Forum Wolnych od Alkoholu

[montreal]

Fenomen, miałkość i wielkość Boga polega na tym, że tak naprawdę nie wiadomo, czy jest. Argument, że Boga nie ma jest świetną dla Niego reklamą i może budzić strach. Ludzie boją się Boga tak samo jak bali się Kaiser'a Sose.
Argument, że Bóg jest, to nic innego jak połączenie populizmu, sekciarstwa, głębokiej wiary i prawdy. Bóg nie pojawia się w "Brat Słońce, siostra Ksieżyc", ale istnieje w każdym kadrze, każdym geście. Bóg to człowiek, choć tak naprawdę to nie. Bóg to świadomość, choć tak naprawdę obowiązkiem jest wierzyć ślepo.
Nie wierzę w jeden, święty, powszechny, apostolski. Myślę, że dostrzegam sens. Że trzeba być dobrym, szczerym, uczynnym. Że nie wolno zabijać, krzywdzić innych. Ale też, że pożądać wolno, ale nie konsumować. Że trzeba szanować innych - szczególnie starszych, bo więcej wiedzą o życiu. Że człowiek to istota pełna błędów, że aż doskonała.
Trudno uwierzyć mi w Trójcę, ale także widzę w niej sens logiczny. Nie wierzę w Piekło po śmierci, ale widzę Piekło przed nią. Nie wierzę w zbawienie po śmierci, ale mam je tutaj.
A wk***ia mnie cynizm i chamstwo. Konieczność płacenia mnie wk***ia. I wk***ia mnie brak cudów. Brak magii, takiej z bajek. Że wystarczy pstryknąć palcami i coś się ma, albo jest się szczęśliwym po prostu i bezpośrednio. wk***ia mnie praca, którą trzeba wykonać, by dostać chleb, czy ku*** wodę (czy wiecie, ze wodę sprzedawano w Polsce w torebkach?). wk****ją mnie nie organiczne śmieci, których obecność jest zbędna i nielogiczna. Boję się wojny i zabijania. Boję się, że moi bliscy zaczną już niedługo umierać i tego, że ich zabraknie. Jak poradzę sobie nie mogąc już zadzwonić, czy spotkać się z matką, czy ojcem? Wielu rzeczy się boję, ale pustki chyba najbardziej. Boję się samotności. Myślę, że boję się tego, co mnie wk***ia. Jestem za mały, by poradzić sobie z tym, czego się boję. ratuję się przed strachem milczeniem, unikami, inteligencją, uśmiechem. Bywam niedobry dla bliskich i dalszych. Muszę w coś wierzyć, żeby radzić sobie z tym wszystkim. A że wybieram Boga, czy humor...? Różnica jest tak naprawdę niewielka. Ważne, by przeżyć swoje życie ze świadomością, że fajnie się je przeżyło. Amen.

[1andy1]

Mam podobnie...

[baca]

Boga wymyślili ludzie dla ludzi-- to atawizm. TAk jest łatwiej żyć. Ateusz jestem i cynik.
Monti-- że ludzie odchodzą-- to nie problem.Mo muszą i jest to do przywidzenia.
Ale że odchodzą przed czasem i nagle-- to problem.,. Hej!

[stiff]

[baca]

Stiff, cały ST i dużo NT to zestaw pogróżek bożych i szastanie śmiercią za byle co.
Niestety ale pospólstwo tylko kara śmierci lub inne męki piekielne są w stanie za mordy utrzymać. Wszelka wiara jest strachem podszyta.
Hej!

[montreal]

Ludzie, którzy pałają nienawiścią do Boga, musieli dostać od niego ostro po tyłku. Ale jak dostać po tyłku od kogoś, kto namacalnie nie istnieje?

[utopia]

Cytat:

Ale jak dostać po tyłku od kogoś, kto namacalnie nie istnieje?

bo łatwiej jest zrzucić na kogoś odpowiedzialność niż przyjąć że to ja spieprzyłam sobie życie

Cytat:

Ale jak dostać po tyłku od kogoś, kto namacalnie nie istnieje?

bo łatwiej jest zrzucić na kogoś odpowiedzialność niż przyjąć że to ja spieprzyłam sobie życie

[stiff]

[montreal]

Nigdy nie spotkałem Ateisty, który sensownie wytłumaczyłby mi Jego nieobecność. Wszystko kończy się i tak na słowie populizm.

[stiff]

[montreal]

Nie jestem zagubiony. Tego jestem pewien. Szukam dialogu. To zwykła ciekawość. Religia, lub jej brak to dla mnie bardzo ciekawy temat. A im więcej pytań tego rodzaju, i odpowiedzi, tym i moja wiedza większa.

[wolf]

[stiff]

[stiff]

[wolf]