoholu

[Jenu]

Cześć, mam na imię Renata i jestem alkoholiczką, która nie wierzy, ze to właśnie napisała. Piję bez ciągów (albo nie wiem, co to ciąg) od kilkunastu lat. Nie zabijam klina klinem, nie czekam na piątki, tylko tak, "najnormalniej" w świecie miewam ochoty i sobie piję 3 razy w tygodniu albo raz na miesiąc, albo dwa razy na miesiąc. Nie kupuje alkoholu sama, natomiast jest ktoś, kto go kupuje dla mnie na każde moje życzenie. Będąc w sklepie myślę sobie:"nieee, no bez przesady, jak zacznę sama sobie kupować, to będzie koniec". Niezłe, nie? On kupuje dla nas obojga. Zazwyczaj wypijam swoją i połowę "dawki" Onego. Nie uznawałam, że to problem, bo te półtorej dawki to "tylko" 3 piwa, albo 1 wino. Więcej nie, bo i tak zasnę. Kiedyś było dużo więcej i dużo częściej. Myślałam, ze to za mną. Tylko jakoś nie dotarło do mnie, że nie chcę chodzić na żadne imprezy, bo się boję braku umiaru. Jakoś nie dotarło do mnie, że kiedy non stop wrzeszczę na Onego po alkoholu, to nazywa się to agresją i to jest problem. Nie dotarło, że dzień po piciu jest dniem straconym przez kaca moralnego i wyrzuty sumienia. Nie dotarło, że nie chcę o piciu myśleć, bo mi się robi gorąco na najlżejsze wspomnienie- ze wstydu. Nie dotarło, że przestałam wychodzić z domu, że przestałam pracować, że zwalam winę za wszystkie niepowodzenia na kogoś innego. Nie dotarło, że śmieję się tylko po alkoholu a i tak przez pierwszą godzinę tylko. Dotarło dzisiaj. Kiedy na wspomnienie tego, że uderzyłam Onego rzuciło mną ze wstydu o łózko. Dosłownie mnie poderwało i walnęłam się o ścianę w ten pusty...no... w głowę (On mi wybaczył i mnie przeprosił, a skoro tak, to problemu ze mną nie ma -tak sobie myślałam). Więc się "obudziłam" i mówię:"koniec ,waćpanna, nie ze mną takie numery". Dziś idę na spotkanie do ośrodka. Nie piłam przez ostatnie dwa dni. Myślałam, że jestem rozsądna i normalna. Jasne, jestem bardzo rozsądną alkoholiczką i bardzo normalną alkoholiczką. Taką samą jak wszystkie inne alkoholiczki. Jestem smutna, przygnębiona, wściekła i przerażona. I sama. Dam radę? dam. Ale nie sama. Więc przybiegam po pomoc tutaj. Wiecie, czego się naprawdę boje? że będę musiała żyć na własny rachunek i za wszystko wziąć odpowiedzialność.

[yuraa]

cześć Jenu Reniu

coś mi się zdaje że gdzieś juz dzisiaj witałem jedną Renatkę z miasta na G.
poczytaj forum jak spać nie możesz.
masz uświadomiony problem i zdaje się że chcesz coś z tym zrobić.
a jak jedziesz do osrodka to dobra decyzja,
myslę że wyspana jak będziesz to jeszcze lepsza.


ja tam spać sie wybieram

[Gonzo.pl]

[Borus]

Cześć Jenu...

[MartiVW]

Witaj Jenu.Dobrze ze jestes .Jak sama widzisz masz problem z alko i chcesz cos z tym zrobic wiec jestes na dobrej drodze wszystko w Twoich rekach .Trzymam kciuki za dzisiejsza wizyte w poradni .Powodzenia.

[ZbOlo]

...Witaj Jenu - ZbOlo alkoholik...

[Klara]

Witam Cię, Renatko

[ZbOlo]

[Tomoe]

Witaj Renatko.

Ja mam na imię Alicja i jestem alkoholiczką oraz DDA.
Odezwij się, proszę, po powrocie z ośrodka.

[Lenka]

Witaj Reniu

Cytat:

Dotarło dzisiaj

Cytat:

Dziś idę na spotkanie do ośrodka

Super

[Maja]

[Wiedźma]

Oj, pamiętam, też byłam kiedyś na takim etapie - piłam razem z mężem, oczywiście on kupował,
a ja dzięki temu mogłam nie brać na siebie odpowiedzialności za to co robię.
Bo przecież mógł nie kupować, prawda?
Powiem Ci tyle, Renata, że to jest etap przejściowy. Jeśli tego nie przerwiesz,
niedługo facet nie będzie już taki chętny do kupowania i picia z Tobą (albo i bycia z Tobą)
i będziesz musiała radzić sobie sama. Tak - MUSIAŁA - bo z czasem chęć picia przeistoczy się w przymus, obsesję...
Dobrze, że naszła Cię refleksja, tylko nie zaniechaj swoich działań.

Witaj na naszym forum.
Mam nadzieję, że będziesz się tu dobrze czuła.
Ja mam na imię Ewa, jestem alkoholiczką i lekomanką

[bunia]

Witaj Reniu ,moja imienniczko ,trzymam kciuki

[Jenu]

O rany, Wy naprawdę tu jesteście! dla nowych też! ale super aż mi się oczy spociły!no co tu kryć, mam mieszane uczucia przed ta wizytą, chociaż wczoraj spędziłam kilka godzin na czytaniu Waszych wpisów, żeby dowiedzieć się, co i jak MOŻE być. Mieszane uczucia oznaczają,że pojawiły się chyba wszystkie, jak w ogóle czuję ( dobre! bardzo dobre! bo generalnie czuję złość, a jak nie złość, to apatię, choć to chyba nie emocja?). Strach przed tym, że to będzie takie ostateczne, takie jednoznaczne, takie na całe życie - ja alkoholik.I jeszcze myślę sobie- kurczątko, jednak mnie dopadło, a tak sobie obiecywałam, że nigdy nie będę taka jak matka, że to obrzydliwe. No fakt, taka jak ona nie jestem, ale problem taki sam. Z jednej strony mam ochotę skulić ramiona i powlec się do przychodni w postawie pt:"kurcze, ale zawaliłam", z drugiej strony myślę:" nooo,zawaliłaś, pewnie że tak, ale nie przesadzaj z tym poczuciem winy, dasz radę". A z trzeciej strony (to już prawie róża wiatrów) coś w tyle głowy kombinuje: czy ja mam perukę? gdzie ta cholerna peruka? okulary? które są największe? czemu jest tak gorąco, założyłabym jeszcze rękawiczki". Czyli chyba wszystko w normie? normalne objawy?

[ZbOlo]